بهترین تصاویر فضایی هفته نشنال جئوگرافیک
در این گزارش تصویری، بهترین عکسهای فضایی چند روز اخیر را به انتخاب سایت نشنال جئوگرافیک با هم مرور میکنیم: از حباب کیهانی و نگاه شبانه گرفته، تا فرار بزرگ و آتشفشانهای ناهید.
حباب ذاتالکرسی: دوربین جدیدی به نام تصویربردار یک درجهای (One Degree Imager) که در رصدخانه ملی کیت پیک آریزونا نصب شده است، این عکس موجی جذاب را از سحابی حباب گرفته است. در این نمای نزدیک، کره گاز روشن شده در اثر سوختن ستاره مرکزی سحابی مشخص است؛ ستارهای که ۴۵ برابر بزرگتر از خورشید ما است.
این سحابی که در صورت فلکی ذاتالکرسی قرار دارد، ده سال نوری پهنا دارد. تشعشعات شدید ستاره عظیم آن باعث درخشش ماورایی این حباب شده است که آن را به شکل یک حباب صابون کیهانی نشان میدهد.
نور نیمهشب: تابش ظریف شفق سبزرنگ در نیمه شب ۴ دسامبر / ۱۴ آذر باعث درخشندگی آبهای باکسنسیورد نروژ شده است. شفقهای قطبی سبزرنگ زمانی ایجاد میشوند که برخورد ذرات باردار خورشیدی با میدان مغناطیسی زمین، باعث برانگیختگی اتمهای اکسیژن بالاتر از ارتفاع ۱۰۰ کیلومتری سطح زمین میشود.
فرار بزرگ: در این تصویر نور فرابنفش، ورقههایی از پلاسما -گاز فوق داغ- در حال جدایی از سطح خورشید دیده میشود. قبل از آنکه پلاسما بتواند آزادانه در فضا شناور شود، در مسیرهایی که توسط میدانهای مغناطیسی خورشید تعیین میشود حرکت میکند. این نیروهای نامرئی گازها را در اشکالی پیچ در پیچ به جلو و عقب میرانند.
نگاه تازه: این عکس رنگارنگ که بیشتر شبیه تیلهای جادویی به نظر میرسد، در واقع دقیقترین نقشه گرانشی است که از ماه تهیه شده است. نواحی قرمزرنگ نشانگر مکانهایی با جاذبه بیشتر هستند، در حالیکه نواحی آبیرنگ نشانگر نواحی کم جاذبهتر هستند.
دو کاوشگر دوقلو که بخشی از ماموریت GRAIL ناسا هستند و از سال ۲۰۱۱ / ۱۳۹۰ در حال گردش به دور ماه هستند؛ در حین پرواز خود بر فراز قلهها و درههای ماه، تغییرات گرانشی آن را ثبت کردهاند. زمانیکه یک کاوشگر بر فراز ناحیهای با میدان گرانش بیشتر پرواز میکند، سرعت آن اندکی افزایش مییابد که باعث افزایش فاصله آن با کاوشگر دوقلو خود میشود. این تغییرات اندک در موقعیت کاوشگرها دانشمندان را قادر ساخته است تا چشمانداز بسیار دقیق و با جزئیات فراوانی از تغییرات محلی میدان جاذبه ماه تهیه کنند.
تصویر دانه دانه: در این عکس مفهومی هنرمندانه از ذرات ریزدانه اطراف یک کوتوله قهوهای، ذرات خاکروبهای فضایی در مسیر خود برای تبدیل شدن به یک سیاره صخرهای به تصویر کشیده شدهاند. نظریههای فعلی در خصوص شکلگیری سیارات صخرهای زمینمانند بیانگر این است که برخوردهای اتفاقی میان خاکروبههای ریز، در صفحهای از مواد چرخنده در اطراف یک ستاره تازه متولد شده صورت میپذیرد. اما کشف جدید از وجود چنین صفحهای در اطراف یک کوتوله قهوهای -که یک ستاره مرده است- برخی از اخترشناسان را واداشته است تا به تجدید نظر در خصوص این نظریه بپردازند. اگر سیارات بتوانند از خاکروبههای چرخنده در اطراف ستارگان مرده شکل بگیرند، این امکان وجود دارد که تعداد سیارات صخرهای در کیهان از آنچه که قبلا تصور میشد بیشتر باشد.
دید شبانه: این تصویر شبانه از شفق قطبی جنوبی بر فراز سواحل قطبی آفریقای جنوبی توسط ماهواره Suomi NPP گرفته شده است. علیرغم تاریکی زمستان و هلال کمرنگ ماه، شفق قطبی نور کافی برای حسگرهای نصب شده در ماهواره جدید متعلق به ناسا و سازمان ملی جوی و اقیانوسی آمریکا را فراهم آورده است، تا مرز میان پوسته یخی و اقیانوس منجمد جنوبی (خط تیره میان گرداب روشن مرکزی) را به تصویر کشد.
ماهواره Suomi NPP که ماه گذشته به فضا پرتاب شده است، دانشمندان را قادر ساخته است تا تصاویر شبانه از جو و سطح زمین تهیه کنند. حسگر جدید به قدری حساس است که میتواند نور یک کشتی را از فضا تشخیص دهد.
جزیره مروارید: در عکس گرفته شده توسط ماهواره Landsat ۵ ناسا، مجمعالجزایر مرگوئی با رنگ سبز روشن جنگلهای بارانی آن و آبی درخشان اقیانوس گرمسیری اطرافش به تصویر کشیده شده است. این جزایر که در حاشیه جنوبی میانمار و در همسایگی تایلند واقع شدهاند؛ به خاطر صدفهای مروراید ارزشمند، و تراکم متنوع گیاهان و جانوران آن مشهور است.
آتشفشانهای ناهید: بخش اعظم جو ناهید (زهره) از دیاکسید کربن ساخته شده است، که با فورانهای منظم گوگردی همراه است. تحقیقات جدید نشان میدهد که آتشفشانهای سطح این سیاره که نمونهای از آنها در این تصویر مفهومی به تصویر کشیده شده است، احتمالا این گوگرد را به درون جو بالایی سیاره پرتاب میکنند. با این حال تایید مستقیم این موضوع دشوار است، چرا که جو ضخیم این سیاره مانع از نگاه دقیق کاوشگران به سطح آن میشود.
ارسال نظر