طنز؛ هر كليك، يك پني

پوریا عالمی در روزنامه شرق نوشت:

به نظر ما ترامپ سهام‌دار توييتر است كه مدام مردم را به آنجا حواله مي‌دهد. كاسب است ديگر؛ گفته هر كليك يك پني. به قول دكتر گوگل ترنسليتور؛ One click, one penny.

يعنى حواستان باشد شما كه مي‌خواهيد ترامپ با سر به زمين بخورد، با هر كليك ترامپ را پُرترامپ مي‌كنيد. بعد هم ترامپ مي‌گويد نگران مردم جهان است، درحالى‌كه علائمى كه ترامپ دارد خانواده‌اش را نگران كرده. شما فكر كنيد يك بچه داشته باشيد كه صبح تا شب توى اينترنت به اين و آن فحش بدهد و مردم را تهديد كند، بين خودش و ديگران ديوار بكشد، روى هر چيزى كه دارد اسمش را با ماژيك بنويسد مثل برج ترامپ، خانه سفيد ترامپ، ديوار ترامپ.

حالا شما چنين بچه‌اى داشته باشيد نگرانش نمي‌شويد؟ بعد هم ترامپ را جدى نگيريد. ما تجربه‌اش را داريم. وقتى هى بگوييد فلانى كارش را بلد نيست و پرزيدنت خوبى نيست، فلانى مدام تلاش مي‌كند يك كارهاى عجيبى كند كه نشان بدهد خيلى كاربلد است و مشكل دقيقا از اينجا شروع مي‌شود. مثل اينكه چوب كبريت بلندتر افتاده باشد به كسى كه فرق رنگ قرمز و آبى و سفيد را نمي‌داند، بعد قرار باشد او بمب را خنثي كند! او مي‌گويد سيم آبى را مي‌خواهد قطع كند تا بمب خنثي شود و همه نجات پيدا كنيم، اما ما معتقديم بايد سيم قرمز را قطع كرد. طرف با اعتمادبه‌نفس مي‌گويد شما نمي‌فهميد و من مي‌فهمم، بعد با لبخند به دوربين دست مي‌برد و سيم مشكى را قطع مي‌كند و همه منفجر مي‌شويم! بعد از فاجعه ازش مي‌پرسى چرا سيم مشكى را قطع كردى؟ تو كه گفته بودى آبى را مي‌خواهى قطع كنى. او كاملا حق‌به‌جانب تقصير را مى‌اندازد گردن رسانه‌ها و مي‌گويد من سيم آبى را قطع كردم، ولى رسانه‌ها سياه‌نمايى كردند. آه... مردم آمريكا... آقاى ترامپ را سر لج نندازيد. ما آقاى احمدى‌نژاد را انداختيم، هنوز جاش درد مي‌كند.

وصيت

سوفيا... عشق من... يك نفر سنگ را مى‌اندازد ته چاه و مردم گاهى به يك نفر رأى مي‌دهند كه صدها عاقل هم نمي‌دانند چه گلى به سر بگيرند. مثل من كه عاشق تو شدم و با خودم دارم لج مي‌كنم. قربان تو؛ عاشق لجوج تو؛ ميدون دوم.