مینی شعر (۴۰۶)
شعر، نشانه یک زندگی عالی و بشری است. مردم با خیال زندگی میکنند و بهترین چیزی که خیال را تحت تاثیر قرار میدهد شعر است، پس این واقعیت که نقش روزمره کننده را ایفا میکند و شعر، حقیقتی است که اگر نمیشود سراینده آن بود، میتوان دست کم خواننده آن شد و از روزمرگی رهید.
شعر در کوتاه ترین و موجزترین و خوش آهنگ ترین و مناسب ترین همنشینی واژه هایی آشنا، ما را با معنایی درگیر می کند که برای عقل، نامفهوم و موهوم و بیگانه است، اما برای دل و جان، آشنا و حس شدنی است. شعر، میزبانی صادق است که قلب مخاطبان مستعد خود را هدف قرار می دهد و آنان را به ساحت ناممکن ها و ناباوری ها فرا می خواند تا خود ببینند و باور کنند که اگر ایمان و عشق باشد، هر ناممکنی ممکن می شود.
در این سری مطالب سعی کردهایم گزیدهای از اشعار را در قالب ابیات زیبا و تاثیرگذار با تایپوگرافی های متفاوت، به کمک صفحات مختلف در شبکه های اجتماعی در اختیار شما قرار دهیم. باز هم مثل همیشه پذیرای پیشنهادات و انتقادات شما همراهان همیشگی مجله اینترنتی برترین ها خواهیم بود.
نظر کاربران
از همیشه بهتر بود
اه اه چقدر شعرهای غمگین میذارید یکم رعایت کنید یکی ندونه فکر میکنه شعرای ایران همشون افسردگی داشتن همش ناله !
پاسخ ها
عزیزم مشخصه شما کاملا با شعر کلاسیک نا آشناسی . بخش بزرگی از ادبیات کلاسیک وام گرفته از مفهوم عشقه،تو عشق هم غم جدایی و هجرانه که به قضیه بعد دراماتیک میبخشه . مفهوم این اشعار غم نیست ،همش زیباییه و عشق
عشق که همش غم و غصه نیست خیلی زیبایی های شگفت انگیز هم داره منتها توی این بخش فقط روی اون بخش تلخش زوم میشه ..
خیلی زیبا بود!
راستش به نطرم انقدرا هم غمگین نبود.
خیلی قشنگ بود. دوست داشتم