زندگی منزویترین اهالی روسیه
جمهوری تووا یکی از جمهوریهای روسیه در جنوب سیبری و شمال مغولستان است که داشتن فرهنگی زنده در جهان شهرت دارد. این منطقه اما یکی از منزویترین مناطق داخلی روسیه محسوب میشود.
جمهوری تووا به طور اسمی بین دو جنگ جهانی دارای استقلال بود و جزو آخرین مناطقی بود که به خاک شوروی پیوست. امروزه اما جمهوری تووا "سرزمین تناقضها" به شمار میرود: رسم گلو خوانی (یا خواندن با تُن صدای بالا) و همچنین شمن باوری (تشخیص و درمان بیماریها توسط ارتباط با ارواح) مردم تووا از شهرت جهانی برخوردار است، اما آن منطقه همچنان از جزو نواحی منزوی روسیه محسوب میشود.
کیزیل (Kyzyl)، مرکز جمهوری تووا (Tuva)، فاقد هرگونه مسیر ریلی است و پروازهای از مبدا یا به مقصد کیزیل نیز بسیار اندک است. سریعترین مسیر ممکن، پی نمودن مسیر پنج ساعته از کوههای سایان و از طریق دشت وسیع سیبری است.
شاید به خاطر همین انزوا بوده که جمهوری تووا تازگی فرهنگیاش را حفظ کرده است. قوم تووا نزدیک به ۸۰ درصد جمعیت این جمهوری را تشکیل میدهد که این مسئله بین جمهوریهای فدرال روسیه نادر است. رسوم فرهنگیِ جالب تووا از جمله موسیقی فولک، کُشتی خورش (khuresh) یا کوراش و زندگی کوچ نشینی باعث شناخته شدن فرهنگ این منطقه در سطح جهانی شود.
برادلی جاردین، محقق و ژورنالیست دانشگاه گلاسکو اسکاتلند، در حال حاضر به دلیل دریافت بورسیه آلفا در مسکو به سر میبرد. متیو کوپفر، ژورنالیست آمریکایی نیز به خاطر همین برنامه تحصیلی در مسکو است. آنها تصاویر جالبی را از کشتی خورش و جمهوری تووا ثبت کردهاند.
کشتی گیران منتظر فرا رسیدن نوبتشان هستند
کسانی که به زمین برگزاری کشتیها نرسیدهاند، در حال مشاهده برخی از تکههای این مسابقه هستند - میدان مرکزی کیزیل
پیروز
سه نسل مختلف در حال تماشای کشتی خورش هستند
جادهای در حومه کیزیل که منتهی به دانشگاه دولتی روسیه میشود
بنری برای تشویق مردم تووا برای پرداخت مالیات
یک شمن باور اهل تووا به نام "دوگار-سیوریون اورژاک"
بنای بودایی
یک بلوک آپارتمانی به سبک شوروی در کیزیل
توریستی در حال تماشای مجسمه قوچ
گوشت در آشپزی تووایی نقش پررنگی دارد. چای محلی نیز به همراه شیر و نمک مصرف میشود
تئاتر ملی تووا در شب - معماری سازه برگرفته از فرهنگ تووایی است
کشتیگیران و مربیهایشان
ارسال نظر