پاره کردن عکسهای قدیمی و پیش از جراحی
بعضی افراد بعد از عمل جراحی زیبایی نمیخواهند تصاویر گذشتهشان دیده شود؟ یک روانشناس به شما میگوید چرا چنین مشکلی پیش میآید.
مجله زندگی ایده آل - آناهیتا درودیان: همه ما میدانیم که جراحی زیبایی در میان خانمهای ایرانی طرفداران زیادی دارد و افراد در سنین مختلف خودشان را به تیغ جراحان میسپارند تا چهرهای جذاب و زیباتر داشته باشند، اما گروهی از افراد بعد از موفقیت در عملهای زیبایی با مشکل تازهای روبهرو میشوند و دلشان نمیخواهد اطرافیان به چهره یا عکسهای قبلی آنها اشارهای داشته باشند.
این موضوع از دیدگاه روانشناسان قابل بررسی است و میتواند در مشکلات روانشناختی ریشه داشته باشد. دکتر حمید پورشریفی، روانشناس و عضو هیات علمی دانشگاه تبریز به شما میگوید که چرا بعضی افراد بعد از عملهای زیبایی چنین احساساتی را تجربه میکنند و برای غلبه بر این مشکل چه باید کرد.
دغدغهای برای تمام فصول
افراد گاهی تمایل دارند خودشان را متفاوت ببینند و احساس میکنند بینیشان را دوست ندارند، به این ترتیب نسبت به جراحی زیبایی تمایل پیدا میکنند. این موضوع امری عجیب و غریب نیست اما درصورتیکه جراحیهای زیبایی به دغدغه فکری فرد تبدیل شود، از این مشغولیت ذهنی بیرون نیاید و تمام انرژیاش را برای این کار صرف کند، از بروز مشکلاتی حکایت میکند. در حالت کلی میتوان گفت به نظر میرسد این افراد با خودشان آشتی نکردهاند و احتمال آسیبهایی وجود دارد.
بیشتر آدمها بهطور طبیعی دوست دارند زیبا دیده شوند و دیگران از آنها تصویر زیبایی داشته باشند. این موضوع عجیب نیست ولی موضوع زمانی به صورت آسیب در میآید که نگاه دیگران برای فرد بسیار مهم تلقی میشود. درنتیجه فرد به این فکر میکند که دیگران بعد از جراحی درباره او چه میگویند و این نظرات برایش مهم و حیاتی میشود و حتی تمام زندگیاش را تحت تاثیر قرار میدهد.
چه وقت عکسها دردسرساز میشوند؟
اکثر ما عکسهای مختلفی از خودمان میگیریم. گاهی بعضی از این عکسها زیباتر میشوند و شاید در عکسهای دیگر خوب به نظر نرسیم، طبیعی است که عکسهای زیباتری از خودمان را به دیگران نشان میدهیم.
شاید شرایطی پیش بیاید که دیگران عکسهای نازیبایی از ما را ببینند. این حالتها برای افرادی که جراحیهای زیبایی را پشت سر گذاشتهاند هم ممکن است پیش بیاید و عکسهای پیش از جراحی آنها به عمد یا بهطور اتفاقی در دسترس یا معرض دید اطرافیان قرار بگیرد.
در این شرایط اگر فردی احساس غم و اندوه داشته باشد، اذیت شود، این موضوع به دغدغه ذهنیاش تبدیل شود و روی خواب و سایر فعالیتهای زندگی او تاثیر داشته باشد این واکنشها نشان میدهند چنین فردی با خودش آشتی نکرده است، دیگران به شکل آسیبگونه برای او بزرگ هستند و اهمیت زیادی دارند که بخشی از این امر به تصویر فرد از خودش مربوط میشود.
افرادی که تصویر مثبتی از خودشان دارند، عزتنفسشان بالاست و احساس میکنند ارزشمند هستند؛ با تصاویر مختلف خودشان کنار میآیند و حتی اگر عمل جراحی هم انجام دهند با تصاویر قبلی خودشان مشکل ندارند. این افراد بعد از جراحیهای زیبایی از این نظر دچار مشکل نمیشوند و سرمایه روانشناختی بالایی دارند.
چه کسانی با خودشان کنار نمیآیند؟
افرادی که از سرمایه روانشناختی پایینتری برخوردار هستند احتمالا بیشتر از بقیه با خودشان مشکل دارند و با تصاویر قبل از عمل زیبایی خود به سختی کنار میآیند. این افراد نسبت به این موضوع دیدگاه منفی دارند و قادر به پذیرش خود نیستند.
سرمایه روانشناختی چه تاثیری دارد؟
همه افراد در مقابل صحبتهای دیگران واکنش یکسانی ندارد؛ گروهی به سرعت ناراحت میشوند و واکنش نشان میدهند و دسته دیگر راحتتر با این موضوع و عکسهای قبلیشان کنار میآیند. این موضوع به سرمایه روانشناختی آدمها هم مربوط میشود.
جدای از اختلال و بیماریها، مدتی است از سرمایه روانشناختی هم صحبت به میان میآید. افرادی که سرمایه روانشناختی بالایی دارند با خوشبینی به مسائل نگاه میکنند، افرادی انعطافپذیر هستند و امید بالایی دارند. در عین حال با نگاه روانشناختی از خودکارآمدی برخوردارند و اعتقادشان بر این است که میتوانند از پس اوضاع بر آیند و بر محیط و اوضاع کنترل داشته باشند.
برای رفع مشکل چه باید کرد؟
اگر مخفی و پاره کردن عکسهای قدیمی در حدی است که فرد اذیت نمیشود ولی ترجیح میدهد این عکسها دیده نشوند و درمجموع در عملکرد احساسی و بهزیستی روانشناختی او اثر خاصی ندارد، در این صورت مشکلی نیست و فرد میتواند با این وضعیت و شرایط کم و بیش کنار بیاید.
درصورتیکه فردی مدام در حال پنهان کردن عکسهای قبلی است و وقتی دیگران به این عکسها اشاره میکنند اعصابش به هم میریزد و ناراحت میشود، این موضوع از وجود آسیبهایی خبر میدهد.
به نظر میرسد چنین افرادی به احتمال زیاد نمیتوانند به سادگی به خودشان کمک کنند و با توصیههای معمولی سرمایه روانشناختیشان بهتر نمیشود. از این رو چنین افرادی احتمالا به کمکهای حرفهای نیاز دارند و بهتر است از مشاور کمک بگیرند چون خودشان به تنهایی قادر به حل مشکل و بهبود سرمایه روانشناختی خود نیستند.
البته ممکن است این موضوع نمونهای از آسیبهای فردی باشد و طبیعتا در جاهای مختلف زندگی هم اثرات خودش را نشان میدهد و ردپایی از آن دیده میشود. شاید این افراد زندگی شادی نداشته باشند و از صد بار تایید اگر یک بار عدم تاییدی از سوی اطرافیان دریافت کنند، دچار مشکل میشوند.
در مقابل واکنشهای دیگران چه کنیم؟
افکار، احساسات و رفتارهای انسان سه ضلع مثلث روانی او را تشکیل میدهند. هر کدام از این سه ضلع میتوانند سازگار یا ناسازگار باشند. بهطور مثال ممکن است فردی بعد از عمل با واکنشهایی از سوی اطرافیان روبهرو شود که بینی تو خوب عمل نشده، میتوانست خیلی بهتر از این شود و... اگر فرد فکر ناسازگار داشته باشد با خودش میگوید آبرویم رفت. فکر ناسازگار به افسردگی منجر میشود.
شاید فرد دیگری در مقابل چنین صحبتهایی فقط کمی ناراحت شود و خلقش پایین بیاید که این حالتهای موقت خیلی زود از بین میروند. این وضعیت نشاندهنده این است که فرد فکر سازگاری دارد. اگر فکر سازگار باشد ممکن است فرد از موقعیتها دوری نکند و رفتار سازگاری داشته باشد اما درصورتیکه از موقعیتها فرار کند، این رفتار ناسازگار است.
درمجموع باید گفت اگر واکنشهای اطرافیان را تا حدودی منفی ببینیم و کمی هم روحیهمان را خراب کند اما پس از مدتی با این شرایط کنار بیاییم، این موارد عجیب و ناسازگار نیست. اگر این واکنشها را فاجعهآمیز بپنداریم و فکر کنیم دنیا به آخر رسیده، بدبخت شدهایم و آبرویمان رفته است، این افکار حالت ناسازگار و ناسالمی دارد. همه ما میدانیم که با نگاه دیگران آبروی ما نمیرود و بدبخت نمیشویم. بنابراین باید برای تغییر دیدگاه به فکر چاره باشیم و در صورت لزوم از کمکهای حرفهای بهرهمند شویم.
ارسال نظر