داستان تلخ «مامان وحشتناک»

مجله همشهری سرنخ - ژینوس علیپور: روندابل مارتین به خاطر قتل پنج فرزند، دو شوهر و همچنین مادرش در سال ۱۹۵۷ به مرگ با صندلی الکتریکی محکوم شد.

تنها چند ماه بعد از آن که رونالد مارتین در ژوئن سال ۱۹۵۵ از خدمت نیروی دریایی ایالات متحده استعفا داد، به خاطر دردهای شدیدی که در معده و سایر اعضای بدنش احساس می کرد، در بیمارستان ایالات آلاباما بستری شد. پزشکان تشخیص داده بودند که در سیستم گوارشی رونالد مقدار زیادی سم آرسنیک وجود دارند و ناگهان تمام نگاه ها به سمت «روندابل مارتین» - همسر رونالد - جلب شد. پلیس بررسی مخفیانه درباره زندگی این زن را شروع کرد و در کمال حیرت و ناباوری متوجه شد افراد زیادی در خانواده روندا، از مادرش گرفته تا پنج فرزند او و همچنین دو شوهرش به دلایل ناشناخته و عجیب و غریبی طی سال های متوالی مرده اند.

برای فهمیدن علت این مرگ و میرهای زیاد در خانواده روندا، پلیس چاره ای جز نبش قبر قربانیان نداشت و تازه آن موقع بود که پلیس آلاباما متوجه شد با یک قاتل سریالی بی رحم مواجه شده است و بالاخره در سال ۱۹۵۶ بعد از چندین ساعت بازجویی، روندابل مارتین اعتراف کرد که شوهرش را با خوراندن مقدار قابل توجهی سم آرسنیک مسموم کرده، لیستی که روندابل از قربانیانش به پلیس داد، همه را شوکه کرد.

مرگ های مرموز افراد خانواده

روندابل گیبونز در سال ۱۹۰۷ در شهری در ایالات آلاباما متولد شد. او دختر باهوشی بود که از نظر دوستان و همسایگانش هر چه بزرگ تر می شد، زیباتر و باهوش تر می شد. در سال ۱۹۲۲ زمانی که به سن ۱۵ سالگی رسید، ازدواج کرد اما ازدواجش بعد از دو سال به پایان رسید و از همسرش طلاق گرفت و در یک رستوران محلی به عنوان پیشخدمت شروع به کار کرد. در همان دوران با مردی به اسم جورج گرت آشنا شد. بعد از چندین ماه که از آشنایی روندا با جورج می گذشت، آنها تصمیم به ازدواج گرفتند و به این ترتیب در سال ۱۹۲۷ ازدواج کردند.

جورج از این ازدواج بسیار خوشحال و راضی بود اما متاسفانه به اندازه شوهر اول رواندا خوش شانس نبود. بعدها در ۱۱ صفحه اعترافی که روندابل مارتین درباره جنایاتش نوشت اظهار داشت که برای یک مدت طولانی مرگ موش که در واقع نوعی سم آرسنیک است را هر روزه در نوشیدنی همسرش می ریخته که سرانجام نیز منجر به مرگ جورج در سال ۱۹۳۹ شده است.

به هر حال تا زمان مرگ غیرمنتظره جورج گرت، روندا و جورج ۱۲ سال با هم زندگی کرده بودند که حاصل این ازدواج پنج فرزند زیبا و دوست داشتنی بود. بعد از ازدواج روندا با شوهر دومش و به دنیا آمدن اولین فرزندشان، به گفته این زن جنایتکار، تمام همسایگان و همچنین همکاران روندا به او و زندگی اش حسودی می کردند. روندا می گفت هیچ کدام از دوستانش از این که او شاد و خوشحال باشد راضی نبودند. بنابراین به شوهر او نظر داشته و سعی داشته اند که جورج را فریب داده و خوشبختی اش را به نابودی بکشانند و به همین دلیل فاجعه پشت فاجعه او و خانواده اش را به نابودی کشانده است.

اولین فاجعه در سال ۱۹۳۴ اتفاق افتاد. مری آدلاید دختر ۴ ساله روندا به یک بیماری ناشناخته دچار شد که بعد از مدتی به خاطر درد شدید در ناحیه شکم درگذشت اما این تازه شروع اتفاقات عجیب و غریب در خانواده روندابل بود. سه سال بعد از درگذشت مری آدلاید یعنی در سال ۱۹۳۷ دختر دیگر روندا که سه سال بیشتر نداشت نیز به همان بیماری ناشناخته و اسرارآمیز خواهرش مبتلا شد و متاسفانه این کودک نیز درگذشت.

در سال ۱۹۳۸ جورج گرت به خاطر درد شدیدی که در عضلات بدنش احساس می کرد مجبور شد ساعت های زیادی در رختخواب بماند و هر روز که می گذشت، بیمارتر و رنجورتر می شد و همچنین با گذشت زمان نه تنها در عضلاتش بلکه در سایر نقاط بدن مثل معده، دستگاه گوارش و تنفس نیز دچار درد و ناراحتی شد و سرانجام در سال ۱۹۳۹، این بیماری جان او را گرفت. روندابل در کمال افسوس و ناراحتی، جنازه شوهر عزیزش را درت کنار دو فرزند دیگرش که قبلا فوت کرده بودند به خاک سپرد.

ظاهرا مرگ و میر خانواده روندابل هیچ پایانی نداشت. در همان سال نوزاد روندا به است جودیت نیز فقط با فاصله چند ماه بعد از مرگ پدرش درگذشت. او نیز در کنار قبر دیگر اعضای خانواده اش به خاک سپرده شد اما با تمام این مرگ و میرهای اسرارآمیز و عجیب و غریب، روندابل همچنان با زندگی با دو دختر باقی مانده و همچنین مادرش ادامه می داد و به گفته خودش برای گذران زندگی در همان رستورانی که با جورج آشنا شده بود به عنوان پیشخدمت کار می کرد.

به هر حال از نظر روندا زندگی جریان داشت و او چه ناراحت می بود و افسردگی می گرفت چه بی خیال اتفاقاتی که افتاده بود می شد، زندگی ادامه داشت. حالا دیگر از بین فرزندان روندا و جورج فقط دو دختر برای این زن عجیب باقی مانده بود اما یک سال بعد از مرگ جورج، یعنی سال ۱۹۴۰ دختر شش ساله روندا به اسم «آن کارولین» هم بعد از نوشیدن شیر به درد شدید معده دچار شد و قبل از این که به بیمارستان برسد درگذشت.

بعدها روندا اعتراف کرد در شیر دخترش مقداری مرگ موش ریخته بود تا او را بکشد. سه سال بعد از مرگ مرموز آن کارولین، تنها فرزند باقیمانده روندا به اسم الین که ۱۱ سال داشت نیز به همان بیماری خواهران قبلی دچار شد و در سال ۱۹۴۳ درگذشت.

بعد از مرگ الین، روندابل دیگر تنها شده بود و هیچ فرزندی نداشت با مردی به اسم تالماج گیبسون ازدواج کرد اما ازدواج آنها فقط پنج ماه طول کشید و گیبسون در کمال خوش شانسی موفق شد جانش را از دست این زن روانی و بیمار نجات دهد.

گیبسون بعد از ۵ ماه زندگی با روندا متوجه شده بود که روندا رفتار عادی ندارد و گاهی اوقات به طرز مرموزی مهربان و دوست داشتنی می شود و به نظر می رسید کارهای مشکوکی انجام می دهد. کم کم آقای گیبسون از زندگی با روندا و رفتارهای اسرارآمیزش خسته شد و تقاضای طلاق کرد و به این ترتیب گیبسون که ممکن بود قربانی بعدی روندابل باشد با طلاق گرفتن جانش را نجات داد.

در سال ۱۹۴۰ مادر روندابل که فرزندانش او را مادربزرگ گیبونز صدا می زدند در یک بعدازظهر و بعد از این که چای عصرانه اش را صرف کرد، همان طور که روی صندلی راحتی محبوبش در حال استراحت بود به خواب عمیقی فرو رفت و دیگر از خواب بیدار نشد. روندا بعدها در اعترافاتش گفت مادربزرگ گیبونز را با نوشیدن یک فنجان چای مسموم کرده است.

به هر حال مرگ و میرهای اسرارآمیزی همچنان در میان اعضای خانواده روندابل ادامه داشت اما هیچ کس به این مرگ و میرهای مرموز و عجیب و غریب شک نکرده بود و همه فکر می کردند روندا چه زن بدشانس و بدبختی است که با هر کسی ازدواج می کند یا می میرد یا طلاق می گیرد و همچنین به جای این که به دنبال یک دلیل قانع کننده برای مرگ اسرارآمیز فرزندان روندابل بگردند، او را زنی قابل ترحم و بیچاره می دیدند که تمام فرزندانش را طی سال های متوالی از دست داده بود، بنابراین برای روندا دل می سوزاندند.

ازدواج با کلود مارتین

پس از این که روندا از شوهر سومش نیز طلاق گرفت و مادرش درگذشت، کاملا تنها شد. البته او همچنان به عنوان یک پیشخدمت به کارش ادامه می داد و از نظر همکاران و تمام مشتریان دائمی رستوران، زنی خوشرو و مهربان بود که با وجود تمام اتفاقات ناگواری که برایش افتاده، هنوز لبخند می زند و رفتاری مهربانانه و دوستانه با همه دارد.

به هر حال در یکی از روزهای بعد از مرگ مادر روندا، پدر و پسری به اسم کلود و رونالد مارتین برای اولین بار وارد رستورانی که روندا در آنجا پیشخدمت بود شدند. کلود از طرز برخورد روندا بسیار خوشش آمده بود و دوست داشت تا هر چه بیشتر با او آشنا شود و سرانجام این آشنایی به ازدواج روندا و کلود مارتین انجامید. آنها بعد از ازدواج تا سال ۱۹۵۱ با خوشحالی در کنار هم زندگی کردند اما در سال ۱۹۵۱ کلود برای مدت یک ماه به سختی بیمار شد و درگذشت.

در تمام مدت یک ماهه ای که کلود مارتین بیمار بود، روندابل به عنوان همسرش از او نگهداری می کرد و هر روز در یک ساعت مشخص قهوه کلود را که تمام روز مجبور بود به خاطر ضعف و بیماری در رختخواب بماند برایش می برد و ساعت ها با او صحبت می کرد. بعدها روندا اعتراف کرد که هر روز در قهوه شوهرش مقدار بسیار کمی سم آرسنیک می ریخته تا شوهرش مسموم شود و در نهایت بمیرد.

مسمومیت با سم آرسنیک یک راه بسیار ناخوشایند برای کشتن است. اگر مقدار زیادی سم آرسنیک وارد بدن کسی شود، قربانی ناگهان با درد شدید معده و روده، سرگیجه و همچنین با بالا آوردن خون مواجه می شود و بعد از آن بلافاصله دچار بی حسی عضلات و فلج شده که در نهایت منجر به مرگ قربانی می شود اما اگر در یک دوره طولانی، دوز کمتری از سم آرسنیک به قربانی خورانده شود، قربانی را هر روز ضعیف تر از روز قبل کرده و در نهایت بعد از گذشت یک دوره طولانی که سم به اندازه کافی در بدن جمع شد، باعث مرگ بیمار بیچاره می شود.

با این حال آثار سم آرسنیک به راحتی در بدن قربانی از بین نمی رود و حتی با گذشت دو قرن نیز اثر سم می تواند روی باقیمانده جسد قربانی تشخیص داده شود و هر آسیب شناسی می تواند آن را به راحتی شناسایی کند اما با تمام این توضیحات، مرگ کلود مارتین، یک مرگ طبیعی تشخیص داده شد. روندابل نیز به خاطر مرگ همسرش از بیمه مبلغ دو هزار دلار دریافت کرد که ۴۰۰ دلار آن را صرف هزینه خاکسپاری کلود مارتین در کنار دیگر اعضای درگذشته خانواده اش کرد.

روندا همیشه ادعا داشت که دوست دارد همه اعضای خانواده در یک قبرستان و در کنار هم به خاک سپرده شوند و اصرار شدیدی به این موضوع داشت. هشت ماه بعد از درگذشت کلود مارتین، روندابل در سن ۴۵ سالگی با نقض قانون یاالت آلاباماسیتی بر این که یک زن نمی تواند بعد از درگذشت شوهرش با پسرخوانده اش ازدواج کند با رونالد مارتین ۲۵ ساله ازدواج کرد. رونالد پسرخوانده کلود مارتین از همسرش بود که در نیروی دریایی ایالات متحده خدمت می کرد اما هرگز معلوم نشد چرا بعد از این که هشت ماه از مرگ پدرش می گذشت با بیوه او یعنی روندابل ازدواج کرد.

برملا شدن جنایات

روندابل و رونالد مارتین تا سال 1955 زمانی که رونالد از خدمت در نیروی دریایی ایالات متحده استعفا داد با خوشحالی زندگی می کردند اما مدت زیادی از بازگشت رونالد به خانه نگذشته بود که از درد شدید معده و درد در دیگر اندام های بدنش شروع به ناله و شکایت کرد.

این اتفاق تقریبا در اوایل سال 1956 افتاد. رونالد به خاطر درد شدیدی که داشت در بیمارستان بستری شد و پزشکان بلافاصله شروع به درمان و معالجه او کردند. البته پزشکان برای این که دلیل بیماری و دردهای شدید عضلانی رونالد را متوجه شوند چندین آزمایش از او گرفتند و آن زمان بود که در کمال تعجب متوجه شدند در بدن رونالد مقدار زیادی سم آرسنیک وجود دارد. اگرچه پزشکان موفق به درمان و نجات رونالد مارتین از مرگ شدند اما او به خاطر صدمات شدیدی که سم آرسنیک به عضلاتش وارد کرده بود برای همیشه از نعمت راه رفتن محروم و فلج شد. به هر حال پزشکان درباره مسمومیت رونالد با سم آرسنیک به پلیس آلاباما گزارش دادند و پلیس نیز به صورت مخفیانه و بدون این که روندابل متوجه شود، شروع به تحقیق در مورد زندگی گذشته روندابل کرد.

در این تحقیقات، پلیس متوجه شد تعداد زیادی مرگ و میر غیرعادی در خانواده روندابل اتفاق افتاده اما برای فهمیدن علت مرگ افراد خانواده روندا، چاره ای نداشت جز این که اجساد قربانیان را از زیر خاک بیرون بیاورد و در واقع نبش قبر کند. پلیس با نبش قبر اجساد خانواده روندا و آزمایش روی باقیمانده این اجساد از آنجا که آثار سم آرسنیک تا مدت زیادی از بین نمی رود متوجه شد در واقع دو همسر، پنج فرزند و مادر روندابل به خاطر مسمومیت با سم آرسنیک به قتل رسیده اند.

بعد از این قضیه، کارآگاه جنایی پلیس متوجه شد با قاتل سریالی خطرناکی روبرو شده که بدون هیچ دلیلی اعضای خانواده اش را به قتل رسانده و حتی به کودکان و نوزاد بیگناهش هم رحم نکرده است.

در نهایت در سال 1956، روندابل بعد از چندین ساعت بازجویی به جنایات مخوفش اعتراف کرده و 11 صفحه کامل درباره نحوه به قتل رساندن تک تک اعضای خانواده اش نوشت و همه را شوکه کرد اما در حین محاکمه روندابل به سوال قاضی که از او پرسیده بود چه چیزی باعث شده که این جنایات وحشتناک را انجام دهد، هیچ پاسخی نداد. وکیل مدافع روندابل سعی داشت او را به عنوان یک فرد روانی که دچار جنون آنی شده است نشان دهد تا مجازات کمتری برای او در نظر بگیرند اما از نظر قاضی و هیئت منصفه روندابل یک مادر قاتل بود، بنابراین گناهکار شناخته و به اعدام با صندلی الکتریکی محکوم شد.

این زن مخوف سرانجام در 11 اکتبر 1957 در زندان آلاباما برای اجرای عدالت روی صندلی الکتریکی نشانده شد تا به مجازات اعمال جنایتکارانه اش برسد. گفته می شود این زن بعد از اعدام زنی برده به اسم السا که سال ها قبل اتفاق افتاده بود، تنها زن در تاریخ ایالات متحده است که با صندلی الکتریکی اعدام شده است.

بعد از اجرای حکم، کشیش مراسم از بین انگشتان روندابل که به خاطر گذشتن جریان برق شدید از بدنش کاملا خشک شده بود تکه کاغذی بیرون آورد که روی آن نوشته شده بود: «من روندابل مارتین چه به مرگ طبیعی بمیرم چه به مرگ غیر طبیعی، در هر صورت تقاضا دارم جسدم در یکی از موسسات علمی و پژوهشی استفاده شود تا آنها بر روی جسد من تحقیق کنند و از این طریق متوجه شوند که چرا من این جنایات را مرتکب شده ام. من بدون هیچ دلیلی این جنایات وحشتناک را انجام داده ام و قطعا یک مشکلی وجود دارد. البته هر چند می دانم بعد از مرگم هیچ کس نمی تواند دلیل واقعی این جنایات را پیدا کند و این راز به صورت یک عذاب ابدی برای من باقی خواهد ماند.»

بعضی از کسانی که درباره جنایت های این زن تحقیق کرده اند معتقدند که روندابل به خاطر دریافت حق بیمه یا بالا کشیدن مال و اموال شوهرانش اعضای خانواده را به قتل رسانده اما بعد از بررسی های انجام شده معلوم شد به غیر از مبلغ اندکی که بیمه به روندابل پرداخت کرده که آن هم صرف هزینه های خاکسپاری قربانیان شده، چیز قابل توجهی به روندابل به ارث نرسیده است، به همین دلیل گفته می شود که روندابل مارتین کاملا بدون انگیزه، اعضای خانواده اش را به قتل رسانده. البته از نظر روانشناسان او یک زن دیوانه و روانی بوده که جنون مسموم کردن افراد را داشته و چون افراد خانواده اش را راحت تر از دیگران می توانسته مسموم کند، آنها را با خوراندن سم، به طور تدریجی کشته است.