Clash of Clans خواب و خوراک برام نذاشته...
چند سال پيش يکي از بازي‌هاي استراتژيک به شدت مشهور شد و خيلي‌ها را درگير خودش کرد؛ تراوين! حالا بازي‌هاي Candy Crush و Clash of Clans خواب و خوراک را بر خيلي‌ها حرام کرده!
سلامت ایران - ستاره سمایی: چند سال پيش يکي از بازي‌هاي استراتژيک به شدت مشهور شد و خيلي‌ها را درگير خودش کرد؛ تراوين! حالا بازي‌هاي Candy Crush و Clash of Clans خواب و خوراک را بر خيلي‌ها حرام کرده! خيلي از بازيکنان مجبور مي‌شوند تا نيمه شب بيدار بمانند و مراقب مايملک مجازي‌شان باشند! البته اگر شاغل هستيد و کار ثابتي داريد، احتمالا کمتر فرصت انجام چنين بازي‌هايي را داريد.
نکند پرخاشگر شويد!
وقتي در مورد بازي‌هاي رايانه اي مبتني بر فناوري اطلاعات صحبت مي‌کنيم، هميشه بايد به اين نکته توجه کنيم که اولين تفاوت اين بازي‌ها با بازي‌هايي که در آنها مشارکت فيزيکي داريم اين است که فرد يک گوشه مي‌نشيند و با يک اکسسوري يا وسيله بازي‌اش را پيش مي‌برد و گاهي عامل سرعت، گاهي واکنش سريع و گاهي واکنش‌هاي ديگر در اين بازي‌ها دخيل است. بازي‌هاي استراتژيک به ۲ گروه تقسيم مي‌شوند؛ يکي بازي‌هايي که طراحي نويني دارند که در نهايت هيچ عامل خشونتي در آن دخيل نيست؛ بازيکن فقط با تفکر و برنامه‌ريزي، تلاش مي‌کند به سود و منافع بيشتري برسد و رفتارهاي مخرب و آسيب‌زننده در اين بازي‌ها وجود ندارد. حتي اگر در اين بازي‌ها کسي يارگيري کند و از ديگران همفکري بگيرد، به نوعي ذخيره کردن انرژي و نيروست. متاسفانه تعداد اين بازي‌ها در بازار کم است، اما در گروه ديگري از بازي‌هاي استراتژيک معمولا رفتارهاي مخرب ديده مي‌شود. رفتارهايي که شايد به نظر چندان مهم نباشند؛ مثلا بازيکن براي پيشبرد اهدافش فکرهايي مي‌کند و تصميم‌هايي مي‌گيرد اما در انتها وقتي نگاه مي‌کنيم، الگوهاي رفتارهاي پرخاشگرانه يا الگوهاي تجاوز به حقوق ديگران به وضوح در اين بازي‌ها ديده مي‌شود. اين موضوع را بايد در ذهن داشته باشيم؛ زماني که الگوي رفتارهاي مخرب در بازيکنان آموزش داده مي‌شود، اين الگوهاي رفتاري به‌صورت کاملا خودکار در گونه‌هاي رفتار فرد فعال مي‌شود. مطالعات مختلف نشان داده‌اند افرادي که در بازي‌هايي شرکت مي‌کنند که الگوهاي پرخاشگرانه در آنها وجود دارد، الگوي رفتاري پرخاشگرانه را دريافت مي‌کنند. اين موضوع اولين نکته قابل‌توجه در مورد بازي‌هاي استراتژيک است.
آنلاين‌ها، اعتيادآورترند!
نکته بعدي اين است که بعضي از اين بازي‌ها آنلاين هستند و برخي ديگر نه! برخي بازي‌هاي استراتژيک به صورت انفرادي و بدون نياز به اينترنت انجام مي‌شوند، بنابراين ديگران از نوع بازي فرد آگاه نمي‌شوند و او نيازي به رقابت و کار گروهي ندارد در نتيجه ممکن است عواملي مثل اعتراض والدين يا همسر مانع از ادامه يافتن بازي براي طولاني‌مدت شود. در اين شرايط فرد مي‌تواند با خيال راحت بازي‌اش را که مبتني بر نرم‌افزار است، تا هرجا که پيش رفته، ذخيره و رهايش کند، بنابراين احتمال اعتياد به اين نوع بازي‌ها کمتر مي‌شود، اما در بازي‌هايي که آنلاين و به‌صورت گروهي انجام مي‌شود، عامل زمان دست فرد نيست و توسط گروه مشخص مي‌شود، در نتيجه اگر فرد بخواهد از بازي خارج شود، احساس مي‌کند چيزي را از دست خواهد داد. فضاي رقابتي حاکم بر اين بازي‌ها ۲ نوع است؛ يکي رقابت با هم‌گروهي‌ها و ديگري رقابت با ساير گروه‌ها. اين ميزان رقابت باعث مي‌شود بازيکنان ديرتر فضاي بازي را ترک کنند و همين امر باعث تداوم اين فعاليت خواهدشد. وقتي احساس مي‌کنيم مخاطب‌هاي زنده‌اي داريم که شاهد فعاليت ما هستند و بايد آنها را در بازي شکست بدهيم، خشم و تهاجم افزايش مي‌يابد.
چرا معتاد ارتباط آنلاين مي‌شويم؟
بايد به اين نکته توجه کنيم که اين بازي‌ها محدوديت و انتها ندارند! بازيکن روي هر گزينه‌اي که کليک کند، با داستان‌هاي متفاوتي روبرو و به اين ترتيب حس کنجکاوي او تحريک مي‌شود و اگر گزينه‌هاي مختلف موجود در بازي را امتحان نکند، احساس ناتمامي مي‌کند؛ انگار وظيفه‌اي داشته که ناتمام رها کرده يا حتي حس مي‌کند حجم زيادي از چيزهايي که مي‌توانسته به دست بياورد، از دست داده! همين موضوع باعث تکرار رفتار و اعتياد مي‌شود. نکته ديگر اينکه وقتي اين بازي‌ها را در فضاي مجازي انجام مي‌دهيم، از آنجا که هيچ دامنه محدودي وجود ندارد، با هر اقدامي با يک پاسخ يا واکنش جديد روبرو مي‌شويم؛ فرض کنيد در يکي از همين بازي‌ها، ساعت ۲ نيمه شب، تعداد خاصي نيرو را براي جنگ به يکي از دهکده‌ها مي‌فرستيد و پيروز مي‌شويد يا مي‌توانيد غنيمت جنگي زيادي به دست آوريد و دهکده‌تان را گسترش دهيد. به اين ترتيب شما در نتيجه استراتژي برگزيده خود، يک بازخورد مثبت و يک پاداش دريافت کرده‌ايد. پس رفتار را تکرار مي‌کنيد تا پاداش بيشتري بگيريد و اين روند ادامه پيدا مي‌کند و به اعتياد منجر مي‌شود.
ببريد يا ببازيد، معتاد مي‌شويد!
اگر در يک بازي آنلاين به‌دليل يک استراتژي اشتباه شکست بخوريد، اين موضوع مانع از رفتار اعتيادي نمي‌شود! بلکه براي جبران شکست قبلي فعاليت‌هاي ديگري انجام مي‌دهيد تا بالاخره به نحوي پيروز شويد و در نهايت باز هم اعتياد پيش مي‌آيد، بنابراين فرد چه ببرد و چه ببازد، به بازي معتاد مي‌شود و اين دقيقا همان است که در اختلالي به‌عنوان «اختلال قماربازي» رخ مي‌دهد. کساني که قمار مي‌کنند، سرمايه اندکي را به بازي اختصاص مي‌دهند. اگر سرمايه اندکشان از دست برود، خشمي در آنها ايجاد مي‌شود و تلاش مي‌کنند سرمايه از دست رفته را بازيابند و طي همين تلاش است که برد يا باخت مجدد را تجربه مي‌کنند و اين چرخه اعتيادي شکل مي‌گيرد و ادامه پيدا مي‌کند. اگر هم برنده شوند و سرمايه‌‌شان افزايش پيدا کند، يعني پاداش گرفته‌اند پس همين کار را براي کسب پاداش و پاداش‌هاي بيشتر تکرار مي‌کنند و باز همان چرخه اعتيادي پيش مي‌آيد. اين موضوع در بازي‌هاي آنلاين هم ديده مي‌شود.
بازي را تعطيل کنيم؟
بايد يک قاعده کلي براي خودمان تعريف کنيم تا درگير اعتياد به اين بازي‌ها نشويم و آن، قاعده زمان است. به اين ترتيب فرد در طول ۲۴ ساعت، زمان مشخصي را تعريف مي‌کند تا بيشتر از آن براي بازي وقت نگذارد. توصيه جدي اين است که افراد براي بازي مداوم، بيش از ۳۰ تا ۴۵ دقيقه زمان صرف نکنند چراکه اين نوع بازي‌ها و اين نوع تمرکزها، تاثيراتي بر ديد کلي انسان و نيز عملکرد برخي از مناطق مغز دارد و اگر بازي‌هاي سرعتي باشند، بر پردازش سريع مغز اثر مي‌گذارند و فرد را با برخي مشکلات روبرو مي‌کنند.
بيشتر از ۲ ساعت، هرگز!
فراموش نکنيد که بيش از زمان گفته شده براي بازي‌هاي رايانه‌اي به‌خصوص بازي‌هاي آنلاين و گروهي وقت نگذاريد؛ در ضمن نهايت فرصتي که براي چنين بازي‌هايي به‌عنوان تفريح روزانه اختصاص مي‌دهيد، نبايد از سقف ۲ ساعت بيشتر شود. که اگر اين‌طور شد، در معرض شيوه زندگي ناسالم و کم‌تحرک قرار مي‌گيريد متعاقب آن با خطر چاقي، مشکلات متابوليسمي، آسيب‌ديدگي روابط اجتماعي، به خطر افتادن سيستم خانواده، کاهش رابطه با همسر، فرزندان و والدين، کاهش تمايل به ورزش و بازي‌هاي فيزيکي و در نهايت کسالت روبرو خواهيد شد. زماني مي‌توان گفت بازي‌هاي رايانه‌اي آنلاين و گروهي، بخشي از تفريحات سالم است که فرد معيارهايي مطابق با قواعد و قوانين سلامت تعريف و مطابق با همان معيارها در چنين فعاليت‌هايي شرکت کند. فراموش نکنيم که برخي الگوهاي شخصيتي مستعد رفتارهاي اعتيادي هستند. به همين علت افراد با چنين الگوهاي شخصيتي، بايد بيشتر از ديگران مراقب باشند که گرفتار اعتياد به بازي (و هر نوع اعتياد ديگري) نشوند. از جمله شاخصه‌هاي چنين افرادي اين است که وقتي به يک فعاليت (هر چه که باشد) گرايش پيدا مي‌کنند، نمي‌توانند اين فعاليت را رها کنند، به‌طوري که انجام آن فعاليت بخشي از زندگي روزمره‌شان مي‌شود.
وقتي در مورد بازي‌هاي رايانه اي مبتني بر فناوري اطلاعات صحبت مي‌کنيم، هميشه بايد به اين نکته توجه کنيم که اولين تفاوت اين بازي‌ها با بازي‌هايي که در آنها مشارکت فيزيکي داريم اين است که فرد يک گوشه مي‌نشيند و با يک اکسسوري يا وسيله بازي‌اش را پيش مي‌برد و گاهي عامل سرعت، گاهي واکنش سريع و گاهي واکنش‌هاي ديگر در اين بازي‌ها دخيل است. بازي‌هاي استراتژيک به ۲ گروه تقسيم مي‌شوند؛ يکي بازي‌هايي که طراحي نويني دارند که در نهايت هيچ عامل خشونتي در آن دخيل نيست؛ بازيکن فقط با تفکر و برنامه‌ريزي، تلاش مي‌کند به سود و منافع بيشتري برسد و رفتارهاي مخرب و آسيب‌زننده در اين بازي‌ها وجود ندارد. حتي اگر در اين بازي‌ها کسي يارگيري کند و از ديگران همفکري بگيرد، به نوعي ذخيره کردن انرژي و نيروست. متاسفانه تعداد اين بازي‌ها در بازار کم است، اما در گروه ديگري از بازي‌هاي استراتژيک معمولا رفتارهاي مخرب ديده مي‌شود. رفتارهايي که شايد به نظر چندان مهم نباشند؛ مثلا بازيکن براي پيشبرد اهدافش فکرهايي مي‌کند و تصميم‌هايي مي‌گيرد اما در انتها وقتي نگاه مي‌کنيم، الگوهاي رفتارهاي پرخاشگرانه يا الگوهاي تجاوز به حقوق ديگران به وضوح در اين بازي‌ها ديده مي‌شود. اين موضوع را بايد در ذهن داشته باشيم؛ زماني که الگوي رفتارهاي مخرب در بازيکنان آموزش داده مي‌شود، اين الگوهاي رفتاري به‌صورت کاملا خودکار در گونه‌هاي رفتار فرد فعال مي‌شود. مطالعات مختلف نشان داده‌اند افرادي که در بازي‌هايي شرکت مي‌کنند که الگوهاي پرخاشگرانه در آنها وجود دارد، الگوي رفتاري پرخاشگرانه را دريافت مي‌کنند. اين موضوع اولين نکته قابل‌توجه در مورد بازي‌هاي استراتژيک است.
آنلاين‌ها، اعتيادآورترند!
نکته بعدي اين است که بعضي از اين بازي‌ها آنلاين هستند و برخي ديگر نه! برخي بازي‌هاي استراتژيک به صورت انفرادي و بدون نياز به اينترنت انجام مي‌شوند، بنابراين ديگران از نوع بازي فرد آگاه نمي‌شوند و او نيازي به رقابت و کار گروهي ندارد در نتيجه ممکن است عواملي مثل اعتراض والدين يا همسر مانع از ادامه يافتن بازي براي طولاني‌مدت شود. در اين شرايط فرد مي‌تواند با خيال راحت بازي‌اش را که مبتني بر نرم‌افزار است، تا هرجا که پيش رفته، ذخيره و رهايش کند، بنابراين احتمال اعتياد به اين نوع بازي‌ها کمتر مي‌شود، اما در بازي‌هايي که آنلاين و به‌صورت گروهي انجام مي‌شود، عامل زمان دست فرد نيست و توسط گروه مشخص مي‌شود، در نتيجه اگر فرد بخواهد از بازي خارج شود، احساس مي‌کند چيزي را از دست خواهد داد. فضاي رقابتي حاکم بر اين بازي‌ها ۲ نوع است؛ يکي رقابت با هم‌گروهي‌ها و ديگري رقابت با ساير گروه‌ها. اين ميزان رقابت باعث مي‌شود بازيکنان ديرتر فضاي بازي را ترک کنند و همين امر باعث تداوم اين فعاليت خواهدشد. وقتي احساس مي‌کنيم مخاطب‌هاي زنده‌اي داريم که شاهد فعاليت ما هستند و بايد آنها را در بازي شکست بدهيم، خشم و تهاجم افزايش مي‌يابد.
چرا معتاد ارتباط آنلاين مي‌شويم؟
ببريد يا ببازيد، معتاد مي‌شويد!
اگر در يک بازي آنلاين به‌دليل يک استراتژي اشتباه شکست بخوريد، اين موضوع مانع از رفتار اعتيادي نمي‌شود! بلکه براي جبران شکست قبلي فعاليت‌هاي ديگري انجام مي‌دهيد تا بالاخره به نحوي پيروز شويد و در نهايت باز هم اعتياد پيش مي‌آيد، بنابراين فرد چه ببرد و چه ببازد، به بازي معتاد مي‌شود و اين دقيقا همان است که در اختلالي به‌عنوان «اختلال قماربازي» رخ مي‌دهد. کساني که قمار مي‌کنند، سرمايه اندکي را به بازي اختصاص مي‌دهند. اگر سرمايه اندکشان از دست برود، خشمي در آنها ايجاد مي‌شود و تلاش مي‌کنند سرمايه از دست رفته را بازيابند و طي همين تلاش است که برد يا باخت مجدد را تجربه مي‌کنند و اين چرخه اعتيادي شکل مي‌گيرد و ادامه پيدا مي‌کند. اگر هم برنده شوند و سرمايه‌‌شان افزايش پيدا کند، يعني پاداش گرفته‌اند پس همين کار را براي کسب پاداش و پاداش‌هاي بيشتر تکرار مي‌کنند و باز همان چرخه اعتيادي پيش مي‌آيد. اين موضوع در بازي‌هاي آنلاين هم ديده مي‌شود.
بازي را تعطيل کنيم؟
بايد يک قاعده کلي براي خودمان تعريف کنيم تا درگير اعتياد به اين بازي‌ها نشويم و آن، قاعده زمان است. به اين ترتيب فرد در طول ۲۴ ساعت، زمان مشخصي را تعريف مي‌کند تا بيشتر از آن براي بازي وقت نگذارد. توصيه جدي اين است که افراد براي بازي مداوم، بيش از ۳۰ تا ۴۵ دقيقه زمان صرف نکنند چراکه اين نوع بازي‌ها و اين نوع تمرکزها، تاثيراتي بر ديد کلي انسان و نيز عملکرد برخي از مناطق مغز دارد و اگر بازي‌هاي سرعتي باشند، بر پردازش سريع مغز اثر مي‌گذارند و فرد را با برخي مشکلات روبرو مي‌کنند.
فراموش نکنيد که بيش از زمان گفته شده براي بازي‌هاي رايانه‌اي به‌خصوص بازي‌هاي آنلاين و گروهي وقت نگذاريد؛ در ضمن نهايت فرصتي که براي چنين بازي‌هايي به‌عنوان تفريح روزانه اختصاص مي‌دهيد، نبايد از سقف ۲ ساعت بيشتر شود. که اگر اين‌طور شد، در معرض شيوه زندگي ناسالم و کم‌تحرک قرار مي‌گيريد متعاقب آن با خطر چاقي، مشکلات متابوليسمي، آسيب‌ديدگي روابط اجتماعي، به خطر افتادن سيستم خانواده، کاهش رابطه با همسر، فرزندان و والدين، کاهش تمايل به ورزش و بازي‌هاي فيزيکي و در نهايت کسالت روبرو خواهيد شد. زماني مي‌توان گفت بازي‌هاي رايانه‌اي آنلاين و گروهي، بخشي از تفريحات سالم است که فرد معيارهايي مطابق با قواعد و قوانين سلامت تعريف و مطابق با همان معيارها در چنين فعاليت‌هايي شرکت کند. فراموش نکنيم که برخي الگوهاي شخصيتي مستعد رفتارهاي اعتيادي هستند. به همين علت افراد با چنين الگوهاي شخصيتي، بايد بيشتر از ديگران مراقب باشند که گرفتار اعتياد به بازي (و هر نوع اعتياد ديگري) نشوند. از جمله شاخصه‌هاي چنين افرادي اين است که وقتي به يک فعاليت (هر چه که باشد) گرايش پيدا مي‌کنند، نمي‌توانند اين فعاليت را رها کنند، به‌طوري که انجام آن فعاليت بخشي از زندگي روزمره‌شان مي‌شود.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر