اولین تلگراف جهان

سیستم برادران کلاد از مجموعه از برج ها تشکیل می شد که به فاصله ۲۰ مایلی از هم قرار داشتند. بالای هربرج دو بازوی چوبی متحرک بود که به یک تیر افقی متصل بودند.

برترین ها: سیگنال های دودی و فانوس ها برای از زمان های قدیم برای ارسال پیام در فواصل کوتاه استفاده می شدند اما تنها راه قابل اعتماد برای ارسال پیام در فواصل طولانی فرستادن یک پیام رسان سوار بر اسب یا کبوتر خانگی بود تا اینکه تلگراف الکتریکی ظهور یافت. ابتدا تلگراف ها فقط نقطه و خط بودند اما نوع دیگری از تلگراف در اروپا به وجود آمد که بر اساس اصول تکان دادن پرچم بود که نیروی دریایی هنوز هم از آن استفاده می کند. این نوع تلگراف سمافور نامیده می شد و آثار این شبکه قرن نوزدهمی کارآمد هنوز در سراسر اروپا پیدا می شود.

سمافور اولین شبکه ارتباطی موفق و بزرگ مقیاس بود که پیام را سریع تر از اسب می رساند. درواقع کلمه تلگراف که در یونانی به معنی نوشتن از راه دور است برای توصیف این شبکه کشوری سمافور ابداع شد. سمافور در تابستان 1790 به وجود آمد زمانی که فرانسه در آستانه انقلاب و دوره ای از ناآرامی های قابل توجه بود و مردم در خیابان ها شورش می کردند و پادشاه در جنگ با همسایگان خود بود. سیستمی مورد نیاز بود که به دولت فرانسه اجازه دهد اطلاعات را در کوتاه ترین زمان ممکن بفرستد و دریافت کند. کلاد چاپ و چهار برادر بیکارش برای کمک آمدند.

سیستم برادران کلاد از مجموعه از برج ها تشکیل می شد که به فاصله ۲۰ مایلی از هم قرار داشتند. بالای هربرج دو بازوی چوبی متحرک بود که به یک تیر افقی متصل بودند. با حرکت دادن بازوها و تیرافقی در جهت ها و زوایای مختلف، اپراتور برج می توانست ۱۹۶ نماد مختلف را ایجاد کند که توسط اپراتور برج بعدی با تلسکوپ دیده می شد. سپس او همان علائم مشابه را ایجاد و برای برج بعدی می فرستاد و با این کار یک پیام با سرعت نسبتا بیشتری ارسال می شد. این کار بسیار پرزحمت و خسته کننده بود. بیشتر پیام ها رمزگذاری شده بودند و اپراتورها نمی دانستند چه معنایی دارد. شغل آن ها تنها انتقال پیام به برج بعدی بود و برای ترجمه علائم به یک کتاب کد نیاز بود که یک راز نظامی محافظت شده بود. یک اپراتور ماهر می توانست سه علامت در یک دقیقه ارسال کند. ارسال یک پیام به فاصله حدود ۲۰۰ کیلومتری تنها ۹ دقیقه طول می کشید. یک پیام کامل از بیش از ۳۰ علامت تشکیل شده بود که حدود نیم ساعت طول می کشید. موفقیت سمافورها باعث شد که سمافورهای بیشتری در سراسر فرانسه ساخته شود و شبکه های مشابه نیز در سراسر اوپا به ویژه در سوئد و انگلستان ایجاد شود. در گسترده ترین حالت، شبکه از ۵۵۶ ایستگاه در بیش از ۴۸۰۰ کیلومتر تشکیل شد. سمافور تا سال ۱۸۵۲ در فرانسه کار می کرد. آخرین سمافوری که از رده خارج شد در سوئد و در سال ۱۸۸۰ بود.