دور دنیا با عبدالرضا زهره‌ كرمانی

مجله زندگی ایده آل - محمد حسین‌زاده، مصطفی رفعت : سفر، هیجان‌انگیزترین لذت اكتشافی جهان است كه همه انسان‌ها به اندازه ای از آن لذت می‌برند. اگرچه این تفریح در حال حاضر یكی از گران‌ترین تفریحات جهان به حساب می‌آید اما اگر واقعا اهل سفر و گردش باشیم حتی در مقیاس‌های كوچك و كوتاه می‌توان از جاذبه‌های مختلف هر منطقه‌ای لذت برد.

عموم افراد به سفر تنها به عنوان یك برنامه سرگرم‌كننده كه روز یا روزهایی بین زندگی روتین‌شان فاصله می‌اندازد، نگاه می‌كنند اما این مقوله می‌تواند یكی از بزرگ‌ترین و كامل‌ترین راه‌های شناخت فرهنگ‌های مختلف و پی بردن به زیبایی‌های پنهان و آشكار دنیای پیرامون‌مان باشد كه گاه به‌سادگی از كنارشان رد می‌شویم. در این مطلب با «عبدالرضا زهره‌كرمانی» همراه شده‌ایم تا از سفرهایش و تجربه‌هایی كه در این زمینه داشته صحبت كند. این هنرمند در عین حال، توصیه‌هایی هم برای علاقه‌مندان به گردشگری دارد تا از سفرهای خود بهترین استفاده را ببرند.

شعار همیشگی پدرم


من از دوران كودكی علاقه زیادی به كشف كردن جاهای جدید داشتم و از آنجایی‌كه پدرم هم اهل سفر بود، از همان كودكی سعی می‌كرد هر سال چند جای تازه را به من نشان دهد بنابراین لحظه‌به‌لحظه به سفر كردن بیشتر علاقه‌مند شدم. پدرم یك شعار داشت كه می‌گفت: «بسیار سفر باید تا پخته شود خامی.» نتیجه اینكه بهترین انگیزه من همان پخته شدن است و میل به بیشتر دیدن و بیشتر دانستن.

انتخاب مقصد با مطالعه


نه‌تنها برای سفر بلكه برای انجام هر كاری باید از قبل همه‌چیز را مطالعه كرد. درخصوص سفر هم بسته به هدفی كه آن سفر دارد یا بهتر بگویم بسته به علایق شخصی، مقصد را پیدا می‌كنیم. خوشبختانه اینترنت این روزها مشكل را حل كرده و با چند كلیك می‌شود زیر و روی هر جایی را درآورد. من عموما خط سیر سفرم را بر مبنای جاهایی كه دوست دارم می‌چینم ولی به نظرم یكی از چیزهای خیلی مهم كه كمتر به آن توجه می‌شود شرایط آب و هوایی و فصلی مقصد است. هرچند كه سفر به ناشناخته‌ها آن ‌هم با كمی خطرپذیری، خالی از لطف نیست.

كشف جاذبه‌های خاص


توجه به اماكن توریستی، زیبایی‌های طبیعت، اماكن هنری و باستانی و. . . مقصد مورد نظرم برایم حائز اهمیت است. از موزه و نمایشگاه‌های افراد بومی و گمنام آن دیار گرفته تا معروف‌ترین ابنیه‌های تاریخی آن كشور یا مراسم خاص‌شان برایم جذاب است؛ مثل كارناوال‌ها یا روزهای خاص. كشف كردن جاهای خاص برای من از جمله لذت‌بخش‌ترین كارهاست و بهترین راه رسیدن به این مهم هم چیزی نیست جز كسب اطلاعات از مردم آن دیار.


زمان كوتاه و دیدنی‌های بسیار


من عاشق سفر هستم و واقعا دوست دارم تا زنده‌ام دنیا را ببینم. طی ایامی كه از خدا عمر گرفته‌ام و جاهای مختلفی را دیده‌ام، بدون اغراق می‌توانم بگویم هرجایی بالاخره یك چیز خاص و منحصربه‌فردی دارد كه مرا جذب كرده است. ابنیه تاریخی و بناهای خاص لندن و ونیز، طبیعت خیره‌كننده و مردم خونگرم برزیل، ملت غریب هندوستان یا باغ‌های گل نفسگیر هلند و موزه‌های معروف فرانسه و انگلستان همه و همه به خودی خود برایم جذاب هستند. تنها پیشنهاد من سفر كردن است باید رفت و دید. زمان كوتاه است و دیدنی‌ها بسیار.


ایران؛ انتخاب اول

سفر، سفر است داخل و خارج هم ندارد؛ البته من همیشه یك شعار دارم و آن هم اینکه برای خداشناسی اول باید به خودشناسی برسیم. درخصوص جهانگردی هم می‌گویم آدم جهانگرد اول باید مرز و بوم و مملکت خودش را بشناسد و بعد به دنیاگردی بپردازد. توضیح آنكه من به جرات می‌توانم بگویم به كل ایران سفر كرده‌ام؛ حالا نه به هر نقطه‌ای ولی دست‌كم به همه استان‌ها سفر كرده‌ام. هرچند مطمئنم برای دیدن ایران دوست‌داشتنی ۱۰ سال هم کم است.


سفر با ذائقه ایرانی

سفر به من آموخت كه آدم‌ها متفاوت هستند با دیدگاه‌های دور از هم. پس من به عنوان یك ایرانی برای هیچ ایرانی نمی‌توانم و نمی‌خواهم نسخه تجویز كنم چراكه سلیقه‌ها متفاوت است. به‌طور مثال من شاید از یكی از كشورهای همسایه خوشم نیاید ولی بعضی از هموطنانم آنجا را خیلی دوست داشته باشند. عكس این موضوع هم صادق است. علایق همه قابل احترام است و هیچ‌كس حق ندارد به كسی دیكته كند كه سفر به اینجا خوب است یا بد.


همه بر مبنای علایق و توان مالی خود مختار هستند که برای سفر برنامه‌ریزی كنند ولی در كل به نظر من هرچه به مردمان زمین‌های گرم نزدیك‌تر شویم اخلاق و رفتارشان به خلق‌وخوی ما ایرانی‌ها نزدیك‌تر است؛ مثلا مردمان ایتالیا، اسپانیا و خصوصا آمریكای‌جنوبی مثل برزیل. برزیل به نظر من گوهری روی زمین است ولی باز هم تاكید می‌كنم همه‌چیز بستگی به دیدگاه و هدف مسافر دارد.

زیبایی‌های زادگه من

زادگاه من كرمان مثل بسیاری از جاهای دیگر ایران تاریخ كهنی دارد. سابقه سكونت در این ناحیه به هزاره‌ چهارم پیش از میلاد می‌رسد. زمانی كه ارگ بم بود، ارگ بم را برای سفر به همه پیشنهاد می‌دادم اما حالا با توجه به آنكه اطلاعات درخصوص مكان‌های دیدنی در پایگاه اطلاع‌رسانی میراث فرهنگی موجود است، توضیح واضحات نمی‌دهم.


من پیشنهاد می‌كنم در برنامه سفرتان به كرمان، حتما رفتن به كویر و كلوت‌های شهداد را فراموش نكنید چراكه از جاذبه‌های بی‌بدیل ژئوتوریسم و صنعت گردشگری است. محیط غریب و مملو از انرژی آن خاك برای من دل‌انگیز است ولی امكانات دولتی و... در آنجا بسیار کم است. متاسفانه صنعت توریسم به عنوان جذاب‌ترین و پولسازترین صنعت، سال‌ها طول می‌كشد تا در ایران جابیفتد. برای آنهایی هم كه از خشكی و كویر گریزان هستند كمی آن طرف‌تر منطقه راین و كوه هزار قرار دارد كه در فصل پاییز و زمستان پوشیده از برف است؛ با مناظر زیبا و مسحوركننده.

شب‌های شلوغ لندن

چند سالی كه در لندن مشغول زندگی و ادامه تحصیل بودم متوجه شدم صنعت گردشگری انگلستان جزء بهترین‌های دنیاست. سالانه حدود ۶۴ میلیون نفر وارد این كشور می‌شوند. كلیساهای قدیمی و كوچه‌های باریك و رودخانه تایمز با قایق‌ها و كرجی‌های قدیمی و رنگارنگش جماعتی را به خود جذب می‌كند. همچنین خیابان‌های شلوغی كه تا نیمه‌های شب مردم در رفت و آمد هستند و موزه‌های متنوع و دانشگاه‌های بی‌شمارش قشر دیگری را مدهوش خود می‌كند.

بر باد رفتن آرزو با مه مزاحم

از خاطراتی كه من هیچ‌وقت فراموش نمی‌كنم این است كه از سال‌های بسیار دور علاقه داشتم به برزیل بروم. با دیدن عكس مجسمه مسیح ناجی كه در بالای كوه كركووادو در ریوست، عطش سفر به آن بلاد در من جاری شد. آرزو داشتم به آنجا بروم. سال‌ها گذشت تا چند سال پیش من عازم ریو شدم. از آنجایی كه پكیج یك ماهه از قبل رزرو كرده بودم طبق برنامه تور برای دیدن این مكان تاریخی با ترن قدیمی ویژه‌ای كه برای همین منظور ساخته شده بود به سمت نوك كوه حرکت کردیم.


از صبح كه از خواب بیدار شده بودم در پوستم نمی‌گنجیدم. لحظه‌ای كه بالای كوه رسیدم تا از نزدیك این مجسمه را ببینم آنقدر مه شدید بود كه نمی‌شد جلوی پایت را ببینی چه برسد به مجسمه! ساعت‌ها ماندم اما نه‌تنها مه كم نشد بلكه لحظه به لحظه زیادتر هم شد و چون فردای آن روز عازم جنگل‌های آمازون بودم دیگر فرصت برگشتی نبود و دیدار من در هاله‌ای از مه باقی ماند. به‌زودی قصد دارم در فصلی كه مطمئنم ابر و مه در كار نیست دوباره به ریو سفر کنم.

زبان یعنی كلید ارتباط

خوشبختانه امروزه در هر كشوری زبان انگلیسی فراگیرشده است. مسلما دانستن و ارتباط برقرار كردن با مردم باعث می‌شود از خلق‌وخو و مرام آن دیار باخبر شویم. این امر برای من بسیار دل‌انگیز است و بهترین سوغاتی من از سفرها دوستان خوبی است كه در این كشورها پیدا كرده‌ام و همچنان با هم در ارتباط هستیم. بسیاری از آنها جاهایی را به من نشان دادند كه من هرگز بدون كمك یك بومی امكان دیدن‌شان را نداشتم.