جشنِ ۳۰۰ میلیون دلاری و آغاز سقوط!
در ۲۰ مهرماه ۱۳۵۰ محمدرضا پهلوی با هدف بزرگداشت ۲۵ قرن حکومت پادشاهی در ایران جشنی برگزار کرد که با بیش از سیصد میلیون دلار هزینه گرانترین و مجلل ترین جشن زمان خود بود.
جشن های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی در حالی با صرف هزینه های گزاف انجام می شد که در همان تاریخ متجاوز از نیمی از جمعیت كشور در روستاها و حومه شهرهای بزرگ در فقر و فلاكت زندگی میكردند و بسیاری در داخل و خارج شاه را به خاطر این ولخرجی بی مورد مورد انتقاد قرار دادند.
مراسم با قرائت خطابه محمدرضا پهلوی در برابر مقبره كوروش هخامنشی در پاسارگاد آغاز میشد و رؤسای جمهور، پادشاهان، نخست وزیران و هیأتهای بلندپایه بیش از یكصد كشور جهان سالگرد حکومت پادشاهی ایران را جشن می گرفتند. صدها نوع غذا و نوشیدنیهای سفارشی ازخارج كشور وارد شده وخیابانهای تهران و دیگر شهرها چراغانی شده، رژه نمونه سربازان سواره و پیاده نظام مربوط به دورههای مختلف سلسله پادشاهی، مهمترین وجه ظاهری این جشنها بود.
ویلیام شوکراس نویسنده کتاب «آخرین سفر شاه» در بخشی از کتاب خود پیرامون اقدامات شاه به بیان جزئیاتی از این میهمانی مجلل پرداخته و آن را یکی از عوامل افزایش نارضایتی علیه سلطنت و وقوع انقلاب اسلامی دانسته است.
به روایت شوکراس در دشت خاكی خشك و مرتفع تخت جمشید اردوگاهی مركب از خیمههای گران بها به وسیله «ژانسن» دكوراتور فرانسوی برپا شد و آرایشگران طراز اول از سالنهای كارینا والكساندر پاریس به تخت جمشید پرواز كردند. «الیزابت آردن"» یك نوع كرم صورت تولید كرد كه نام آن را «فرح» گذاشت تا در جعبههای مخصوص به میهمانان هدیه شود.
«باكارا» گیلاس پایه دار كریستال طراحی كرد، «سرالین» جایگاه میهمانان را روی سفالهای قرن پنجم پیش از میلاد ساخت. «رابرت هاویلند» فنجان و نعلبكیهایی ساخت كه فقط یك بار مورد مصرف میهمانان قرار گرفت... «لان ون» اونیفورمهای جدیدی برای كارمندان دربار تهیه كرد كه نیم تنه آن به طرز شكیل ولی نه زننده با بیش از یك و نیم كیلو نخ طلا دوخته شده بود. دوختن هر یك از این اونیفورمها، نزدیك به ۵۰۰ساعت كار لازم داشت. غذاهای ضیافت تخت جمشید را نیز رستوران «ماكسیم» تهیه میكرد.
بنا به نوشته شوکراس صورت غذای ضیافت شام جشن با مركب سیاه روی صفحات پوست آهو نقش شد و با یك ریسمان تابیده طلایی بصورت یك كتاب كوچك باجلد ابریشمی آبی و طلایی صحافی شد. تخم بلدرچین با مروارید دریای خزر، ته دم خرچنگ با سس «نانتوآ»، خوراك پشت بازوی بره سرخ شده همچنین خوراك طاووس به سبك شاهنشاهی با سالاد مخلوط طبق سلیقه «الكساندر دوما» برخی از غذاهایی بود که در این مراسم سرو می شد.
میهمانی مجلل شاه از آن جهت که جنبه تبلیغاتی برای سیستم سلطنتی داشت از بازتاب رسانهای قابل توجهی نیز برخوردار بود و به همین خاطر ۶۰۰ روزنامه نگار و عکاس خبری در آن تاریخ میهمان ایران بودند تا پوشش خبری مراسم را انجام دهند. عکاسان مشهوری چون هوبرت لی کامپیون، الیوت ارویت، برونو باربی، ریموند دی پاردون، ژیل پرس و عباس عطار نام هایی بودند که برای پوشش تصویری مراسم دعوت شدند.
تاکنون عکس های بسیاری از این مراسم پر زرق و برق منتشر شده که برخی مربوط به همین عکاسان هستند. در گزارش مصور زیر عکس های دو تن از این عکاسان انتخاب شده است. عکس های رنگی که از برونو باربی است و عکس های سیاه و سفید که توسط عباس عطار عکاسی شده است. عکس ها با کنفرانس خبری محمدرضا شاه درباره برگزاری جشن آغاز میشود و در ادامه ورود وی به شیراز، مراسم رژه سربازان با لباس ادوار مختلف تاریخ، ضیافت اصلی و حضور میهمانان از کشورهای مختلف را در بر می گیرد.
نظر کاربران
عزیزم همچین میگی 300 میلیون دلار کسی ندونه فکر میکنه دلار 3600 تومنی بوده.
دلار اون موقع 120 ریال بوده . و ریال اینقدر کم ارزش نبوده.
پاسخ ها
دوست غزیز همانطور که ارزش ریال در طول زمان کم شده ارزش دلار هم کم شده.و ۳۰۰ میلیون دلار ان زمان خیلی بیشتر از ۳۰۰ میلیون الان می باشد.
300 میلیون دلار تو اون زمان میلیلردها دلار الان ارزش داشت.
شما به قرارداد بازیکنان بازیگزان یا ختی خقوق کشور آمریکا نگا کن.
اون زمان آمریکا آلاسکارو با قیمت یه میلیارد از روسیه خرید.دقت کنید سرزمین وسیع آلاسکارو.
بعضی اوقات برای کسب درآمد باید اعتبار کسب کرد و برای کسب اعتبار هزینه
خدایا ...
خدایا.. .
خدایا....
آه ای خدایم .
صدایت میکنم بشنو صدایم. ...
ای روزگارر
«لان ون» اونیفورمهای جدیدی برای كارمندان دربار تهیه كرد كه نیم تنه آن به طرز شكیل ولی نه زننده با بیش از یك و نیم كیلو نخ طلا دوخته شده بود. دوختن هر یك از این اونیفورمها، نزدیك به 500ساعت كار لازم داشت. غذاهای ضیافت تخت جمشید را نیز رستوران «ماكسیم» تهیه میكرد.
شکیل یعنی کف دهان شتر
غذا یعنی ادرار شتر
گفتم که بدونی/ سانسورم کردی بازم خیالی نیست
کل هزینه یک هفته سوریه و عراق و لبنان و فلسطین است که می دهیم