این برندها واقعا برند هستند؟!

جام جم آنلاین: گران خریدن و پول پرداختن برای کالاهایی معمولی که از نظر بسیاری از مردم، ارزشش را ندارد یک بحث است و ماجرای اصل بودن کالاهایی که به نام برندها در برخی فروشگاه‌ها عرضه می‌شود، یک بحث دیگر. تصور کنید به اندازه ۱۰ برابر یک جنس معمولی پول به کالایی خاص و گرانقیمت داده‌اید تا مثلا دوستان و آشنایان و رقبا از دیدن آن یا حظ کنند یا غش کنند.

اما پس از رونمایی، کسی به طعنه آن را تقلبی و غیراصل و کپی شده معرفی کرده و به شما از آن لبخندهای معنی دار بزند. چه حالی پیدا می کنید؟ این یعنی خوردن چوب و پیاز با هم.

یعنی هم میلیون ها تومان پول برای به رخ کشیدن برندی پرداخت کرده اید و هم بعد از مصرف به غیراصل بودن آن پی برده اید.

متاسفانه یا خوشبختانه به خاطر این که اکثر برندهای بزرگ کالاهای لوکس چون ساعت، ظرف و ظروف، ادکلن، کفش و لباس و ... در ایران نمایندگی رسمی ندارند، نمونه های تقلب و جابه جافروشی در فروشگاه های گرانقیمت زیاد به چشم آمده است.

به گفته مغازه داران، بیشتر اجناسی که به نام آلمانی، ایتالیایی، آمریکایی، فرانسوی و ... در بوتیک های گرانقیمت فروخته می شود، اصل هستند.

این اصل نبودن دو حالت دارد؛ حالت اول این است که این اجناس در همین تهران خودمان و در کارگاه های تولیدی وطنی دوخته یا ساخته شده است؛ کارگاه هایی که البته آنقدر ماهر و تمیزکارند که تفاوت اصل یا غیراصل بودن کالا بجز از سوی افراد خبره، برای دیگران بسختی امکان پذیر است.

با مراجعه ای به برخی نقاط بازار تهران یا میادین جنوبی براحتی می توان مراکزی را یافت که مارک و برند برای نصب روی برخی کالاها تولید می کند، اما حالت دوم زمانی است که جنس تولید ایران نیست، اما تولید خود کشور صاحب برند هم نیست و گاه حتی تولید اجناس آن برند در خود کشور اصلی متوقف و لیسانس استفاده از نام آن به کشورهای دیگر فروخته یا اجاره داده شده است.

به این ترتیب شما برند آلمانی را می خرید، اما این جنس واقعا دارای کیفیت آلمان نیست و به این اضافه کنید، نداشتن نمایندگی در ایران که ارائه گارانتی و خدمات پس از فروش را منتفی می کند. نمونه این ماجرا زیاد است، مثلا از بیشتر برندهای معروف کفش و لباس، ادکلن، لباس ورزشی و حتی ساعت که بپرسید و در سوال کردن کمی سمج باشید، می بینید که کالاهایی که نام ایتالیا، آلمان، فرانسه و ... را یدک می کشند، نه تنها اصل نیستند، بلکه خطوط اصلی تولید آنها در کشورهایی چون ترکیه (بیشتر پوشاک مردانه و زنانه)، لهستان و رومانی (لوازم ورزشی) و تایلند، اندونزی، مالزی (کفش و لباس) است.

درباره ظرف و ظروف و لوازم آشپزخانه نیز بیشتر تولیدات برندها متعلق به چین است. جالب اینجاست که اصولا محصولات کاملا اصل برندها، به طور تجاری فقط مخصوص بازارهای داخلی این کشورهاست و بجز خرید متفرقه مسافری، راه دیگری برای ورود به کشورهایی چون ایران را نمی یابد لذا وقتی خواستید مثلا برای یک تی شرت فرانسوی دو و نیم میلیون تومان بپردازید، دقت کنید دوخت ترکیه را به نام فرانسه تقدیم شما نکنند تا ماجرای چوب و پیاز برای شما هم اتفاق بیفتد.

قیمت‌های باورنکردنی برای اجناس باور کردنی

اگر بگوییم تهران، پاریس و نیویورک و لندن و رم است، لبخند می‌زنید؟ اگر بگوییم آنچه در بوتیک‌ها و مراکز خرید تهران سراغ داریم از شانزلیزه معروف کم نمی‌آورد، باز هم لبخند می‌زنید؟... لبخند نزنید؛ به شمال تهران بروید. به شمال خیابان ولیعصر، الهیه، فرشته، جردن، زعفرانیه و نیاوران. هر یک از این خیابان‌ها یکپا شانزلیزه است.

کدام برند را می خواهید؟ چه می خواهید؟ همه چیز هست. فقط باید قیمتش را بپردازید. اجناس هم پیچیده و خاص نیستند. جواهرنشان و طلانشان و منحصربه فرد هم نیستند. اجناسی معمولی هستند که هر یک از ما صرف نظر از درآمدمان نوعی از آن را تهیه کرده و می کنیم.

کفش، کت و شلوار، ساعت، ادکلن، کفگیر و ملاقه، پیراهن، شال زنانه و سایر کالاهایی که در دسترس و مورد تقاضای همه ماست، اما کالاهایی که در این پرونده بررسی شده است در عین عادی بودن، قیمت هایی نجومی دارد: قیمت هایی باورنکردنی برای کالاهایی باورکردنی و معمولی. کالاهایی که حتی اگر پولدار هم باشید پول خرج کردن بیش از اندازه مشخصی برای آن بیهوده است.

با این حال، این کالاها و این قیمت ها وجود دارد و مشتری هم دارد. مشتری که بماند، روی تقاضای آن رقابت هم هست. در این پرونده ما به چرایی و علت ایجاد چنین پدیده ای نمی پردازیم، بلکه می خواهیم این نکته را بگوییم که در پایتخت ورای زندگی عادی، زندگی های دیگر با سبک های دیگری هم وجود دارد که شاید در مخیله ما نگنجد. انگار که صاحبان این نوع زندگی از کره دیگری آمده باشند... شاید هم آمده باشند؟!


در خیابان فرشته

گشت زدن در پاساژهای خیابان فرشته به عنوان نمونه مراکز خرید بسیار خاص تهران اصلا کار آسانی نیست.

جایی که کافی است چشم تیزبین صاحبان فروشگاه ها متوجه این نکته شود که شما با هر انگیزه دیگری جز برای خرید وارد شده اید.

اگر این طور شود تلخ ترین برخورد یک مغازه دار را تجربه خواهید کرد. به همین دلیل اگر می خواهید به منظوری غیر از خرید وارد شوید باید از قبل، برنامه حساب شده ای را طراحی و بخوبی آن را پیاده کنید. ماموریت من هم تحقیق در مورد کیف، کفش و پوشاکی بود که با قیمت هایی نجومی زیر آسمان همین شهر تهران به فروش می رسد.

این پاساژها جای شلوغی نیست، چون کمتر کسی توان خرید در آنها را دارد. از ویژگی هایشان پارک کردن خودروهایی نظیر بی ام و ایکس 6 یا بنز اس 500 یا پورشه کاین، پانامرا و... جلوی در ورودی آنهاست.

در حقیقت، مشتریانی که برای تفریح یا فخرفروشی یا هر انگیزه دیگری دنبال خرج کردن های هنگفت پول خود برای خرید کالایی به ظاهر معمولی می آیند، به آخرین چیزی که فکر می کنند قیمت کالاست.

برای ورود به هر فروشگاه سعی می کردم ابتدا از بیرون بخوبی اجناس آن مغازه را ارزیابی کنم و سپس وارد مغازه شوم و دست روی شاخص ترین و گران ترین اجناس فروشگاه بگذارم، چون خریداران چنین مغازه هایی به دنبال خرید گران ترین ها به دور از هر گونه دغدغه قیمت هستند. ضمن این که مدت ها به خود تلقین می کردم با شنیدن قیمت، خونسردی ام را حفظ کنم.


شال های ۳ میلیون تومانی

ببخشید خانم...! کار بهتری از این شال دارید؟

این پرسش من در بدو ورود به یکی از فروشگاه های دارای اجناسی با قیمت های نجومی در یکی از پاساژهای خیابان فرشته بود.

فروشنده که در موضع انفعالی قرار گرفته بود بدون این که فرصت پیدا کند به این نکته بیندیشد که سر و وضع من در حد مشتریان «سوپر مایه دار» مغازه اش نیست ناچار شد به تعریف از کالایش بپردازد و بگوید: این شال از جنس ابریشم خالص کشمیر است.

راست می گفت چون لمس کردن شال نشان می داد فوق العاده لطیف و باکیفیت است، بنابراین وسط توضیحات حرفش را قطع کردم و گفتم: جنس این شال لطیف است ولی من به دنبال یک کار تاپ با رنگی متفاوت از رنگ بندی موجود شما می گردم... حالا اینها چه قیمتی دارند؟

فروشنده جواب داد: یک میلیون و ۲۸۰ هزار تومان.

تمام تلاشم را برای پنهان کردن شنیدن قیمت کردم. گفتم: من انتظار بالاتری از فروشگاه شما داشتم. پس می خواهم صرف نظر از قیمت، کار بهتری را به من معرفی کنید.

خانم فروشنده شروع کرد به معرفی چند مارک و برند معروف و معتبر خارجی (برای تبلیغ نشدن شان اسمی از آن مارک ها نمی آورم). قیمت هایشان را پرسیدم که هر یک حدود سه میلیون تومان یا کمی بیشتر قیمت داشتند. در حقیقت، سه میلیون تومان برای تکه پارچه ای به ابعاد حدود ۲۰ تا ۳۰ سانتی متر و حدود یک متر!

از او پرسیدم ویژگی های خاص فلان مارک چیست که ۲.۵ برابر همین کار قیمت دارد؟

صادقانه پاسخ داد: فقط نام و برند. در صورتی که کیفیت و جنس همین شال یک میلیون و۲۰۰هزار تومانی از این شال سه میلیونی بهتر است.


کیف های زنانه​ با قیمت 5 میلیون تومان به بالا

همین تاکتیک را در فروشگاه دیگری چندصد متر آن طرف تر به کار بردم. آنجا هم شگردم جواب داد تا متوجه شوم قیمت بهترین کیف زنانه موجود در آن فروشگاه حدود دو میلیون و 300 هزار تومان است، ولی فروشنده مدعی شد با درخواست هر نوع کیف برندهای شاخص ایتالیایی که تصاویر و قیمت های بین المللی آنها از طریق اینترنت قابل دسترسی است در مدتی حدود دو هفته، آن کیف را تهیه و تحویل خواهند داد. البته قیمت آن کیف ها هم که از چرم های مختلفی تهیه شده از پنج میلیون تومان به بالاست.


تی شرتی که به چشم آشنا می آمد

سه سال پیش وقتی می خواستم از زیارت برگردم چند تی شرت برای سوغات خریداری و به تهران آورده بودم. درست قیمت آنها را به یاد نمی آورم، ولی بابت هرکدامشان چند هزار تومانی بیشتر نپرداخته بودم. اتفاقا همان تی شرت در یکی از پاساژهای خاص فرشته به چشمم خورد که البته جنس و کیفیتی بهتر از سوغات زیارتم داشت. وقتی قیمت آنها را پرسیدم شنیدن رقم یک میلیون و ۲۵۰ هزار تومان کمی دور از انتظار و دیرهضم بود.


کفش های 12 میلیون تومانی

وقتی قیمت خرید یک جفت کفش معمولی قابل قبول ایرانی در فروشگاه های میدان فردوسی، به نزدیک 150 هزار تومان می رسد، تصور این که یک جفت کفش مرغوب ایتالیایی دارای برند معتبر ده برابر این قیمت و مثلا حدود 1.5 میلیون تومان باشد انتظار بیجایی نیست ولی اگر همین عدد را قرینه ببینید و با قیمت 5.1 میلیون تومان برای خرید یک جفت کفش روبه رو شوید، به احتمال زیاد متحیر خواهید شد.

حتی اگر فروشنده مدعی شود خود به آفریقا رفته و چند سوسمار، تمساح و افعی را با دستانش شکار کرده تا با پوستشان چنین کفشی بدوزد! البته فروشنده مدعی بود اگر چند روزی به او فرصت بدهید می تواند یک جفت کفش اعلای لویی ویتون هم برایتان تهیه کند، ولی قیمت آن حدود 14 میلیون تومان است!


دکمه سردست های جواهرنشان و کت و شلوارهای ۵۲ میلیون تومانی

در این مراکز خرید یک ست کراوات و گیره و دکمه سردست های جواهرنشان مارک به ۱۹ میلیون تومان قیمت فروش می روند. قطعا کسی که کفش، کراوات و گیره و دکمه سردستی به این قیمت تهیه می کند از خرید کت و شلوار ۵۲ میلیون تومانی همان مارک هم صرف نظر نمی کند.

پیراهن هایی با قیمت سه میلیون و ۳۰۰ هزار تومان، لباس زیرهایی به قیمت ۳۸۰ هزار تومان و جوراب هایی به قیمت ۱۸۰ هزار تومان از دیگر کالاهای موجود بود. البته برخی فروشنده ها می گفتند در یکی از خیابان های فرعی بزرگراه آفریقا، بوتیک خانگی وسیعی وجود دارد که به عرضه لباس های فوق العاده لوکس تر مردانه هم می پردازد، اما ورود به این بوتیک محتاج هماهنگی و تائید مشتری ثابت بودن است.


قیمت های نجومی برای لباس زنانه

و سرانجام لباس بانوان را از یاد نبریم! در یک مرکز خرید واقع در بین خیابان های جردن و ولیعصر، قیمت یک پالتو زنانه مارک کالابریا حدود 28 میلیون تومان است و لباس شب حریر روی شانه ایتالیایی به قیمتی حدود 25میلیون تومان فروش می رود.

یک جفت کفش پاشنه بلند پردا هم به قیمت 7.5 میلیون تومان و کیف آن حدود 10.5 میلیون تومان به فروش می رسند. البته فراموش نکنم قیمت شلوار جین زنانه ویکتوریا در این فروشگاه سه میلیون و700 هزار تومان و روسری آماچیو به قیمت هفت میلیون و 700 هزار تومان ارائه می شود.


لطفا به این میز دست نزنید؛ ۳۰ میلیون تومان

تا به حال فکر کرده‌اید اگر برای غذا‌خوردن، پشت یک میز گران‌قیمت بنشینید چه چیزی باید بخورید؟ نه؛ اشتباه نکنید. آن میزهای یک میلیون، دو میلیون یا حتی پنج‌میلیونی را ما هم دیده‌ایم. الان صحبت از میز و صندلی‌ای است که شاید قیمت آن از ۳۰ میلیون تومان هم فراتر برود.

البته این را در همان نگاه اول نمی توان فهمید. چون شاید به نظر مشابه تولیدات داخل باشد. اما کمی که بیشتر دقت می کنید، متوجه تفاوت های ریزه کاری آن می شوید. میزی با مرغوب ترین چوب ممکن و با نقش و نگارهایی برجسته که امکان خط و خش افتادن روی آن نزدیک به صفر است.

دور این میز مستطیلی شکل صندلی هایی چیده شده که دیدن آن، تصاویر موجود در کاخ سعدآباد را به ذهن می آورد. پشتی بلند با پایه های قوس دار.

هرکدام از این هشت صندلی دو میلیون تومان قیمت گذاری و دورمیزی چیده شده که کاغذی با رقم ۱۶ میلیون تومان روی آن، به هر بیننده ای می گوید: «دست زدن ممنوع.» البته اگر قصد دیدن چنین صحنه هایی را دارید، خیلی نگران سرگیجه گرفتن یا ناامید شدن از زندگی نباشید. معمولا در چنین فروشگاه هایی آهنگی ملایم طنین انداز است و وسایل تهویه مطبوع هوا به صورت تمام وقت کار می کنند تا حال شما چندان هم دگرگون نشود.


قالی‌های یک میلیارد تومانی

شاید عنوان این پرونده یعنی «قیمت‌های باورنکردنی برای اجناس معمولی» چندان زیبنده کالای باارزشی مثل قالی ایرانی نباشد ولی هنوز قالی‌های ممتاز و منحصر به‌فردی وجود دارد که جز در کشورمان در هیچ کجای جهان امکان تولید ندارند و از این جهت، دارای قیمت‌هایی نجومی و حتی بعضا ده‌ها میلیون دلاری(!) هستند به‌طوری که در بین پنج تخته قالی رکورددار قیمت در جهان، چهار تخته بافت ایران هستند.

با ورود به نمایشگاهی در خیابان نیاوران، چشم هر فردی متحیر قیمت های نجومی فرش های بی نظیر این نمایشگاه می شود.

فرش های این نمایشگاه و شاید سایر نمایشگاه های مشابه علاوه بر نفیس بودن و گرانقیمتی، ویژگی دیگری هم دارند و آن انحصار کامل و خاص بودن است. یعنی دارنده قالی می تواند با اطمینان کامل پز بدهد از این فرش نفیس و نقشه اش فقط یکی در دنیا وجود دارد.

شگرد تهیه فرش های استثنایی و انحصاری کردن آن در این نمایشگاه ها هم جالب است. آنها معدود کارگاه های کاملا شناخته شده و معتبر فرشبافی در شهرهایی نظیر اصفهان، قم، تبریز و نایین را انتخاب و طرحی کاملا اختصاصی برای بافت یک فرش آماده می کنند، اما بعد از پایان بافت آن فرش، نقشه کار سوزانده شده و از بین می رود تا اختصاصی و انحصاری بودن آن محصول هنری حفظ شود و در جهان تنها همان تک نسخه از آن طرح باقی بماند!

از جمله فرش هایی از این دست که گفته می شود در حال بافت و ورود به بازار است، فرش منحصر به فرد بافت نایین است که دارای ۶۰ رج یعنی ۱۶۰ گره در هر ۷ سانتی متر طول آن است. در واقع این فرش از ده ها میلیون گره ظریفی بافته شده است که دیدن هر یک از آنها با چشم غیرمسلح بسیار دشوار به نظر می رسد.

قیمت پایه ای که روی این فرش بی نظیر قرار داده شده حدود یک میلیارد تومان است. جالب است این فرش هم اکنون ۱۵خریدار پیگیر دارد که یکی از آنها این فرش را به این علت که به رنگ بنز منحصربه فردش می آید، مصرانه می خواهد. این فقط یک نمونه از معاملات فرشی است که در این گونه فروشگاه ها انجام می شود.


کفگیر، ملاقه و سبدهای میلیونی

مهمانی رفتن یا مهمانی گرفتن برای هیچ یک از خانواده‌های ایرانی خالی از لطف نیست؛ نشستن پای سفره ناهار یا شام دور اعضای خانواده بدون تردید یکی از بهترین لحظات زندگی همه ماست.

درست زمانی که بوی غذای مادر یا صاحبخانه همه را سر ذوق آورده است، اولین وسیله ای که برای شروع به دست خواهید گرفت کفگیر یا ملاقه است، اما به این موضوع فکر کرده اید این وسیله در دست شما ممکن است چقدر قیمت داشته باشد؟ 20 هزارتومان، 30 هزار تومان و گاهی حداکثر قیمتی که برایش در نظر گرفته اید یکصد هزار تومان است، اما باید بگوییم که کفگیر و ملاقه یک میلیون و 200 هزارتومانی هم در یکی از فروشگاه های معروف حوالی پل صدر در خیابان شریعتی وجود دارد. بله! قیمت یک کفگیر و یک ملاقه روی هم یک میلیون و 200 هزار تومان، یعنی هریک حدود 600 هزار تومان.

اگر از مدل و شکل و ویژگی خاص این دو بخواهید، زیاد فکر نکنید چون خیلی با همان کفگیر معمولی منزل شما متفاوت نیست.

فقط حدود دوگرم طلا اضافه دارد و شرکت تولیدی این کفگیر و ملاقه از معروف ترین تولید کنندگان قاشق و چنگال در کشور آلمان و البته جهان است.

به گفته فروشنده هرچند نقش و نگار روی آنها با دست کار شده، اما مزه غذایی را که با آن در بشقاب خود می کشید متفاوت نخواهد کرد.

این کفگیر و ملاقه هرگز تغییر رنگ نخواهد داد و به علاوه طراحی یکی از معروف ترین طراح های ایتالیاست که امضا و نامش روی این اجناس باعث شده قیمت یک میلیون ۲۰۰ هزار تومانی به خود بگیرد، درست زمانی که شاید گران ترین کفگیر و ملاقه موجود چند مغازه پایین تر به یکصدهزار تومان هم نرسد.

البته اگر علاقه مند هستید طراحی این طراح ایتالیایی را به منزل ببرید شبیه همین مدل، اما پلاستیکی آن ساخته شده است، اما بازهم به یاد داشته باشید این کفگیر و ملاقه پلاستیکی که نمی سوزد برای شما ۲۰۰ هزار تومان هزینه خواهد داشت.

البته کار به همین جا ختم نخواهد شد، چون اگر کمی به دیگر وسایل ساخته شده توسط این کارخانه ایتالیایی مثل سبد جا ظرفی توجه کنید درمی یابید یکی از جاظرفی های بسیار ساده ای که قرار است فقط کنار ظرفشویی مسئولیت نگهداشتن ظروف را داشته باشد با قیمتی معادل ۹۰۰ هزار تومان فروخته می شود یعنی چند مفتول استیل و یک صفحه نگهدارنده که گاهی حتی حاضر نیستید چند هزارتومان هم برایش پول هزینه کنید.