ترافیک های تاریخی! +عکس

هفت صبح: ترافیک تنها مسئله ای برای دنیای امروز نیست. در زمان ژولیوس سزار هم ترافیک به موضوع مهمی در رم تبدیل شده بود به طوری که ژولیوس سزار برای حل این مشکل در ساعاتی از روز، عبور مرور ارابه ها و گاری ها را در خیابان ها قدغن کرده و یا بسیار محدود کرده بود. هر چند ماندن در ترافیک و خیابان ها شلوغ خسته کننده است اما همین ترافیک برای بسیاری به بهانه ای تبدیل شده است تا دیر رسیدن به محل کار، دانشگاه و یا حتی میهمانی را توجیه کنند.

امروزه این مشکل به بخشی از زندگی مبدل شده که همیشه وجود دارد اما بعضی اوقات آنقدر سنگین و طولانی می شودکه در تاریخ هم به ثبت می رسد. ترافیک هایی که ده ها کیلومتر طول دارند و میلیون ها نفر از مردم را درگیر کرده اند. ترافیک هایی که در کتاب رکوردهای گینس هم جایگاهی را به خود اختصاص داده اند.بعضی اوقات آنقدر سنگین و طولانی می شودکه در تاریخ هم به ثبت می رسد. ترافیک هایی که ده ها کیلومتر طول دارند و میلیون ها نفر از مردم را درگیر کرده اند. ترافیک هایی که در کتاب رکوردهای گینس هم جایگاهی را به خود اختصاص داده اند.

سائوپائولو 2009

به نوشته مجله تایمز، شهر سائوپائولو در برزیل، یکی از شهرهای دنیاست که وحشتناکترین ترافیک های دنیا را دارد اما بدترین ترافیک آن در 10 ژوئن 2009 اتفاق افتاد به طوری که 840 کیلومتر از جاده های مختلف این شهر و اطرافش دچار ترافیک شدند. بیش از 24 ساعت طول کشید تا این ترافیک کمی روان شده و مردم توانستند با سرعتی بسیار کم از آن خلاص شوند. هرگز دلیل اصلی به وجود آمدن چنین ترافیک سنگینی مشخص نشد. این ترافیک شاهراه اصلی شهر و تمام مسیرهایی که به آن منتهی می شد را دربر گرفته و به کلی نظم تمام شهر را بر هم زده بود.

البته مردم این شهر به طور کلی هر روز ۳ تا ۴ ساعت از عمر خود را پشت ترافیک های سنگین می گذرانند. دلیل اصلی این ترافیک و ترافیک های هر روزه شهر سائوپائولو چیزی نیست به غیر از تعداد بسیار زیاد اتومبیل، در حالی که خیابان های شهر برای این تعداد اتومبیل گنجایش ندارند.

طبق آمار، هر روز در حدود ۱۰۰۰ اتومبیل جدید به خیابان های این شهر افزوده می شوند، در حالی که هنوز هیچ چاره ای برای بیشتر کردن گنجایش خیابان ها یا حتی محدود کردن تردد اتومبیل ها پیدا نشده است.


مکزیکوسیتی 1999

مکزیکوسیتی تا المپیک سال 1968 شهر بزرگی نبود و شهروندان زیادی هم نداشت اما پس از آن در عرض 4 دهه، ناگهان جمعیت آن از 5 میلیون نفر به 22 میلیون نفر رسید. این موضوع دلیلی برای به وجود آمدن ترافیک های شدید در این شهر شد زیرا خیابان های آنب رای تعداد کم شهروندان طراحی شده بودو گنجایش حجم عظیمی از اتومبیل ها را نداشت. در سال 1999 ترافیک بسیار سنگینی بیشتر خیابان های شهر را درگیر کرد به طوری که فرار کردن از آن امکانپذیر نیود.

تمامی خیابان های فرعی منتهی به خیابان اصلی شهر بسته شده بود و به دلیل تعداد زیاد رانندگانی که به هر طریق قصد داشتند از این ترافیک خارج شوند، این هرج و مرج چندین برابر شده بود. سرانجام نیروهای پلیس با بستن نیمی از خیابان ها و باز کردن تعدادی دیگر از آنها توانستند در عرض چندین ساعت، مشکل این ترافیک را حل کنند، البته پس از آن با رانندگان متخلف به شدت برخوردش د.


توکیو 1990

ژاپن کشوری پرجمعیت است که معمولا ترافیک های سنگینی هم دارد اما بزرگترین ترافیک در تاریخ ژاپن باعث درگیر شدن 15 هزار اتومبیل شد. ترافیکی که در تاریخ ژاپن بی سابقه بود در 12 آگوست 1990 توفان شدید «وینا» آرامش همیشگی شهر توکیو و البته شهرهای اطراف آن را بر هم زد. هواشناسی اعلام کرده بود که شاید تا چندن روز آینده این توفان شدیدتر هم بشود. همین موضوع باعث شد تا بسیاری از مردم برای خارج شدن از شهر تلاش کنند. از آن طرف تعطیلات تابستانی در حال اتمام بود و بسیاری از شهروندان قصد بازگشت به توکیو را داشتند.

تعداد زیادی اتومبیل که نیمی از آنها از تعطیلات تابستانی بازمی گشتند وتعدادی دیگر در حال فرار از توفان ویونا بودند باعث به وجود آمدن ترافیک بسیار سنگینی شد. این ترافیک مسافتی در حدود ۱۳۵ کیلومتر را دربر گرفته بود که با هرج و مرج مردم وحشتناکتر هم می شد. این ترافیک بیشتر از دو برابر ترافیکی بود که به طور معمول در بزرگراه های توکحیو اتفاق می افتد. با توجه به توفانی که نظم شهر را بر هم زده بود، چند روز طول کشیدتا پلیس موفق به باز کردن گره این ترافیک شد. در این مدت توفان آرام گرفته بودو خیلی از افرادی که قصد فرار از توفان را داشتند بدون اینکه از شهر خارج شده باشند دوباره به منازل خود باز گشتند.


بزرگراه پکن - تبت 2010

در روزهای پایانی ماه آگوست 2010 و در بزرگراه پکن - تبت، راهی که ابتدای جاده خروجی از پکن به حساب می آید، تعداد بسیار زیادی از مردم در ترافیکی عجیب و غریب گرفتار شدند که تا آن زمان سابقه نداشت، ترافیکی که در حدود 100 کیلومتر امتداد داشت. روان شدن این ترافیک 12 روز طول کشید چرا که هر اتومبیلتنها 3 کیلومتر در هر روز قادر به جلو رفتن بود. البته این در بهترین بخش و خلوت ترین زمان جاده بود. در برخی از نقاط، رانندگان حتی قادر به پیمودن نیمی از این مسافت هم نبودند.

بسیاری از مسافران ۳ یا ۴ روز درگیر این ترافیک بودند تا توانستند از آن خلاص شوند. آنها در طول روز تنها یک وعده غذا خورده و همانجا در اتومبیل هایشان می خوابیدند. دلیل اصلی این ترافیک هیچ ربطی به تعداد بسیار زیاد اتومبیل ها در این مسیر نداشت بلکه فقط به خاطر استفاده تعداد زیادی از کامیون ها از این جاده برای جابجایی مصالح ساختمانی و همچنین ذغال سنگ بود. این کامیون ها که در حدود ۱۰۰۰ دستگاه بودند مصالح و ذغال سنگ را از مغولستان به چین می آوردند. راننده یکی از این کامیون ها به نام جیا در مصاحبه با روزنامه محلی گفت: «به ما اطلاع داده اند این مسیر بهترین و خلوت ترین مسیر برای رسیدن به پکن است. کامپیون من حاوی ۴۹ تن زغال سنگ بود. من سه روز در این جاده گیر افتاده بودم.»

این ترافیک سنگین تنها برای دستفروشانی منفعت داشت که مواد غذایی آماده از قبیل نودل، آب معدنی، ساندویچ و تنقلات را با قیمت هایی بسیار بالا به مردم می فروختند. آنها حتی آب را هم به صورت لیوانی می فروختندن تا از یک بطری بتوانند پولی چند برابر قیمت اصلی آن به دست آورند. همچنین قیمت هر بسته سیگار ۵ برابر قیمتی بود که در مغازه ها فروخته می شد. بسیاری از رانندگان، اوقاتی را که در این ترافیک وحشتناک گیر افتاده بودند را با بازی و صحبت گذراندند و سارقان هم در این میان بیکار نبوده و از غیبت رانندگان برای سرقت کیف پول و وسایل با ارزش آنها استفاده می کردند. پس از این ماجرا، قانون جدیدی وضع شد که طبق آن رانندگان با توجه به شماره پلاک هایشان تنهاه حق داشتند هفته ای یک بار اتومبیل خود را به خیابان بیاورند.


شمال هوستون 2004

در سال 2005 زمانی که بیش از 205 میلیون نفر از شهروندان قصد خروج از شهر را داشتندباعث به وجود آمدن ترافیکی 161 کیلومتری شدند که بی سابقه ترین ترافیک در تاریخ آمریکا بود. این ترافیک از 21 سپتامبر آغاز شده و 2 روز طول کشید.

بسیاری از اتومبیل ها که به خیال خود قرار بود مسیر کوتاهی را طی کرده و خیلی زود به شهر برسند، پس از ماندن در این ترافیک بنزین تمام کرده و در میانه راه مانده بودند، همین مسئله دلیلی برای افزایش ترافیک شده بود.

به همین خاطر ماموران پلیس با استفاده از گالن های بزرگ، بنزین را در بین رانندگان اتومبیل ها تقسیم کردند، سهم هر اتومبیل از این بنزین فقط چند لیتر بود تا بتواند تنها تا آخر جاده را طی کند.

در قسمتی دیگر از جاده، به خصوص در کناره ها که راه کمی باز بود نیز کامیون های سنگین، اتومبیل های متوقف شده را از جاده بیرون می کشیدند تا راه زودتر باز شود.

وقتی ترافیک آنقدر سنگین شده بود که ساعت ها بدون کوچکترین حرکتی باقی ماند، رانندگان از اتومبیل های خود خارج شده و شعار می دادند تا پلیس زودتر به این وضع رسیدگی کند.


از لیون تا پاریس 1980

چه اتفاقی پیش می آید اگر صدها نفر از مردم بخواهند از تعطیلات آخر هفته و اسکی در کوه های پر برف بازگردند؟ در این زمان ترافیکی به وجود خواهد آمد که به عنوان طولانی ترین ترافیک در تاریخ جهان در کتاب رکوردهای گینس هم ثبت می شود. طبق نوشته گینس این ترافیک 176 کیلومتر طول داشت که از لیون تا پاریس کشیده شده بود. دلیل اصلی این ترافیک هم چیزی نبود جز بدی آب و هوا که همزمان شده بود با زمانی که شهروندان می خواستنداز تعطیلات آخر هفته به خانه های خود بازگردند. هیچ اطلاعاتی درباره اینکه این ترافیک که در 16 فوریه 1980 رخ داد چقدر طول کشیده است، در دست نیست اما 176 کیلومتر ترافیک، آن هم در آن آب و هوای نامساعد اگر چند روز برای باز شدن طول نکشیده باشد، حداقل ساعت های زیادی رانندگان را درگیر کرده بود.

مقصر اصلی در به وجود آمدن این هرج و مرج کسی نبود جز مسئولان اداره هواشناسی که مردم را از این شرایط آب و هوایی و امکان بسته شدن مسیرها مطلع نکرده بودند.

بسیاری از مسافران یک روز زودتر از تعطیلات بازگشته بودند تا بتوانند در ابتدای هفته به کارهایشان رسیدگی کنند اما هرگز فکر نمی کردند مدتی را که زودتر به راه افتاده اند در یک ترافیک گینسی خواهند گذراند.


غرب به شرق آلمان 1999

ترافیک غرب به شرق آلمان که در 12 آوریل 1990 اتفاق افتد، یکی از بزرگترین و بدترین ترافیک ها در تاریخ آلامان بود که به خاطر تعداد اتومبیل های درگیر شده در آن به عنوان یک رکورد ترافیکی یاد می شود. در این ترافیک بیش از 18 میلیون اتومبیل به دام افتاده بودند. جاده ای که ترافیک در آن رخ داده بود همان جاده ای است که طبق آمار در شلوغ ترین روزهای سال، فقط در حدود 50 هزار اتومبیل در آن تردد می کنند. یعنی جاده ای که تقریبا هرگز در آن ترافیکی دیده نمی شود. دلیل اصلی به وجودآمدن اینچنین ترافیکی هرگز اعلام نشد. عده ای آن را بستن خیابان به خاطر عبور مقامات دولتی عنوان می کردند و عده ای دیگر دلیل ترافیکی را تصادفی سنگین می دانستند که به مردم اطلاع داده نشده بود.

البته این ترافیک با اینکه عده زیادی از مردم را سرگردان کرده و ساعت های زیادی باعث ماندن آنها در خیابان شد اما در نهایت مردم شهرهای غربی و شرقی آلمان را که در شرایط عادی چندان دل خوشی از هم ندارند با هم متحد کرد تا برای حل این مشکل چاره اندیشی کنند. نیروهای امنیتی و ماموران پلیس راه این کشور نیز با هم هماهنگ شدنند تا بالاخره موفق شدند این ترافیک را از بین ببرند، با اینکه این ترافیک یکی از سنگین ترین و طولانی ترین ترافیک های دنیا بود اما زمانی که برای حل این مشکل صرف شد، نسبت به بقیه آنها بسیار کوتاهتر بود.