بخش هایی از پارتنون در لندن

یک موزه باید گنجینه های هنری که مدت ها پیش از کشوری دیگر به دست آمده را نگه دارد یا آن ها را به کشور اصلیشان بازگرداند؟ این بحثی است که پیرامون الگین ماربلز مطرح شده است.

برترین ها: یک موزه باید گنجینه های هنری که مدت ها پیش از کشوری دیگر به دست آمده را نگه دارد یا آن ها را به کشور اصلیشان بازگرداند؟ این بحثی است که پیرامون الگین ماربلز مطرح شده است. الگین ماربلز اکنون در موزه بریتانیایی لندن قرار دارد و جزء بهترین مجسمه های یونان کلاسیک به شمار می روند که در اصل برای بزرگترین مونومان آتن، یعنی پارتنون ساخته شده بودند.

پارتنون که حدود 2500 سال پیش ساخته شده در اصل معبدی متعلق به آتنا، الهه یونانی بوده است و بعدها به کلیسای مریم باکره تبدیل شده است. وقتی یونان تحت حاکمیت عثمانی درآمد، پارتنون به مسجد تبدیل شد. حاکمان مسلمان تغییرات کوچکی در ساختار آن ایجاد کردند مثلا محراب مسیحی را از بین بردند و تمام نشانه های مسیحیت را از روی دیوارها زدودند.

در طول جنگ بزرگ ترکیه از سال ۱۶۸۳ تا ۱۶۹۹، ترکان عثمانی تصمیم گرفتند از پارتنون به عنوان مخزن مهمات استفاده کنند، زیرا اعتقاد داشتند که ونیزی ها هرگز ساختمانی با چنین اهمیت تاریخی را ویران نمی کنند. این شگرد کار نکرد. در ۲۶ سپتامبر ۱۶۸۷ خمپاره ای به سمت پارتنون پرتاب شد و نیمی از آن را ویران کرد. کتیبه های ترئینی فوق العاده با مجسمه های زیبا پایین آمدند و به صدها قطعه شکستند. در طول صدسال بعد، این قطعه ها و مجسمه ها توسط سارقان و گردشگران به عنوان سفرشان برده شدند.

در سال ۱۸۰۱ توماس بروس، ارل الگین و سفیر انگلستان در قسطنطنیه، گفت که از امپراتوری عثمانی مجوز دارد که نیمی از مجسمه های باقی مانده را از این ویرانه ها به بریتانیا ببرد. اگر ارل تنها سنگ های افتاده را می برد اهمیتی نداشت، اما افراد او بسیاری از قطعاتی که هنوز در آن جا سرجایشان بودند نیز با خود بردند. علاوه بر پارتنون، ارل الگین مجسمه هایی نیز از آکروپلیس، پروپیلایا و معبد آتنا نایک برد. او عاشق هنر یونان باستان بود و نگران بی تفاوتی ترک ها نسبت به آن ها و آسیب دیدن این آثار هنری مهم در معابد یونانی بود. او ادعا می کرد که ترک ها این مجسمه ها را پایین می ریختند تا با آن ملات درست کنند.