طنز؛ چند توصیه خیرخواهانه به آقای ترامپ
از آنجایی که این‌جانبان در دوران مهرورزی حسابی آب‌بندی شده و در زمینه خدمتگزاری و شوق خدمت نیز صاحب سبک و کسوت هستیم، توصیه‌هایی به این رییس دولت نوتخت نوبخت می‌نماییم، باشد که به ریش گیرند و خیرش را ببینند.
پدرام ابراهيمى در ضمیمه طنز روزنامه قانون نوشت:
از آنجایی که این‌جانبان در دوران مهرورزی حسابی آب‌بندی شده و در زمینه خدمتگزاری و شوق خدمت نیز صاحب سبک و کسوت هستیم، توصیه‌هایی به این رییس دولت نوتخت نوبخت می‌نماییم، باشد که به ریش گیرند و خیرش را ببینند.
توصیه اول: از درگاه خداوند بخواهید هر چه به شما می‌دهد، قبلش جنبه آن را هم به شما عطا کند. واقعا رییس جمهور بودن در کشوری مقروض و در حال ورشکستگی چون آمریکا این‌قدر جوگیری دارد که شما در همان لیموزین در مسیر کاخ سفید قانون کذا و کذا امضا کرده‌اید و تازه، همین‌طوری عین حیوانات فراقانونی سرتان را انداخته‌اید و قبل از بانوی اول از در کاخ داخل شده‌اید؟ فکر کردی چه‌کاره هستی؟ حالا خوب است شما شهردار تهران یا مشهد نشده‌اید، والا.
توصیه دوم: صدای بنده را از کشوری می‌شنوید که در آن هر شخص و مسئولی فقط و فقط در حیطه کاری و تخصصی خود اظهار نظر می‌کند (به غیر از عادل فردوسی‌پور) و واقعا ما در ذات و پرورش‌مان نیست که در کار دیگران انگولاسیون کنیم. ولی درباره اینکه مردم چند کشور را از ورود به آمریکا محروم کرده‌ای، این را بگوییم که درباره مردم ایران، خودت را کوچک کرده‌ای. در این کره خاکی هیچ جایی وجود ندارد که ایرانی جماعت نتواند به آن وارد شود. (به جز صدا و سیمای خودمان) پس‌فردا هم که سکته پکته زدی، دست به دامان منشی پرفسور سمیعی نشوی‌ها! برو بده همان دکتر مایکل جکسون جان‌ات بوس کند، خوب شوی. چه خیال کردی؟
توصیه سوم: زودتر با همین عزم و راسخیّتی که از خود نشان دادی، وارد بحث برجام شو که پورشه‌هایِ فرزندانِ دوستان، بدجوری دل‌شان را زده و مازراتی دوهزار و هفده می‌خواهند.
در پایان از جناب‌تان می‌خواهیم به مقامات دو روزه دنیوی غره نشده و نظری بر شرح احوالات رؤسای جمهوری ما بیفکنند و این شعر «بیست‌وپنج بَند» را با قلم درشت نوشته، روبه‌روی چشم خویش روی میز کار قرار دهید که می‌فرماد: «همیشه اولش خوبه/ همیشه آخرش سخته.»
از آنجایی که این‌جانبان در دوران مهرورزی حسابی آب‌بندی شده و در زمینه خدمتگزاری و شوق خدمت نیز صاحب سبک و کسوت هستیم، توصیه‌هایی به این رییس دولت نوتخت نوبخت می‌نماییم، باشد که به ریش گیرند و خیرش را ببینند.
توصیه اول: از درگاه خداوند بخواهید هر چه به شما می‌دهد، قبلش جنبه آن را هم به شما عطا کند. واقعا رییس جمهور بودن در کشوری مقروض و در حال ورشکستگی چون آمریکا این‌قدر جوگیری دارد که شما در همان لیموزین در مسیر کاخ سفید قانون کذا و کذا امضا کرده‌اید و تازه، همین‌طوری عین حیوانات فراقانونی سرتان را انداخته‌اید و قبل از بانوی اول از در کاخ داخل شده‌اید؟ فکر کردی چه‌کاره هستی؟ حالا خوب است شما شهردار تهران یا مشهد نشده‌اید، والا.
توصیه دوم: صدای بنده را از کشوری می‌شنوید که در آن هر شخص و مسئولی فقط و فقط در حیطه کاری و تخصصی خود اظهار نظر می‌کند (به غیر از عادل فردوسی‌پور) و واقعا ما در ذات و پرورش‌مان نیست که در کار دیگران انگولاسیون کنیم. ولی درباره اینکه مردم چند کشور را از ورود به آمریکا محروم کرده‌ای، این را بگوییم که درباره مردم ایران، خودت را کوچک کرده‌ای. در این کره خاکی هیچ جایی وجود ندارد که ایرانی جماعت نتواند به آن وارد شود. (به جز صدا و سیمای خودمان) پس‌فردا هم که سکته پکته زدی، دست به دامان منشی پرفسور سمیعی نشوی‌ها! برو بده همان دکتر مایکل جکسون جان‌ات بوس کند، خوب شوی. چه خیال کردی؟
توصیه سوم: زودتر با همین عزم و راسخیّتی که از خود نشان دادی، وارد بحث برجام شو که پورشه‌هایِ فرزندانِ دوستان، بدجوری دل‌شان را زده و مازراتی دوهزار و هفده می‌خواهند.
در پایان از جناب‌تان می‌خواهیم به مقامات دو روزه دنیوی غره نشده و نظری بر شرح احوالات رؤسای جمهوری ما بیفکنند و این شعر «بیست‌وپنج بَند» را با قلم درشت نوشته، روبه‌روی چشم خویش روی میز کار قرار دهید که می‌فرماد: «همیشه اولش خوبه/ همیشه آخرش سخته.»
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
فوق العاده بی مزه و بی معنی