طنز؛ عضویت مسئولان در توییتر
شاهین قدیانی در ضمیمه طنز روزنامه قانون نوشت:
يكي از مسئولان گفت برخي از مسئولان کشور به جای استفاده از شبکهها و رسانههای داخلی، پيامهاي خود را در تویيتر منتشر ميکنند در حالي که ميدانند اين شبکه طبق قانون فيلتر شده است. مسئولی که پیامهای خود را از طریق آن منتشر میکند، چه پاسخی در مقابل ملت دارد؟ آیا او شهروند این کشور نیست؟
این گفتهها در حالی گفته شد که تعدادی از مسئولان اصلاحطلب و تعدادی از مسئولان اصولگرا در تويیتر بودند. اکانت ريیسجمهور و خیلی از مقامات دیگر هم آنجا بود و از اینها که بگذریم، اکانت خود خبرگزاری میزان وابسته به قوه قضاییه هم داشت سقف را نگاه میکرد و سوت میزد.
یعنی وضعیت توییتر در ایران به این صورت است که اول مسئولان جلوی در توییتر ایستادند و هر کس که میخواست وارد شود به او میگفتند: «آقا نری داخلها، خیلی جای بدیه». بعد کاربران میگفتند: «نه، چیزه، من دوستم رفته داخل میخوام برم صداش کنم بیاد بیرون تو این منجلاب نیفته. الان میام». بعد میرفت داخل و دیگر نمیآمد. مسئولان هم که دیدند همه رفتند داخل و نیامدند، یک کم جلوی در به هم نگاه کردند و گفتند ای بابا الان چی کار کنیم؟ حالا بیایید بریم داخل، ولی خیلی جای بدیه، توییت نمیکنیم، ریتوییت و هوایی هم نمیزنیم.
برنامههای صداوسیما هم اکانت خود در شبکههای اجتماعی را یک جوری اعلام میکنند که آدم یاد دستفروشهای کنار خیابان میافتد که یواش دهان خود را کنار گوش آدم میآورند و میگویند «سیدی...». مثلا میگویند عکسهای برنامه ما را در همان شبکه اجتماعی که در آن عکس میگذارند و اول اسمش با اینيستا، هافبک بارسلونا شروع میشود، دنبال کنید. البته مسئولان ما هم بدشان نمیآید که در شبکههای اجتماعی داخلی فعالیت داشته باشند، منتها مشکل اینجاست که در این شبکهها عضو میشوند و کمی مینشینند و در و دیوار را نگاه میکنند و متوجه میشوند که هیچکس رد نمیشود. بعد از مدتی یکی میآید میگوید آقا داریم درِ این شبکه را میبندیم شما همینجا هستید؟ یعنی مسئولان به شبکههای داخلی كه بروند، کاربران در شبکههای خارجی هستند. به شبکههای خارجی كه بروند، فیلتر و قدغن است. برای همین در وضعیت نقش بچه در فیلم جدایی نادر از سیمین قرار میگیرند و نمیدانند که لیلا حاتمی را انتخاب کنند یا پیمان معادی.
يكي از مسئولان گفت برخي از مسئولان کشور به جای استفاده از شبکهها و رسانههای داخلی، پيامهاي خود را در تویيتر منتشر ميکنند در حالي که ميدانند اين شبکه طبق قانون فيلتر شده است. مسئولی که پیامهای خود را از طریق آن منتشر میکند، چه پاسخی در مقابل ملت دارد؟ آیا او شهروند این کشور نیست؟
این گفتهها در حالی گفته شد که تعدادی از مسئولان اصلاحطلب و تعدادی از مسئولان اصولگرا در تويیتر بودند. اکانت ريیسجمهور و خیلی از مقامات دیگر هم آنجا بود و از اینها که بگذریم، اکانت خود خبرگزاری میزان وابسته به قوه قضاییه هم داشت سقف را نگاه میکرد و سوت میزد.
یعنی وضعیت توییتر در ایران به این صورت است که اول مسئولان جلوی در توییتر ایستادند و هر کس که میخواست وارد شود به او میگفتند: «آقا نری داخلها، خیلی جای بدیه». بعد کاربران میگفتند: «نه، چیزه، من دوستم رفته داخل میخوام برم صداش کنم بیاد بیرون تو این منجلاب نیفته. الان میام». بعد میرفت داخل و دیگر نمیآمد. مسئولان هم که دیدند همه رفتند داخل و نیامدند، یک کم جلوی در به هم نگاه کردند و گفتند ای بابا الان چی کار کنیم؟ حالا بیایید بریم داخل، ولی خیلی جای بدیه، توییت نمیکنیم، ریتوییت و هوایی هم نمیزنیم.
برنامههای صداوسیما هم اکانت خود در شبکههای اجتماعی را یک جوری اعلام میکنند که آدم یاد دستفروشهای کنار خیابان میافتد که یواش دهان خود را کنار گوش آدم میآورند و میگویند «سیدی...». مثلا میگویند عکسهای برنامه ما را در همان شبکه اجتماعی که در آن عکس میگذارند و اول اسمش با اینيستا، هافبک بارسلونا شروع میشود، دنبال کنید. البته مسئولان ما هم بدشان نمیآید که در شبکههای اجتماعی داخلی فعالیت داشته باشند، منتها مشکل اینجاست که در این شبکهها عضو میشوند و کمی مینشینند و در و دیوار را نگاه میکنند و متوجه میشوند که هیچکس رد نمیشود. بعد از مدتی یکی میآید میگوید آقا داریم درِ این شبکه را میبندیم شما همینجا هستید؟ یعنی مسئولان به شبکههای داخلی كه بروند، کاربران در شبکههای خارجی هستند. به شبکههای خارجی كه بروند، فیلتر و قدغن است. برای همین در وضعیت نقش بچه در فیلم جدایی نادر از سیمین قرار میگیرند و نمیدانند که لیلا حاتمی را انتخاب کنند یا پیمان معادی.
پ
ارسال نظر