اولین محصولات مشهورترین برندهای جهان

برترین‌ها : همه ما از جایی شروع کرده ایم! اما تصور اینکه مشهورترین و محبوب‌ترین برند‌های امروز هم نقطه شروعی داشته اند، سخت است. اما هر شرکت ماجرای خودش را دارد. در حالی که بسیاری از افراد دوست دارند خیالبافی کنند و درباره ماجرای میلیاردر‌های خودساخته اغراق کنند، برخی شرکت‌ها واقعا داستان‌های جالبی دارند. در این مطلب با اولین محصولات برندهای مشهور جهان آشنا می‌شوید.

سونی: پلوپز (۱۹۴۶)

بنیانگذاران، ماسارو ایبوکا، آکیو موریتا
بعد از جنگ جهانی دوم، بنیانگذار سونی ماسارو ایبوکا محصولی اختراع کرد تا میلیون‌ها خانه که برق داشتند اما وسایلی برای استفاده از آن نداشتند، خدمت کند. نتیجه پلوپز برقی بود. این پلوپز شامل چند الکترود آلومینیومی می‌شد که ته یک سطل چوبی چسبانده شده بود. باتوجه به جریان برق کنترل‌نشده آن زمان، نوع برنج و مقدار آب، برنج یا شفته می‌شد یا نپخته می‌ماند. به همین دلیل، این محصول هیچوقت وارد بازار نشد. در عوض، نمونه اولیه آن اکنون در یک محفظه شیشه‌ای در بایگانی سونی در شینگاوا قرار دارد. یادگاری از دورانی که هنوز وسایل الکتریکی عادی نشده بود.

آمازون: کتابفروشی آنلاین (۱۹۹۴)

بنیانگذاران: جف بزوس
آمازون به عنوان یک کتابفروشی آنلاین در سال ۱۹۹۴ کارش را آغاز کرد. جف بزوس ابتدا تصمیم گرفت این کتابفروشی را «کادابرا» بنامد، اما بعدا نامش را به آمازون تغییر داد. بزوس نام آمازون را با جستجو در فرهنگ لغت انتخاب کرد. او آمازون را انتخاب کرد، چون جای عجیب و متفاوتی بود، درست همانطور که برای شرکت اینترنتی خود پیش‌بینی کرده بود. رود آمازون بزرگترین رودخانه دنیا بود و او قصد داشت فروشگاهش را بزرگترین کتابفروشی دنیا تبدیل کند. علاوه بر این، آمازون با حرف «a» شروع می‌شد که در صدر فهرست الفبا قرار داشت.

نینتندو: بازی کارتی (۱۸۸۹)

بنیانگذاران: فوساجیرو یامائوچی
نینتندو، برند بازی‌های ویدئویی که آن را با بازی‌های ماریو، افسانه زلدا، پوکمن می‌شناسیم یکی از قدیمی‌ترین شرکت‌های این مطلب است. این شرکت در سال ۱۸۸۹ به عنوان شرکت کارت‌های بازی تاسیس شد. این کارت‌ها در میان باند‌های خلافکار سالن‌های قمار ژاپن محبوب بودند.

ایکیا: فروش محصولات به صورت پستی (۱۹۴۳)

بنیانگذاران: اینگوار کمپراد
بنیانگذار ایکیا «کمپراد» کارآفرینی را از کودکی آغاز کرد. او از ۵ سالگی شروع به خرید چوب کبریت به صورت عمده از استکهلم و فروش جزئی آن‌ به همسایه‌ها کرد. او بعدا به فروش بذر گل، کارت تبریک، تزئینات درخت کریسمس و ... روی آورد. کمپراد در سال ۱۹۴۳، وقتی ۱۷ ساله شد، ایکیا را از میز آشپزخانه عمویش تاسیس کرد و به شکل یک کسب و کار پستی، چیز‌های متنوعی مثل جوراب، زیورآلات، چوب کبریت، خودکار و قاب عکس می‌فروخت. او اولین مبلمان را به محصولات شرکتش چند سال بعد اضافه کرد. فروش مبلمان با معرفی کاتالوگ مشهور ایکیا در سال ۱۹۵۱ و اولین نمایشگاه آن در سال ۱۹۵۳ آغاز شد. مبلمان ایکیا خیلی زود کانون اصلی این شرکت شد و سایر محصولات را چند سال بعد کنار گذاشت.

لِگو: اسباب بازی‌های چوبی (۱۹۲۳)

بنیانگذاران: اوله کرک کریستیانسن
این برند مشهور اسباب‌بازی که بیشتر با آجر‌های پلاستیکی شناخته می‌شود توسط یک نجار تاسیس شد. اوله که برای پیدا کردن چوب کافی برای ساخت مبلمان در دوران رکود اقتصادی دانمارک در دهه ۱۹۳۰ دچار مشکل شده بود، تصمیم گرفت از ضایعات چوبی برای ساخت اسباب بازی استفاده کند. اولین محصولات لگو شامل قطار، اتومبیل و اردک چوبی چرخدار می‌شدند. وقتی او کار با اسباب‌بازی‌های پلاستیکی را در سال ۱۹۴۷ آغاز کرد، بیشتر فروشگاه‌ها علاقه‌ای به کارش نداشتند. اما او ناامید نشد و در نهایت تمرکز شرکت روی آجر‌های پلاستیکی قرار گرفت.

گوگل: موتور جستجو (۱۹۹۸)

بنیانگذاران: لری پیج، سرگئی برین
گوگل از یک پروژه تحقیقاتی لری پیج و سرگئی برین در سال ۱۹۹۶ توسط آغاز شد، زمانی که هر دو دانشجوی دکترا در دانشگاه استنفورد، کالیفرنیا بودند. این پروزه یک بنیانگذار سوم غیررسمی هم داشت: اسکات حسن، برنامه نویسی که بیشتر کد‌های موتور جستجوی گوگل را نوشت، اما قبل از اینکه تاسیس گوگل به صورت رسمی، این شرکت را ترک کرد. اولین نسخه گوگل در آگوست ۱۹۶۶ روی وبسایت استنفورد منتشر شد و تقریبا نیمی از پهنای باند شبکه استنفورد را استفاده کرد.

تویوتا: ماشین بافندگی اتوماتیک (۱۹۲۶)

بنیانگذاران: کیچیرو تویودا
تویوتا در سال ۱۹۲۶ توسط ساکیچی تویودا تاسیس شد که مخترع مجموعه‌ای از دستگاه‌های بافندگی ماشینی و دستی بود. چشمگیرترین اختراع او، ماشین بافندگی اتوماتیک تویودا بود، یک ماشین بافندگی پرسرعت کاملا اتوماتیک که توانایی عوض کردن ماکوها بدون توقف و ده‌ها نوآوری دیگر داشت. در آن زمان این پیشرفته‌ترین ماشین بافندگی بود و باعث پیشرفت چشمگیر در کیفیت و افزایش بیست برابری بهره‌وری شد. این دستگاه در سال ۲۰۰۷ به عنوان «دستاورد برجسته‌ای که باعث پیشرفت صنعت نساجی جهان شد و پایه و اساس توسعه گروه تویوتا شد» به عنوان میراث مهندسی مکانیک ژاپن ثبت شد.

اپل: کامپیوتر اپل یک (۱۹۷۶)

بنیانگذاران: جابز، وازنیک، وین
استیو وازنیک در ابتدا میکروکامپیوتر اپل یک را در سال ۱۹۷۵ مونتاژ کرد. اولین بار در تاریخ بود که انسان می‌توانست چیزی را با کیبورد تایپ کند و آن را در صفحه نمایش رایانه شخصی خود و درست در مقابلش ببیند. استیو جابز کمک کرد ۵۰ دستگاه را به قیمت هرکدام ۵۰۰ دلار به یک فروشگاه کامپیوتر محلی بفروشد. فروش ۵۰ هزار دلاری آن‌ها را تشویق کرد روی اپل دو کار کنند.

سامسونگ: فروشگاه تجارت موادغذایی (۱۹۳۸)

بنیانگذاران: لی بیونگ چول
سامسونگ به عنوان فروشگاه بازرگانی موادغذایی در یک مارس ۱۹۳۸ توسط لی بیونگ چول تاسیس شد. او کسب و کار خود را در کره آغاز کرد، نودل و سایر محصولات تولیدی در شهر را تجارت می‌کرد و آن‌ها را به چین و استان‌های آن صادر می‌کرد. بعد از جنگ کره و در جریان صنعتی شدن این کشور، شرکت با موفقیت به تولید پارچه گسترش یافت. به زودی شرکت‌های تابعه مثل صنایع سنگین سامسونگ، کشتی‌سازی سامسونگ و شرکت کیفیت سامسونگ هم به وجود آمدند. سامسونگ اولین بار در سال ۱۹۶۹ وارد صنعت الکترونیک شد و اولین محصول آن تلویزیون‌های سیاه و سفید بود. در دهه ۱۹۷۰ این شرکت شروع به صادرات محصولات الکترونیکی خانگی به خارج از کشور کرد.

مک دونالد: رستوران فست فود (۱۹۵۵)

بنیانگذاران: ریچارد مک دونالد، موریس مک دونالد
پاتریک مک دونالد در سال ۱۹۳۷ غرفه اغذیه فروشی «The Airdrome» را در نزدیکی فرودگاه مونروویا باز کرد و ابتدا فقط در آن هات‌داگ می‌فروخت. بعدا همبرگر به قیمت ۱۰ سنت و آب پرتقال به قیمت ۵ سنت هم به منوی آن اضافه شد. در سال ۱۹۴۰ پسرانش ریچارد و موریس کل ساختمان را به سن برناردینو در کالیفرنیا منتقل کردند و نام آن را به «مک دونالدز باربیکیو» تغییر دادند و منوی آن را به ۲۵ غذا افزایش دادند که بیشترشان کبابی بود.

در سال ۱۹۵۴، ری کراک، فروشنده دستگاه‌های میلک‌شیک «Prince Castle» متوجه شد که برادران مک دونالد از هشت دستگاه او در رستورانشان استفاده می‌کنند. او کنجکاو شد و با دوستش چارلز لوئیس رفت تا رستوران آن‌ها را از نزدیک ببیند. کراک آنقدر تحت تاثیر رستوران آن‌ها قرار گرفت که به آن‌ها پیشنهاد داد چند شعبه در ایالات دیگر راه‌اندازی کنند. آن‌ها با یک منوی ساده شامل نه غذا از جمله همبرگر، هات‌داگ، میلک‌شیک و ... کار خود را آغاز کردند.

توئیتر: سرویس میکروبلاگ (۲۰۰۶)

بنیانگذاران: جک دورسی، نوح گلس، بیز استون، ایوان ویلیامز
توئیتر در سال ۲۰۰۶ آغاز شد؛ زمانی که شرکت پادکست اودئو متوجه شد که باید خودشان را از نو بسازند و طوفان مغزی ایده‌های خلاقانه جدید را آغاز کرد. جک دورسی ایده ایجاد سیستم پیام کوتاهی را دارد که به کاربر اجازه می‌دهد با گروه کوچکی از مردم ارتباط برقرار کند. توئیتر ابتدا «استتوس» نامیده می‌شد تا اینکه گروه در فرهنگ لغت به دنبال نام دیگری گشت و «توئیتر» را انتخاب کرد.

کار پروژه از ۲۱ مارس ۲۰۰۶ آغاز شد، هنگامی که دورسی اولین پیام توئیتر را منتشر کرد. نمونه اولیه توئیتر به عنوان یک سرویس داخلی برای کاربران اودئو آزمایش شد و بعدا در جولای ۲۰۰۶ عمومی شد. در اکتبر ۲۰۰۶، جک دورسی، بیز استون و ایوان ویلیامز یک شرکت تشکیل دادند. سپس اودئو را از سرمایه گذاران و سایر سهامداران خریدند و در آوریل ۲۰۰۷، توئیتر شرکت خود آن‌ها شد.

دیزنی: انیمیشن کمدی‌های آلیس (۱۹۲۳)

بنیانگذاران: والت دیزنی، روی الیور دیزنی
کمدی‌های آلیس یک مجموعه کارتون است که توسط والت دیزنی در دهه ۱۹۲۰ ساخته شد و در آن یک دختربچه واقعی به نام «آلیس» و یک گربه کارتونی به نام جولیوس ماجرا‌هایی را در یک منظره انیمیشنی به نمایش می‌گذارند. دیزنی، آب آیورکس و کارکنان آن‌ها اولین کمدی آلیس را با عنوان سرزمین عجایب آلیس ساختند. بعد از اتمام فیلم، استودیو ورشکسته و تعطیل شد. دیزنی بعد از جمع آوری پول با کار به عنوان یک عکاس آزاد، یک بلیت قطار یک طرفه به لس آنجلس، کالیفرنیا، خرید تا با عمویش رابرت و برادرش روی زندگی کند. دیزنی در کالیفرنیا به ارسال طرح‌های مجموعه آلیس ادامه داد و در نهایت موفق شد. اگرچه کمدی‌های آلیس در زمان خود بامزه و خنده دار بود، اما محتوایی داشت که شاید امروزه عجیب یا حتی خشن به نظر برسد. اگرچه آلیس یک دختربچه است، اما بیشتر زمانش را در حال فرار از خطر است و حتی ربوده و تهدید می‌شود. هرچند همه این تهدید‌ها و خطرات نقاشی‌های کارتونی هستند، اما به دلیل سن کم شخصیت اصلی و واقعی بودن او ممکن است تصاویر کمی ناخوشایند باشند.

استارباکس: کافی شاپ (۱۹۷۱)

بنیانگذاران: جری بالدوین، زو سیگل، گوردون بوکر
اولین استارباکس در سیاتل، واشنگتن، در ۳۱ مارس ۱۹۷۱ توسط سه شریک افتتاح شد که در دانشگاه سانفرانسیسکو با هم آشنا شده بودند: معلم زبان انگلیسی «جری بالدوین»، معلم تاریخ «زو سیگل» و نویسنده «گوردون بوکر» که تصمیم گرفته بودند تجهیزات و دانه‌های قهوه باکیفیت بفروشند. بوکر که قبلا صاحب یک آژانس تبلیغاتی بود فکر می‌کرد کلماتی که با «st» آغاز می‌شوند قدرتمند هستند. آن‌ها لیستی از کلماتی که با این حروف آغاز می‌شدند را تهیه کردند و به «starbo» رسیدند که نام یک شهر معدنی بود و در نهایت نام استارباکس را انتخاب کردند.

اولین فروشگاه استارباکس از سال ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۶ در سیاتل واقع شده بود. در این دوران شرکت فقط دانه قهوه می‌فروخت و هنوز نوشیدنی قهوه نمی‌فروخت. آن‌ها از سال دوم قهوه را مستقیما از کشاورزان خریدند.

منبع: boredpanda