۱۰ کار عجیب که انسان با مرده‌هایش می‌کند
مرگ حق است و همه افراد زمانی خواهند مرد. مردم دنیا رسوم عجیبی در تدفین مرده‌ها دارند که هر کدام از باورهای مذهبی و تاریخ آن‌ها ریشه می‌گیرد.
zoomit.ir - وحید خامسی: مرگ حق است و همه افراد زمانی خواهند مرد. مردم دنیا رسوم عجیبی در تدفین مرده‌ها دارند که هر کدام از باورهای مذهبی و تاریخ آن‌ها ریشه می‌گیرد. در ادامه ۱۰ مورد از عجیب‌ترین بلاهایی که مردم بر سر مرده‌هایشان می‌آوردند ارائه شده است. همراه زومیت باشید.
۱. مومیایی
احتمالاً مومیایی‌های مصر باستان مشهورترین مرده‌های روی زمین هستند. چند هزار سال پیش در مصر باستان بدن افراد سرشناس پس از مرگ با هزینه‌ی گزاف تبدیل به مومیایی میشد، برای این کار ابتدا تمام اجزای داخلی از جمله مغز از بدن خارج میشد. آن‌ها از طریق قلابی در بینی مرده سوراخی ایجاد می‌کردند و سپس با لوله‌ای، محتوای مغز را له کرده و بیرون میکشیدند، سپس بدن را با مواد خشک مانند خاک اره پر می‌کردند و در پارچه‌ای کتانی به نام لننس می‌پیچیدند و در مقبره‌هایی مهر و موم شده قرار می‌دادند. مصریان باستان بر این باور بودند که مومیایی شدن روح را برای سفر به زندگی پس از مرگ حفظ می‌کند.
۲. سرمازیستی
فیلم‌های تخیلی زیادی درباره فرار از مرگ ساخته شده، اما جدای از تخیل، در حال حاضر تنها راه قانونی برای فرار از مردن شاید روش سرمازیستی باشد. در این روش، بلافاصله پس از مرگ، به منظور جلوگیری از فروپاشی، بدن متوفی در نیتروژن مایع قرار می‌گیرد و منجمد می‌شود تا زمانی که راهی برای زنده کردن این بدن یخ زده پیدا شود.
۳. سوزاندن بالیایی
بر خلاف تشییع جنازه‌های مرسوم که با غم و اندوه همراه است، مراسم تدفین هندوهای بالی شبیه کارناوال شادی به نظر می‌رسد. مردم شادی‌کنان مرده‌ی خود را در خیابان‌ها می‌چرخانند تا به محل تدفین برسد و سپس آن را در قالبی تشریفاتی شبیه گاو نر قرار می‌دهند و آتش می‌زنند.
۴. پلاستیکی کردن
دانشمند آلمانی، گانتر فان هاگن روشی ابداع کرده که بر اساس آن مردم می‌توانند جسدشان را به یکی از موزه‌های دنیا اهدا کنند و بدن مردگان را با این روش سال‌ها به نمایش بگذارند. در پلاستینیشن مانند مومیایی کردن مرده کالبد شکافی می‌شود و سپس بدن در حالت‌های مختلف که جنبه‌ی آموزشی دارد در مایعی قرار می‌گیرد که با آب بدن جایگزین شده و باعث می‌شود اجزا سخت شده و از پوسیدگی حفظ شوند.
۵. غار تدفین نئاندرتال
حدود ۱۰۰ هزار سال پیش، تا زمانی که نئاندرتال‌ها یاد بگیرند مرده‌هایشان را دفن کنند، معمولاً فرد متوفی را درون غارهای تاریک رها می‌کردند. باستان شناسان استدلال می‌کنند احتمالاً غارهای تاریک و مرموز از اروپا تا خاور میانه مکان مناسبی برای انتقال مرده‌های نئاندرتال به جهان‌های دیگر تصور می‌شده است.
۶. اجساد باتلاقی
در قرون وسطا افراد زیادی در باتلاق‌های اروپای شمالی جان خود را از دست داده‌اند اما تحقیقات نشان می‌دهد بعضی از اجساد با دقت و هدف خاصی در باتلاق دفن شده‌اند. باستان شناسان توانستند روی این اجساد که به علت مواد شیمیایی درون مرداب به خوبی حفظ شده بودند تحقیقات زیادی انجام دهند.
۷. کفن و دفن آسمانی در تبت
اگر همیشه آرزوی پرواز داشته‌اید، در تبت می‌توانید این کار را انجام دهید، اما کمی پس از مرگ. بعضی از تبتی‌ها به جای آنکه زمین سخت را برای خاک سپاری مرده‌هایشان آماده کنند اجساد عزیزان خود را در دشت‌های مرتفع رها می‌کنند تا توسط کرکس‌ها خورده شوند. حتی آرد و شیر هم به بدن مردگان می‌مالند تا طعم بهتری داشته باشند.
۸. تدفین در کشتی وایکینگ‌ها
زندگی وایکینگ‌ها به معنای واقعی با دریا در آمیخته بود و پس از مرگ نیز آن‌ها به دریا باز می‌گشتند. وایکینگ‌های ثروتمندتر در کشتی پر شده از مواد غذایی، جواهرات و گاهی بندگان و حیوانات برای راحتی پس از مرگ قرار داده میشدند و سپس کشتی در زمین دفن شده و یا به دریا فرستاده و به آتش کشیده میشد. در باور وایکینگ‌ها جنگجوی از دست رفته به تالار پذیرایی خدای اودین فرستاده می‌شود.
۹. تدفین در درخت
قبایل بومی در بسیاری از نقاط دنیا مثل استرالیا، سیبری و آمریکای جنوبی کشف کردند بهترین راه برای خلاص شدن از مرده‌ها بالا رفتن به جای قرار گرفتن درون زمین است. آن‌ها حفره‌ای درون درخت ایجاد می‌کردند و بدن مرده را با کفن درون حفره قرار می‌دادند یا در محفظه‌ای روی شاخه‌های درخت آویزان می‌کردند، به مرور زمان با رشد درخت مقبره نیز ارتفاع بیشتری پیدا می‌کرد.
۱۰. برج خاموشان
زرتشتیان بر این باورند که بدن انسان ناپاک است و پس از مرگ نباید از طریق دفن و یا سوزاندن به زمین باز گردد، در عوض مرده را با مراسم خاص به محل تدفینی به نام برج خاموشان در دامنه‌ی کوه‌های مرتفع انتقال می‌دادند تا حیوانات و عناصر طبیعی باقی کار را انجام دهند، سپس باقی مانده‌ی استخوان‌های خشک شده در زیر نور خورشید را جمع آوری کرده و در محلولی از آهک از بین می‌بردند.
۱. مومیایی
احتمالاً مومیایی‌های مصر باستان مشهورترین مرده‌های روی زمین هستند. چند هزار سال پیش در مصر باستان بدن افراد سرشناس پس از مرگ با هزینه‌ی گزاف تبدیل به مومیایی میشد، برای این کار ابتدا تمام اجزای داخلی از جمله مغز از بدن خارج میشد. آن‌ها از طریق قلابی در بینی مرده سوراخی ایجاد می‌کردند و سپس با لوله‌ای، محتوای مغز را له کرده و بیرون میکشیدند، سپس بدن را با مواد خشک مانند خاک اره پر می‌کردند و در پارچه‌ای کتانی به نام لننس می‌پیچیدند و در مقبره‌هایی مهر و موم شده قرار می‌دادند. مصریان باستان بر این باور بودند که مومیایی شدن روح را برای سفر به زندگی پس از مرگ حفظ می‌کند.
۲. سرمازیستی
فیلم‌های تخیلی زیادی درباره فرار از مرگ ساخته شده، اما جدای از تخیل، در حال حاضر تنها راه قانونی برای فرار از مردن شاید روش سرمازیستی باشد. در این روش، بلافاصله پس از مرگ، به منظور جلوگیری از فروپاشی، بدن متوفی در نیتروژن مایع قرار می‌گیرد و منجمد می‌شود تا زمانی که راهی برای زنده کردن این بدن یخ زده پیدا شود.
۳. سوزاندن بالیایی
بر خلاف تشییع جنازه‌های مرسوم که با غم و اندوه همراه است، مراسم تدفین هندوهای بالی شبیه کارناوال شادی به نظر می‌رسد. مردم شادی‌کنان مرده‌ی خود را در خیابان‌ها می‌چرخانند تا به محل تدفین برسد و سپس آن را در قالبی تشریفاتی شبیه گاو نر قرار می‌دهند و آتش می‌زنند.
۴. پلاستیکی کردن
دانشمند آلمانی، گانتر فان هاگن روشی ابداع کرده که بر اساس آن مردم می‌توانند جسدشان را به یکی از موزه‌های دنیا اهدا کنند و بدن مردگان را با این روش سال‌ها به نمایش بگذارند. در پلاستینیشن مانند مومیایی کردن مرده کالبد شکافی می‌شود و سپس بدن در حالت‌های مختلف که جنبه‌ی آموزشی دارد در مایعی قرار می‌گیرد که با آب بدن جایگزین شده و باعث می‌شود اجزا سخت شده و از پوسیدگی حفظ شوند.
۵. غار تدفین نئاندرتال
حدود ۱۰۰ هزار سال پیش، تا زمانی که نئاندرتال‌ها یاد بگیرند مرده‌هایشان را دفن کنند، معمولاً فرد متوفی را درون غارهای تاریک رها می‌کردند. باستان شناسان استدلال می‌کنند احتمالاً غارهای تاریک و مرموز از اروپا تا خاور میانه مکان مناسبی برای انتقال مرده‌های نئاندرتال به جهان‌های دیگر تصور می‌شده است.
۶. اجساد باتلاقی
در قرون وسطا افراد زیادی در باتلاق‌های اروپای شمالی جان خود را از دست داده‌اند اما تحقیقات نشان می‌دهد بعضی از اجساد با دقت و هدف خاصی در باتلاق دفن شده‌اند. باستان شناسان توانستند روی این اجساد که به علت مواد شیمیایی درون مرداب به خوبی حفظ شده بودند تحقیقات زیادی انجام دهند.
۷. کفن و دفن آسمانی در تبت
اگر همیشه آرزوی پرواز داشته‌اید، در تبت می‌توانید این کار را انجام دهید، اما کمی پس از مرگ. بعضی از تبتی‌ها به جای آنکه زمین سخت را برای خاک سپاری مرده‌هایشان آماده کنند اجساد عزیزان خود را در دشت‌های مرتفع رها می‌کنند تا توسط کرکس‌ها خورده شوند. حتی آرد و شیر هم به بدن مردگان می‌مالند تا طعم بهتری داشته باشند.
۸. تدفین در کشتی وایکینگ‌ها
زندگی وایکینگ‌ها به معنای واقعی با دریا در آمیخته بود و پس از مرگ نیز آن‌ها به دریا باز می‌گشتند. وایکینگ‌های ثروتمندتر در کشتی پر شده از مواد غذایی، جواهرات و گاهی بندگان و حیوانات برای راحتی پس از مرگ قرار داده میشدند و سپس کشتی در زمین دفن شده و یا به دریا فرستاده و به آتش کشیده میشد. در باور وایکینگ‌ها جنگجوی از دست رفته به تالار پذیرایی خدای اودین فرستاده می‌شود.
۹. تدفین در درخت
قبایل بومی در بسیاری از نقاط دنیا مثل استرالیا، سیبری و آمریکای جنوبی کشف کردند بهترین راه برای خلاص شدن از مرده‌ها بالا رفتن به جای قرار گرفتن درون زمین است. آن‌ها حفره‌ای درون درخت ایجاد می‌کردند و بدن مرده را با کفن درون حفره قرار می‌دادند یا در محفظه‌ای روی شاخه‌های درخت آویزان می‌کردند، به مرور زمان با رشد درخت مقبره نیز ارتفاع بیشتری پیدا می‌کرد.
۱۰. برج خاموشان
زرتشتیان بر این باورند که بدن انسان ناپاک است و پس از مرگ نباید از طریق دفن و یا سوزاندن به زمین باز گردد، در عوض مرده را با مراسم خاص به محل تدفینی به نام برج خاموشان در دامنه‌ی کوه‌های مرتفع انتقال می‌دادند تا حیوانات و عناصر طبیعی باقی کار را انجام دهند، سپس باقی مانده‌ی استخوان‌های خشک شده در زیر نور خورشید را جمع آوری کرده و در محلولی از آهک از بین می‌بردند.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر