زندگی در شهرهای بدون ماشین دنیا
این روزها شهرهای بزرگ دنیا برای مقابله با ترافیک و ازدحام خودروها در خیابان هایشان ایده جالبی دارند، ایده «نه» گفتن به ماشین های شخصی.
این روزها ترافیک تهران و شهرهای بزرگ یک جور عجیبی شده است، به خصوص بعد از باز شدن مدرسه ها که دیگر نمی توان هیچ جوری به مسیری که هر روز در پیش داری اعتمادکنی. نگاهت به اپلیکیشن مسیریابت است و دنبال انتخاب مسیری کوتاه تر و خلوت تری که می بینی در مدتی کوتاه یک دفعه همه خط های سبز مجاز خیابان های رو به رویت در نقشه، باریکه های قرمز پرازدحام شده اند.
پا به رکاب باش همیشه
بوگوتا، کلمبیا
مردم کلمبیا اسمش را گذاشته اند «سیکلوروتاس». بزرگ ترین شبکه اختصاصی دوچرخه سواری در بین شهرهای دنیا با مسافتی بیشتر از 303 کیلومتر. مردم این شهر یک روز خاص هم در هفته دارند؛ روزی بدون خودرو. مطمئن باشید در این روز به غیر از ماشین های خدمات اضطراری دیگر در کل پایتخت هیچ وسیله نقلیه ای نمی بینید. مردم بوگوتا در این روز پای پیاده کارشان را انجام می دهند. قرار است بوگوتا تا سال 2030 میلادی (1409) رسما خالی از ماشین شود. همین الان هم در مرکز شهر به جز وسایل حمل و نقل عمومی هیچ ماشین دیگری حق ورود ندارد.
ورود به مرکز شهر ممنوع
مادرید، اسپانیا
۱۱۵ دلار پول کمی نیست؛ جریمه ای که مرم اسپانیا برای ورود به منطقه ممنوع ورود خودروها باید از جیب بپردازند. در پایتخت اسپانیا هم وقتی مردم به فکر استفاده کمتر از ماشین ها افتادند که ازدحام ماشین ها به صورت محسوس زیاد شد و متوسط سرعت حرکت ماشین ها از ۹۰ کیلومتر در ساعت، به ۷۰ کیلومتر در ساعت رسید. در هر حال این روزها برای رفتن به ۲۴ خیابان اصلی پایتخت اسپانیا، باید بی خیال ماشین شوید و پای پیاده دیدنی های شهر را ببینید. مادریدی ها یک حرکت جالب دیگر هم دارند. ماشین های قدیم تر که دود بیشتری تولید می کنند، باید برای پارک کردن در خیابان ها پول بیشتری بدهند.
دمای هوا یا ترافیک، مسئله این است
هامبورگ، آلمان
هامبورگی ها نگرانی عجیب دارند. دمای هوای شهر آن ها در نیم قرن گذشته، 9 درجه سانتی گراد زیاد شده است و آن ها خیلی نگران این مسئله هستند. حتی بیشتر از نگرانی درباره خیابان های پرازدحام شان. آلمانی ها آن قدر سر این مسئله دغدغه دارند که دست آخر تصمیم گرفتند تا 20 سال دیگر، حضور ماشین ها را در کلانشهر کمرنگ کنند و به جای خیابان ها هم، «شبکه ای سبز» راه بیندازند که پارک ها را به هم وصل می کند. آن ها قرار است 70 کیلومتر مربع به فضای سبز شهری اضافه کنند و طوری خیابان ها را بازسازی کنند که بشود پای پیاده به همه جا رفت. این شبکه 40 درصد فضای شهری را در بر خواهدگرفت که اتوبان پرازدحام و مشهور A7 را هم شامل می شود.
یک ربع دیگه می رسی!
چنگ دو، چین
چینی های چشم بادامی برای خودشان طرح یک شهر خوب را داده اند؛ شهری که قرار است پیاده روی در آن راحت تر از ماشین سواری باشد. در شهرکی که چینی ها نقشه اش را در کنار شهر چنگدو ریخته اند، قرار است ماشین ها فقط در نیمی از شهر باشند و در نیمه دیگر فقط مردم از طریق پیاده راه ها به مقصدشان برسند. البته چینی ها فقط دستور ساخت این شهر را داده اند و دو معمار از شیکاگو در حال طراحی این آرمان شهر شرقی هستند، آن هم با یک شعار بامزه: «یک ربع دیگر می رسی.»
زنده باد دوچرخه سواری
کپنهاگ، دانمارک
«گپنهاگ» 40 سال پیش وضعیت ناجوری در ترافیک شهری داشت تا این که دست آخر ایده یک مهندس معماری کار خودش را کرد و مردم شهر را از خیابان های گره خورده نجات داد. در سال 1962 میلادی (1341) خیابان اصلی شهر به نام «اشتروگت» به یک پیاده رو تبدیل شد. این خیابان به دلیل مسیرهای پیچ در پیچ و باریک اش شهرتی جهانی داشت. اما از یک طرف ترافیک امانش را بریده بود. تجربه اولین پیاده راه در این شهر، به جایی رسید که حالا در کپنهاگ تعداد دوچرخه سوارها بیشتر از ماشین سوارهاست. در این شهر حدود 250 کیلومتر مسیر دوچرخه سواری وجود دارد. حتی برزگراه هایی در کپنهاگ هست که فقط برای تردد دوچرخه ها ساخته شده اند. کپنهاگ حالا پایین ترین نرخ مالکیت خود رو را در اروپا دارد.
فقط بگو دوچرخه یا تاکسی
هلسینگی، فنلاند
«چه خوب می شود اگر کسی انگیزه ای برای داشتن یک خودرو نداشته باشد.» دولت فنلاند با این شعار برای ترغیب مردم به سفرهای شهری بدون ماشین رو آورد و هدفش را هم سال 2050 میلادی (1429) گذاشت. آن ها مصمم هستند تا این سال در هلسینگی مهاجرپذیر دیگر هیچ ماشینی غیر از وسایل نقلیه عمومی تردد نداشته باشد. آن ها به تازگی اپلیکیشن تازه ای راه انداخته اند که با استفاده از آن شهروندان می توانند بدون درنگ درخواست دریافت یک دوچرخه، ماشین یا تاکسی اشتراکی داشته باشند یا از طریق آن نزدیک ترین ایستگاه اتوبوس یا قطار درون شهری را پیدا کنند.
پارک کن، جایزه بگیر
میلان، ایتالیا
«میلان» یکی از 10 شهر پرترافیک اروپاست. مردم این شهر هر سال نزدیک به 51 ساعت از وقت خودشان را پشت ترافیک خیابان های عریض و طویل می گذرانند. البته الان مدت هاست که دولت ایتالیا دارد برای کم کردن آلودگی و ترافیک شهری کارهای جالبی می کند. آن ها روش تازه ای برای دور نگه داشتن ماشین ها از سطح شهر پیدا کرده اند. به این ترتیب که هر شهروندی اگر وسیله نقلیه اش را در منزل بگذارد، می تواند به صورت رایگان از وسایل نقلیه عمومی استفاده کند. در این شهر روی داشبوردهای ماشین ها سخت افزاری نصب می شود که در هر لحظه موقعیت ماشین را گزارش می دهد و به ازای هر روزی که ماشین از ساعت هفت صبح تا هفت شب تکان نخورد، دولت حدود 1.5 یورو به کارت اعتباری مترو یا اتوبوس صاحب ماشین واریز می کند.
پلاک زوجه ها بروند عقب
پاریس، فرانسه
مردم پاریس تا به خودشان آمدند، میزان آلاینده ها بالا زده بود و سرفه های خشک و بیماری های قلبی آمارشان سر به فلک گذاشته بود. البته آن ها دیگر نگذاشتند کار به جاهای باریک بکشد. همان موقع طرحی گذاشتند که تردد خودروهای پلاک زوج را در شهر محدود می کرد. این طرح ساده کاری کرد که سطح آلاینده ها ۳۰ درصد پایین آمد. این تجربه برای فرانسوی ها درس عبرت شد تا کمتر ماشین به خیابان بیاورند، طوری که حالا تصمیم گرفته اند تا سال ۲۰۲۰ میلادی (۱۳۹۹) تعداد مسیر دوچرخه سوارها را دو برابر کنند و دیگر هیچ ماشین سوخت گازوییلی را به مرکز شهر راه ندهند و بیشتر از خودروهای برقی و بسیار کم مصرف استفاده کنند.
نظر کاربران
وطنم پاره تنم :)