حوادث وحشتناک و غمانگیز در باغوحشها
معمولا وقتی به باغ وحش میروید، فقط حیواناتی را میبینید که دراز کشیده اند و سعی میکنند از گرما اجتناب کنند. اگر خوش شانس باشید، میتوانید گربه بزرگی را ببینید که مشغول غذا خوردن است. اما هرچند وقت یک بار، مربیان یا نگهبانان حیوانات مجروح یا کشته میشوند. در این مطلب با وحشتناکترین حوادثی که در باغ وحشها اتفاق افتاده اند، آشنا میشوید.
برترینها : معمولا وقتی به باغ وحش میروید، فقط حیواناتی را میبینید که دراز کشیده اند و سعی میکنند از گرما اجتناب کنند. اگر خوش شانس باشید، میتوانید گربه بزرگی را ببینید که مشغول غذا خوردن است. اما هرچند وقت یک بار، مربیان یا نگهبانان حیوانات مجروح یا کشته میشوند، اما این خطرات در چنین شغلی ناگریز هستند. در این مطلب با وحشتناکترین حوادثی که در باغ وحشها اتفاق افتاده اند، آشنا میشوید.
مقصود
یک مرد ۲۰ ساله هندی به نام مقصود، از اوایل سال ۲۰۱۴ که ببرها را در باغ وحش دهلی دیده بود، عاشق آنها شده بود. بعد از اینکه مقصود شغلش را در اواسط همان سال از دست داد، بعدازظهرها به باغ وحش میرفت و به مادر و زن باردارش میگفت که دنبال کار میرود.
در ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۴، مقصود در حال تماشای ببرسفید باغ وحش دهلی بود. او به دیوار محوطه تکیه داده بود و نگهبان به او هشدار داد این کار را نکند. وقتی نگهبان حواسش نبود، مقصود داخل محوطه ببر افتاد و ۵ متر پایینتر در خندق فرود آمد. چند دقیقه بعد، ویجای، یک ببر سفید هفت ساله ۲ متری که ۲۰۰ کیوگرم وزن داشت، به او نزدیک شد.
وقتی مقصود خم شده بود و دعا میکرد، ببر گردنش را گرفت و او را با خود به انتهاب دیگر محوطه برد. پانزده دقیقه بعد، مسئولان باغ وحش توانستند با مقداری گوشت، ویجای را به فریب دهند و به طرف دیگر بکشانند. متاسفانه دیر شده بود و مقصود به دلیل جراحات وارده درگذشته بود. بعد از مرگ او، بازدیدهای باغ وحش بیشتر شد و ببر بسیار معروف شد. ویجای هنوز در باغ وحش است و کارمندان میگویند او آدمخوار نیست. اما همیشه مراقبش هستند.
راجر دین آدامز (Roger Dean Adams)
در ۵ جولای ۱۹۷۰، راجر دین آدامز ۱۹ ساله و دو تا از دوستانش در حالت مستی تصمیم گرفتند به باغ وحش اورگان بروند. اما وقتی رسیدند، دیدند باغ وحش تعطیل است. با این وجود، وارد باغ وحش شدند. ابتدا از قفس پنگوئنها دیدن کردند و از روی نردهها پریدند. آدامز داخل محوطه پنگوئنها شد، یکی از پنگوئنهای کوچکتر را برداشت و آن را داخل استخر انداخت.
آنها احساس شجاعت بیشتری کردند و وارد محوطه خرسها شدند. آدامز از دیوار بالا رفت، سپس از دیوار آویزان شد و دو بار به سر خرس لگد زد. او موفق شد بدون هیچ آسیبی خودش را از آنجا بیرون بکشد. سپس، این سه مرد جوان به محوطه شیرها رفتند، آدامز باز هم از دیوار بالا رفت و داخل محوطه پایین آمد. در حالی که هنوز از دیوار آویزان بود، به سر سیس، شیر ماده ۱۱ ساله، لگد زد. در حالی که آدامز سعی میکرد از دیوار بالا برود، سیس پرید و آدامز را داخل محوطه کشید.
دوستان آدامز با پرتاب سنگ و بطری سعی کردند شیر را دور کنند، اما در نهایت مجبور شدند تقاضای کمک کنند. پلیس رسید و مجبور شد به سیس و شیر نر ۱۵ سالهای به نام سزار شلیک کند. وقتی پلیس شیرها را کشت، آدامز درگذشته بود. وقتی خبرنگاران نظر رئیس باغ وحش را درباره این حادثه پرسیدند، او گفت نظرش قابل چاپ نخواهد بود. او اشاره کرد که شیرها دقیقا همان جایی بودند که باید باشند.
پراکش تیواری (Prakesh Tiwari)
سال نوی ۱۹۹۶ بود. پراکش تیواری و سورش رای، که هر دو حدودا ۲۰ ساله بودند، در کلکته زندگی میکردند. به دلایل نامعلوم، آنها تصمیم گرفتند از یک ببر در باغ وحش کلکته دیدن کنند. آنها با یک تاج گل طلایی از خندق محوطه ببر گذشتند و با ببر بنگال ۱۳ سالهای که شیوا نام داشت، رو در رو شدند. رای تاج گل را دور گردن شیوا پرتاب کرد. شیوا از این کار خوشش نیامد و با چنگالهایش او را گرفت. تیواری برای نجات دوستش به صورت ببر لگد زد، بنابراین توجه شیوا به او جلب شد. مردم در باغ وحش متوجه این ماجرا شدند و تقاضای کمک کردند. مسئولان توانستند رای را نجات دهند، اما تیواری در این حمله جان باخت.
جایاپراکاش بزباروا (Jayaprakash Bezbaruah)
در ۱۹ دسامبر سال ۲۰۰۷، جایاپراکاش ۵۰ ساله با همسر و دو فرزندش در حال بازدید از باغ وجش گواتی در هند بود. او برای عکس گرفتن با دو ببر بنگال، به هشدارهای نگهبانان توجه نکرد و از یکی از موانع بالا رفت. وقتی به محوطه ببرها نزدیک شد، دستش بین نردهها گیر کرد. ناگهان دو ببر دستش را گرفتند و در مقابل چشمان وحشتزده خانواده اش، دستش را پاره کردند. جایاپراکاش را به بیمارستان بردند، اما در اثر خونریزی درگذشت.
کارلوس ادواردو سوسا (Carlos Eduardo Sousa)
مدت کوتاهی پس از ساعت کاری باغ وحش سانفرانسیسکو در کریسمس ۲۰۰۷، کارلوس ادواردوی ۱۷ ساله و دو تن از دوستانش که برادر بودند (پل و کالبیر) بعد ازظهر خود را در باغ وحش گذراندند. آنها در حال راه رفتن از کنار محوطه ببرها عبور کردند. احتمالا این سه جوان، تاتیانا، ببر سیبری ۴ ساله را تحریک کرده اند. چون این ببر ۲۰۰ کیلوگرمی از غار مصنوعی خود بیرون آمد و روی دیوار ۳.۸ متری پرید، که ارتفاع آن کمتر از مقررات فدرال بود. او توانست خودش را از محوطه بیرون بکشد. ببر روی آسفالت فرود آمد و به پل حمله کرد. کارلوس و کالبیر سعی کردند توجه حیوان را به خود جلب کنند و وقتی موفق شدند، ببر به کارلوس حمله کرد. هر دو برادر به سمت کافه باغ وحش دویدند و فریاد کشیدند. ببر بعد از کشتن کارلوس رد خونی که از پل به جا مانده بود را دنبال کرد و بعد از ۳۰۰ متر او را پیدا کرد. پل و کالبیر با هم بودند و تاتیانا به کالبیر حمله کرد. سپس پلیس وارد عمل شد و مجبور شدند تاتیانا را بکشند. پل و کالبیر در این حمله جان سالم به در بردند.
دیوید مارک واسون (David Mark Wasson)
در ۳ سپتامبر ۱۹۷۷، دیوید مارک واسون ۶ ساله و پدرش به باغ خزندگان میامی رفتند. دیوید و پدرش در مقابل گودال تمساحها متوقف شدند. پدرش دیوید را روی دیوار محوطه گذاشت تا بتوانند با هم برای تمساحها انگوردریایی بیندازند. وقتی پدرش برگشت تا انگور بیشتری بردارد، دیوید داخل گودال افتاد.
نگهبانی که شاهد این حادثه بود گفت که کوکی، تمساح آفریقایی ۴ متری، فورا واکنش نشان داد و از فاصله سه متری به سمت دیوید خیز برداشت و با فکهاش سینه پسربچه را به دهان گرفت و شروع به تکان دادن او کرد و سرش را محکم به دیوار میکوبید. مرد دیگری داخل گودال پرید تا دیوید را نجات دهد. او توانست دیوید را بگیرد، اما کوکی هنوز دیوید را نگه داشته بود. مرد همان طور که دیوید را گرفته بود، به سمت آب پر از تمساح کشیده شد بنابراین مجبور شد دیوید را رها کند. تمساح ۵، ۶ دقیقه بدن پسر را زیر آب نگه داشت و بعد از اینکه چشمانش را هدف گرفتند، او را رها کرد.
دیوید در راه بیمارستان جان خود را از دست داد. رئیس باغ خزندگان به شدت تحت تاثیر این حادثه قرار گرفت و هفت بار به کوکی شلیک کرد و یک ساعت طول کشید تا تمساح بمیرد.
خوآن پرز (Juan Perez)
در ۱۹ می ۱۹۸۷، جان پرز ۱۱ ساله و دو تن از دوستانش در حال بازدید از باغ وحش بروکلین در نیویورک بودند. ساعت ۷ بعد ازظهر بود و ساعت کاری باغ وحش به پایان رسیده بود، آنها شروع به تحریک یکدیگر برای شنا کردن در محوطه حیوانات کردند. ابتدا در خندق محوطه فُکها شنا کردند. اما حس کردند به اندازه کافی شجاعانه نیست، بنابراین تصمیم گرفتند در محوطه خرس قطبی شنا کنند. سه پسر لباسهایشان را درآوردند، اما دو تا از آنها پشیمان شدند.
خوآن در برای اینکه دوستانش را مجبور کند وارد محوطه خرس شوند، لباسهای آنها را داخل خندق انداخت. این صدا خرسهای قطبی نر و ماده را خواب بیدار کرد که هر دو بیش از ۲.۵ متر ارتفاع و ۴۰۰ کیلوگرم وزن داشتند. وقتی خوآن داخل آب رفت، خرسهای قطبی به او نزدیک شدند. اما او به جای بیرون آمدن از آب، خرس ماده را تحریک کرد. این باعث شد خرس نر کتف او را گاز بگیرد و او را با خود بکشاند.
همان طور که خوآن کشیده میشد فریاد میزد و درخواست کمک میکرد. دوستانش هم تقاضای کمک کردند و سپس پنهان شدند. پلیس چند دقیقه بعد به آنجا رسید، اما ۲۰ دقیقه طول کشید تا قفل باغ وحش را باز کند. وقتی به محوطه خرس قطبی رسیدند، دیدند که خرسها بر سر بقایای خوآن میجنگند. پلیس با دیدن لباس بچهها در خندق، حدس زد که بچههای دیگری هم در محوطه خرسها باشند. بنابراین فکر کردند که چارهای جز شلیک به خرسها ندارند. هر دو خرس کشته شدند. اما پلیس فهمید که دو پسر دیگر وارد محوطه نشده اند.
روت الن فریدمن (Ruth Ellen Freedman)
در ۲۸ ژوئن ۱۹۶۶، روت الن فریدمن سه ساله به همراه والدینش به باغ وحش مدیسون در ویسکانسین رفته بودند. آنها برای دیدن تنها فیل باغ وحش که یک فیل آسیایی ۲۳ ساله سه تُنی به نام وینکی بود، توقف کردند. وینکی ۲۰ سال در باغ وحش بود و تصور میشد اهلی باشد. او در میان بچهها محبوب بود، چون میتوانستند به آن بادام زمینی و ذرت بدهند.
روت میخواست در آن روز سرنوشتساز به وینکی غذا بدهد، به همین دلیل از زیر نردهها رفت و به قفس نزدیک شد. اما وینکی کار غیرمنتظرهای کرد، او خرطومش را بیرون آورد و دور روت پیچید. مادر روت فریاد کشید و وینکی دختربچه را محکم به نردهها میکوبید و او را زمین انداخت. سپس دوباره روت را برداشت و رها کرد. وینکی جسد روت را به قفس آورد و چند بار با پاهایش او را له کرد.
والدین روت سعی کردند او را از قفس نجات دهند، اما نتوانستند. وقتی نگهبان وارد قفس شد، وینکی حمله را متوقف کرد و نگهبان جسد دختربچه را بیرون برد. پس از مرگ، وینکی را به محل تولیدمثل فرستادند. یکی از فرزندانش، که نام او هم وینکی است، حیوان خطرناکی است، چون یک مربی را کشته و چند نگهبان و بازدیدکننده باغ وحش را زخمی کرده است.
جولیا آن فوکت (Julia Ann Vogt)
در ماه مه سال ۱۹۵۸، مادر جولیای دو و نیم ساله، او و خواهرش را را به دیدن مادربزرگشان در واشنگتن دی سی برد. ۱۶ ماه مِی روز زیبایی بود، بنابراین خانواده تصمیم گرفتند به باغ وحش ملی بروند. پدربزرگ جولیا، «هری جکسون»، او را به دیدن شیرها برد. جولیا از پدربزرگش جدا شد و از نردهها عبور کرد.
یک شیر آفریقایی نر به او نزدیک شد و پایش را گرفت. جکسون وارد عمل شد و سعی کرد نوه اش را بگیرد، اما شیر قویتر بود، دخترک را به داخل قفس کشید و همان طور که به دهان گرفته بود، راه میرفت. وقتی شیر نر جولیا را رها کرد، شیر ماده به جولیا حمله کرد و در نهایت سر جولیا را از تن جدا کرد. جکسون از دیدن این صحنه دچار حمله قلبی شد.
نگهبانان با کپسول آتش نشانی شیرها را دور کردند و جسد جولیا را از قفس خارج کردند. این مرگ غم انگیز باغ وحش را تحت تاثیر قرار داد و اقدامات ایمنی جدیدی لحاظ شد. پدربزرگ جولیا از حمله قلبی جان سالم به در برد.
مدکس درکوش (Maddox Derkosh)
در ۴ نوامبر ۲۰۱۲، مدکس دوساله و والدینش به دیدن سگهای وحشی آفریقایی در باغ وحش پیتسبورگ رفته بودند. مادرش مدکس را روی نردهها گذاشته بود که ناگهان داخل محوطه افتاد. سگهای وحشی آفریقایی فورا به پسربچه حمله کردند. اگرچه نگهبانان باغ وحش در آنجا بودند، اما نتوانست کاری کنند، چون وقتی وارد عمل شدند مدوکس مرده بود. آنها به یکی از سگها شلیک کردند، چون جسد مدکس را رها نمیکرد.
بعد از این فاجعه، باغ وحش سگهای وحشی را جای دیگری فرستاد. والدین مدکس از باغ وحش شکایت کردند، اما وکلای باغ وحش گفتند که مادر مدکس مقصر مرگ پسرش است. سرانجام، آنها با هم کنار آمدند.
منبع: listverse
نظر کاربران
برگام
پاسخ ها
پشمات ...
وقتی حیوان بیچاررو میندازید تو قفس و خونه واقعیشو نابود میکنید و اذیتش میکنید انتظار نداشته باشید عاشق قیافتون بشن کاش منقرض شید
پاسخ ها
دقیقا آفرین
کاش منقرض بشید که.خودتم احیانا منقرض میشی
اره پس بگو مرگ بر آمریگا
چشم دقت کردیم جواتی
ممنون از برترین هااا
هم جالب بود هم غم انگیز
اما در کل مقصر اصلی خود ادما هستن
وقتی جون خودشون رو به خطر میندازن و اخرش هم خودش هم حیوان بیچاره رو به کشتن میده
منبع : listverse.com.
تقریبا یا مال هند بود یا آمریکا
دقت کنید در همهی داستانها ، مقصرِ اول و آخر ، انسان بوده و بس...
اسمشون روشه حیوان وحشی ولی تو باغ وحش جوری مامانی به نظر میان که فکر میکنیم بیخطرن
اگه ما با حیوانات کار نداشته باشیم اونا به ما آسیب نمیزنن ولی ما انسان ها حیوانات رو اذیت میکنیم و حیوانی که آسیب دیده خود به خود حمله میکنه به آدم