زنان پیشگام در تاریخ که باید آن ها را بشناسید
تاریخ پر از زنان پیشگامی است که رنج کشیده اند، نوآوری کرده اند و در مواجهه با سختی ها حمایت نشده اند.
اما گیتوود (1887- 1973)
اسکات اولین زن انیماتور دیزنی بود که در سال 1942 در فیلم بامبی اعتبار کسب کرد. او در سال 1938 به عنوان عضو بخش داستان نویسی به دیزنی پیوست اما توانایی هنری او چشم والت دیزنی را گرفت. بعد از بامبی او روی دامبو، ماجراهای ایکابد و آقای تود کار کرد. او در سال 1946 این شرکت را ترک کرد اما رابطه کاری خوبی را حفظ کرد. درواقع به عنوان تصویرگر آزاد به کار خود ادامه داد.
باربارا دانشمندی بود که مرزها را شکست و در سال ۱۹۸۳ جایزه نوبل را برد. او یکی از مهم ترین دانشمندان قرن بیستم بود و ثابت کرد ژن ها می توانند جهش کنند. ژن های جهنده او یکی از کشف های پیشگامانه او در ژنتیک بودند. بسیاری از اطلاعات زنتیکی که اکنون داریم مدیون این زن دانشمند است.
آنی تنها 18 سال داشت که این عکس در سال 1961 از او گرفته شد و به چهار سوار آزادی دیگر برای مبارزه با تبعیض نژادی در جنوب پیوست. این عکس در نگاه اول زن جوان و شیکی را نشان می دهد که برای تعطیلات سفر می کند اما در واقع در راه زندان لیتل راک است.
مارتا الهام بخش خبرنگاران زن است و به عنوان خبرنگار جنگ کار کرده است. او اولین بار از جنگ داخلی اسپانیا گزارش داد و با ارنست همینگوی در اسپانیا همراهی کرد و بعد از ازدواجشان حرفه اش را ادامه داد. نوشته های او روی تاثیرات جنگ بر شهروندان عادی تمرکز دارد و زمانی که به علت جنسیتش با موانعی روبرو می شود، راه خود را می سازد. برای مثال پس از سال ها گزارش، هنگام جنگ جهانی دوم درخواست ماموریت کرد اما به او گفتند که زنان اجازه ورود به مناطق جنگی را ندارند. درعوض او با قایق به کارائیب رفت تا ببیند جنگ چطور مردم آن جا را تحت تاثیر قرار می دهد.
کلارک نزدیک به ۵۰ سال از زندگی خود را با موسسه اسمیتسونین گذرانده است. او در سال ۱۹۶۸ به عنوان یک داوطلب آغاز کرد و مقام او ارتقا یافت و اکنون ۱۱ سال است که عضو هیئت رئیسه است. او اولین رئیس کمیته آموزش فرهنگی است که تنوع و جامعیت را به موسسه اسمیتسونین آورد. او عضو فعال شورای حقوق بشر آمریکاست و در جنبش های حقوق مدنی بسیاری درگیر بوده است.
الیزابت راه را برای پزشکان زن در انگلستان هموار کرد و زندگی پر از اولین ها داشت. وقتی او توسط دانشگاه های انگلیس برای پزشکی رد شد، به فرانسه رفت و در دانشگاه پاریس پزشکی را دنبال کرد. سپس به لندن بازگشت و کارش را به عنوان اولین پزشک زن آغاز کرد. اما کار او به همین جا ختم نشد. او به تصویب پارلمانی که به زنان به طور رسمی اجازه پزشک شدن بدهد کمک کرد و اولین زن شهردار و قاضی بریتانیا نیز شد.
نظر کاربران
عالی بود