رصد بزرگترین طوفان خورشیدی
در روزهای گذشته شش فوران بیسابقه و شدید خورشیدی به سمت زمین آمده که میتواند باعث قطعی برق و بروز مشکلات ارتباطی شود. این رویدادها بزرگترین اشعه های ناشی از طوفان های خورشیدی، طی ۱۲ سال گذشته است.
این فورانهای خورشیدی در ۱۲ سال اخیر نظیر نداشته است و سازمان هواشناسی فضایی آمریکا اعلام کرده است که آخرین مورد مشابه به سال ۲۰۰۵ بازمیگردد. براساس اعلام "سازمان فضایی آمریکا"(ناسا) این طوفانهای خورشیدی که در روز جمعه به اوج خود رسیده و همچنان ادامه دارد، از روز چهارشنبه ۶ سپتامبر شروع شده و میتواند سبب بروز قطعی برق و شفقهای قطبی در عرضهای جغرافیایی پایینتر شود. به گفته کارشناسان احتمال رویت شفق قطبی در ایالتهای آلاباما و کالیفرنیا در شمال شرق آمریکا بسیار زیاد است.
در روز چهارشنبه ۶ سپتامبر در مناطقِ فعال خورشید یا همان منطقۀ لکه خورشیدی AR ۲۶۷۳ ، دو انفجار بزرگ رخ داد که هر دو انفجار را رصدخانۀ دینامیک خورشیدی ناسا ثبت کرد، این انفجارها از نظر حجم و شدت بیسابقه بوده است. (ویدئوی این رویداد را در زیر مشاهده کنید) همچنین در ساعت ۴:۲۰ بامداد ۸ سپتامبر و همچنین ساعت ۶:۲۱ بامداد و ۱۷:۳۴ روز ۹ سپتامبر نشانههایی از طوفان ژئومغناطیس در خورشید مشاهده شد. در ساعت ۱۹:۳۰ روز ۸ سپتامبر نیز شدیدترین فوران خورشیدی با میزان خطر بالا مشاهده شده است.
محققان ناسا اعلام کردهاند که مواد ناشی از این فورانهای خورشیدی که به اجرام "کورونال"(Coronal) نیز شهرت دارند طی یک تا دو روز آینده به زمین خواهند رسید و قادر خواهد بود که ارتباطات ماهوارهای و همچنین نیروگاههای برق را با اختلال جدی مواجه کند. لکه خورشیدی ناحیهای بر روی سطح خورشید است که به وسیله فعالیتهای شدید مغناطیسی بوجود میآید که مانع از انتقال گرما میشوند، این ناحیهها به علت کاهش درجه حرارت سطح به وجود میآیند.
اگرچه این ناحیهها درجه حرارتی در حدود ۳۰۰۰-۴۵۰۰ کلوین دارند، تضاد دمای این ناحیه با مواد پیرامون در حدود ۵۸۰۰ کلوین به آنها اجازه میدهد تا به وضوح به عنوان لکههای سیاه دیده بشوند، همچون بدنی که از شدت گرما سیاه شده باشد(تقریباً نزدیک فوتوسفر) که این تابعی از عدد دما به توان چهار است. اگر یک لکه خورشیدی از فوتوسفر جدا شود میتواند قوس الکتریکی درخشانی را به وجود بیاورد. لکه خورشیدی، در حین ظاهر شدن از فعالیتهای شدید مغناطیسی، میزبان آثار دیگری مانند تاجهای خورشیدی و رخدادهای قطع ارتباط نیز هستند. بیشتر شرارههای خورشیدی و پسزنی توده تاج سرچشمه در فعالیتهای مغناطیسی پیرامون منطقه گروههای لکه قابل رویت خورشید است.
توزیع لکههای خورشیدی در عرض جغرافیایی خورشید به شکل به خصوصی در خلال چرخه ۱۱ ساله تعداد لکه خورشیدی تغییر میکند.زمان حیات یک لکه خورشیدی از چند روز(برای لکههای کوچک) تا چند ماه(برای لکههای بزرگ) طول میکشد. در حقیقت یک لکه خورشیدی در همان عرض جغرافیایی که متولد شده از بین میرود. همانطور که چرخه پیشرفت میکند، لکههای جدید حتی در عرضهای جغرافیایی پایین ظاهر میشوند. اولین لکههای عرض جغرافیایی بالا از یک چرخه حتی قبل از آخرین لکههای عرض جغرافیایی پایینتر از چرخه قبلی ظاهر میشوند. در آمریکا مراکز پیشبینی آبوهوا به دقت این تغییرات را رصد میکنند تا درصورتی که حجم تابشهای خورشید به حدی برسد که تهدیدی برای زمین باشند، هشدارهای لازم را اعلام کنند.
نظر کاربران
عالی بود