ارسال سازه‌ای به ماه که پیام صلح به زمین مخابره می‌کند
قرار است اثر هنری یک مجسمه ساز زن فرانسوی به کره ماه فرستاده شود. این سازه از کره زمین قابل رویت است و با هدف ایجاد صلح و دوستی در کره زمین طراحی شده است.
سرن به کمک آژانس فضایی اروپا، سازه «آنیلور بنون»، مجسمه‌ساز فرانسوی، را به ماه خواهد فرستاد تا ضمن مطالعه ماندگاری این اثر، پیام صلح و دوستی را نیز در لحظاتی از پیش تعیین شده با چراغ چشمک زن برای زمین مخابره کند. آنیلور بنون معتقد است اثر هنری او فاقد ملیت است و به همه مردم دنیا تعلق خواهد داشت.
همه مراحل این طرح از سال ۲۰۱۱ تاکنون شبیه‌سازی و امتحان شده‌اند و در مرحله پیشین که لبه فضا نام داشت، یک نمونه به مدار نزدیک زمین (LEO) در ارتفاع ۲۰۰۰ کیلومتری فرستاده شد.
سازه آنیلور بنون در ابتدا شبیه یک پیله (یا غنچه بسته) است که در آن پرسوناژهایی به صورت فشرده در کنار هم قرار گرفته‌اند. بر اثر گرمای خورشید سازه مثل گلبرگ باز می‌شود و پرسوناژها مثل پرچم گل برافراشته می‌شوند. روی گلبرگ‌ها اثر یک میلیون دست زمینی حک خواهد شد و در وسط گل، از سر دو پرچم، نور سبزی بعنوان منبع زندگی ساطع خواهد شد.
این گل در شب ماه باز و در روز ماه بسته می‌شود. در طول روز ماه، باتری خورشیدی زیر گل، انرژی ذخیره می‌کند تا برای شکفتن در شب ماه از آن استفاده کند. اما چون هر شب و روز ماه تقریبا معادل یک ماه زمینی است، مشاهده آن در زمان‌های خاص و با عینک خاص اما ساده‌ای ممکن خواهد بود.
این اثر به سبک یک اوریگامی کاملا کوچک طراحی شده است و در ابتدا یک کیلوگرم وزن دارد. پس از آن به تناسب شرایط حمل و نقل وزن و ابعاد آن می‌تواند تا چهار کیلوگرم (۱/۵ در ۴/۵ متر) تغییر کند.
آنیلور بنون می‌گوید: «شکفتن گل فقط به خاطر خاصیت مواد آن است که تغییر دما در روز و شب باعث باز و بسته شدن آن می‌شود و مکانیسمی برای این حرکت تعبیه نشده است اما برای استفاده بهینه از انرژی خورشید، باتری کوچکی زیر آن کار گذاشتیم که گل را در جهت حرکت خورشید بچرخاند».
اما اگر قرار باشد که گل در جهت یک جسم نورانی بچرخد، در شب ماه، زمین نورانی‌ترین جرم آسمان خواهد بود.
شان وایت هد، مدیر فنی شرکت اسکوتک در بریتانیا، توضیح داد که به همین خاطر لیزری در این سازه نصب شده است که موقعیت زمین را تشخیص دهد.
شان وایت هد در جلسه رونمایی این اثر در سرن گفت: «باید موادی انتخاب می‌شد که به راحتی در برابر پرتوهای یونیزان تجزیه نشوند و در شرایط خشن ماه از بین نروند».
تخمین زده می‌شود این سازه تا ۱۰سال روی ماه سالم باقی بماند و در صورت امکان سفر به ماه بازدید از آن نیز ممکن خواهد شد. اما راه انتقال این سازه به ماه هنوز مشخص نشده است. گروه تحقیقاتی این پروژه امیدوارند فضانوردی را پیدا کنند که مجسمه آنها را روی ماه قرار دهد.
ژان اودوز، اخترفیزیکدان و مدیر تحقیقات مرکز ملی پژوهش‌های علمی فرانسه، می‌گوید: «از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۸، شرکت‌های خصوصی مثل گوگل و دیگران پرتاب سفینه‌های خصوصی را به ماه آغاز می‌کنند و به احتمال زیاد چین، روسیه و آمریکا نیز دوباره به سوی ماه بازخواهند گشت. در آن زمان بالاخره کسی را پیدا می‌کنیم که وسیله ما را با خودش ببرد».
خانم بنون می‌گوید: «گذشته از نگرانی در مورد آلودگی محیط زیست، احتمال تغییر منظره طبیعی ماه مرا بسیار متاثر کرده بود اما مواد به کار رفته در مجسمه قابل بازیافتند و برای رویت آن هم فقط تاریخ‌های مشخصی تعیین خواهد شد».
ارسال نظر