پاراگراف کتاب (۱۱۹)

برترین ها: وقتي خواستم به دنبال معنی کلمه کتاب باشم فکر کردم که کار ساده ­اي را به عهده گرفته ام! اما وقتي دو روز تمام در گوگل کلمه کتاب و کتاب خواني را جستجو کردم آنهم به اميد يافتن چند تعريف مناسب نه تنها هيچ نيافتم، تازه فهمیدم که چقدر مطلب در مورد کتاب و کتابداری کم است. البته من عقيده ندارم که جستجوگر گوگل بدون نقص عمل مي کند، اما به هر حال يک جستجو­گر قوي و مهم است و مي بايست مرا در يافتن ۲ يا ۳ تعريف در مورد كتاب کمک مي کرد؛ اما اين که بعد از مدتي جستجو راه به جايي نبردم، به اين معني است که تا چه اندازه کتاب مهجور و تنها مانده است.

راستي چرا؟ چرا در لابه لاي حوادث ، رخدادها و مناسبت هاي ايام مختلف سال، «کتاب و کتاب خواني» به اندازه يک ستون از کل روزنامه هاي يک سال ارزش ندارد؟ شايد يکي از دلايلي که آمار کتاب خواني مردم ما در مقايسه با ميانگين جهاني بسيار پايين است، کوتاهي و کم کاري رسانه­ هاي ماست. رسانه هايي که در امر آموزش همگاني نقش مهم و مسئوليت بزرگي را بر عهده دارند. کتاب، همان که از کودکي برايمان هديه اي دوست داشتني بود و يادمان داده اند که بهترين دوست است! اما اين کلام تنها در حد يک شعار در ذهن هايمان باقي مانده تا اگر روزي کسي از ما درباره کتاب پرسيد جمله اي هرچند کوتاه براي گفتن داشته باشيم. و واقعيت اين است که همه ما در حق اين «دوست» کوتاهي کرده ايم، و هرچه مي گذرد به جاي آنکه کوتاهي هاي گذشته ي خود را جبران کنيم، بيشتر و بيشتر او را مي رنجانيم.

ما در اینجا سعی کرده ایم با انتخاب گزیده هایی متفاوت و زیبا از کتاب های مختلف آثار نویسندگان بزرگ، شما را با این کتاب ها آشنا کرده باشیم، شاید گام کوچکی در جهت آشتی با یار مهربان کودکی مان برداشته باشیم. مثل همیشه ما را با نظراتتان یاری کنید.

۱_ ما اهل دانش رفته رفته به هر چه اهل ایمان است بدگمان شده ایم. و این بدگمانی، ما را رفته رفته به نتیجه گیری هایی باژگونه ى نتیجه گیری های روزگاران پیشین رسانده است :یعنی هر جا که قوت ایمان بسیار به نمایش گذاشته می شود حکایت از ضعف برهان دارد و ناممکنی درونمایه ایمان .ما هیچ انکار نمیکنیم که ایمان مایه سعادت است بلکه درست به همین دلیل

بر آن ایم که ایمان چیزی را اثبات نمی کند.ایمان قوی که مایه ی سعادت است بر انگیزنده ی شک نسبت به درونمایه ی ایمان است و نه تنها هیچ حقیقتی را پایه گذاری نمی کند که پایه گذار یک امکان ویژه ی فریب است.

تبارشناسی اخلاق | فردریش نیچه

۲_ اگر ندانیم که می میریم طعم زنده بودن را نمی توانیم بچشیم و بدون دریافت شگفتی شگرف زندگی، تصور مرگ نیز ناممکن است. روزی که پزشک به مادربزرگش خبر داد که بیماری اش لاعلاج است چیزی بدین مضمون بر زبان آورد: «تا این لحظه نفهمیده بودم، زندگی چه زیباست» تاثرآور نیست که آدم باید بیمار شود تا بفهمد زنده بودن چه نعمتی است؟

دنیای سوفی | یوستین گردر

3_ زن ها موجوداتی بی نظیرند. انها قادرند هر مصیبتی را تاب بیاورند، چون آنقدر عقل توی سرشان هست که بدانند تنها کاری که باید در قبالِ اندوه و دشواری های زندگی انجام داد این است که دل به دریا بزنی و از میانه ی آن بگذری و از آن طرف، سربه سلامت بیرون ببری.

به نظرم دلیلِ اینکه زن ها قادرند این طور عمل کنند این است که آنها نه تنها برای درد جسمانی، شاًن و اعتباری قائل نیستند بلکه اصلا و ابدا به آن اعتنا نمی کنند. زن ها از اینکه از پا دربیایند اصلا خجالت نمی کشند..!

حرامیان | ویلیام فاکنر

4_ هیچ کس بدون تحمل درد و رنج ناشی از «عشق»، لیاقت عاشق شدن را ندارد.

تو نمی خواهی عاشق بشوی چون کسی رفتار اشتباهی با تو داشته است.

نمی خواهی عاشق بشوی چون این تصمیم را گرفته ای.

«عشق» را تنها از طریق «تمرین و تفکر» دقیق می توان درک کرد و به دست آورد و کسی حقِ اظهارنظر درباره ی آن را دارد که بتواند این احساس را به خوبی درک کند و روش پذیرفتن آن را بداند.

بهشت | تونی موریسون

5_ سیر رویاهای شخصی، مسیری ست مستقیم.

زمان را جا می گذارد یا در آینده می گردد و تکه ای شیرین، پیدا می کند برای حظ بردن.

یا می رود در یک گذشته ی دستکاری شده که در آن، آفتاب زیباتر است.

هر آدمی پر از رازهای عجیب است. سوزش نیش خاطرات، خیلی زود، بی اثر می شود؛ اگر بتوانی از کار بیندازیش و این کار هرکسی نیست.

سرخ سفید | مهدی یزدانی خرم

6_ معجزه فقط به واسطه ی غفلت انسانها به وجود می آید!

در دوران باستان هر اتفاقی که نمی توانست به واسطه علت طبیعی توجیه شود معجزه تلقی می شد و هرچه غفلت از چگونگی عملکرد طبیعت بیشتر بود، به همان اندازه تعداد معجزات هم بیشتر بود؛ اما معجزات بسیاری بوده اند که بسیاری آن را دیده اند؛ دیده اند. دریای سرخ برای موسی به دو نیم شد یا خورشید برای یوشع ثابت ماند. خیلی ها دیده اند. صرفا نحوه ی بیان است! راهی برای صادق جلوه دادن رویدادهای باور نکردنی!

مسئله اسپینوزا | اروین د یالوم

7_ برعکس عمل کن! ده روز، به جای اینکه احساسِ یک آدم ضعیف و غمگین را داشته باشی. احساسِ یک انسانِ با اقتدار و قوی را داشته باش و از تهِ دل اقتدار و شادی را حس کن.

+ یعنی به خودم دروغ بگویم؟!

چه فکر کنی ضعیف هستی و چه قوی، درهر دو صورت داری به خودت دروغ میگویی، پس چه بهتر که دروغِ باارزشی باشد.

+ این کار چه سودی دارد؟!

جهانت را به سمتِ آنچه که رفتار میکنی سوق میدهد.

سفر به دیگر سو | کارلوس کاستاندا

۸_ من نميخواهم چيزی بگويم... افسوس، ما هم روزگاری باور ميكرديم! امـا دنيـا بقـدر فكـر آدمهـا محـدود نيست. تو گمان مي كنی كه آدميزاد كوچك و بيچاره با زندگی پستی كه روی زمين كرده، مـرگ و زنـدگی، هستی و يا نيستيش در دنيا تأثيری دارد؟

- پس اينهمه دردی كه روی زمين كشيده ام همه بيهوده بود، اينهمه رنجی كه بردم؟

- همين اميد، همين گول به تو اميدواری می داد ، ديگر چه می خواهی؟ كاش ما هم می توانستيم خودمـان را گـول بزنيم! پس ما چه بگوئيم كه كهنه كار شده ايم و هر وقت يكنفر تازه وارد به ميانمان ميآيد افكارش ما را بخنده مياندازد؟

آفرینگان | صادق هدایت

9_ آن هنگام که بگذارید حقایق شما آشکار شوند، آزاد خواهید شد. آنگاه می توانید تمامی آن انرژی اضافی را در جهت رشد و تکامل و در راه رسیدن به والاترین هدف های خود به کار ببندید.

هرچه بیشتر رازهای نهفته داشته باشیم، بیمارتر هستیم، زیرا این رازها نمی گذارند خود اصلی مان باشیم. هنگامی که با خود آشتی کنیم، هستی نیز در همان سطح آرامش را به ما باز می گرداند و هنگامی که با خود هماهنگ باشیم، با همه هماهنگ خواهیم بود.

نیمه تاریک وجود | دبی فورد

10_ وقتى داشتم روى کاپوچينوى دخترکى کف میريختم که رفته بود توى نخ على که داشت آن گوشه براى خودش نماز مى خواند و پاک توى اين دنيا نبود، و طرف مثل اينکه برد پيت را توى لباس احرام ديده باشد، چشمهايش از حدقه بيرون زده بود.

داشتم به اين فکر مى کردم که چقدر اين ناجور بودن هاى ظاهرى و اين غير مترقبه بودن ها قشنگ است. اينکه يک اسپرسو خور حرفه ای مثل على را ببينى که گوشه ى يک کافه ى پر از خرت و پرت هاى دنياى مدرن، يک جانماز پر نقش نگار دست دوزى شده پهن کرده زمين و داره نماز سر وقتش را مى خونه.

يعنى من مى ميرم براى کسى که، حالا هر کجا که هست، عين خودش باشه و خودش رو از ترس اينکه ديگران چه قضاوتى درباره اش مى کنند، یک طورى که نيست جلوه نده ...

کافه پیانو | فرهاد جعفری

۱۱_ شاید این یک تعصب باشد ... ولی من باور نمیکنم که انسانی؛ علت صعودش به قله را دیدنِ منظره ی اطراف بیان کند!

هیچ کسی سختی کوهستان را برای دیدنِ یک منظره تحمل نمی‌کند. قله؛ تنها جایی بر کوهستان نیست. قله در قلب و ذهن ما جای دارد .

قله؛ پاره ای از یک رویاست که به حقیقت می پیوندد.

و مدرکی مسلم بر این است که زندگیمان بامعناست.

قله نشانی از آنست که می‌توانیم باقدرت اراده و توان جسممان؛ زندگی را به آنچه میخواهیم و آنچه دستانمان قدرت خلق آن رادارند؛ تبدیل کنیم ..

لمس بام دنیا | اریک واینمایر

12_ منطقی بودن همیشه ساده است. اما تقریبا محال است تا پایان کار منطقی باقی بمانیم . پس کسانی که به زندگی خود پایان میدهند تا آخرین نقطه احساس خود رفته اند. تفکر در مورد خوشبختی فرصتی است که تنها مسئله مورد علاقه خورا مطرح کنم: آیا منطقی تا سرحد مرگ هست؟

نمیتوانم پاسخ این مساله را بدانم مگر آنکه بی سودای غیر منظم و تنها با چراغ حقیقت وضوح این استدلال را پی گیرم من این کار را استدلال پوچی مینامم...و کسان زیادی اینکار را آغاز کرده اند .

هنوز نمیدانم آیا این افراد به مساله وفادار مانده اند یا آنرا رها کرده اند.

فلسفه پوچی | آلبر کامو

۱۳_ جوونی بدترین جای قصه ی زندگیه!

تو جوونی کم کم دنیا رو می فهمی و می بینی آدما بی ارزشن!

میفهمی حقیقت و آزادی و عدالت واسه هیچ کس ارزش نداره!

اینا چیزای ناجوری ان و آدما با بردگی و دروغ و بی عدالتی راحت تر کنار میان!

مث خوک تو این کثافتا می لولن!من از وقتی قاطی سیاست شدم این چیزا رو فهمیدم!باید قاطی سیاست بشی تا بفهمی آدما هیچ ارزشی ندارن!

همین دلقکای شارلاتان به درد حکومت به این آدما میخورن!

با یه عالمه امید وارد سیاست می شی و به خودت میگی سیاست یه وظیفست تا باهاش دنیای بهتری واسه ی آدما بسازی ولی وقتی جلو میری میبینی هیچی به اندازه ی سیاست آدما رو به لجن نمیکشه!

یک مرد | اوریانا فالاچی

14_شما او را کشتید. شما او را کشتید. و من تحمل کردم، زیرا نمی‌خواستم بگذارم شما بمیرید. ولی اکنون که با ثناهای دروغبن و دعاهای ناپاکتان به سوی من می‌آیید، پشیمانم - پشیمانم که این کار را کرد‌ه‌ام. بهتر آن بود که همه‌ی شما در معاصی، در آلودگی ژرف لعنت پایدارتان می‌پوسیدید و او زنده می‌ماند. ارواح طاعون‌زده‌ی شما چه ارزشی دارند که باید چنین بهایی برای‌شان پرداخته‌شود؟ اما اکنون بسیار دیر است - بسیار دیر. من بانگ می‌زنم، اما او نمی‌شنود؛ بر در گور می‌زنم، ولی او برنمی‌خیزد؛ تنها در مکانی ویران می‌ایستم و به اطراف خود می‌نگرم، به زمین خون‌آلود، آن‌جا که نور دیده‌گان من، مدفون است؛ به آسمان تهی و هراس‌انگیز که برای من متروک به‌جای مانده‌است. من او را تسلیم‌کرده‌ام؛ اوه، ای افعی‌زاده‌گان، او را به خاطر شما تسلیم کردم.

از رستگاری خود، مادام که از آن شماست، برخوردار شوید. من آن را مانند استخوانی که به پیش یک دسته سگ زوزه‌کش بیندازند، به سوی شما پرت می‌کنم. بهای خوراک شما پرداخت شده‌است؛ پس بیایید شکم خود را سیر کنید، ای آدم‌خواران، خون‌آشامان، ای مردارخوارانی که از گوشت مرده تغذیه‌می‌کنید. به آن‌جا که از محراب خون می‌ریزد بنگرید؛ خون گرم و جوشان قلب جگرگوشه‌ی من، خونی که به خاطر شما ریخته‌شد. آن را سر بکشید، بلیسید و لب‌هایتان را با آن سرخ کنید. آن گوشت را از کف هم بربایید، به خاطرش نزاع کنید و آن را ببلعید؛ و دیگر مرا آزار مدهید. این تنی است که به خاطر شما داده شده‌است؛ به آن نگاه کنید، پاره‌پاره و خون‌چکان، هنوز از زندگی پرعذاب می‌تپد، از احتضار جگرسوز می‌لرزد؛ این را بگیرید و بخورید..

خرمگس | اتل لیلیان وینیچ

15_ فقط مرغ های دریایی اند که از توفان نمی هراسند، حتی وقتی در میان دریا، جهت خود را در توفان گم می کنند و جایی برای نشستن پیدا نمی کنند، آنقدر بال می زنند تا توفان تمام شود و زمینی برای نشستن پیدا کنند یا در همان اوج، بمیرند.

آن که درون امواج می افتد، مرغ دریایی نیست.

مرغ دریایی در اوج می میرد، آخرین توان خود را صرف اوج گرفتن می کند تا سقوط را نبیند.

ضد خاطرات | آندره مالرو