بنای برنده جایزه «جامعه معماران آمریکا»
در طراحی خانه مشا ادغام رابطه‌ی بین انسان و طبیعت یکی از اهداف اصلی معماران بود. هم‌چنین ایجاد فضایی برای تماشای چشم‌اندازهای طبیعی و زیبای اطراف که قله‌ها و دشت‌های مسطح را شامل می‌شد نیز مد نظر قرار داشت.
وبسایت فرادید: پروژه‌ی خانه مشا توسط گروه معماری ایرانی «موج نو» در سمت شمال شهر تهران و در دشت مشا واقع شده است. این پروژه که به تازگی اجرای آن به اتمام رسیده توانست چندی قبل جایزه‌ی «جامعه معماران آمریکا» را از آن خود کند.
در طراحی خانه مشا ادغام رابطه‌ی بین انسان و طبیعت یکی از اهداف اصلی معماران بود. هم‌چنین ایجاد فضایی برای تماشای چشم‌اندازهای طبیعی و زیبای اطراف که قله‌ها و دشت‌های مسطح را شامل می‌شد نیز مد نظر قرار داشت.
شاهین حیدری و لیدا الماسیان معماران اصلی این پروژه و مریم امان‌پور به عنوان معمار همکار در کنار آن‌ها بوده است.
فرم نهایی برای این خانه حجمی عرضی با سه جعبه‌ی معلق بود که هر یک به جهت مشخصی چرخیده شده‌اند تا بیشترین دید را از چشم‌انداز اطراف ارائه دهند. در نتیجه فضای اضافه‌ای ایجاد شد و سقف هر طبقه به عنوان تراس برای طبقه‌ی دیگر قابل استفاده شد.
هم‌چنین فرم کلی مینیمال بوده و به رنگ سفید درآمد تا به عنوان ساختمانی شاخص در محیط اطراف بدرخشد.
به دلیل شیب تند سایت حس تعلیق برای هر یک از جعبه‌ها به وجود آمد و اضلاعی که رو به دشت بودند برای ارائه‌ی دید گسترده از اطراف با پنجره‌هایی سر تا سری پوشیده شد. در این جا پنجره مانند پرده‌ای شفاف مابین محیط خارجی و داخلی عمل می‌کند که بیشترین نور طبیعی را نیز به داخل هدایت می‌کند.
در محل تقاطع جعبه‌ها وُیدی استوانه‌ای شکل با کاربری راه پله ایجاد شد که سه طبقه‌ی این خانه را به هم متصل می‌کند.
برای جاری کردن حس طبیعت در فضای داخلی از متریال چوب در قسمت‌های گوناگون استفاده شد، به خصوص در راه پله و اتاق مخصوص ورزش.
در طراحی خانه مشا ادغام رابطه‌ی بین انسان و طبیعت یکی از اهداف اصلی معماران بود. هم‌چنین ایجاد فضایی برای تماشای چشم‌اندازهای طبیعی و زیبای اطراف که قله‌ها و دشت‌های مسطح را شامل می‌شد نیز مد نظر قرار داشت.
شاهین حیدری و لیدا الماسیان معماران اصلی این پروژه و مریم امان‌پور به عنوان معمار همکار در کنار آن‌ها بوده است.
فرم نهایی برای این خانه حجمی عرضی با سه جعبه‌ی معلق بود که هر یک به جهت مشخصی چرخیده شده‌اند تا بیشترین دید را از چشم‌انداز اطراف ارائه دهند. در نتیجه فضای اضافه‌ای ایجاد شد و سقف هر طبقه به عنوان تراس برای طبقه‌ی دیگر قابل استفاده شد.
هم‌چنین فرم کلی مینیمال بوده و به رنگ سفید درآمد تا به عنوان ساختمانی شاخص در محیط اطراف بدرخشد.
به دلیل شیب تند سایت حس تعلیق برای هر یک از جعبه‌ها به وجود آمد و اضلاعی که رو به دشت بودند برای ارائه‌ی دید گسترده از اطراف با پنجره‌هایی سر تا سری پوشیده شد. در این جا پنجره مانند پرده‌ای شفاف مابین محیط خارجی و داخلی عمل می‌کند که بیشترین نور طبیعی را نیز به داخل هدایت می‌کند.
در محل تقاطع جعبه‌ها وُیدی استوانه‌ای شکل با کاربری راه پله ایجاد شد که سه طبقه‌ی این خانه را به هم متصل می‌کند.
برای جاری کردن حس طبیعت در فضای داخلی از متریال چوب در قسمت‌های گوناگون استفاده شد، به خصوص در راه پله و اتاق مخصوص ورزش.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر