کندوله؛ روستایی از دوران آل بویه
یک کارشناس گردشگری روستایی استان کرمانشاه گفت: کندوله یکی از ۱۴ روستای هدف گردشگری استان کرمانشاه در شهرستان صحنه است که ویژگی‌های منحصر به فردی در حوزه گردشگری دارد.
خبرگزاری ایسنا: یک کارشناس گردشگری روستایی استان کرمانشاه گفت: کندوله یکی از ۱۴ روستای هدف گردشگری استان کرمانشاه در شهرستان صحنه است که ویژگی‌های منحصر به فردی در حوزه گردشگری دارد.
منوچهر پاشایی در گفت و گویی در این باره اظهارکرد: روستای کندوله یکی از روستاهای هدف گردشگری استان از توابع بخش دینور شهرستان صحنه کرمانشاه است که در ۶۲ کیلومتری شهر صحنه و ۸۰ کیلومتری مرکز استان کرمانشاه قرار دارد. این روستای زیبا از شمال به کوه «کوله بزرگ» و «دره قلعه»، از غرب به کوه «۱۶تپه» و از جنوب به کوه «پیر آفتاب» محدود می‌شود.
وی افزود: روستای کندوله در ناحیه کوهستانی استقرار یافته و آب و هوای آن معتدل و کوهستانی است.
پاشایی درباره قدمت این روستا اظهارکرد: برخی بناهای روستا را به «آل بویه» نسبت می‌دهند و گفته می شود این محل در اصل مکان قلعه «رکن الدوله» بوده که بعدها به صورت کندوله درآمده است. این نام در تلفظ محلی «کنوله» نامیده می‌شود.
این کارشناس گردشگری خاطرنشان کرد: بنا به روایتی دیگر «کند»در زبان ترکی به معنای ده است و چون این ده مرکز حکومت (الدوله) و جایگاه شاهزادگان ساسانی بوده به اختصار به کندوله تغییر نام یافته است.
وی ادامه داد: بناهای «امامزاده پیرافته»، «قلعه مردان» و آثار باقی مانده دیگر نشانگر قدمت و سابقه تاریخی این روستاست.
پاشایی اظهارکرد: مردم روستای کندوله به زبان کردی هورامی سخن می گویند، آنان مسلمان و پیرو مذهب شیعه جعفری هستند.
وی یادآور شد: الماس خان کندوله‌ای از شاعران نامدار این روستاست که دارای اشعاری زیبا و معنادار است.
این کارشناس گردشگری روستایی گفت: درآمد اکثر مردم روستا از باغداری و دامداری تامین می‌شود که در این روستا نیز قالی‌بافی رواج دارد. روستای کندوله در کوهپایه استقرار یافته و بافت مسکونی متمرکز دارد. این روستا معابر عریض دارد و دربرخی از آنها درختان بلند و نهرهای آب، فضای دلپذیری را به وجود آورده است. تاکستان‌های زیبا و متعددی که در فصل تابستان خوشه‌های انگور از تاک های آن آویزان می‌شود، مناظری بسیار جذاب پدید می‌آورد، همچنین باغات پلکانی واقع شده در دامنه کوه بر غنای این مناظر افزوده است.
پاشایی تصریح کرد: انواع درختان شامل کیکم، بلوط، گویج، بلالوک، ارژن و همچنین پونه، گل گاو زبان، گل کبود، گل ختمی، بومادران و گون که مصارف دارویی نیز دارند، دشت دینور را به ویژه در بهار و تابستان به بهشتی زیبا مبدل می‌سازند. این دشت زیستگاه انواع پرندگان و جانورانی مانند کبک، تیهو، گرگ، روباه و خرگوش است.
وی ادامه داد: بر فراز تپه بلند «پیرافته» بقعه امام زاده پیرافته قرار دارد که از بناهای روستا به شمار می رود. همچنین در حوالی دهکده کندوله بقعه «نوربخش» واقع شده که محوطه اطراف آن به عنوان گورستان روستا مورد استفاده قرار می گیرد. «قلعه مروان» نیز بر بالای کوه دره «قه لا» در شمال شرقی کندوله واقع شده و مردم کندوله معتقدند که این قلعه محل پنهان شدن مروان خلیفه اموی بوده است.
این کارشناس گردشگری روستایی اظهارکرد: مردم روستای کندوله همانند تمام ایرانیان در اعیاد بزرگ ملی و مذهبی به جشن و سرور می پردازند. برگزاری مراسم چهارشنبه سوری و عید نوروز از مهمترین مراسم مردم این روستاست. تعزیه در ماه محرم و برگزاری مراسم عزاداری عاشورا از مهمترین آیین های مذهبی روستا به شمار می روند. همچنین مهمترین صنعت دستی و هنری مردم روستا، بافت انواع قالی، با طرح های بومی (برگرفته از طرح های کردی) و طرح های غیربومی است و جنبه صادراتی دارند.
وی خاطرنشان کرد: رایج ترین بازی‌های روستای کندوله عبارتند از قل قلان، پلان، شال دورکی، هتل متل توپ فراری و زره مشتکی است. در میان این مردم موسیقی نیز جایگاه ویژه‌ای دارد و در اکثر مراسم و جشن‌ها همراه با نواختن ساز‌های محلی، مردم به رقص و پای کوبی می‌پردازد.
منوچهر پاشایی در گفت و گویی در این باره اظهارکرد: روستای کندوله یکی از روستاهای هدف گردشگری استان از توابع بخش دینور شهرستان صحنه کرمانشاه است که در ۶۲ کیلومتری شهر صحنه و ۸۰ کیلومتری مرکز استان کرمانشاه قرار دارد. این روستای زیبا از شمال به کوه «کوله بزرگ» و «دره قلعه»، از غرب به کوه «۱۶تپه» و از جنوب به کوه «پیر آفتاب» محدود می‌شود.
وی افزود: روستای کندوله در ناحیه کوهستانی استقرار یافته و آب و هوای آن معتدل و کوهستانی است.
پاشایی درباره قدمت این روستا اظهارکرد: برخی بناهای روستا را به «آل بویه» نسبت می‌دهند و گفته می شود این محل در اصل مکان قلعه «رکن الدوله» بوده که بعدها به صورت کندوله درآمده است. این نام در تلفظ محلی «کنوله» نامیده می‌شود.
این کارشناس گردشگری خاطرنشان کرد: بنا به روایتی دیگر «کند»در زبان ترکی به معنای ده است و چون این ده مرکز حکومت (الدوله) و جایگاه شاهزادگان ساسانی بوده به اختصار به کندوله تغییر نام یافته است.
وی ادامه داد: بناهای «امامزاده پیرافته»، «قلعه مردان» و آثار باقی مانده دیگر نشانگر قدمت و سابقه تاریخی این روستاست.
پاشایی اظهارکرد: مردم روستای کندوله به زبان کردی هورامی سخن می گویند، آنان مسلمان و پیرو مذهب شیعه جعفری هستند.
وی یادآور شد: الماس خان کندوله‌ای از شاعران نامدار این روستاست که دارای اشعاری زیبا و معنادار است.
این کارشناس گردشگری روستایی گفت: درآمد اکثر مردم روستا از باغداری و دامداری تامین می‌شود که در این روستا نیز قالی‌بافی رواج دارد. روستای کندوله در کوهپایه استقرار یافته و بافت مسکونی متمرکز دارد. این روستا معابر عریض دارد و دربرخی از آنها درختان بلند و نهرهای آب، فضای دلپذیری را به وجود آورده است. تاکستان‌های زیبا و متعددی که در فصل تابستان خوشه‌های انگور از تاک های آن آویزان می‌شود، مناظری بسیار جذاب پدید می‌آورد، همچنین باغات پلکانی واقع شده در دامنه کوه بر غنای این مناظر افزوده است.
پاشایی تصریح کرد: انواع درختان شامل کیکم، بلوط، گویج، بلالوک، ارژن و همچنین پونه، گل گاو زبان، گل کبود، گل ختمی، بومادران و گون که مصارف دارویی نیز دارند، دشت دینور را به ویژه در بهار و تابستان به بهشتی زیبا مبدل می‌سازند. این دشت زیستگاه انواع پرندگان و جانورانی مانند کبک، تیهو، گرگ، روباه و خرگوش است.
وی ادامه داد: بر فراز تپه بلند «پیرافته» بقعه امام زاده پیرافته قرار دارد که از بناهای روستا به شمار می رود. همچنین در حوالی دهکده کندوله بقعه «نوربخش» واقع شده که محوطه اطراف آن به عنوان گورستان روستا مورد استفاده قرار می گیرد. «قلعه مروان» نیز بر بالای کوه دره «قه لا» در شمال شرقی کندوله واقع شده و مردم کندوله معتقدند که این قلعه محل پنهان شدن مروان خلیفه اموی بوده است.
این کارشناس گردشگری روستایی اظهارکرد: مردم روستای کندوله همانند تمام ایرانیان در اعیاد بزرگ ملی و مذهبی به جشن و سرور می پردازند. برگزاری مراسم چهارشنبه سوری و عید نوروز از مهمترین مراسم مردم این روستاست. تعزیه در ماه محرم و برگزاری مراسم عزاداری عاشورا از مهمترین آیین های مذهبی روستا به شمار می روند. همچنین مهمترین صنعت دستی و هنری مردم روستا، بافت انواع قالی، با طرح های بومی (برگرفته از طرح های کردی) و طرح های غیربومی است و جنبه صادراتی دارند.
وی خاطرنشان کرد: رایج ترین بازی‌های روستای کندوله عبارتند از قل قلان، پلان، شال دورکی، هتل متل توپ فراری و زره مشتکی است. در میان این مردم موسیقی نیز جایگاه ویژه‌ای دارد و در اکثر مراسم و جشن‌ها همراه با نواختن ساز‌های محلی، مردم به رقص و پای کوبی می‌پردازد.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر