از سال ۱۹۱۵ تا ۱۹۶۰ بیش از پنج میلیون آمریکایی آفریقایی تبار در پدیده ای به نام مهاجرت بزرگ از روستاهای جنوب به شمال مهاجرت کردند.
برترین ها: از سال ۱۹۱۵ تا ۱۹۶۰ بیش از پنج میلیون آمریکایی آفریقایی تبار در پدیده ای به نام مهاجرت بزرگ از روستاهای جنوب به شمال مهاجرت کردند. این مهاجرت یکی از بزرگترین مهاجرت های داخلی تاریخ آمریکا به شمار می رود و دوره ای بود که رنسانس هارلم را برانگیخت و شمالی ها را در آزمون مواجهه با کلیشه ها و نژادپرستی هایشان قرار داد. مورخان مهاجرت بزرگ را به دو دوره با یک موج دوم که بعد از رکود بزرگ می آید تقسیم می کنند.
سال 1940 بود که آمریکایی آفریقایی ها به غرب به کالیفرنیا و همچنین شهرهای شمالی رفتند. شیکاگو به عنوان یک مرکز صنعتی با فرصت های شغلی بسته بندی گوشت و راه آهن یکی از این شهرها بود. تازه واردان اغلب با تنش های گروه های قومی سفید در شیکاگو روبرو می شدند بنابراین آمریکایی آفریقایی ها تفکیک شده و به قسمت جنوبی شهر رفتند که بعدها کمربند سیاه نامیده شد. به جای افسردگی و انزوا، مردم بخش جنوبی شیکاگو را به مرکز شهری آمریکای سیاه تبدیل کردند.
عکاس «ادوین راسکام» به مستندسازی این مهاجرت پرداخت. او در سال 1941 در خیابان ها پرسه می زد و از زندگی روزمره شیکاگوی جنوبی عکاسی می کرد. عکس های او شیکاگویی های سیاه را حین کار و بازی نشان می دهد، بچه هایی که در خیابان ها می دوند، بزرگسالانی که به دنبال مسکن می گردند و ..، از طریق چشم های او می توانیم تجربه آمریکایی آفریقایی ها را دنبال کنیم. در سال 1965، اسمیتسونین تاریخ شفاهی از زبان ادوین و همسرش که عکاس خبری بود ایجاد کرد که در آن ادوین درباره سه هفته مستندسازی تجربه خود در شیکاگو با نویسنده «ریچارد رایت» صحبت می کند که در سال 1927 به این شهر مهاجرت کرد. اثر آن ها شامل نوشته های رایت و عکس های ادوین می باشد که در کتاب 12 میلیون صدای سیاه منتشر شد. کار ادوین که اکنون به کتابخانه کنگره تعلق دارد یک سند ماندگار از تاریخ آمریکایی آفریقایی و چهره متغیر مراکز شهری آمریکایی بعد از مهاجرت بزرگ است. تعدادی از عکس های تاریخی او را در این مطلب مشاهده می کنید.
پ
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر