دانستنی‌هایی جالب از دنیای اسب‌ها

آخال تک اسبی با نژاد ترکمن است که عنوان زیباترین اسب جهان را به خود اختصاص داده است.


در سن لوییس آرژانتین به تازگی تکنیکی برای رام کردن اسب‌ها و وفادار کردن آنها استفاده می‌شود که نظر بسیاری را به خود جلب کرده است زیرا شباهت زیادی به یوگای انسان‌ها دارد!


مغولستان، کشوری است که تعداد اسب‌هایش، از انسان‌ها بیشتر است!


در استرالیا، سالانه حدود بیست سانحه‌ی منجر به فوت برای سوارکاران رخ می‌دهد.


برخی از مردم از بیماری «hippophibia» رنج می‌برند؛ این بیماری، ترس از حیوانات سم‌دار مانند اسب، الاغ و قاطر است.


اسب‌ها از طعم شیرین خوراکی‌ها لذت می‌برند و به طور معمول، خوراکی‌هایی که طعمی تلخ یا ترش داشته باشند را دوست ندارند. آنها سیب و هویج و جو را بسیار دوست دارند.


رشد دندان‌های اسب هرگز متوقف نمی‌شود. اسب‌ها دایم در حال نشخوار علف‌ هستند و به دلیل سابیده شدن دندان‌هایشان بر روی هم، به طور مداوم، دندان‌ها در حال رشد هستند.


هر گوش اسب، دارای شانزده ماهیچه است که به اسب قابلیت این را می‌دهد که گوش خود را ۱۸۰ درجه بچرخاند. اگر اسبی را دیدید که گوش خود را به سمت پایین گرفته است، بدانید که آن حیوان در آرامش به سر می‌برد.


نژادهای مختلف اسب بسته به شرایط محیط و زندگی‌شان بین ۱۵ تا ۴۰ سال عمر می‌کنند اما طول عمر «پونی»ها نسبت به سایر اسب‌ها بیشتر است و حدود پنجاه سال عمر می‌کنند.


وقتی پوست اسب به رنگ صورتی درمی‌آید به این معنی است که پوست حیوان آفتاب سوخته شده است. سرطان پوست در اسب‌ها هم دیده می‌شود.


اسب‌ها حافظه‌ی بلندمدت قوی‌ای دارند به خصوص مکان‌هایی که از آن ترسیده باشند را خوب به خاطر می‌آورند. حتی پس از یک جدایی طولانی‌مدت، مربیان خود را به خاطر می‌آورند.


پیرترین اسبی که تابه حال زندگی کرده بیلی پیر نام داشته است، او ۶۲ سال عمر کرده و در سال ۱۸۲۲ مرده است.


اسب‌ها دارای هفت گروه خونی هستند (A.C.D.K.P.Q.U) گروه خونی دیگری هم در بین اسب‌ها دیده می‌شود که فراگیر بین‌المللی نیست و به آن گروه خونی T می‌گویند.