در این سفر «یانگوم» از شما استقبال می‌کند!
در پایتخت کره با شگفتی های زیادی روبرو می شوی؛ از نبود زباله در خیابان ها تا ساختمان های مدرن سر به فلک کشیده.
مجله همشهری دانستنیها: در پایتخت کره با شگفتی های زیادی روبرو می شوی؛ از نبود زباله در خیابان ها تا ساختمان های مدرن سر به فلک کشیده.
اینجا فرودگاه اینچئون است. فرودگاه بین المللی اصلی سئول، یکی از بزرگترین فرودگاه های دنیا که برای رفتن از بخشی به بخش دیگر آن، گاهی اوقات مجبوری از «متروی داخل فرودگاهی» استفاده کنی. مهم تر از بزرگ بودن اما لقب دیگر این فرودگاه است. تمیزترین فرودگاه دنیا (به انتخاب سایت Skytarx). تمیزی عجیبی که در ادامه این سفر در بیرون این فرودگاه و در نقاط مختلف سئول هم تو را شگفت زده می کند. دریغ از دیدن یک زباله کوچک در گوشه و کنار خیابان ها.
در این فرودگاه مدرن بزرگ و بدون زباله چه چیزی انتظار تو را می کشد؟ یک عدد «یانگوم» با شاخه گل؛ یکی از اعضای گروه استقبال ال جی که لباس سنتی کره ای را پوشیده تا در همین فرودگاه پیشرفته، پیوند سنت های کره ای با دنیای مدرن را گوشزد کند؛ تا یادآوری کند کره ای ها آنقدر به این فرهنگ سنتی افتخار می کنند که حتی شرکت های تجاری شان هم در استقبال ویژه از مهمانان خارجی از نمادهای آن استفاده می کنند؛ اتفاقی که در کشور ما معمولا غیرقابل تصور است و لباس رسمی استقبال از مهمانان خارجی معمولا کت و شلوار (بی یا با کراوات) است، بی هیچ نشانه ای از فرهنگ ایرانی.
حالا بعد از این استقبال سنتی، پرتاب می شوی به دنیای مدرن؛ دنیای آسمان خراش های سئول و هتل پیشرفته «کنراد» (Conrad). خستگی سفر را امشب باید در اتاقی از تن به در کنی که توالت فرنگی با سیستم شستشوی اتوماتیک دارد؛ آخرین مدل اپل تی وی به تلویزیون آن متصل است و داخل آینه حمام هم نمایشگر تلویزیون دارد با کنترل ضد آب که داخل وان هم بتوانی آخرین خبرهای اقتصادی دنیا را دنبال کنی یا بی خیال دنیا، فیلم تماشا کنی.
از جنگ تا پیشرفت
جنگ کره نقطه سرنوشت سازی در تاریخ کره است. همه چیز به تقسیم شبه جزیره کره در سال ۱۹۴۵/۱۳۲۴ (بعد از پایان جنگ جهانی دوم) بر می گردد که به حکمرانی ۲۵ ساله این کشور زیر نظر ژاپن پایان داد. طی توافقی قرار شد آمریکا و شوروی به طور موقت بخش های جنوبی و شمالی جزیره را اشغال کنند. در این دوران کره جنوبی، ستون های پیشرفت را داشت. جمعیت تحصیل کرده و موسسات سرمایه داری مدرن اما اوضاع به خوبی پیش نرفت و اختلافات بلوک غرب و شرق، بالاخره باعث شروع جنگ شد؛ جنگی که یک طرف آن شوروی و چین و بلوک شرق بود و طرف دیگر آمریکا و بلوک غرب؛ جنگی که کشور را ویران کرد و میلیون ها کشته و زخمی بر جای گذاشت و باعث توقف سرمایه گذاری تا دهه ۱۹۶۰ (۱۳۴۰) شد.
واقعا بعد از این همه سال و دیدن شرایط فعلی کره باور کردنش برایت سخت است اما بعد از جنگ کره، این کشور با درآمد سرانه فقط ۶۴ دلار، یکی از فقیرترین کشورهای جهان بود و در دهه ۱۹۶۰ (۱۳۴۰ شمسی) از لحاظ اقتصادی پشت سر کشوری مثل جمهوری دموکراتیک کنگو بود اما حالا در سال ۲۰۱۵ در فهرست شاخص توسعه انسانی سازمان ملل (Human Development Index، شاخصی ترکیبی برای سنجیدن پیشرفت در هر کشور بر اساس سه معیار اصلی؛ زندگی طولانی و سالم، دسترسی به دانش و سطح زندگی مناسب)، کره جنوبی در رتبه هفدهم قرار دارد و جمهوری دموکراتیک کنگو در رتبه ۱۷۶. (ایران در این فهرست در رتبه ۶۹ قرار دارد.)
کره فقیرتر از بولیوی و موزامبیک بود و حالا با درآمد سرانه حدود ۲۳ هزار دلار از نیوزیلند و اسپانیا هم ثروتمندتر است. اقتصاد کره در این ۵۰ سال به طور متوسط هفت درصد سالانه رشد داشته است، عددی باورنکردنی در مقایسه با دو درصد آن سال ها. کره در سال ۱۹۹۶ (۱۳۷۵) به نقطه ای از پیشرفت اقتصادی رسید که به سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (Organization for Economic Cooperation and Development) پیوست؛ سازمانی که به باشگاه کشورهای ثروتمند دنیا معروف است. در سال ۲۰۱۱ (۱۳۸۰) هم تولید ناخالص ملی کره ۳۱۷۵۰ دلار به ازای هر فرد رسید که از متوسط ۳۱۵۵۰ دلار اتحادیه اروپا بیشتر بود. این آمارها جلوی چشمت در صفحات مختلف جستجوی گوگل رژه می روند و تو دوباره به فکر می افتی که این اتفاق چگونه ممکن است؟
درخشش رودخانه هان
اصلی ترین رودخانه کره جنوبی و چهارمین رود بلند در شبه جزیره کره و یکی از نمادهای اصلی سئول، چیزی شبیه زاینده رود اصفهان اما در ابعادی خیلی بزرگتر. البته قدیم ترها این رود یکی از شاهراه های اصلی تجارت در کره بوده (چون به دریای زرد چین می رسیده) و سر تصاحبش هم جنگ و دعوا زیاد اتفاق افتاده است اما بعد از جدایی دو کره، این رود عملا فقط به مکانی تفریحی برای شهروندان سئول تبدیل شده و جایی برای پیاده روی و دوچرخه سواری و رستوران گردی؛ چرا که دهانه رودخانه در مرز دو کره قرار دارد و ورود به آن ممنوع است.
این رودخانه منبع اصلی تامین آب برای ۱۲ میلیون کره ای هم به حساب می آید اما نقش این رودخانه در توسعه کره، نمادین تر از تامین آب شرب و تفریح و ... است.
«معجزه رودخانه هان» (Mirade on the Han River) اصطلاحی است که به دوره رشد سریع اقتصادی کره (بعد از جنگ کره) اشاره دارد که کره از کشوری در حال توسعه به کشوری پیشرفته تبدیل شد و در همین دوران توانست رویدادهای مهمی مثل المپیک تابستانی ۱۹۹۸ (۱۳۷۷) و جام جهانی ۲۰۰۲ (۱۳۸۱) را هم به شکل موفقی میزبانی کند.
اصطلاح «معجزه رودخانه هان» شبیه سازی اصطلاح «معجزه رودخانه راین» است که به تولد دوباره آلمان غربی بعد از جنگ جهانی دوم اشاره دارد. این اصطلاح را اولین بار «چانگ میون» نخست وزیر کره جنوبی در سخنرانی سال نو ۱۹۶۱ (۱۳۴۰) استفاده کرد تا کره ای ها را تشویق کند برای یک دوره کار و زندگی سخت برای رسیدن به معجزه ای شبیه معجزه توسعه آلمان غربی آماده شوند.
همان طور که نویسنده ای غربی به نام «دانیل تودور» در کتاب «کره؛ کشور غیرممکن ها» نوشته: «اگر شما به دهه ۹۵۰ و اوایل دهه ۶۰ میلادی (دهه ۳۰ و ۴۰ شمسی) برگردید، کره واقعا یکی از فقیرترین کشورهای جهان بود. مردم امیدی به تجارت نداشتند و خیلی از مردم انتظار داشتند کره شمالی سرزمین شان را در دست بگیرد. من با کسی صحبت می کردم که مشاور پارک چونگ هی (رییس جمهور کره در آن زمان) بود. او می گفت ما فقیرترین بودیم، غیرممکن ترین کشور برای پیشرفت در جهان. تصور رفتن از این اوضاع آشفته و بی نظم و ورشکسته به سمت یک کشور ثروتمند هم غیرممکن بود اما مردم کره این کار را کردند.»
بله مردم کره این کار را کردند تا رودخانه هان همچنان زیر آفتاب سئول پشت پنجره یکی از شرکت های خوشه ای بزرگ بدرخشد.
لباس های کره ای
کره ای ها آن قدر برای لباس های شان در سریال های کره ای تبلیغ کرده اند که پوشیدن این لباس های رنگارنگ به یکی از علاقمندی های توریست های خارجی تبدیل شده است.
خیابان میونگ دونگ
یکی از توریستی ترین مناطق سئول و یکی از گران ترین خیابان های دنیا برای خرید. وسط این خیابان شلوغ تا چشم کار می کند، دکه های غذافروشی رنگارنگ صف کشیده اند؛ از غذاهای دریایی جورواجور که خیلی شاید به مذاق ما ایرانی ها خوش نیاید تا آب هندوانه و آب لیمو و شیرینی های مختلف. دکه هایی که بدون تولید هیچ زباله ای، زیبایی این خیابان را چند برابر کرده اند.
کاخ پادشاهی
اینجا محدوده یکی از کاخ های پادشاهی کره است که قدمتی چند صد ساله دارد. هر طرف را که نگاه می کنی، چشم بادامی کوچک و بزرگ می بینی که به دیدار این ساختمان قدیمی آمده اند. دانش آموزهای زیادی هم برای اردو به این مکان آمده اند تا فرهنگ گذشته شان را از نزدیک لمس کنند. بعضی از آنها به خصوص جوان ترها لباس سنتی کره ای هم پوشیده اند تا حال و هوای قدیمی این کاخ را کامل تر کنند.
مراسم چای کره ای
مراسم پرجزییات سرو چای به سبک کره ای در یکی از خانه های قدیمی، یکی از جاذبه های توریستی این روزهای سئول است، به همراه پوشیدن لباس کره ای.
برج های دوقلوی ال جی
ایجاد ساختمان مرکزی این شرکت در کنار رودخانه هان در سئول است. مرکز هدایت و رهبری تجارتی که فروش سالانه آن به حدود ۵۰ میلیارد دلار می رسد. در کل دنیا ۱۲۵ شرکت و دفتر و مرکز طراحی در کشورهای مختلف زیر نظر ال جی فعالیت دارند. ۷۷ هزار نیروی کار هم در سراسر دنیا در شرکت ها و کارخانه های ال جی مشغول کار هستند.
دروازه قدیمی سئول
در کره باید عادت کنی به دیدن نشانه های سنتی و قدیمی فرهنگ کره در کنار نشانه های زندگی مدرن، مثل این سازه معروف سئول. این سازه یکی از هشت دروازه قدیمی شهر سئول بوده است که قدمت آن به قرن ۱۴ میلادی بر می گردد. این سازه به همان شکل قدیمی حفظ و بازآرایی شده است تا به عنوان نشانه ای از گذشته قدیم کره در میان شهر مدرن سئول باقی بماند.
Dongdaemun Design Plaza
یکی دیگر از نمادهای سئول، این ساختمان با طراحی های صنعتی و آینده نگرانه است. حدس نام معمار این ساختمان چندان سخت نیست؛ زاها حدید معمار معروف که چند وقت پیش فوت کرد. ساخت این ساختمان - که بخشی از مرکز مُد کره به حساب می آید - از سال ۲۰۰۹ (۱۳۸۸) شروع شد و سال ۲۰۱۴ (۱۳۹۳) هم افتتاح شد.
ما کره ای هستیم
در خیابان های کره که قدم می زنی، یکی از چیزهایی که سریع چشمت را می گیرد، غلبه خط و الفبای کره ای بر زبان انگلیسی است. با این که سئول یکی از پیشرفته ترین و بین المللی ترین شهرهای جهان است اما سردر فروشگاه ها و خیابان ها و ... همچنان بیشتر کلمات کره ای به چشم می خورد؛ ویژگی که البته باعث سردرگمی توریست هایی می شود که فکر می کنند با اتکا به زبان انگلیسی می توانند گلیم شان را در شهر سئول از آب بیرون بکشند.
خیابان تهران
یکی از معدود نشانه های ایران و زبان فارسی در سئول همین خیابان تهران است. این خیابان در منطقه معروف گنگنام (همان گنگنامی که با آن ترانه معروف به شهرتی جهانی رسید) قرار دارد. پیش از انقلاب به دنبال مسافرت شهردار وقت تهران به سئول در سال ۱۳۵۴ به نشانه همکاری دو کشور سنگ بنای دو خیابان بزرگ در پایتخت دو کشور گذاشته شد. خیابانی در تهران به نام خیابان «سئول» و خیابانی در سئول به نام خیابان «تهران».
اینجا فرودگاه اینچئون است. فرودگاه بین المللی اصلی سئول، یکی از بزرگترین فرودگاه های دنیا که برای رفتن از بخشی به بخش دیگر آن، گاهی اوقات مجبوری از «متروی داخل فرودگاهی» استفاده کنی. مهم تر از بزرگ بودن اما لقب دیگر این فرودگاه است. تمیزترین فرودگاه دنیا (به انتخاب سایت Skytarx). تمیزی عجیبی که در ادامه این سفر در بیرون این فرودگاه و در نقاط مختلف سئول هم تو را شگفت زده می کند. دریغ از دیدن یک زباله کوچک در گوشه و کنار خیابان ها.
در این فرودگاه مدرن بزرگ و بدون زباله چه چیزی انتظار تو را می کشد؟ یک عدد «یانگوم» با شاخه گل؛ یکی از اعضای گروه استقبال ال جی که لباس سنتی کره ای را پوشیده تا در همین فرودگاه پیشرفته، پیوند سنت های کره ای با دنیای مدرن را گوشزد کند؛ تا یادآوری کند کره ای ها آنقدر به این فرهنگ سنتی افتخار می کنند که حتی شرکت های تجاری شان هم در استقبال ویژه از مهمانان خارجی از نمادهای آن استفاده می کنند؛ اتفاقی که در کشور ما معمولا غیرقابل تصور است و لباس رسمی استقبال از مهمانان خارجی معمولا کت و شلوار (بی یا با کراوات) است، بی هیچ نشانه ای از فرهنگ ایرانی.
حالا بعد از این استقبال سنتی، پرتاب می شوی به دنیای مدرن؛ دنیای آسمان خراش های سئول و هتل پیشرفته «کنراد» (Conrad). خستگی سفر را امشب باید در اتاقی از تن به در کنی که توالت فرنگی با سیستم شستشوی اتوماتیک دارد؛ آخرین مدل اپل تی وی به تلویزیون آن متصل است و داخل آینه حمام هم نمایشگر تلویزیون دارد با کنترل ضد آب که داخل وان هم بتوانی آخرین خبرهای اقتصادی دنیا را دنبال کنی یا بی خیال دنیا، فیلم تماشا کنی.
از جنگ تا پیشرفت
جنگ کره نقطه سرنوشت سازی در تاریخ کره است. همه چیز به تقسیم شبه جزیره کره در سال ۱۹۴۵/۱۳۲۴ (بعد از پایان جنگ جهانی دوم) بر می گردد که به حکمرانی ۲۵ ساله این کشور زیر نظر ژاپن پایان داد. طی توافقی قرار شد آمریکا و شوروی به طور موقت بخش های جنوبی و شمالی جزیره را اشغال کنند. در این دوران کره جنوبی، ستون های پیشرفت را داشت. جمعیت تحصیل کرده و موسسات سرمایه داری مدرن اما اوضاع به خوبی پیش نرفت و اختلافات بلوک غرب و شرق، بالاخره باعث شروع جنگ شد؛ جنگی که یک طرف آن شوروی و چین و بلوک شرق بود و طرف دیگر آمریکا و بلوک غرب؛ جنگی که کشور را ویران کرد و میلیون ها کشته و زخمی بر جای گذاشت و باعث توقف سرمایه گذاری تا دهه ۱۹۶۰ (۱۳۴۰) شد.
واقعا بعد از این همه سال و دیدن شرایط فعلی کره باور کردنش برایت سخت است اما بعد از جنگ کره، این کشور با درآمد سرانه فقط ۶۴ دلار، یکی از فقیرترین کشورهای جهان بود و در دهه ۱۹۶۰ (۱۳۴۰ شمسی) از لحاظ اقتصادی پشت سر کشوری مثل جمهوری دموکراتیک کنگو بود اما حالا در سال ۲۰۱۵ در فهرست شاخص توسعه انسانی سازمان ملل (Human Development Index، شاخصی ترکیبی برای سنجیدن پیشرفت در هر کشور بر اساس سه معیار اصلی؛ زندگی طولانی و سالم، دسترسی به دانش و سطح زندگی مناسب)، کره جنوبی در رتبه هفدهم قرار دارد و جمهوری دموکراتیک کنگو در رتبه ۱۷۶. (ایران در این فهرست در رتبه ۶۹ قرار دارد.)
کره فقیرتر از بولیوی و موزامبیک بود و حالا با درآمد سرانه حدود ۲۳ هزار دلار از نیوزیلند و اسپانیا هم ثروتمندتر است. اقتصاد کره در این ۵۰ سال به طور متوسط هفت درصد سالانه رشد داشته است، عددی باورنکردنی در مقایسه با دو درصد آن سال ها. کره در سال ۱۹۹۶ (۱۳۷۵) به نقطه ای از پیشرفت اقتصادی رسید که به سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (Organization for Economic Cooperation and Development) پیوست؛ سازمانی که به باشگاه کشورهای ثروتمند دنیا معروف است. در سال ۲۰۱۱ (۱۳۸۰) هم تولید ناخالص ملی کره ۳۱۷۵۰ دلار به ازای هر فرد رسید که از متوسط ۳۱۵۵۰ دلار اتحادیه اروپا بیشتر بود. این آمارها جلوی چشمت در صفحات مختلف جستجوی گوگل رژه می روند و تو دوباره به فکر می افتی که این اتفاق چگونه ممکن است؟
درخشش رودخانه هان
اصلی ترین رودخانه کره جنوبی و چهارمین رود بلند در شبه جزیره کره و یکی از نمادهای اصلی سئول، چیزی شبیه زاینده رود اصفهان اما در ابعادی خیلی بزرگتر. البته قدیم ترها این رود یکی از شاهراه های اصلی تجارت در کره بوده (چون به دریای زرد چین می رسیده) و سر تصاحبش هم جنگ و دعوا زیاد اتفاق افتاده است اما بعد از جدایی دو کره، این رود عملا فقط به مکانی تفریحی برای شهروندان سئول تبدیل شده و جایی برای پیاده روی و دوچرخه سواری و رستوران گردی؛ چرا که دهانه رودخانه در مرز دو کره قرار دارد و ورود به آن ممنوع است.
این رودخانه منبع اصلی تامین آب برای ۱۲ میلیون کره ای هم به حساب می آید اما نقش این رودخانه در توسعه کره، نمادین تر از تامین آب شرب و تفریح و ... است.
«معجزه رودخانه هان» (Mirade on the Han River) اصطلاحی است که به دوره رشد سریع اقتصادی کره (بعد از جنگ کره) اشاره دارد که کره از کشوری در حال توسعه به کشوری پیشرفته تبدیل شد و در همین دوران توانست رویدادهای مهمی مثل المپیک تابستانی ۱۹۹۸ (۱۳۷۷) و جام جهانی ۲۰۰۲ (۱۳۸۱) را هم به شکل موفقی میزبانی کند.
اصطلاح «معجزه رودخانه هان» شبیه سازی اصطلاح «معجزه رودخانه راین» است که به تولد دوباره آلمان غربی بعد از جنگ جهانی دوم اشاره دارد. این اصطلاح را اولین بار «چانگ میون» نخست وزیر کره جنوبی در سخنرانی سال نو ۱۹۶۱ (۱۳۴۰) استفاده کرد تا کره ای ها را تشویق کند برای یک دوره کار و زندگی سخت برای رسیدن به معجزه ای شبیه معجزه توسعه آلمان غربی آماده شوند.
همان طور که نویسنده ای غربی به نام «دانیل تودور» در کتاب «کره؛ کشور غیرممکن ها» نوشته: «اگر شما به دهه ۹۵۰ و اوایل دهه ۶۰ میلادی (دهه ۳۰ و ۴۰ شمسی) برگردید، کره واقعا یکی از فقیرترین کشورهای جهان بود. مردم امیدی به تجارت نداشتند و خیلی از مردم انتظار داشتند کره شمالی سرزمین شان را در دست بگیرد. من با کسی صحبت می کردم که مشاور پارک چونگ هی (رییس جمهور کره در آن زمان) بود. او می گفت ما فقیرترین بودیم، غیرممکن ترین کشور برای پیشرفت در جهان. تصور رفتن از این اوضاع آشفته و بی نظم و ورشکسته به سمت یک کشور ثروتمند هم غیرممکن بود اما مردم کره این کار را کردند.»
بله مردم کره این کار را کردند تا رودخانه هان همچنان زیر آفتاب سئول پشت پنجره یکی از شرکت های خوشه ای بزرگ بدرخشد.
لباس های کره ای
کره ای ها آن قدر برای لباس های شان در سریال های کره ای تبلیغ کرده اند که پوشیدن این لباس های رنگارنگ به یکی از علاقمندی های توریست های خارجی تبدیل شده است.
خیابان میونگ دونگ
یکی از توریستی ترین مناطق سئول و یکی از گران ترین خیابان های دنیا برای خرید. وسط این خیابان شلوغ تا چشم کار می کند، دکه های غذافروشی رنگارنگ صف کشیده اند؛ از غذاهای دریایی جورواجور که خیلی شاید به مذاق ما ایرانی ها خوش نیاید تا آب هندوانه و آب لیمو و شیرینی های مختلف. دکه هایی که بدون تولید هیچ زباله ای، زیبایی این خیابان را چند برابر کرده اند.
کاخ پادشاهی
اینجا محدوده یکی از کاخ های پادشاهی کره است که قدمتی چند صد ساله دارد. هر طرف را که نگاه می کنی، چشم بادامی کوچک و بزرگ می بینی که به دیدار این ساختمان قدیمی آمده اند. دانش آموزهای زیادی هم برای اردو به این مکان آمده اند تا فرهنگ گذشته شان را از نزدیک لمس کنند. بعضی از آنها به خصوص جوان ترها لباس سنتی کره ای هم پوشیده اند تا حال و هوای قدیمی این کاخ را کامل تر کنند.
مراسم چای کره ای
مراسم پرجزییات سرو چای به سبک کره ای در یکی از خانه های قدیمی، یکی از جاذبه های توریستی این روزهای سئول است، به همراه پوشیدن لباس کره ای.
برج های دوقلوی ال جی
ایجاد ساختمان مرکزی این شرکت در کنار رودخانه هان در سئول است. مرکز هدایت و رهبری تجارتی که فروش سالانه آن به حدود ۵۰ میلیارد دلار می رسد. در کل دنیا ۱۲۵ شرکت و دفتر و مرکز طراحی در کشورهای مختلف زیر نظر ال جی فعالیت دارند. ۷۷ هزار نیروی کار هم در سراسر دنیا در شرکت ها و کارخانه های ال جی مشغول کار هستند.
دروازه قدیمی سئول
در کره باید عادت کنی به دیدن نشانه های سنتی و قدیمی فرهنگ کره در کنار نشانه های زندگی مدرن، مثل این سازه معروف سئول. این سازه یکی از هشت دروازه قدیمی شهر سئول بوده است که قدمت آن به قرن ۱۴ میلادی بر می گردد. این سازه به همان شکل قدیمی حفظ و بازآرایی شده است تا به عنوان نشانه ای از گذشته قدیم کره در میان شهر مدرن سئول باقی بماند.
Dongdaemun Design Plaza
یکی دیگر از نمادهای سئول، این ساختمان با طراحی های صنعتی و آینده نگرانه است. حدس نام معمار این ساختمان چندان سخت نیست؛ زاها حدید معمار معروف که چند وقت پیش فوت کرد. ساخت این ساختمان - که بخشی از مرکز مُد کره به حساب می آید - از سال ۲۰۰۹ (۱۳۸۸) شروع شد و سال ۲۰۱۴ (۱۳۹۳) هم افتتاح شد.
ما کره ای هستیم
در خیابان های کره که قدم می زنی، یکی از چیزهایی که سریع چشمت را می گیرد، غلبه خط و الفبای کره ای بر زبان انگلیسی است. با این که سئول یکی از پیشرفته ترین و بین المللی ترین شهرهای جهان است اما سردر فروشگاه ها و خیابان ها و ... همچنان بیشتر کلمات کره ای به چشم می خورد؛ ویژگی که البته باعث سردرگمی توریست هایی می شود که فکر می کنند با اتکا به زبان انگلیسی می توانند گلیم شان را در شهر سئول از آب بیرون بکشند.
خیابان تهران
یکی از معدود نشانه های ایران و زبان فارسی در سئول همین خیابان تهران است. این خیابان در منطقه معروف گنگنام (همان گنگنامی که با آن ترانه معروف به شهرتی جهانی رسید) قرار دارد. پیش از انقلاب به دنبال مسافرت شهردار وقت تهران به سئول در سال ۱۳۵۴ به نشانه همکاری دو کشور سنگ بنای دو خیابان بزرگ در پایتخت دو کشور گذاشته شد. خیابانی در تهران به نام خیابان «سئول» و خیابانی در سئول به نام خیابان «تهران».
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
اونوقت یانگوم میاد استقبال.