طنز؛ پارازيت و مرد در صحنه «غرضي»
آيدين سيار سريع در روزنامه قانون نوشت:
نمایندگان وقتی مطمئن شدند پارازیت و دستگاههای آلاینده به طور کامل تاثیر خودشان را در همه ابعاد ملت گذاشته است نسبت به نصب این چیزها اعتراض کردند و خواستار جمع آوریشان شدند. واقعا شما را که نمیدانم ولی من به شخصه اشک در چشمانم جمع شده. آخر چقدر شجاعت؟ چقدر از خودگذشتگی؟ تا کی پافشاری روی حقوق مردم؟ (درد گرفت دیگه، پاتون رو بردارین!) آقای کمال الدین پیرموذن که البته در مجلس دل انگیز و عطرآگین نهم به عنوان یک غنیمت محسوب میشود گفته: با جمع کردن بساط پارازیت و سوخت و دستگاههای آلاینده متحرک و غیرمتحرک به داد شهروندان ایران و تهران برسید. البته اینگونه مسائل یک خاصیتی دارند و آن هم این است که معلوم نیست مسئولیت آن را چه کسی و چه نهادی بر عهده دارد. یعنی حرف را باید بیندازی وسط، صاحبش بیاید و بردارد که عموما هم کسی بر نمیدارد و همیشه خدا میماند و بو میگیرد. چند سال پیش نمیدانم کدام شیرپاک خوردهای گفته بود نصب دکلهای پارازیت، کار نیروهای خودسر است. من از نمایندگان خواهش میکنم بیخود وقت خودشان و مردم و دولت و شهرداری و سازمان محیط زیست را نگیرند و مستقیما از نیروهای خودسر بخواهند که این دکلها را بردارند. ما از منابع موثق شنیدهایم عناصر خودسر سالهاست منتظرند کسی از آنها بخواهد که این دکلها را بردارند، ولی همه با دولت و شهرداری و محیط زیست حرف میزنند. انصافا اگر ما هم جای نیروهای خودسر بودیم ناراحت میشدیم. این چه طرز برخورد است؟ بروید خیلی آرام و منطقی و با احترام از نیروهای خودسر خواهش کنید که این دکلها را بردارند، نیروهای خودسر هم انسانهای منطقیای هستند و مطمئنا این کار را نمیکنند. والا! اگر قرار بود با منطق شما پیش بروند که خانواده ها هم از هم فرو می پاشید، ولی الان میبینیم با کمک پارازیت مردم با توجه به تلاشهای شبانه روزی صداوسیما برای از دست دادن بینندگانش باز هم به این رسانه اعتماد میکنند و فوتبالها را از طریق آن میبینند. (البته بعد از تمام شدن بازی میروند نتیجه را در سایتهای ورزشی چک میکنند که یک موقع سایتها دروغ نگفته باشند.) حالا که در این یک وجب جا به همه چیز گیر دادیم بد نیست اشارهای هم به پدیده بی بدیل سیاست ایران مهندس غرضی بکنیم. مهندس این روزها کتش را روی دست میچرخاند و انتخابات میطلبد. غرضی با تمام قدرت هم در انتخابات پنجم مجلس خبرگان و هم در انتخابات مجلس دهم ثبت نام کرده، پیش بینیها از روند حرکتی مهندس حاکی از آن است که در آینده هیچ انتخاباتی از نگاه تیز مهندس پنهان نمیماند. انتخابات شورای شهر، نظام مهندسی، نظام پزشکی، انتخابات فدراسیون فوتبال، انتخابات پسر شایسته ۲۰۱۶ از جمله برنامه های غرضی هستند. همچنین گفته می شود روز گذشته مهندس به یکی از مدارس پسرانه تهران رفته ولی با مقاومت مسئولان مدرسه مواجه شده و پشت در مانده است. به گفته آگاهان غرضی مدام به در مدرسه میکوبیده و میگفته: باز کنین، میخوام تو انتخابات شورای مدرسه شرکت کنم. باز کنین نامردا. لااقل بگین فرهنگ در طول حرکت میکنه یا در عرض؟ و آنگاه رویش را به سمت یکی از حاضران در صحنه کرد و با همان لهجه شیرین اصفهانی گفت: اینا چرا اینجوری میکونن دادا؟ سازمان غذا و دارو انتخابات نداره؟
واقعا جامعه بعد از کناره گیری محسن رضایی از عرصه انتخابات، از خالی ماندن جای ایشان احساس نگرانی میکرد که مهندس به دادمان رسید. به امید فتح سنگر به سنگر تمامی عرصه ها به دستان این بزرگمرد تورم زدای عرصه سیاست.
نمایندگان وقتی مطمئن شدند پارازیت و دستگاههای آلاینده به طور کامل تاثیر خودشان را در همه ابعاد ملت گذاشته است نسبت به نصب این چیزها اعتراض کردند و خواستار جمع آوریشان شدند. واقعا شما را که نمیدانم ولی من به شخصه اشک در چشمانم جمع شده. آخر چقدر شجاعت؟ چقدر از خودگذشتگی؟ تا کی پافشاری روی حقوق مردم؟ (درد گرفت دیگه، پاتون رو بردارین!) آقای کمال الدین پیرموذن که البته در مجلس دل انگیز و عطرآگین نهم به عنوان یک غنیمت محسوب میشود گفته: با جمع کردن بساط پارازیت و سوخت و دستگاههای آلاینده متحرک و غیرمتحرک به داد شهروندان ایران و تهران برسید. البته اینگونه مسائل یک خاصیتی دارند و آن هم این است که معلوم نیست مسئولیت آن را چه کسی و چه نهادی بر عهده دارد. یعنی حرف را باید بیندازی وسط، صاحبش بیاید و بردارد که عموما هم کسی بر نمیدارد و همیشه خدا میماند و بو میگیرد. چند سال پیش نمیدانم کدام شیرپاک خوردهای گفته بود نصب دکلهای پارازیت، کار نیروهای خودسر است. من از نمایندگان خواهش میکنم بیخود وقت خودشان و مردم و دولت و شهرداری و سازمان محیط زیست را نگیرند و مستقیما از نیروهای خودسر بخواهند که این دکلها را بردارند. ما از منابع موثق شنیدهایم عناصر خودسر سالهاست منتظرند کسی از آنها بخواهد که این دکلها را بردارند، ولی همه با دولت و شهرداری و محیط زیست حرف میزنند. انصافا اگر ما هم جای نیروهای خودسر بودیم ناراحت میشدیم. این چه طرز برخورد است؟ بروید خیلی آرام و منطقی و با احترام از نیروهای خودسر خواهش کنید که این دکلها را بردارند، نیروهای خودسر هم انسانهای منطقیای هستند و مطمئنا این کار را نمیکنند. والا! اگر قرار بود با منطق شما پیش بروند که خانواده ها هم از هم فرو می پاشید، ولی الان میبینیم با کمک پارازیت مردم با توجه به تلاشهای شبانه روزی صداوسیما برای از دست دادن بینندگانش باز هم به این رسانه اعتماد میکنند و فوتبالها را از طریق آن میبینند. (البته بعد از تمام شدن بازی میروند نتیجه را در سایتهای ورزشی چک میکنند که یک موقع سایتها دروغ نگفته باشند.) حالا که در این یک وجب جا به همه چیز گیر دادیم بد نیست اشارهای هم به پدیده بی بدیل سیاست ایران مهندس غرضی بکنیم. مهندس این روزها کتش را روی دست میچرخاند و انتخابات میطلبد. غرضی با تمام قدرت هم در انتخابات پنجم مجلس خبرگان و هم در انتخابات مجلس دهم ثبت نام کرده، پیش بینیها از روند حرکتی مهندس حاکی از آن است که در آینده هیچ انتخاباتی از نگاه تیز مهندس پنهان نمیماند. انتخابات شورای شهر، نظام مهندسی، نظام پزشکی، انتخابات فدراسیون فوتبال، انتخابات پسر شایسته ۲۰۱۶ از جمله برنامه های غرضی هستند. همچنین گفته می شود روز گذشته مهندس به یکی از مدارس پسرانه تهران رفته ولی با مقاومت مسئولان مدرسه مواجه شده و پشت در مانده است. به گفته آگاهان غرضی مدام به در مدرسه میکوبیده و میگفته: باز کنین، میخوام تو انتخابات شورای مدرسه شرکت کنم. باز کنین نامردا. لااقل بگین فرهنگ در طول حرکت میکنه یا در عرض؟ و آنگاه رویش را به سمت یکی از حاضران در صحنه کرد و با همان لهجه شیرین اصفهانی گفت: اینا چرا اینجوری میکونن دادا؟ سازمان غذا و دارو انتخابات نداره؟
واقعا جامعه بعد از کناره گیری محسن رضایی از عرصه انتخابات، از خالی ماندن جای ایشان احساس نگرانی میکرد که مهندس به دادمان رسید. به امید فتح سنگر به سنگر تمامی عرصه ها به دستان این بزرگمرد تورم زدای عرصه سیاست.
پ
ارسال نظر