چیزهای عجیبی که در سنگاپور شما را شگفتزده میکند
سنگاپور کشور بزرگی نیست و فقط حدود ۵.۸ میلیون نفر جمعیت در قلمروی ۶۴۰ کیلومتر مربعی خود دارد. این کشور در دهه ۱۹۶۰، فقیر و ویران بود، اما نخست وزیر آن، «لی کوآن یو» توانست معجزه کند و سنگاپور را به یکی از موفقترین کشورهای جهان تبدیل کند.
قوانین سختگیرانه و مجازاتهای سنگین سنگاپور را به کشوری تبدیل کرده که اکنون میبینید. در این کشور اجازه ندارید سیگار بکشید، جایی را کثیف کنید یا حتی در مکانهای غیرمجاز چیزی بخورید. مثلا نمیتوانید در وسایل حمل و نقل عمومی خوراکی بخورید. اگر دو بار آشغال زمین بریزید، یک تابلو به شما میچسبانند که «من کثیف کرده ام» و مجبورید آخر هفته خیابانها را تمیز کنید. رانندگان به خاطر نبستن کمربند ایمنی جریمه شده و به خاطر سرعت غیرمجاز زندانی میشوند.
همچنین مردم به خاطر گفتن حرفهای زشت در مکانهای عمومی یا نکشیدن سیفون توالت جریمه میشوند . آسانسورهای آنها ردیابهایی دارد که اگر کسی بخواهد در آنجا مدفوع کند، قفل میشود تا پلیس برسد!
علاوه بر این وصل شدن به وای فای دیگران ممنوع است و مثل هک کردن است. تا همین اواخر، برهنه راه رفتن در آپارتمان خودتان هم ممنوع بود. چون ممکن بود همسایهها شما را ببینند.
مجازات برخی اعمال مجرمانه کتک و شلاق است، اما بیشترین مجازات برای استفاده و توزیع موادمخدر است. این کار معادل قتل در نظر گرفته میشود و اعدام دارد.
سنگاپور به خاطر نظام قضایی و قانونی سختگیرانه، یکی از امنترین کشورهای جهان است. سطح جرم و جنایت در این کشور بسیار پایین است و بیشتر زندانیان قانون شکنان جادهای هستند. دوربینهای زیادی در شهر بر نظم نظارت دارند و تقریبا هیچ پلیسی وجود ندارد. میتوانید شب و روز با خیال راحت در شهر راه بروید.
مسئولین کشور سعی میکنند مردم را به سبک زندگی سالم عادت دهند؛ و این کار را با کمک ممنوعیتها و محدودیتها انجام میدهند. مثلا قلیان، سیگارهای برقی و انفیه در اینجا ممنوع هستند. شرکتهای سیگار تصاویر ترسناکی روی بسته بندی چاپ میکنند. اما این تنها روشهای ترویج سبک زندگی سالم در سنگاپور نیستند.
در سنگاپور به غذای سالم نیز اهمیت زیادی داده میشود. بسیاری از محصولات فروشگاهها برچسب «انتخاب سالم» دارند که نشان میدهد این محصول قند کمتر و فیبر بیشتری دارد و ترانس چرب ندارد. حتی کمپین ویژهای وجود دارد که اگر محصولات بیشتری با این برچسب بخرید، امتیاز میگیرید.
ماراتنهای مختلف سبک زندگی سالم را در این کشور ترویج میدهند. مثلا ماراتن لاغری،به کسانی که وزنشان را کم کرده اند، فرصت برنده شدن میدهد. یکی دیگر از ماراتنها بین افرادی که ۱۰۰۰ قدم در روز راه بروند قرعه کشی میکند. ماراتنهای زیادی هم برای کودکان و بزرگسالان در این کشور برگزار میشود. در سال ۲۰۱۷ میانگین امید به زندگی در سنگاپور ۸۳ سال بود.
فردی با یک شغل عجیب در سنگاپور زندگی میکند. نام او «جک سیم» است و با نام آقای توالت شناخته میشود. جک مدیر سازمان جهانی توالت هاست و حتی روزی به نام روز توالت را در سال ۲۰۰۱ ثبت کرده است.
این سازمان کارهای خوب زیادی انجام میدهد: بهداشت صحیح را آموزش میدهد و ایجاد و نگهداری از جامعه بهداشت عمومی را ترویج میکند. هدف او مراقبت از سلامت افراد است. این سازمان اقدامات مهمی در هند انجام داده، جایی که فرهنگ بهداشتی بسیار ضعیف است. جک پروژههای اقتصادی زیادی انجام داده اما در ۵۰ سالگی متوجه شده که این زندگی ابدی نیست و تصمیم گرفته کار مفیدی برای جهان انجام دهد بنابراین این سازمان را راه انداخته است.
در سنگاپور میتوانید با گذاشتن یک وسیله ساده مثل دستمال کاغذی، چتر، کیسه پلاستیکی، بطری و ... یک میز در رستوران رزرو کنید و هیچ کس سراغ این میز نمیآیدد، چون میداند متعلق به کسی است. البته اگر دستمال یا چترتان را در رستوران جا بگذارید کارمندان معمولا بعد از چند ساعت آن را برمی دارند.
با در نظر گرفتن عوارض گمرک، هزینه ثبت نام، مالیات و سایر هزینهها، خرید خودرو در سنگاپور هزینه بسیار بالایی دارد و حدود ۱۰۰ هزار دلار تمام میشود. علاوه بر این عوارض جادهها، تونلها وهزینه پارکینگ بسیار بالاست. سنگاپور با این کار سعی دارد به کاهش ترافیک و در نتیجه آلودگی هوا کمک کند.
تیپ مردم سنگاپور عموما اروپایی است، آنها تیپهای جذاب و برند را دوست دارند. اما یک چیز دیگر هم وجود دارد، به دلیل آب و هوای گرم، بیشتر از صندل و دمپایی لاانگشتی استفاده میکنند. به همین دلیل میتوانید به راحتی با دمپایی به رستوران بروید و اگر رویدادی جدی و رسمی باشد حتما از قبل اعلام میکنند که پوشیدن دمپایی در آن ممنوع است. همچنین مردان نمیتوانند با شلوارک به رستوران و اداره بروند.
بیشتر خانوادههای بومی خدمتکار دارند. این زنان خانه دار از فیلیپین، اندونزی و سریلانکا میآیند تا پول درآورند و معمولا در آپارتمان همان خانوادهای که برایش کار میکنند زندگی میکنند. اتاق آنها اغلب شبیه یک کمد بدون پنجره است. این خدمتکاران همه کارهای خانه را انجام میدهند و از بچهها مراقبت میکنند و تنها یک روز در هفته تعطیل هستند و هر دو سال یک تعطیلات دارند. البته همه خانوادهها این قدر نسبت به خدمتکار خود سختگیر نیستند و شرایط بهتری برایشان فراهم میکنند. این زنان همه پولی را که به دست میآورند به خانهشان میفرستند که حدود ۵۰۰-۶۰۰ دلار سنگاپور در ماه میشود. صاحبخانهها علاوه بر حقوق پول غذای آنها را هم میدهند.
مسئولین سنگاپور تصمیم گرفتند که هیچ جنگل سنگی در سنگاپور نباشد. به همین دلیل ۳۰% شهر را با فضای سبز پوشاندند. پارک، باغ گیاه شناسی و پارکهای ملی زیادی در اینجا هست و گلدانهای زیادی در مراکز خرید و خیابانها وجود دارد. گیاهان و درختان همه جا دیده میشوند. آنها به محیط زیست، آموزش و کیفیت مراقبتهای درمانی در سنگاپور توجه زیادی دارند و دولت سعی میکند آخرین تکنولوژیها را برای حداکثر راحتی شهروندان به کار بگیرد.
نظر کاربران
چه کشوری ساختن
تقریباً مثل ایران خودمونه
پاسخ ها
از چه نظر داری میگی ؟
:|
وقتی مسئولان بجای پاسخ به سوالات، خود سوال رو با زرنگی به صورت گسترده مطرح می کنن و هیچ به اینها عمل نمی شه و خودشونم نمی دونن چه طوری این خرابیا رو درست کنن خواستی ایران هم درست بشه ؟؟!!!!
ما هیچ ما نگاه:(
پاسخ ها
حیف
این سنگاپور 20 سال پیش کجا بود و الان کجاس؟ و ما الان کجاییم
چیز خاصی نیست که مثل ایرانه
پاسخ ها
آره هیچی نیست این همه تکنولوژی و سطح فرهنگ و سیاستمداری هیچی نیست این همه پیشرفت هیچی نیست که از کشور ماهیگیر به یک کشور مدرنیته تبدیل شده . #هیچی_نیست
حتما قوانینش شبیه ایرانه!!!!!ه چی دل خوش کردید
وقتی مملکت دست یک انسان باشرف باشه بهترهم میشه
همه دنیا سعی میکنن پیشرفت کنن اونوقت یه عده سعی دارن فقط ایرانو خراب کنن لعنت خدا بهشون که ایرانی نیستن و فقط میخوان نابودش کنن
ما هم که باید همش حسرت بخوریم
اگه این قوانین سخت تو ایران بود الان ملت دادشون هوا بود اما وقتی راجبه کشور دیگه باشه به به و چهچه میکنن....متاسفانه سطح فرهنگ مردم پایین اومده و فقط دارن اعتراض میکنن بدون اینکه ببین کشورای دیگه مردمشون هر لحظه برای داشتن کشور آباد چ قوانین سختی رو تحمل میکنن یا چقد تلاش میکنن
پاسخ ها
دقیقا.از ماست که بر ماست...
این چه حرفیه ؟ میگه امید به زندگی تو سنگاپور ۸۳ ساله. میگه حمل و نقل عمومی توی این کشور در سطح بسیار عالی و پیشرفته ای وجود داره. اینجا چی ؟ بلیط هواپیما شد ۱ تومن. بلیط اتوبوس شد ۲۰۰ تومن.
اینجا تنها هنرشون این بود که تمام ملت رو ماشین دار(هرچند ماشین آشغال) کردن. بدترین فکر ممکن. نمی دونم کدوم آدمی این طرح هارو میریزه...
کاش همچین قوانین سختی هم تو ایران پیاده میکردن که این ملتی که فقط راه میرن و هی برای بقیه متاسف میشدن انگار خودشون از کره ماه اومدن هم جریمه میشدن اونوخ معلوم میشد کی واقعا چیکارست!!!!!!!
کاش در مورد پایتخت پزشکی بودن سنگاپور و در مورد معتبرترین پاسپورت جهان و عالی ترین دانشگاه پزشکی و مهندسی و هنر هم می گفتید . و اینم می گفتید که سنگاپور تنها جای ماهیگیری بود و منابع طبیعی هم به هیچ عنوان نداشت اما با اقتصاد و سیاستمداری خوبشون به همچین کشوری تبدیل شده
شرط پیشرفت هر کشور وجود مدیران و رهبران سالم و آشنا به امور تخصصی است
حتی با وجود قوانین سختش من علاقه ی زیادی به رفتن به این کشور دارم
پاسخ ها
:-) منم دوست دارم برات دعا میکنم عزیزم تو هم دعا کن من برم کره جنوبی :-)
من که برات دعا میکنم شمیم گلم
واسه منم دعا کنید ...ایشاالله به آرزو هاتون برسید...
پری عزیزم امیدوارم خودتم به تمام آرزو هات برسی ( لطفا بفرستین )
:-)مرسی نیلوفر:-*
خواهش گلم
خدا به دادما برسه
مشکل ملت تن پرور و غر غروی ماست فوق العاده بی فرهنگ و متوقع
پاسخ ها
خودت جزو مایی
انگار از کره ماه اومدی با این طرز حرف زدنت
عالی خیلی کشور باحالیه اجی شمیم نظر بزار لطفا
پاسخ ها
بده آدم دنبال دختر مردم باشه :-[
آقای با غیرت خجالت بکش ذهن شما منحرف هست ایشون جای برادر ما هستند ( لطفا بفرستین )
واقعاً خجالت آور واقعاً نمی دونم چرا اسمتو مرد با غیرت گذاشتی؟؟؟ حیف غیرت..:-\
مرد با غیرت حق باتوِ
چه کشورخوب باامنی ایران فقط جریمه داروازتشویق خبری نیست الانم روبه عقبیم چون ازیه کشوروحشی عقب مونده مغول کثیف افغانستان پرشدهمه ازاروپاوکشورهای پیشرفته ادم بیادحال میکنن وافتخارویادمیگیرن ومابرعکس لزبدترین کشورجهان پرکردیم کمم نیستن همه بودجه ومنابع کشوروهم شغلامون اشغال کردن بی فرهنگهاموزی
جالبه
ای کاش من اونجا به دنیا اومده بودم... ایران من خاکستریه...
والله مملکت ما همیشه همین بوده و هست
من نمیدونم چرا خودمون رو گول میزنیم..
اززمان شاه بگیرتاالان همیشه مملکت دست قشرحداقل بوده
اونایی که نفع میبردن.. یروز شاه وهم قطارهاش الانم اونایی که فکر میکنن مملکت ارث پدرشونه .. سانسور نکن مدیرمحترم
نمیشه از اونجا مسئول وارد کنیم
یک ماه بدن دست مسئولین ما یه جوری ویرانش کنن که دیگه اصلا درست نشه تا ابد
پاسخ ها
بسیار هم صحیح
البته مردمم سهیم هستند تو این کار .دولت اگه صادقانه خدمت کنه قطعا مردمم یاری خواهند کرد .ولی جایی که رشوه و پارتی با شه نمیشه .اینجایکی خلاف میکنه اگه رشوه بده یا پارتی داشته باشه مشکل نداره راحت حل میشه بد بخت اونی که هیچی نداره
انسانیت و احترام به حقوق بشریت سرلوحه پیشرفت هر کشوری است
عاشق این کشور بودم، با این مطلب عاشق تر هم شدم. طبیعتش، قوانینش، موقعیت اقتصادیش و.. همه عالین. بیست
آفرین به مسئولین سنگاپور