عملی که دنیای پزشکی را تکان خواهد داد!

وبسایت فرادید: علمی یا علمی - تخیلی، مسئله این است! یک پزشک ایتالیایی درصدد انجام اولین عمل جراحی پیوند سر است. این عمل در ۳۶ ساعت و با هزینه ۲۰ میلیون دلاری انجام خواهد گرفت.

به گزارش ایندیپندنت، در این عمل حساس قرار است چندین پزشک، پرستار، تکنسین، روانشناس و مهندسین واقعیت مجازی حضور داشته باشند.

سرجیو کاناوِرو در یک روز پاییزی در سال 1974 میلادی، وقتی که تنها 9 سال داشت، به یک دکه روزنامه فروشی در شهر محل زندگی‌اش تورینِ ایتالیا رفت تا یک کتاب داستان بخرد.

همان بچه مدرسه‌ای قلدر که حالا مدعی شده که می‌توانید اولین پیوند سر را انجام دهد، روزگاری از جایگاه اجتماعی پایین و قابلِ ترحمش باخبر بود و به همین دلیل بود که به دنیای تخیلات روی آورده بود. تاثیرپذیری او از کتاب داستان‌های مرد عنکبوتی و شخصیت محبوب «پیتر پارکر» حتی باعث نفوذ بیشتر دنیای تخیلات در ذهن او شد؛ البته با این تفاوت که رویکرد تخیلات سرجیو بیشتر گرایش پزشکی داشت.

آن روز نهایی فرا رسید. سرجیو کاناوِرو در یک روز معمولی شماره 51 از مجموعه «ماروِل تیم آپ» را خرید. در همان داستان بود که دکتر استرنج با افتخار در خطاب به مرد عنکبوتی و مرد آهنی گفت: «من به شخصه تاکنون چندین شبکه عصبی با اوضاع وخیم را به هم پیوند زده‌ام. انتهای اعصاب به هم پیونده خورده و پروسه درمان نیز شروع شده است.»

همین جا بود که اولین جرقه‌های عمل پیوند طناب نخاعی در ذهن سرجیو زده شد؛ او اما به همین مقدار بسنده نکرد!

او حالا 51 ساله شده و از سه سال قبل سودای انجام اولین پیوند سر را سر داده است. او معتقد است که می‌تواند این عمل جراحی را در دو مرحله HEAVEN و Gemini صورت خواهد گرفت. والری اسپیریدونوف، مرد 31 ساله روس که از ناحیه دست و پا فلج شده، نخستین نفری خواهد بود که برای عمل خارق‌العاده پیوند سر داوطلب شده است. والری از اختلال وردنیگ-هافمن رنج می‌برد که بر اساس آن ماهیچه‌های بدنش تحلیل رفته‌اند.


سرجیو کاناورو از والری اسپیریدونوف تجلیل کرده و او را در کنار شخصیتی چون «یوری گاگارین» یاد می‌کند، چرا که او اولین شخصی بود که به فضا سفر کرد و والری هم اولین کسی خواهد بود که احتمال گشایش درب‌های جدید پزشکی را برای بشر هموار خواهد کرد.

فرانکشتاین برمی‌گردد؟

برخی در این بین اما برنامه‌های کاناورو را توهمی بیش نمی‌دانند؛ گویی که او کتاب افسانه‌های یونان باستان را خواهند باشد! اما واقعیت چه می‌گوید؟ شاید او قهرمان دنیای امروز ما باشد.

آرتور کاپلان، موسس بخش اخلاق پزشکیِ دانشگاه علوم پزشکی نیویورک، می‌گوید: «به نظرم او یک شارلاتان به تمام معنا است. او خیال واهی دارد.»

به طور کلی، شخصیت سرجیو کاناورو در دو دسته جای خواهد گرفت: برخی او را با دکتر فرانکشتاین مقایسه می‌کنند که تنها به دنبال شهرت بود؛ و دسته دیگر نیز او را مبتکری می‌خوانند که درصدد تحقق غیرممکن‌ها است.

سرجیو می‌گوید که برخی او را امروز به سخره می‌گیرند اما بعدها برای آموختن به سراغش خواهند رفت. او معتقد است در دنیایی که انواع عمل پیوند شش، کلیه، رخم و دست صورت می‌گیرد، پس چرا نمی‌تواند پیوند سر رنگ واقعیت به خود گیرد.

پیش‌بینیِ افسانه‌ای دکتر وایت

به اعتقاد کاناورو، هر چه که نباشد نخستین پیوند سر پیشتر در سال 1970 میلادی توسط دکتر رابرت وایت، جراح مغز و اعصاب آمریکایی، انجام شد. او با موفقیت توانست سر یک میمون را به میمون دیگری پیوند بزند، گرچه آن میمون تنها 9 روز زنده ماند. اما آن روزها تکنولوژی پیوند طناب نخاعی تا این اندازه پیشرفته نبود.


دکتر وایت در سال ۱۹۷۰ میلادی، عمل پیوند سر را بر روی دو میمون انجام داد. آن عمل موفق بود اما میمون تنها ۹ روز زنده ماند. ۲۹ سال بعد اما او پیشبینی کرد که در قرن ۲۱ این اتفاق صورت خواهد گرفت

دکتر وایت اما در سال ۱۹۹۹ میلادی پیش‌بینی کرد که چیزی که همه از آن به عنوان یک داستان علمی - تخیلی یاد می‌کنند، در قرن ۲۱ رنگ واقعیت به خود خواهد گرفت. اشاره او به افسانه دکتر فرانکشتاین بود.

کاناورو برنامه مشخصی برای تحقق این رویا دارد. او جزئیات عمل را در ژوئن ۲۰۱۳ در قالب مقاله‌ای منتشر و سپس در آکادمی انجمن جراحان مغز و اعصاب آمریکا ارائه داد. این عمل در عرض ۳۶ ساعت و با هزینه ۲۰ میلیون دلار انجام خواهد شد. همچنین از ۱۵۰ پزشک، پرستار، تکنسین، روانشناس و مهندس واقعیت مجازی در طول این عمل کمک خواهد گرفته شد.

پروسه عمل

دو تیم جراحی در یک سوئیت بیمارستانی همزمان عمل جراحی را انجام خواهند داد. یک تیم بر روی بدن اسپیریدونوف و تیم دیگر بر روی بدن اهدا کننده کار خواهند کرد. بدن شخصی اهدا کننده متعلق به یک بیمار مرگ مغذی و مطابق جثه والری از حیث قد، هیکل و نوع دستگاه ایمنی است. هر دو بدن به کیسه‌های تنفسی متصل و انواع الکترودها به سرشان متصل خواهد شد تا آماده عمل پیوند سر باشند. فعالیت مغزی آن‌ها ثانیه به ثانیه بررسی خواهد شد.

دمای سر والری پایین آورده می‌شود تا آماده پیوند باشد. در این مرحله، مغز والری عملا مرده حساب می‌شود. سپس عمل پیوند آغاز می‌شود. شدت جریان خون نیز در این مرحله در هر بدن کاهش داده شده تا سر به بدن جدید متصل شود. تمام ماهیچه‌های گردن بر روی هر دو بدن نیز کدگذاری شده تا اتصال به نحو احسن صورت پذیرد.

حال زمان مهمترین بخش عمل فرا می‌رسد. پزشکان با استفاده از میکروسکوپ و با کمک یک تیغ نانو از جنس الماس به سراغ طناب نخاعی هر دو بدن می‌روند. این تیغ ۲۰۰ هزار دلاری در دانشگاه تگزاس ساخته شده و آن‌قدر ریز است که جرم آن با انگسترم‌ اندازه گیری می‌شود.

سر والری باید در طول یک ساعت به بدن شخص اهدا کننده پیوند زده شود. رگ‌های اصلی قبل از هر چیز متصل می‌شوند تا انسداد خونی پیش نیاید. خون بدن جدید، حداقل در تئوری، دمای سر والری را در عرض چند دقیقه تنظیم خواهد کرد. اگر همه چیز خوب پیش رود، فاز دوم عمل، یعنی اتصال اعصاب، آغاز می‌شود.


اجزای دیگر بدن مانند نای، مری، اعصاب مغزى‌ و عصب فرنیک نیز به سر جدید متصل می‌شوند. جراحان پلاستیک نیز در آخر پوست دو قسمت را با نهایت دقت به هم متصل خواهند کرد تا بهترین شرایط زیبایی محقق شود.

والری چه زمانی می‌تواند راه برود؟

پزشکان چه حین عمل و چه پس از عمل مدام از عملکرد دستگاه ایمنی اطمینان حاصل خواهند کرد. این اتفاق به ویژه در چهار هفته نخست پس از عمل حیاتی است. در طول این مدت، پزشکان با شوک برقی، طناب نخاعی او را تحریک خواهند کرد تا کارکرد حرکتی و حسی والری نیز به بهترین شکل ممکن انجام شود.

والری با کمک آموزش‌های واقعیت مجازی سیر درمانی خود را پس از عمل شروع خواهد کرد. سرجیو کاناورو بر این باور است که سه تا شش ماه پس از عمل، او می‌تواند راه برود.

مرگ یا زندگی رنج آور؟

شرایط زندگی والری حتی پس از موفقیت احتمالی عمل پیوند سر باز هم مانند دیگران نخواهد بود. برای نمونه، او تا آخر عمر برای دستشویی کردن به کمک نیاز دارد و هیچگاه روابط جنسی را تجربه نخواهد کرد.

از این رو، از والری در مورد مسائل اخلاقی این عمل سوال شد. هنگام مطرح شدن این سوال که آیا حاضری زیر بار این عمل بروی، سکوتی عجیب حضار را فرا گرفت. والری در پاسخ گفت که او حاضر است به خاطر این عمل مخاطره آمیز جانش را بدهد، تا اینکه بخواهد عمری پر از رنج و محنت را بر خود و اطرافیانش متحمل کند.

کاناورو نیز بعدها گفت: «اگر قرار باشد که در این عمل جانش را از دست دهد، تنها خود او است که می‌تواند در این باره تصمیم گیری کند.»

در این عمل، جراحانی از چین و کره جنوبی نیز حضور دارند که پیشتر تجربه موفق پیوندهای عصبی را داشته‌اند. بنابراین شاید بتوان با خوش‌بینی محض به این عمل نگاه کرد. عملی که در صورت موفقیت، جهان پزشکی را تکان خواهد داد. در این بین اما کم نیستند متخصصینی که از عدم موفقیت پیوند سر والری سخن می‌گویند.