۱۰ واقعیت جالب و کمتر شنیده شده در مورد همبرگر
هیچ غذایی به اندازه همبرگر را نمی توان آمریکایی دانست هر چند نام آن از یک شهر آلمانی گرفته شده است. این فست فود توقف ناپذیر در سالیان اخیر تغییرات فراوانی را تجربه کرده و در بین سرآشپزهای معروفی....
۱۰- گران قیمت ترین همبرگر جهان
معمولا همبرگرها قیمت بسیار بالایی ندارند. برای مثال می توان از یک ساندویچ فروشی یک همبرگر را با مقداری سیب زمینی و دیگر اضافات همراه با یک نوشابه به قیمتی کمتر از ۱۰ دلار خرید. اما برخی رستوران های مشهور این قانون را به کلی تغییر داده اند و با استفاده از ترکیباتی مانند گوشت خرچنگ دریایی، جگر چرب و حتی سس باربکیو که با دانه های قهوه کوپی لوواک (Kopi Luwak coffee beans) تولید شده است قیمت همبرگر را به ارقام سرسام آوری رسانده اند.
اگر چه این کار باعث رقابت هایی بین رستوران ها شده که قیمت یک همبرگر را تا چند صد دلار افزایش داده است به نظر می رسد کسی نتواند رکورد ۱۰٫۰۰۰ دلاری ارائه شده در مراسم یادبود یوسوشال دات نت (USocial.net) را به این زودی ها بشکند. در این همبرگر خانگی که برای مقاصد خیریه به فروش رسید از گوشت گاو نژاد ژاپنی وَگیو (Wagyu)، قارچ دنبلان (truffle) و یک برگ طلای ۲۴ قیراطی استفاده شده بود. اما عجیب ترین ترکیب به کار رفته در این همبرگر یک نوع ژامبون اسپانیایی به نام jamón ibérico بود که از گوشت ران خوک های سیاه گرجی که تنها از میوه درخت بلوط تغذیه کرده اند تشکیل شده است.
۹-بدترین همبرگر دنیا
مسلماً کسی همبرگر را در زمره ی غذاهای سالم قرار نمی دهد و متخصصان علم تغذیه توصیه می کنند که در هر وعده ی غذایی همبرگری نباید بیشتر از ۱۰۰ گرم گوشت وجود داشته باشد. اما یک رستوران در لاس وگاس ایالت نوادا این قانون را به کلی نادیده گرفته است. همبرگر سرو شده در این رستوران مملو از چربی بوده و حتی در چربی طبیعی خوک سرخ می شود که به شدت برای بیمارن مبتلا به ناراحتی های قلبی و عروقی خطرناک است. این همبرگر در رکوردهای جهانی گینس به عنوان پرکالری ترین همبرگر جهان ثبت شناخته می شود.
این همبرگر که Quadruple Bypass نام دارد از چهار لایه همبرگر ۲۲۵ گرمی، ۳ قاشق سوپ خوری چربی خوک، ۲۰ تکه گوشت خوک، ۸ لایه پنیر آمریکایی، ۲۰ لایه پیاز کاراملی سرخ شده در چربی خوک، ۸ برش گوجه فرنگی، یک قاشق سوپ خوری سس مایونز، ۲ قاشق سوپ خوری سس کچاپ، یک قاشق فلفل و دو لایه نان گرد تشکیل شده است. این همبرگر پر ملات بیش از ۹٫۹۸۲ کالری انرژی دارد.
در این رستوران منحصربفرد و عجیب و غریب، گارسون هایی چاق و چله با لباس های پرستاری به مشتریان خدمات رسانی می کنند. به مشتریانی که بیشتر از ۱۷۰ کیلوگرم وزن داشته باشند همبرگر مجانی داده می شود. اگر بتوانید تمام همبرگر مخصوص این رستوران را بخورید گارسون ها شما را به صورت جالبی تشویق خواهند کرد.
البته همبرگر چرب این رستوران تاکنون تلفات جانی نیز برجای گذاشته است برای مثال جان آلِمن که از مشتریان هر روز این رستوران بود در اثر سکته ی قلبی در ایستگاه اتوبوس روبروی رستوران جان خود را از دست داد. یکی دیگر از طرفداران این رستوران به نام بلر ریور با وزنی بیش از ۲۷۰ کیلوگرم و ۲۹ سال سن به خاطر ابتلا به ذات الریه درگذشت که دلیل مرگ وی نیز با چاقی مفرط اش مرتبط اعلام شد. علی رغم تمامی این اتفاقات ناخوشایند، رستوران هارت اَتَک گریل (Heart Attack Grill) همچنان به کسب و کار موفق خود در شهر سین سیتی (Sin City) ادامه می دهد.
۸- رسوایی مربوط به همبرگر نخوردن اُپرا وینفری
شاید هیچ نیروی قدرتمندی به اندازه ی اُپرا وینفری فرهنگ و عادت های مردم آمریکا را دچار تغییر نکرده باشد. پدیده ای به نام «اثر اُوپرایی» (Oprah Effect) صنایع بسیاری را تحت تاثیر قرار داده به طوری که در سال ۱۹۹۶ هر کتاب رمانی که او برای بخش «باشگاه کتاب اُپرا» (Oprah's Book Club) برنامه ی تلویزیونی خود انتخاب می کرد به سرعت در لیست کتاب های پرفروش قرار می گرفت. با این وجود در سال ۱۹۹۶ یکی از برنامه های وی رسوایی بدی برای او در پی داشت.
در بخشی از یک شوی تلویزیونی که در مورد صنعت گوشت گوساله بود او ادعا کرد که دیگر هیچ وقت همبرگر نخواهد خورد. دو هفته بعد از این اظهار نظر قیمت گوشت گوساله به شدت کاهش یافت و به کمترین قیمت در ۱۰ سال قبل از آن رسید. گروهی از پرورش دهندگان گوساله ی تگزاسی از اُپرا وینفری به خاطر نشر اکاذیب و آسیب رساندن به صنعت کشاورزی شکایت کرده و خواستار دریافت غرامت ۱۰٫۳ میلیون دلاری از وی شدند. در سال ۲۰۰۲ و پس از چند سال دعوای قضایی، دادگاه اُپرا وینفری را از تمامی اتهامات مبرا دانسته و تبرئه کرد.
شاید بدترین قسمت این آبروریزی ظهور دکتر فیل مک گراو (Phil McGraw) از استادان اُپرا وینفری باشد که در برنامه ی تلویزیونی خود مشاوره های خسته کننده و ساده ای را ارائه می دهد. در مصاحبه ای که بعد از اتمام دادگاه داشت، اُپرا اعلام کرد که هنوز هم خود را از همبرگر دور نگه داشته است.
۷- رسوایی بازی مونوپولی (Monopoly)
بزرگترین خریدار گوشت گوساله در ایالات متحده ی آمریکا را باید رستوران های زنجیره ای مک دونالد دانست که اسم آن با همبرگر عجین شده است. البته اعتبار این هولدینگ غذایی را باید در شیوه های بازاریابی خلاقانه آن دانست نه غذاهای خوشمزه اش. شما می توانید با خوردن غذا در این رستوران برنده جوایز متعددی شوید؛ از غذای مجانی گرفته تا خودرو و پول نقد.
شیوه ی تبلیغ بدین گونه بود که قطعات یک بازی فکری به نام «مونوپولی» همراه با غذا در اختیار شما قرار می گرفت که در صورت تکمیل کردن پازل می توانستید جایزه ای را دریافت کنید. رییس بخش امنیت یک شرکت بازاریابی به نام سایمون مارکتینگ (Simon Marketing) قطعات پازل هایی که بهترین جوایز را داشتند به دست آورده و در اختیار کارمندان شرکت خود قرار داد. در نتیجه کارمندان این شرکت تمامی پازل ها را به نوبت با هم دست به دست کردند. در سال ۲۰۰۱ بیش از ۲۱ نفر از کارمندان سایمون مارکتینگ به خاطر نقش خود در این کلاهبرداری تحت تعقیب قرار گرفتند در نهایت به پرداخت ۲۴ میلیون دلار جریمه محکوم شدند.
شاید بهترین نکته در مورد قضیه ی رسوایی بازی مونوپولی این بود که در سال ۱۹۹۵ جروم پی جیکوبسون، رییس بخش امنیت شرکت سایمون مارکتینگ، قطعات یکی از این پازل ها را که جایزه ای یک میلیون دلاری داشت برای بیمارستان کودکان سنت جود (St. Jude's Children's Hospital) فرستاد. وی دریافته بود که کسی که این جایزه را بدست آورد ممکن است تحت بازرسی دقیق قرار گیرد و با این کار خواسته بود به اصطلاح رد گم کند. اگر چه انتقال قطعات پازل مونوپولی به شخص یا ارگانی دیگر بر خلاف قوانین مسابقه بود اما شرکت مک دونالد پذیرفت که مبلغ جایزه را به بیمارستان سنت جود که در زمینه ی مداوای کودکان سرطانی فعالیت داشت بپردازد.
سال ها بعد که مشخص شد این کار قسمتی از نقشه ی جیکوبسون بوده است، مسئولان شرکت مک دونالد به بیمارستان سنت جود اعلام کردند که در هر صورت آن ها قصد ندارند مبلغ جایزه را از این بیمارستان پس بگیرند.
البته رویه های حسابرسی امروزی بسیار سخت و موشکافانه انجام می شوند و شانس شما برای بردن جایزه ای بیشتر از یک همبرگر مجانی در بازی پازلی مک دونالد بسیار سخت تر از آن خواهد بود که فکر می کنید. بر اساس برآوردی که در سایت شرکت مک دونالد قرار دارد شانس شما برای بردن جایزه ی یک میلیون دلاری تقریباً ۱ در ۳٫۰۵۰٫۴۱۲٫۸۹۸ است.
۶- اولین همبرگر
در واقع همبرگر یک غذایی ابداعی است که اولین استفاده از آن قدمت زیادی ندارد. اگر چه امروزه آشپزخانه های زیادی از تولید همبرگر سود می برند اما تولید اولین همبرگر را باید به شخصی به نام لویس لاسن (Louis Lassen) که در یک رستوران کوچک در شهر نیو هَیون (New Haven) ایالت کِنِتیکِت نسبت داد. بر اساس ادعاها در سال ۱۹۰۰ لاسن یک ساندویچ درست شده از گوشت گوساله را به یکی از کارگرانی که در آن منطقه کار می کرد داد و این شروع کار همبرگر بود.
خانواده ی لاسن هنوز هم بعد از ۱۱۳ سال این رسم را در همان رستوران کوچک اجدادی خود ادامه می دهند. در این رستوران کوچک که لوییس لانچ (Louis Lunch) نام دارد، همبرگرها در یک اجاق گازی چدنی پخته شده و همراه با نان هایی صاف سرو می شوند و تنها چاشنی هایی که برای این همبرگرها وجود دارد لایه های پنیر، تکه های گوجه فرنگی و پیاز است. در این رستوران استفاده از چاشنی هایی مانند مایونز، سس کچاپ و فلفل به شدت نهی می شود. به گفته ی صاحبان این رستوران بارها دیده شده که دانشجویان دانشگاه ییل که در نزدیکی این رستوران قرار دارد سعی کرده اند روی همبرگرها سس کچاپ بریزند. در این موارد با احترام از آن ها خواسته شده است که رستوران را ترک کنند.
۵- همبرگر سبزیجات
همبرگرهای سبزیجات به سرعت در حال محبوبیت در رستوران های فست فودی در سراسر جهان هستند به ویژه در مناطقی مانند هند که جماعت هندوی زیادی در آن ساکن بوده و گوشت نمی خورند و در کشورهای مسلمان که گوشت خوک نمی خورند. نکته ی جالب در این مورد این است که در کشور هند حتی در رستوران های مک دونالد نیز نمی توانید همبرگر گوشتی پیدا کنید.
با این وجود مطالعات نشان داده است که این همبرگرها نیز آن طور که درباره ی آن ها تبلیغ می شود سالم نیستند و جانشین سالمی برای گوشت به شمار نمی آیند. در همبرگرهای سبزیجات مقداری سویا وجود دارد. برای آماده کردن سویا نیز از گازی آلوده کننده هوا به نام هگزان استفاده می شود که از محصولات جانبی بنزین به شمار می آید. در طول فرآیند آماده سازی سویا، گاز هگزان وارد آن شده و می تواند به بدن آسیب برساند. در سال ۲۰۱۰ یک کارگر در کارخانه ی شرکت اَپل زمانی که قصد داشت با یک ماده ی خاص صفحه ی یک کامپیوتر را پاک کند به خاطر مسمومیت با گاز هگزان جان خود را از دست داد.
۴- عطر همبرگر
حتی زمانی که سعی می شود از چاشنی های خوشمزه استفاده شود نیز ممکن است پای عطرهای خبیث به میان بیاید. یکی از این عطرهایی که بوی ساندویچ می دهد عنبرسائل (ambergris) نام دارد که یک ماده ی مومی شکل بوده و از ترکیب ترشحات بدن وال، ماده ای به نام کاستوروم (castoreum) که از بدن سگ های آبی گرفته می شود و هایراسیوم (hyraceum) که از بدن نوعی خرگوش کوهی به دست می آید ساخته شده است.
در سال ۲۰۰۸، یک شرکت بزرگ و معروف تولید کننده ی همبرگر به نام برگر کینگ (Burger King) از عطر همبرگری مخصوص خود رونمایی کرد. برای این عطر که «شعله» (Flame) نامیده می شد تبلیغات زیادی صورت گرفت و حتی یک سایت مخصوص فروش آن نیز راه اندازی شد که قیمت آن حدود ۴ دلار است. با این وجود شرکت برگر کینگ تنها شرکتی نیست که در زمینه ی تولید عطرهای همبرگری فعالیت دارد. شرکت پیتزا هات (Pizza Hut) نیز یک چاشنی معطر تولید کرده که در آن از بوی خمیر پیتزای پخته شده و تازه همراه با بوی انواع سبزیجات معطر استفاده شده است.
۳- کشتن گاوها برای درست کردن همبرگر
بسیاری از مردم نمی خواهند و دوست ندارند بدانند که گوشت همبرگر آن ها از کجا آمده است. حتی انسانی ترین روش کشتن گاوها نیز یک فیلم مضحک به نظر می رسد. ابتدا گاو بیهوش می شود (در گذشته برای بیهوش کردن گاوها از پتک استفاده می کردند اما امروزه برای این کار از اسلحه هایی کوچک استفاده می شود، همان اسلحه ای که شخصیت آنتون چیگور در فیلم «جایی برای پیرمردها نیست» استفاده می کرد) و بعد از بیهوشی کامل گاو را از هر دو پا آویزان می کنند. سپس گلوی او بریده شده و اجازه می دهند که تمام خونش از بدن خارج شود.
گوشت گاو تازه بسیار محکم است و نمی توان به راحتی آن را خورد و باید قبل از مصرف کمی تُرد شود. به عبارت دیگر قبل از مصرف باید کمی فاسد گردد، البته این فساد کاملاً کنترل شده است و آسیبی به انسان و گوشت گاو نمی رساند.
اگر چه استیکی که شما می خورید ممکن است از گوشت تنها یک گاو تهیه شده باشد، اما همبرگر را معمولا از سخت ترین و کمتر اشتها اور قسمت های بدن گاو درست می کنند. گوشتی که در همبرگر شما وجود دارد معمولا از قسمت هایی از بدن چندین گاو مخلف بدست آمده است به طوری که بر اساس مطالعه ای که در سال ۱۹۹۸ انجام شد در هر ۱۲۰ گرم گوشتی که برای هر همبرگر به کار می رود قسمت هایی از گوشت بدن ۵۵ گاو مختلف وجود دارد. حتی در مواردی مشخص شد که قطعاتی از گوشت بیش از ۱٫۰۰۰ گاو مختلف در یک همبرگر وجود داشته است.
چنین موضوعی نگران کننده به نظر می رسد زیرا شانس ابتلا به بیماری های ناشی از مواد غذایی مانند ای کولی (E. coli) را در انسان افزایش می دهد.
۲- گوشت آزمایشگاهی
برخی از افراد تنها به این دلیل که با کشتن حیوانات برای بدست آوردن گوشت آن ها مخالفند از خوردن فرآورده های گوشتی مانند همبرگر امتناع می ورزند وگرنه از بو و طعم گوشت بدشان نمی آید. تولید گوشت در آزمایشگاه ها مطمئناً این نگرانی را برطرف می کند اما فواید این کار فراتر از قوانین اخلاقی آن است. پرورش حیوانات برای گوشت آن ها آسیب جبران ناپذیری به محیط زیست وارد می کند و با افزایش سرسام آور جمعیت جهان میزان تقاضا برای گوشت نیز سالانه افزایش چشمگیری خواهد داشت.
بر اساس گزارشی که توسط محققان دانشگاه استنفورد ارائه شده بیش از یک چهارم زمین های جهان صرف پرورش حیواناتی که از گوشت آن ها استفاده می کنیم شده است و این حیوانات بیش از ۱۸درصد گازهای گلخانه ای که هر ساله به اتمسفر وارد می شود را تولید می کنند.
تحقیقات جدید انجام گرفته با استفاده از سلول های بنیادین گاوها و خوک ها که در محلول هایی غنی از مواد غذایی کشت داده شده و اجازه رشد یافته اند نشان می دهد که می توان به تولید گوشت آزمایشگاهی امیدوار بود. دکتر مارک پُست از دانشگاه ماستریخت در هلند و همکارانش در این پروژه موفق شده اند با ترکیب هزاران لایه ی گوشتی که در آزمایشگاه تولید شده اند یک همبرگر ۱۵۰ گرمی درست کنند. اگر چه این گوشت حاوی هیچ چربی نیست (که بیشتر بو و طعم گوشت را تولید می کند) به ادعای دکتر پُست مزه ی این گوشت آزمایشگاهی قابل قبول است.
در ۵ آگوست سال ۲۰۱۳ دکتر پُست برای ارائه ی این نوع گوشت در یک مهمانی ویژه در شهر لندن برنامه ریزی کرد. البته خوردن یک همبرگر که از این نوع گوشت تهیه می شود بیش از ۳۲۵٫۰۰۰ دلار هزینه شده است. البته نتایج این تحقیقات فراتر از دنیای مواد غذایی خواهد بود.
شاید یک روز در آینده ای نزدیک با استفاده از نتایج این تحقیقات بتوان ارگان های بدن را در آزمایشگاه کشت داد یا حتی اعضای یدکی تولید کرد. تکمیل این تکنولوژی قدم بسیار موثری در پیشرفت علمی بشر خواهد بود و می توان با استفاده از تجربیات این تحقیق، سلول های بنیادی انسان را برای تولید اعضای بدن کشت داد که ممکن است بسیاری از بنیادگرایان آن را "نمایشی خداگونه" بنامند.
۱- همبرگرهای فناناپذیر
منتقدان غذاهای فست فودی آزمایش های متعددی را برای اثبات مضر بودن این مواد غذایی انجام داده اند که در یکی از موارد معمول آن یک قطعه همبرگر در هوای آزاد قرار داده شد. در کمال تعجب بعد از گذشت هفته ها این همبرگرها فاسد نشده و تقریبا به همان شکل و حالت اولیه ی بعداز پخته شدن مانده بودند. نتایج نشان می دهد که در همبرگرها از مواد نگهدارنده مختلفی در مقیاس وسیع استفاده می شود که مانع از تجزیه شدن آن ها می شوند. مسلم است چیزی که در مدت چند ماه فاسد و پوسیده نشود می تواند صدمات جبران ناپذیری به بدن حساس انسان وارد کند.
اما واقعیت قضیه کمی متفاوت است. همبرگرها در یک وزن خاصی قبل از این که شروع به فاسد شدن یا کپک زدن بکنند تمام آب خود را از دست می دهند. همبرگرهای بزرگ تری مانند همبرگرهای کوارتر پاوندر (Quarter Pounder) شرکت مک دونالد، قبل از این که کاملا خشک شوند نشانه هایی از کپک زدگی را نشان می دهند. این آزمایش را می توان به سادگی در خانه و با استفاده از همبرگرهای خانگی نیز انجام داد.
نظر کاربران
همبرگرهای ایران چی؟!
چیزی راجع به اونا ننوشتین!