زن جهانگرد و روزنامه‌نگار ۷ چهره! +عکس
«باگلارکا بالوگ» روزنامه‌نگار ۳۴ ساله اهل مجارستان است که به دور دنیا سفر می‌کند تا درباره مردم و موضوعات مربوط به آنها بنویسد.
وبسایت توریسم آنلاین: «باگلارکا بالوگ» روزنامه‌نگار ۳۴ ساله اهل مجارستان است که به دور دنیا سفر می‌کند تا درباره مردم و موضوعات مربوط به آنها بنویسد.
بالوگ در آخرین سفر خود تحت تأثیر زیبایی چهره‌های قبایل بومی آفریقا قرار گرفته و در نهایت تصمیم گرفت تا عکسی با چهره طبیعی خودش را با کمک یک طراح و گرافیست به شکل هفت قبیله آفریقایی درآورد.
این انگیزه همگی برگرفته از زندگی در چندین کشور آفریقایی در طول سال‌ها است و به نوعی هشدار برای قبایل رو به انقراض آفریقاست که پوشش، رسوم و شیوه زندگی آنها رو به کمرنگ شدن است.
در ادامه مجموعه کارهای این روزنامه‌نگار جهانگرد را مشاهده می‌کنید:
قبیله «هیمبا» با ۵۰ هزار سکنه در شمال نامبیا و جنوب آنگولا قرار دارد که ثروت افراد قبیله بر اساس تعداد گاوها سنجیده می‌شود. ساکنان قبیله پوست بدن خود را با "Otjize" ترکیبی از چربی شیر و اخرا برای جلوگیری از صدمات ناشی از وضعیت آب و هوایی و نیش حشرات می‌پوشانند که به مرور زمان، پوست آنها را به رنگ خاص قرمز و قهوه‌ای - رنگ زمین و اکسیر حیات: خون - درمی‌آورد و نماد قبیله نیز محسوب می‌شود.
قبیله «ترکانا» با جمعیتی ۹۸۸ هزار نفره در شمال غربی کنیا زندگی می‌کنند و با پرورش شتر و سبدبافی امرار معاش کرده و داشتن حیوانات خانگی چون الاغ، بز بخش مهمی از فرهنگشان محسوب می‌شود.
زنان و مردان قبیله اغلب تمام موی سر را تراشیده و آویزه‌های بافتنی مستطیلی و دایره‌ای‌شکل را به گردن می‌اندازند.
قبیله «مورسی» در کناره رود «اومو» در اتیوپی دارای هفت هزار و ۵۰۰ سکنه است. در این قبیله در سنین ۱۵ تا ۱۸ سالگی و حدود شش ماه قبل از ازدواج، لب‌های دختران را شکافته و چیزی شبیه به بشقاب با قطر دو سانتی‌متر در آن جای می‌دهند که چند هفته بعد جای خود را به یک بشقاب چهار، هشت یا حتی ۲۰ سانتی‌متری می‌دهد. لب بشقابی نماد این قبیله است.
قبیله «آربور» در جنوب غربی «امو ولی» - اتیوپی - قرار دارد. این قبیله دارای شش هزار و ۸۵۰ سکنه است که رقص‌های محلی و آوازخوانی‌شان برای دفع شر و پلیدی بسیار شهرت دارد.
لباس‌های مشکی با آویزه‌های رنگی و نقاشی روی بدن از ویژگی‌های این قبیله است.
قبیله «داساناچ» در اتیوپی ،کنیا و سودان ساکن هستند و در حدود ۴۸ هزار سکنه دارد. لباس قبیله معمولا از پوست حیوانات است و انواع زیورآلات دست‌ساز رنگی توسط زنان استفاده می‌شود. استفاده از سرپوش‌های درست شده از درپوش بطری نیز بسیار مرسوم است.
قبیله «کارو» با یک هزار و ۵۰۰ سکنه در جنوب غرب اتیوپی زندگی می‌کنند و برای تمایز با دیگر قبیله دست به نقاشی چهره و بدن می‌زنند و با گردن‌آویزهای مهره‌ای خود را آراسته و موهای خود را با خاک رس می‌پوشانند.
چهار هزار و ۵۰۰ سکنه قبیله «ووداب» درنیجریه، کامرون و چاد زندگی می‌کنند. مردان و زنان این قبیله در میان تمام قبایل به زیبایی شهرت دارند و تقریباً نحوه آراستن مو و پارچه استفاده شده توسط آنها متفاوت است.
بالوگ در آخرین سفر خود تحت تأثیر زیبایی چهره‌های قبایل بومی آفریقا قرار گرفته و در نهایت تصمیم گرفت تا عکسی با چهره طبیعی خودش را با کمک یک طراح و گرافیست به شکل هفت قبیله آفریقایی درآورد.
این انگیزه همگی برگرفته از زندگی در چندین کشور آفریقایی در طول سال‌ها است و به نوعی هشدار برای قبایل رو به انقراض آفریقاست که پوشش، رسوم و شیوه زندگی آنها رو به کمرنگ شدن است.
در ادامه مجموعه کارهای این روزنامه‌نگار جهانگرد را مشاهده می‌کنید:
قبیله «هیمبا» با ۵۰ هزار سکنه در شمال نامبیا و جنوب آنگولا قرار دارد که ثروت افراد قبیله بر اساس تعداد گاوها سنجیده می‌شود. ساکنان قبیله پوست بدن خود را با "Otjize" ترکیبی از چربی شیر و اخرا برای جلوگیری از صدمات ناشی از وضعیت آب و هوایی و نیش حشرات می‌پوشانند که به مرور زمان، پوست آنها را به رنگ خاص قرمز و قهوه‌ای - رنگ زمین و اکسیر حیات: خون - درمی‌آورد و نماد قبیله نیز محسوب می‌شود.
قبیله «ترکانا» با جمعیتی ۹۸۸ هزار نفره در شمال غربی کنیا زندگی می‌کنند و با پرورش شتر و سبدبافی امرار معاش کرده و داشتن حیوانات خانگی چون الاغ، بز بخش مهمی از فرهنگشان محسوب می‌شود.
زنان و مردان قبیله اغلب تمام موی سر را تراشیده و آویزه‌های بافتنی مستطیلی و دایره‌ای‌شکل را به گردن می‌اندازند.
قبیله «مورسی» در کناره رود «اومو» در اتیوپی دارای هفت هزار و ۵۰۰ سکنه است. در این قبیله در سنین ۱۵ تا ۱۸ سالگی و حدود شش ماه قبل از ازدواج، لب‌های دختران را شکافته و چیزی شبیه به بشقاب با قطر دو سانتی‌متر در آن جای می‌دهند که چند هفته بعد جای خود را به یک بشقاب چهار، هشت یا حتی ۲۰ سانتی‌متری می‌دهد. لب بشقابی نماد این قبیله است.
قبیله «آربور» در جنوب غربی «امو ولی» - اتیوپی - قرار دارد. این قبیله دارای شش هزار و ۸۵۰ سکنه است که رقص‌های محلی و آوازخوانی‌شان برای دفع شر و پلیدی بسیار شهرت دارد.
لباس‌های مشکی با آویزه‌های رنگی و نقاشی روی بدن از ویژگی‌های این قبیله است.
قبیله «داساناچ» در اتیوپی ،کنیا و سودان ساکن هستند و در حدود ۴۸ هزار سکنه دارد. لباس قبیله معمولا از پوست حیوانات است و انواع زیورآلات دست‌ساز رنگی توسط زنان استفاده می‌شود. استفاده از سرپوش‌های درست شده از درپوش بطری نیز بسیار مرسوم است.
قبیله «کارو» با یک هزار و ۵۰۰ سکنه در جنوب غرب اتیوپی زندگی می‌کنند و برای تمایز با دیگر قبیله دست به نقاشی چهره و بدن می‌زنند و با گردن‌آویزهای مهره‌ای خود را آراسته و موهای خود را با خاک رس می‌پوشانند.
چهار هزار و ۵۰۰ سکنه قبیله «ووداب» درنیجریه، کامرون و چاد زندگی می‌کنند. مردان و زنان این قبیله در میان تمام قبایل به زیبایی شهرت دارند و تقریباً نحوه آراستن مو و پارچه استفاده شده توسط آنها متفاوت است.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
وای لب بشقابی دیگه چیه؟دلم ازین میسوزه ک تو طول تاریخ فقط زنها بودن ک رسومات عجیب راجبشون اجرا میشده حتی گاهی رسوم وحشیانه. واقعا ناراحت کنندس تا بحال ندیدم تا اونجایی ک از تاریخ اطلاع دارم رسمی مثل مثلا همین لب بشقابی یا شکستن انگشتای پا رو مردا انجام بدن چنتا رسم خیلی وحشیانم اطلاع دارم ک رو دخترا انجام میدن ک حتی فکر کردن بهشم ترسناکه