در خانه کوچک تان این کارها را نکنید (۱)
خانههاي كوچك آنقدر ها هم دست آدم را در طراحی نمی بندند. مهم اشتباههايي است كه ما در چيدمان اين خانههاي خاص مرتكب ميشويم.
مجله منزل - ليدا هادي : خيلي وقت است كه ديگر خبري از خانههاي بزرگ نيست؛ خانههايي با حياط بزرگ و دلباز و تراسي كه حتما به اندازه يكي از اتاقها بود. اين روزها ديگر خانهها كوچك شدهاند؛ آن قدر کوچک كه هر وجبشان براي صاحبخانه اهميت دارد.
مساله بزرگ در خانههاي امروزي فقط داستان متراژ و سانتيمترهاي طلايي نيست؛ ماجرا بيشتر انتخاب نادرست اسباب و لوازم و خطاهاي كوچك در طراحي داخلي است كه خانه ۶۰ متری را به اندازه يك سوئيت ۳۰ متری تنگ و تاريك ميكند. براي داشتن يك خانه دلباز مهم نيست خانهتان چند متر باشد؛ مهم اين است كه شما چقدر جلوي اشتباه را گرفته باشيد.
دیوار و سقف را دو رنگ نکنید
در خانه ما ايرانيها هر وقت صحبت از رنگ در ميان باشد، يك سطل رنگ استخواني به دست نقاش ميدهيم و ميگوييم در و ديوار و سقف را يكدست كند. تا اينجاي كار درست اما وقتي صحبت از رنگ ديواري متفاوت به ميان ميآيد، چه؟ آيا هيچكدام از ما جرات آن را داريم كه سقف را هم به رنگ ديوارها كنيم؛ يعني اگر ديوارها آبي باشند جرات آبي كردن سقف را هم داريم؟ شايد درصد كمي اين جسارت را به خودشان داده باشند.
مساله اين است كه در اتاقهاي كوچك يكدست رنگ زدن سقف و ديوارها يكي از مهمترين راههاي بزرگنمايي است كه كمتر كسي شجاعتش را پيدا ميكند. يك دست كردن سقف و ديوار جلوي به هم ريختگي و شلوغي را ميگيرد و اتاق را منسجمتر و بهتر نشان ميدهد.
همه ما از بينظمي بيزار هستيم اما بايد يادمان باشد كه هر شلوغي به معناي بينظمي نيست. اين روزها استفاده از وسايلي خاص كه امكان به كار بردن فضاهاي غير قابل استفاده را ميدهد بيشتر از قبل شده است؛ مانند رختآويزهاي پشت در يا وسايلي كه مواد شوينده و. . . را در حمام و دستشويي جاسازي ميكند.
درست است كه هيچكسي دوست ندارد از اين وسايل در خانهاش استفاده كند اما اگر كل فضاي خانه روي هم رفته ۵۰ مترمربع باشد، چطور؟ اينجور وقتها بهترين كار به جاي تلنبار كردن لوازم در كابينتها يا انباري چيدن آنها در قفسههاي خاص پشت درهاست. درواقع پشت درها ميتواند با فضاي خالي مناسبشان راه خوبي براي نظم بخشيدن به خانه باشد. يادتان باشد نظم بخشيدن نه بينظم كردن!
براي ما در نصب پرده يك قانون وجود دارد؛ اينكه حتما پردهها بايد از بالاي پنجرهها شروع شوند و به اندازه ارتفاع پنجرهها پايين بيايند. اين قانون در اتاقهاي كوچك هيچوقت صادق نيست.
در اتاقهايي كه فضاي كوچكي دارند بهترين كار آويزان كردن پردهها از سقف تا روي زمين است؛ بيخيال اينكه اندازه پنجرهها چقدر است و قدي هستند يا كوتاه. مهم اين است كه پردهها از جايي در نزديكي سقف شروع شوند و تا روي زمين بیایند و حتي دو، سه سانتيمتري روي آن ريخته شوند. بهترين رنگ هم برايشان رنگهاي ساده و خنثي است و يكدست بدون هيچ نقش و نگار اضافي.
راهروها در خانههاي امروزي استفاده چنداني ندارند. بيشتر اوقات صاحبخانه با انداختن يك قالي بلند و قرار دادن يك كنسول آينه همه سعي خودش را براي زيبايي اين محيط بدون استفاده خانه ميكند اما مساله اين است كه نبايد از پتانسيل اين قسمت خانه غافل شد. اصلا هيچ جاي كتاب قانون طراحي داخلي نيامده كه از فضاي راهروها نبايد استفاده كرد.
پس تا جايي كه ميتوانيد از راهروها استفاده كنيد اما با نظم و ترتيب آن هم با به كار بردن طاقچههاي دكوري يا كمدهاي ديواري چون هيچ چيزي نميتواند بدتر از يك ورودي به هم ريخته باشد.
در يك اتاق كوچك نبايد دنبال ايدههاي زياد بود. درست است كه براي دكوراسيون خانه هر كسي ممكن است ايدههاي زيادي در سرش داشته باشد اما اين وسط نبايد از مساله محدود بودن فضا غافل شد. اشتباه بزرگ بيشتر ما در خانههاي كوچك امروزيمان در پياده كردن همه ايدههاي طراحي است.
اگر اتاقتان كوچك است، نبايد از تنوع رنگ و نقشهاي زياد در زمينه پارچه مبل، پرده و حتي كوسنها استفاده كنيد. بهترين كار اين است كه اول رنگ دلخواهتان را در مورد كاناپه اتاق انتخاب كنيد و بعد باقي لوازم را در دو رنگ همخوان و بدون نقشه و طرح بچينيد.
در اتاقهاي كوچك مهمترين فضاي مورد استفاده كه هميشه به بدترين شكل ممكن استفاده ميشود، ديوارها هستند. معمولا استفاده از ديوارها هميشه يكجور است؛ فرقي هم به بزرگي يا كوچكي اتاق ندارد.
همه ما از ديوار فقط براي آويزان كردن تابلوها استفاده ميكنيم يا در نهايت دو، سه عدد طاقچه روي آن نصب ميكنيم اما آيا تا به حال به قابليت ديوارها براي آويزان كردن ميزهاي تاشو فكر كردهايد؟ ديوارها ميتوانند بهترين مكان براي ميزها و كتابخانههاي تاشوي جادار باشند.
در آپارتمانهاي امروزي بزرگترين مشكل ساكنان مساله جا دادن كفشهاست. اين وسط هم جاكفشيهايي كه در بيرون واحدها قرار داده ميشوند مساله است و هم آنهايي كه به داخل برده ميشوند و در گوشهاي از ورودي خانه جاخوش ميكنند.
اين مشكل بهراحتي قابل حل است اگر فقط اهالي خانه كمي ايده به خرج دهند و به فكر سر و سامان دادن زيرپلهها باشند. با دكور زدن در پلههاي داخل يا خارج خانه ميشود فضايي مناسب براي كفشها پيدا كرد؛ ضمن اينكه اگر اين طبقهها در داخل خانه جا بگيرند ميتوانند جاي خوبي براي قرار دادن همه جور وسيلهاي باشند.
در خانههاي كوچك ميز تحرير يا ميز كار از مهمترين دغدغههاست. داشتن فضايي مناسب براي كار در هر خانهاي به دست نميآيد. ميدانيد چرا؟ براي اينكه همه ما دوست داريم يك ميز تحرير بزرگ در خانه داشته باشيم با كلي قاب عكس و لوازم اضافي و البته چراغ مطالعه. اين وسط راهكارهاي ساده زياد است که مهمترينشان بيخيال قاب عكسها و چراغ مطالعه شدن است.
اگر اينها را فراموش كنيد آن وقت هر تكه چوب سادهاي در كنار ديوار ميتواند برايتان حكم ميز را داشته باشد. در اين حالت روشنايي ميتواند لامپهاي رشتهاي آويزان از سقف باشد و يك عكس بزرگ روي ديوار هم جايگزيني براي همه قاب عكسها.
معلوم نيست چرا خيلي از ما فكر ميكنيم بايد هميشه مبلها را به صورت يكدست و كامل تهيه كنيم؛ غافل از اينكه هر مبلي براي نماي بهتر نياز به فضا و مكان مناسبي دارد. در خانههاي بيشتر ما يكدست مبل كامل شش نفره حتما پيدا ميشود در حالي كه شايد مساحت خانه بيشتر از ۸۰ متر نباشد.
اين اشتباهي است كه اين روزها خيليها ناخواسته به آن دست ميزنند در حالي كه يك مبل راحتي به تنهايي ميتواند خانه را بسيار زيباتر كند. نگران مهمانها نباشيد؛ آنها جاي خودشان را پيدا ميكنند.
خانههاي قديمي يك نشانه بارز داشتند؛ طاقچههاي بالاي بخاري يا طاقهاي كوتاهي كه گوشه و كنار خانه ساخته ميشدند. اين طاقچهها نه تنها فضاي اندروني را بزرگتر نشان ميدادند كه كلي هم به طراحي داخلي كمك ميكردند.
پس در خانه كوچكتان از نصب كردن طاقچه روي ديوار يا قرار دادن ميزهاي گرد كوچك در كنجها فرار نكنيد؛بدون اينكه روي آنها را از قاب عكس پر كنيد يا آباژور بگذاريد. روي ميز را خالي كنيد و فقط يك ديوار كوب روي ديوار بزنيد. آنوقت به معجزه زيبايي در خانه كوچكتان پي ميبريد.
نظر کاربران
سلام ضمن تشکر، فکر میکنم این ایده ها برای زندگی امروزی بسیار مفید هستند
پاسخ ها
فقط زیر پله تو ایرانه با اون دمپائی آبیا