جسدها از زیر برف بیرون می‌آیند!

وبسایت فرادید: کوهنوردانی که در بلندای برفی کوه‌ها گم می‌شوند را باید به دست زمان سپرد؛ شاید سال‌ها طول بکشد تا بتوان اجساد آن‌ها را از میان برف و یخ پیدا کرد.


به گزارش بی‌بی‌سی انگلیسی، برف ارتفاعات بر اثر بالا رفتن دمای جهانی در حال آب شدن است. آیا می‌توان با توجه افزایش گرمایش جهانی و آب شدن برف‌ها، کوهنوردان مفقود شده را از میان خروارها یخ و برف پیدا کرد؟ خانواده‌های این کوهنوردان سال‌ها است که چشم‌انتظار اجساد عزیزانشان هستند تا بتوانند برای بار آخر با آن‌ها خداحافظی کنند.

گرولد باینر، سرگروه تیم نجات کوه‌های آلپ می‌گوید: «همیشه به دنبال رنگ‌هایی می‌گردم که به طبیعت تعلق ندارد. زیاد پیش می‌آید که کوله‌پشتی و چنگک را بین برف‌ها مشاهده کنیم. بخش شرقی کوه ماترهورن در آلپ پر از این چیزها است. اگر آن‌ها را جمع کنید می‌توانید یک فروشگاه کوهستانی افتتاح کنید.»

اما دو سال پیش اتفاقی متفاوت افتاد. او داشت برای تعمیر یک کلبه کوهستانی در دامنه کوه ماترهورن به آنجا بتن می‌برد که چشمش به چیز عجیبی خورد.

اما آن چیز عجیب چه بود؟

آن چیز عجیب در واقع جسد کوهنورد بریتانیایی «جوناتان کانویل» بود که در سال 1979 میلادی در کوه ماترهورن مفقود شده بود. جسد جوناتان در طول این 34 سال به تدریج از دامنه کوه پایین آمد و در پایین یخچال، جایی که یخ آب می‌شود، پیدا شد.

ماه سپتامبر آخرین ماه فصل گرما است و پوشش یخی نیز به کمترین حد خود می‌رسد. جسد جوناتان هم در ماه سپتامبر پیدا شد. سال بعد از آن، یعنی دقیقا ماه سپتامبر سال گذشته میلادی، اجساد دو کوهنورد دیگر در دامنه یخچال ماترهورن یافت شد. این بار یک کوهنورد دیگر آن دو جسد را پیدا کرد.

پس از انجام آزمایش‌های DNA، مشخص شد که آن دو جسد مربوط به ماسایوکی کوبایاشی و میچیو اویکاوا است. این دو کوهنورد ژاپنی در جریان یک کولاک در سال 1970 یعنی 9 سال پیش از مرگ جوناتان کانویل مفقود شدند.

گرمایش جهانی اما باعث آب شدن یخچال‌های طبیعی و در نتیجه پیدا شدن کوهنوردان مفقود شده شده است. جسد کوهنورد فرانسوی «پاتریس ایوه» چند هفته پیش از کشف اجساد دو کوهنورد ژاپنی، در نزدیکی کوه مون بلان [بلندترین کوه رشته کوه آلپ] پیدا شد. پاتریس در سال 1982 میلادی مفقود شده بود. همچنین جسد یک کوهنورد غیرحرفه‌ایِ چکی که بر اثر سقوط بهمن در سال 1974 میلادی جان داده بود، چند هفته بعد در کوه‌های آلپ پیدا شد.

اجساد کوهنوردان تنها چیزهایی نیست که در کوه‌های آلپ یافت می‌شود. بقایای یک بمب‌افکن آمریکایی که در جریان جنگ جهانی دوم در آنجا سقوط کرده بود هم پیدا شده است. علاوه بر آن، کمی یاقوت و زمرد پنهان شده در پرواز «ایر ایندیا» که در سال 1966 میلادی در کوه مون بلان سقوط کرده بود هم یافت شده است.

باستان‌شناسیِ یخچالی؛ یک رشته جدید!

آب شدن یخچال‌ها در طول دو دهه اخیر سرعت گرفته تا جایی که مارتین گروسیان، متخصص مسائل یخچال‌های طبیعی در دانشگاه برن اوشگِر نسبت به این مسئله ابراز نگرانی کرده است. وی می‌گوید: « چندین هزار سال است این یخ‌ها وجود دارند و حالا آن‌ها هم در حال آب شدن هستند.» این مسئله از نظر او منجر به ایجاد یک رشته علمی جدید با عنوان «باستان‌شناسیِ یخچالی» می‌شود.

اوتسی در سال 1991 در نزدیکی مرز اتریش و ایتالیا کشف شد، اما به غیر از آن چندین قطعه‌ی مربوط به البسه و لوازم خانگی با قدمتی 5000 ساله در کوه‌های جنوب برن یافت شد. این یافته‌ی تاریخی و مهم ابعادی جدید از تمدن عصر برنزِ کوه‌های آلپ را آشکار کرده است.

گروسیان می‌گوید: «این واقعا باورنکردنی است! هر کدام از این میخ‌ها نوعی بارکد دارند که بر روی آن سال ساخت، محل ساخت و نوع استفاده‌ی نظامی یا غیرنظامی درج شده است.»

با این اوصاف این سوال مطرح می‌شود که آیا بهتر نیست به جای اتکا به تلاش چند تیم کوچک نجات، یک اقدام جامع و هماهنگ شده انجام شود؟ زیرا ماه سپتامبر بهترین زمان ممکن برای چنین اقدامی است. تعداد کوهنوردان مفقود شده کم نیست و بسیاری دوست دارند که از سرنوشت این کوهنوردان باخبر شوند.

خانواده‌هایی که عزیزان خود را در این راه از دست داده‌اند، بسیار مشتاق‌اند که برای آخرین بار این کوهنوردان را ببیند و با آن‌ها خداحافظی کنند. کاترینا، خواهر جوناتان کانویل می‌گوید: «مادرم می‌گفت که نه او نمرده است.» آن‌ها به یاد دارند که به سوئیس رفتند تا نمونه DNA بدهند و جسد برادرشان را پس از 34 سال تحویل بگیرند.

لرد فرانسیس داگلاس یکی از اعضای تیم چهار نفره‌ای بود که کوه ماترهورن را در سال 1865 میلادی برای اولین بار فتح کردند. او در هنگام بازگشت جان خود را از دست داد و جسدش هنوز پیدا نشده است.

او از اعضای خانواده‌های درباری انگلستان بود. مارکیز حال حاضرِ کوئینزبری می‌گوید: «تمام عمرم منتظر پیدا شدن او بودم. خانواده ما همیشه منتظر خبری از او بوده است. ماریتن گروسیان علیرغم تلاش‌های انجام شده می‌گوید که بعید است او پیدا شود، چرا که یخچال در طول این 150 سال کمی جابه‌جا شده است. مارتین می‌گوید اگر چیزی در یخچال طبیعیِ آلپ مفقود شده باشد، بین 20 تا 50 سال زمان می‌برد تا پیدا شود. اگر این مدت تمام شود، احتمال پیدا شدن کوهنورد مفقود شده بسیار ناچیز است.

اما گرولد باینر و کاترینا چندان از ایده‌ی عملیات نجات هماهنگ شده پشتیبانی نمی‌کنند. آن‌ها می‌گویند که هلی‌کوپترهای نجات می‌توانند اجساد را پیدا کنند و نجات جان افراد نیازمندان از کوهنوردان دفن شده ضروری‌تر است.


کاترینا می‌گوید: «قبل از هر چیز ما دوس داریم که کوهنوردان را سالم پیدا کنیم، اما وقتی آن کوهنورد جان داده باشد دیگر چه فرقی می‌کند. هر شخصی که گام اول در مسیر کوه ماترهورن را برمی‌دارد، باید خطر مرگ را بپذیرد. من به شخصه اصلا دوست ندارم کسی جانش را برای پیدا کردن جسد برادر من به خطر بیندازد. اصلا چرا باید پیدا کردن اجساد، جان چند آدم زنده را به خطر انداخت؟»