روستاهای ژاپنی که هنوز نینجا دارند
دو روستای «ایگا» و «کوگا» در ژاپن هنوز هم نینجا دارند. نینجاها روزهای خود را با قوانین و تمرینات ویژهی خود میگذرانند. در موزهی نینجای «ایگا» سالنی برای تمرینات وجود دارد و هر روز افرادی هستند که با لباسهای نینجا در هوای آزاد در حال انجام حرکات رزمی به چشم میخورند.
تابناک باتو: ژاپن به هنرهای رزمی «نینجا» شناخته می شود که به آن «هنر پنهان شدن» نیز می گویند. نینجا در قرن چهاردهم و در دوران حکومت «ایدو» به اوج شکوفایی خود رسید، به ویژه در دو روستای ایگا و کوگا که به داشتن قوی ترین گروه های نینجای ژاپنی شهرت داشتند و با ابزارهای مختلف به تمرین های رزمی می پرداختند.
در نگاه اول ممکن است خانه ی نینجاها عادی به نظر برسند و هیچ تفاوتی با خانه های مرسوم کشاورزان نداشته باشند اما در حقیقت مبارزی شکست ناپذیر و حرفه ای در آنجا زندگی می کرد.
دو روستای «ایگا» و «کوگا» در ژاپن هنوز هم نینجا دارند، نینجاها روزها را با قوانین و تمرینات ویژه ی خود سپری می کنند.
در موزه یِ نینجایِ «ایگا» سالنی برای تمرینات وجود دارد و هر روز افرادی هستند که با لباس های نینجا در هوای آزاد در حال انجام حرکات رزمی به چشم می خورند.
خانه های روستای ایگا روزنه های مخفی «کاراکوری» دارند که به عنوان سیستم امنیّتی خانه های امروزی به شمار می روند.
ابزارهای تاریخی بازمانده از نینجاها در بخشی از موزه به نمایش گذاشته شده است. بیش از ۴۰۰ قطعه که بر اساس کتاب فنون نینجا «نینجوتسو» ساخته شده اند، از جمله عنکبوت آبها که به آن «میزوکومو» می گویند. این ابزار برای راه رفتن نینجاها روی آب ساخته شده بود.
موزه ی ایگا کتاب ها و ابزارهای شناخت نینجاها به همراه لباس ها و اشیای کاربردی در زندگی روزمره ی نینجاهای گذشته را به نمایش می گذارد. گوشه ای هم برای حل معما و بازی های فکری و هدایای یادگاری برای کودکان در این موزه در نظر گرفته شده است.
در روستای کوگا هم اوضاع به همین شکل است. کوگا روی دامنه های سوزوکا قرار گرفته و خانه های آن تجسمی از زندگی نینجاها هستند. در هر خانه ی روستا یک کتاب قوانین نینجا «مانسِنشوکا» وجود دارد که اسرار و رموز نینجاها را دربرگرفته است.
در سالن تمرین نینجا می توان نُه حرکت نینجاها را تمرین کرد؛ از جمله بالا رفتن از دیوارهای سنگی و عبور از مانع و راه رفتن روی دیوار. خانه ی هنرهای رزمی کوگا به دوران گینروکو (۱۷۰۴-۱۶۸۸) باز می گردد. این خانه را «موتشیزوکی إزومو نو کامی» بنا کرد. او رهبری ۵۳ خانواده ی این روستا را بر عهده داشت و خود یک دارو ساز بود. هنوز تابلوهای برای تبلیغ فروش دارو بر سر در خانه ی او دیده می شوند. این روستا هنوز هم به ساخت دارو شهرت دارد.
نینجاها ی این روستا در لباس های مبدّل به سراسر ژاپن می رفتند و اطلاعات جمع می کردند. هنوز هم خانه های کوگا پله های مخفی و شکاف های سرّی که به خارج از خانه منتهی می شد را حفظ کرده است.
تفاوت سامورایی ها و نینجاها در این بود که سامورایی ها برای حاکمان فئودال کار می کردند و تحت اوامر آنها بودند اما نینجاها دیدگاه دیگری در زندگی داشتند. آنها اغلب برای خودشان کار می کردند. سامورایی ها برای نشان دادن شجاعت جنگ رو در رو و نزدیک را انتخاب می کردند اما در مقابل نینجا ها بر اساس قوانین «نینجوتسو» از هر روشی برای از بین بردن دشمن استفاده می کردند؛ یا او را مسموم می کردند و یا ناگهانی به او حمله می بردند. به همین دلیل است که آنها به اندازه ی سامورایی ها خوش نام نیستند و زندگی آنها پر از اسرار و رموز کشف نشده است.
نظر کاربران
یا حضرت عباس نینجا هنوز!!!
من میخوام برم داخل این شهر خوراک خودمه
پاسخ ها
برو دروازه غار اگه بچه زرنگی
اولا من دختر هستم دوما دروازه غار جای افراد لات هست من جایی رو میخوام که داخل اون بشه ورزش رزمی انجام داد
نینحاها دشمنان سامورایی ها بودند،شیوه های جنگی آنها بر گرفته از معجونی از شیوه های جنگی وارداتی از چین ودیگر کشورها برای شکست دادن سامورایی بود،
تاریخ پیدایش نینجاها چندان مشخص نیست اما بسیاری از منابع به حوالی قرن ۱۴ اشاره میکنند.[۴] و لغت «شینوبی» نیز تا قرن ۱۵ دیده نشدهاست.
در افسانههای ژاپنی آمده که نینجاها از نسل هیولایی هستند که نیمی انسان و نیمی کلاغ بود. بر اساس بیشتر منابع تاریخی نینجاها به تدریج خود را به عنوان نیروی مخالف همتایان طبقه بالاتر خود یعنی ساموراییها در دوران حکومت فئودالها بر ژاپن مطرح کردند و تکامل این هنر رزمی بین قرن ششم تا نهم میلادی در ژاپن اتفاق افتاد. پس از سقوط امپراطوری تانگ در چین در سال ۹۰۷ میلادی، تعدادی از فرماندهان نظامی چینی به ژاپن آمدند و تاکتیکها و نظریات جدید جنگی را با خود به این جزیره آوردند. در دهه ۱۰۲۰ میلادی هم راهبان بودایی چینی وارد ژاپن شدند و دانش پزشکی و نظریات جنگی خود را هم که بسیاری از آنها از هند ریشه گرفته و در تبت و نقاط مختلف چین تکامل یافته بود به ژاپن آوردند و روشهای خود را به راهبان جنگجوی ژاپنی و اولین طایفههای نینجا آموختند. دایسوکه توگاکوره سامورایی خلعشده، و کاین دوشی راهب جنگجوی چینی، نخستین نینجاهایی بودند که برای اولین بار قواعدی را برای این هنر رزمی تدوین کرده و جانشینان دایسوکه نیز نخستین نینجا ریو یا مدرسه نینجوتسو را با نام توگاکوره ریو تأسیس کردند. نینجوتسو به این ترتیب رقیبی برای مکتب بوشیدو ساموراییها شد. ساموراییها وفاداری و شرافت را بر هر چیز مقدم میداشتند و بوشیدو سیستم رزمی آنها بسیار اصیل و منسجم بود اما روشهای جنگی آنها همیشه کارآمد نبود. برتری نینجاها درست در همین مسئله بود. نینجاها انجام مأموریت به هر شکل ممکن را بر هر چیز مقدم میداشتند. حمله ناگهانی، مسموم کردن، فریب و جاسوسی از نظر ساموراییها ناجوانمردانه بود اما از روشهای اصلی رزمی نینجاها بهشمار میآمد.[۵]
پاسخ ها
از ویکیپدیا کپی پیست نکم
جالب بود ما در گذشته در ایران داشتیم مثل قلعه الموت قزوین که فرمانده. ان حسن صباح یا خداوند الموت بود ومردم درانجا درامرکشاورزی وخصوصا تولید داروهای گیاهی فعالیت و در حین انجام کارهای کشاورزی به اموزش مردم خصوصا مردان به ورزشهای سخت مبارزاتی می پرداختند،واینقدر قدرت پیداکرده بودندکه در بیشتر نقاط کشور برای خود قلعه دفاعی با راههای مختلف اما مخفی داشتند..وجالب این بود که هرکجا ظلم وستم ویا رشوه خواری را مشاهده میکردند با اعزام افراد خاص که از مهارت کافی رزمی هم برخوردار بودندحساب ان فرد یاحاکم ان ولایت را از پا در می اوردند،درواقع ترور میکردند واگر لو میرفتند با داروی خاص که خودکشی میکردند ونفر بعد ادامه ماموریت را انجام می دادتازه اگر نفر اول در کارقصور میکرد نفر دوم کلک ان را هم میکند.
❤
ما میگیم روسیه موشک بین قاره ای شیطان رو ساخته(بزن کل فرانسه رو پودر کنه) اینا میگن نینجا و شمشیر