طنز؛ برادر فروغ، گل گفتی آی گل گفتی …

شهرام شهیدی در وبسایت چیزنا نوشت:

خبر تقریبا تکراری این بود : یک محیط بان در دشت ارژن فارس به ضرب گلوله شکارچیان مجروح شد

قبلا فکر می کردم به زودی کتاب های جغرافی باید عوض شود و از محل زندگی برخی گونه های جانوری حیات وحش با فعل ماضی «بود » باید یاد کرد . مثلا برای فرزندان مان باید بگوییم روزگاری این جا که الان تو و بچه های همسایه آن جا فوتبال بازی می کنید محل زندگی فلامینگوها بود . یا باید بگوییم فرزندم این گود که در آن می لولی و ورجه وورجه می کنی زمانی محل کوچ پرندگان بود و یا دلبندم پارکینگ این ماشین قبلا محل زندگی ماهی های دریاچه همیشه هامون بود.

اما به نظر می رسد فقط محیط زیست ایران در معرض انقراض وجود ندارد و اگر همین طور و با همین فرمان پیش برویم به زودی نسل محیط بان ها هم منقرض خواهد شد. البته ما در چیزنا فقط غر نمی زنیم بلکه راه حل هم ارائه می کنیم.

در مملکت ما قانون نانوشته ای هست که طبق آن اگر توان رویارویی با چیزی را نداری کلا سعی کن آن چیز را محو کنی. مثلا اگر نمی توانی کاری کنی که شهروندان کشور از اینترنت سریع و ارزان و البته آزاد استفاده کنند پس بهتر است چنان بلایی سر اینترنت بیاوری که کسی هوس نکند برود سراغش.

همین قضیه در مورد موضوع جلوگیری از شکار هم صدق می کند . یعنی حالا که نمی توانیم جلوی شکار و شکارچی را بگیریم و توان حفاظت از محیط بانان و جانوران و گیاهان را نداریم پس بهتر نیست کلا محیط زیست را تخریب کنیم برود پی کارش ؟ وقتی محیط زیست نداشته باشیم یعنی جانور نداریم. وقتی جانور نداریم یعنی به محیط بان ها هم احتیاج نداریم . این طوری هم در بودجه کشور صرفه جویی می شود و هم دیگر آمار کشتن و قتل محیط بانان و آمار شکار غیر مجاز به صفر میل می کند. بیخود نبود برادر فروغ شفای باغچه را در انهدام باغچه می دانست. این روزها را در خشت خام می دید.