دوردست‌ترین نقاط فضا که بشر به آن رسید!
پرواز در آسمان شاید آرزویی دست‌نیافتنی برای بشر در چند قرن پیش بود، اما در اوایل قرن بیستم و به لطف برادران رایت رویای پرواز برای بشر به حقیقت پیوست.
فرادید: پرواز در آسمان شاید آرزویی دست‌نیافتنی برای بشر در چند قرن پیش بود، اما در اوایل قرن بیستم و به لطف برادران رایت رویای پرواز برای بشر به حقیقت پیوست. ولی سفر به اعماق فضا و کاوش در آن بیش از تصور بشر آن زمان بود.
به گزارش بی‌بی‌سی، از دهه ۷۰ میلادی کاوش‌های فضایی شکلی دیگر به خود گرفت. انسان توانست با تکیه بر دانش و فناوری به نقاط دوردست سفر کند و در آن کاوش‌هایی را انجام دهد. در ادامه به ترتیب با ۱۰ فضاپیمایی که بیشترین سفر را در فضا داشته‌اند آشنا خواهید شد.
وویجر یک
زمان پرتاب: سال ۱۹۷۷ (۱۳۵۶ خورشیدی)
وویجر یک فضاپیمای کاوشگر فضایی است که توسط ناسا به فضا پرتاب شد. مسافت طی شده توسط این فضاپیما ۱۹ میلیارد کیلومتر که توانست به مشتری و زحل برسد. وویجر در سال ۱۹۹۰ با نگاهی به عقب از زمین عکس گرفت، در این عکس زمین یک نقطه آبی کمرنگ بود. البته همچنان با امواج رادیویی با زمین در تماس است.
پایونیر۱۱
زمان پرتاب: سال ۱۹۷۳
این فضاپیما ۱۶ میلیارد کیلومتر را طی کرد تا به مشتری و زحل برسد.
وویجر ۲
زمان پرتاب: سال ۱۹۷۷
وُویجر ۲ یک کاوشگر فضایی بی‌سرنشین میان‌سیاره‌ای است که برای مطالعه سیاره‌های خارجی منظومه شمسی و فضای میان ستاره‌ای توسط ناسا به فضا پرتاب شد. این فضاپیما ۱۵.۶ میلیارد کیلومتر را طی نمود تا به مشتری، زحل، اورانوس و نپتون برسد.
پایونیر ۱۰
زمان پرتاب: سال ۱۹۷۲
یک سال پیش از اینکه خواهر این فضاپیما یعنی پایونیر ۱۱ به فضا پرتاب شود، پایونیر ۱۰ به فضا پرتاب شده بود. این فضاپیما ۱۲ میلیارد کیلومتر را طی کرد تا به سیاره مشتری برسد.
گالیله
زمان پرتاب: سال ۱۹۸۹
فضاپیمای گالیله دقیق‌ترین عکس‌های زمان خود را برای دانشمندان فرستاد. در دسامبر سال ۱۹۹۵ میلادی، فضاپیمای گالیله ناسا کاوشگری را به درون جو مشتری انداخت که برای اولین بار نمونه‌هایی را از جو مشتری آزمایش کند. این کاوشگر پس از حدود یک ساعت سقوط و کاوش در جو مشتری بر اثر فشار لایه‌های جوی منهدم شد. گالیله ۴.۶ میلیارد کیلومتر را طی کرد تا به زهره و مشتری برسد.
کاسینی-هویگنس
زمان پرتاب: سال ۱۹۹۷
کاوشگر فضایی تحقیقاتی کاسینی- هویگنس به همراه فضاپیمای جستجوگر هویگنس به طور مشترک توسط ناسا و سازمان فضایی اروپا برای کاوش به فضا فرستاده شد. کاسینی به دور زحل می‌گردد و اطلاعاتی از آن را به زمین مخابره می‌کند، ولی هویگنس یک فضاپیمای کوچک است که از کاسینی به سمت قمر زحل «تیتان» فرستاده شد و اطلاعاتی از سطح آن کسب و به زمین مخابره می‌کند. نام این دو فضاپیما از دو منجم مشهور «جیوانی کاسینی» و «کریستین هویگنس» گرفته شده است. این فضاپیما ۳.۵ میلیارد کیلومتر را طی کرد تا به زهره، مشتری، زحل، یاپتوس و تایتان برسد.
ماژلان
زمان پرتاب: سال ۱۹۸۹
این فضاپیما ۱.۳ میلیارد کیلومتر را طی کرد تا به سیاره زهره برسد. ماژلان کاوشگری رباتیکی بود که توسط سازمان فضایی ناسا جهت نقشه‌برداری از سطح سیاره زهره با استفاده از فناوری «رادار دهانه ترکیبی» به مدار این سیاره ارسال شد.
وایکینگ یک و دو
زمان پرتاب: سال ۱۹۷۵
این فضاپیماها ۴۰۰ میلیون کیلومتر را پیمودند تا به مریخ برسند.
مارس اکسپرس
زمان پرتاب: سال ۲۰۰۳
فضاپیمای «سریع‌السیر به مریخ» نیز ۴۰۰ میلیون کیلومتر را طی کرد تا به مریخ برسد. مارس اکسپرس جدیدترین پرتاب فضاپیما توسط بشر است که سفری طولانی داشته است.
وِنِرا ۹
زمان پرتاب: سال ۱۹۷۵
سال ۱۹۷۵ پر از پرتاب فضاپیما بود. ونرا ۹ نیز در همان سال پرتاب شد و با پیمودن ۳۶۰ میلیون کیلومتر به سیاره زهره رسید.
به گزارش بی‌بی‌سی، از دهه ۷۰ میلادی کاوش‌های فضایی شکلی دیگر به خود گرفت. انسان توانست با تکیه بر دانش و فناوری به نقاط دوردست سفر کند و در آن کاوش‌هایی را انجام دهد. در ادامه به ترتیب با ۱۰ فضاپیمایی که بیشترین سفر را در فضا داشته‌اند آشنا خواهید شد.
وویجر یک
زمان پرتاب: سال ۱۹۷۷ (۱۳۵۶ خورشیدی)
وویجر یک فضاپیمای کاوشگر فضایی است که توسط ناسا به فضا پرتاب شد. مسافت طی شده توسط این فضاپیما ۱۹ میلیارد کیلومتر که توانست به مشتری و زحل برسد. وویجر در سال ۱۹۹۰ با نگاهی به عقب از زمین عکس گرفت، در این عکس زمین یک نقطه آبی کمرنگ بود. البته همچنان با امواج رادیویی با زمین در تماس است.
پایونیر۱۱
زمان پرتاب: سال ۱۹۷۳
این فضاپیما ۱۶ میلیارد کیلومتر را طی کرد تا به مشتری و زحل برسد.
وویجر ۲
زمان پرتاب: سال ۱۹۷۷
وُویجر ۲ یک کاوشگر فضایی بی‌سرنشین میان‌سیاره‌ای است که برای مطالعه سیاره‌های خارجی منظومه شمسی و فضای میان ستاره‌ای توسط ناسا به فضا پرتاب شد. این فضاپیما ۱۵.۶ میلیارد کیلومتر را طی نمود تا به مشتری، زحل، اورانوس و نپتون برسد.
پایونیر ۱۰
زمان پرتاب: سال ۱۹۷۲
یک سال پیش از اینکه خواهر این فضاپیما یعنی پایونیر ۱۱ به فضا پرتاب شود، پایونیر ۱۰ به فضا پرتاب شده بود. این فضاپیما ۱۲ میلیارد کیلومتر را طی کرد تا به سیاره مشتری برسد.
گالیله
زمان پرتاب: سال ۱۹۸۹
فضاپیمای گالیله دقیق‌ترین عکس‌های زمان خود را برای دانشمندان فرستاد. در دسامبر سال ۱۹۹۵ میلادی، فضاپیمای گالیله ناسا کاوشگری را به درون جو مشتری انداخت که برای اولین بار نمونه‌هایی را از جو مشتری آزمایش کند. این کاوشگر پس از حدود یک ساعت سقوط و کاوش در جو مشتری بر اثر فشار لایه‌های جوی منهدم شد. گالیله ۴.۶ میلیارد کیلومتر را طی کرد تا به زهره و مشتری برسد.
کاسینی-هویگنس
زمان پرتاب: سال ۱۹۹۷
کاوشگر فضایی تحقیقاتی کاسینی- هویگنس به همراه فضاپیمای جستجوگر هویگنس به طور مشترک توسط ناسا و سازمان فضایی اروپا برای کاوش به فضا فرستاده شد. کاسینی به دور زحل می‌گردد و اطلاعاتی از آن را به زمین مخابره می‌کند، ولی هویگنس یک فضاپیمای کوچک است که از کاسینی به سمت قمر زحل «تیتان» فرستاده شد و اطلاعاتی از سطح آن کسب و به زمین مخابره می‌کند. نام این دو فضاپیما از دو منجم مشهور «جیوانی کاسینی» و «کریستین هویگنس» گرفته شده است. این فضاپیما ۳.۵ میلیارد کیلومتر را طی کرد تا به زهره، مشتری، زحل، یاپتوس و تایتان برسد.
ماژلان
زمان پرتاب: سال ۱۹۸۹
این فضاپیما ۱.۳ میلیارد کیلومتر را طی کرد تا به سیاره زهره برسد. ماژلان کاوشگری رباتیکی بود که توسط سازمان فضایی ناسا جهت نقشه‌برداری از سطح سیاره زهره با استفاده از فناوری «رادار دهانه ترکیبی» به مدار این سیاره ارسال شد.
وایکینگ یک و دو
زمان پرتاب: سال ۱۹۷۵
این فضاپیماها ۴۰۰ میلیون کیلومتر را پیمودند تا به مریخ برسند.
مارس اکسپرس
زمان پرتاب: سال ۲۰۰۳
فضاپیمای «سریع‌السیر به مریخ» نیز ۴۰۰ میلیون کیلومتر را طی کرد تا به مریخ برسد. مارس اکسپرس جدیدترین پرتاب فضاپیما توسط بشر است که سفری طولانی داشته است.
وِنِرا ۹
زمان پرتاب: سال ۱۹۷۵
سال ۱۹۷۵ پر از پرتاب فضاپیما بود. ونرا ۹ نیز در همان سال پرتاب شد و با پیمودن ۳۶۰ میلیون کیلومتر به سیاره زهره رسید.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
ماهواره امید رو یادتون رفت. مسافت طی شده از اینجا تا سر کوچه.