دندان‌هاي‌تان را نو نوار کنید!

به گزارش برترین ها در ايران ايمپلنت دندان حدود ۵۰ سال پيش در سوئد توسط پروفسور برنمارك اختراع شد و در ابتدا روي مدل‌هاي حيواني مورد آزمايش قرار گرفت و بعد از اين‌كه جواب آزمايش‌ها مورد تاييد پزشكان متخصص قرار گرفت عمل ايمپلنت دنداني روي انسان نيز انجام شد. خوشبختانه با پيشرفت‌هايي كه در سال‌هاي اخير در عرصه دندان‌‌پزشكي صورت گرفته اين اقدام از سال ۱۳۷۰ در ايران انجام مي‌شود و نتايج قابل توجهي داشته است. در جايي كه افراد به هر دليلي دندان‌هاي‌شان را از دست مي‌دهند براي جايگزيني دندان و بازسازي فك ايمپلنت انجام مي‌شود و درحقيقت جبران دندان‌هاي از بين رفته را مي‌كند و به لحاظ مكانيكي كار ريشه دندان را نيز انجام مي‌دهد.



جنس ايمپلنت عمدتا از فلز تيتانيوم است و جاي‌گذاري آن در چند مرحله مختلف انجام مي‌شود. در ابتدا تكه‌اي از اين فلز تيتانيوم به نام فيكسچر به شكل ريشه دندان داخل استخوان فك قرار مي‌گيرد و زماني طول مي‌كشد تا اين قسمت فلزي با استخوان فك جوش بخورد و با هم يكي شوند. اين مرحله در افراد مختلف متفاوت است و ممكن است يك ماه و شايد بيشتر طول بكشد. جايي كه بايد پيوند استخوان رخ دهد اگر پس از زمان طولاني‌تري نيرو وارد كنيم بايد زمان بيشتري را صبر كنيم تا فلز و استخوان با هم يكي شوند و به صورت يكپارچه درآيند. در مرحله بعدي جزو دوم ايمپلنت به نام اباتمنت روي فيكسچر نصب مي‌شود و كار تاج دندان تراش خورده را مي‌كند و در نهايت روي آن روكش قرار مي‌گيرد. اين نوع ايمپلنت به صورت ثابت است. نوع ديگري از ايمپلنت به صورت متحرك وجود دارد كه بيشتر براي كساني كه از پروتزهاي كامل دنداني استفاده مي‌كنند به كار برده مي‌شود يعني چند ايمپلنت در استخوان فك قرار داده مي‌ شود وبه اين ترتيب مي‌توان دندان‌ها را به نقاطي متصل كرد. معمولا بعضي از بيماران از پروتزهاي متحرك به دليل اين‌كه حركت مي‌كند و موقع غذا خوردن آ‌ن‌ها را اذيت مي‌كند شكايت مي‌كنند ولي با استفاده از ايمپلنت متحرك ولي محكم و بدون لغزش دندان‌ها به نقاطي وصل مي‌شوند و ديگر مشكلي براي بيمار به وجود نمي‌آيد به علاوه باعث جلوگيري از تحليل استخوان فك مي‌شود. وقتي دنداني داخل استخوان نباشد، غذا خوردن به مرور زمان باعث تحليل و كوچك شدن استخوان فك در آن ناحيه مي‌شود. درواقع علت اصلي انجام ايمپلنت در فضاهاي بي‌دنداني در ناحيه استخوان فك اين است كه اين روند ادامه پيدا نكند و استخوان در آن ناحيه تحليل نرود بنابراين جلوگيري از تحليل استخوان و عملكرد آن به عنوان ريشه دندان از مهم‌ترين نتايج ايمپلنت دنداني هستند.


كساني كه مي‌خواهند ايمپلنت انجام دهند بايد سن رشدشان كامل شده باشد در افرادي كه زير ۱۸ سال هستند به دليل اين‌كه استخوان آن‌ها هنوز درحال رشد است نمي‌توان از ايمپلنت استفاده كرد در غير اين صورت در اثر رشد استخوان فك در دندان‌هاي مجاور بعد از مدتي ناهماهنگي بين دندان‌ها ايجاد مي‌شود. بنابراين براي انجام ايمپلنت بايد سن رشد تمام شده باشد، بعد از آن ديگر محدوديت سني وجود ندارد و افراد با سنين بسيار بالا هم مي‌توانند در صورت داشتن شرايط بدني مناسب از ايمپلنت استفاده كنند. به هرحال دندان‌پزشك با انجام معاينات لازم و ارزيابي وضعيت سلامت جسمي بيمار عمل كاشت دندان را انجام مي‌دهد.



بايد توجه داشته باشيد كه عمل ايمپلنت در مورد دندان‌هايي است كه ديگر نمي‌توان آن‌ها را بازسازي كرد. ما در مورد ايمپلنت قانوني داريم كه مي‌گويد اگر پيش‌بيني مي‌كنيد كه مجبور مي‌شويد دنداني را تا كمتر از 5 سال آينده بكشيد بهتر است كار ديگري انجام ندهيد و آن را بكشيد و ايمپلنت ‌رويش انجام دهيد اما اگر آن دندان بيشتر از 5 سال دوام مي‌‌آورد و تا 10 سال نيز عمر آن طول مي‌كشد نيازي به كشيدن دندان نيست و همان را ترميم مي‌كنيم. پوسيدگي، مشكلات لثه و ناراحتي‌هاي ديگري كه غير‌قابل جبران و بازسازي باشند و البته بيماراني كه دندان‌شان را قبلا كشيده‌ و در آن ناحيه بي‌دندان هستند همگي از مواردي است كه مي‌توان از ايمپلنت در بازسازي آن‌ها استفاده كرد بنابراين هم زيبايي و هم عملكرد يك دندان جديد و زيبا به‌راحتي جبران مي‌شود.


بيمار بايد بعد از انجام ايمپلنت به‌طور مرتب به دندان‌پزشك خود مراجعه كند. يكي از اتفاقات شايعي كه بعد از انجام ايمپلنت مي‌افتد تحليل استخوان و التهاب لثه است. اگر بيمار مرتب به دندان‌پزشك مراجعه كند و تحت مراقبت باشد مي‌توان به‌راحتي از وخيم شدن وضعيت آن جلوگيري كرد. همانطور كه اشاره كرديم ايمپلنت از فلز ساخته شده و دندان دچار پوسيدگي نمي‌شود اما تحليل استخوان كه به دليل مشكلات لثه مي‌تواند در اطراف دندان اتفاق بيفتد، در اطراف ايمپلنت هم رخ مي‌دهد به همين دليل بيمار بايد بهداشت دهان و دندانش را به خوبي رعايت كند و به‌طور مرتب از مسواك و نخ دندان استفاده كند و البته به‌طور مرتب توسط پزشك معالج تحت‌نظر باشد تا مشكلي براي دندان‌هاي جديد پيش نيايد و از سلامت ايمپلنت خود اطمينان پيدا كند. بيماران بايد مراقب باشند تا نيروي بيش از حد به ايمپلنت وارد نكنند. وقتي براي بيماران ايمپلنت انجام مي‌دهيم در ابتدا پيشنهاد مي‌كنيم رژيم غذايي نرم را شروع كند. اگر تعداد ايمپلنت زياد باشد يعني حداقل يك‌چهارم يك بخش را پوشش دهد بيمار بايد از موادغذايي كه نرم هستند و به دندان‌هاي جديد فشار وارد نمي‌كنند شروع كند و بعد از مدتي به سمت رژيم غذايي سخت پيش رود در اين صورت تحمل نيروهاي زياد در استخوان فك به‌تدريج افزايش پيدا مي‌كند. كساني كه از ايمپلنت استفاده مي‌كنند بايد هميشه مثل دندان‌هاي طبيعي از آن‌ها مراقبت كنند و اين تصور اشتباهي است كه چون ايمپلنت انجام داده‌اند پس ديگر نيازي به مسواك و نخ دندان ندارند بلكه بيماران بايد در هر شرايطي دستورات بهداشت دهان و دندان و مراقبت‌هاي دوره‌اي را رعايت كنند.



بازسازي هر بخش معيوبي از بدن را پروتز مي‌گويند. اين پروتز مي‌تواند شامل بخشي از يك دندان باشد يا در همه دندان‌ها و حتي در بخشي از استخوان فك انجام شود. براي مثال مشكلاتي كه مي‌تواند در اثر جراحي، تصادفات يا تومورهاي سرطاني در بخش‌هاي مختلف بدن مثل چشم يا صورت به وجود آيد مي‌توان با انجام پروتزهاي مختلف آن‌ها را بازسازي كرد. وقتي قسمتي از دندان بشكند يا در اثر پوسيدگي از بين برود پزشك آن قسمت را خراش مي‌دهد و قالب مي‌گيرد و بخشي شبيه آن را از جنس فلز يا چيني مي‌سازد و در مرحله بعد آن قسمت را باند مي‌كند و بازسازي قسمت از بين رفته را انجام مي‌دهد. اگر يك دندان كشيده شود، 2دندان طرفين نيز روكش مي‌شوند و دندان جديد به آن‌ها متصل مي‌شود كه به آن يك بريج يا پل 3 واحدي مي‌گوييم. اگر تعداد دندان‌ها بيشتر باشد به آن پروتز متحرك مي‌گوييم يعني بخش بي‌دندان را توسط دندان‌هاي جديد پر مي‌كنيم. اين مرحله شامل بخشي است كه قسمتي از آن شبيه و به رنگ لثه است و بخشي ديگر به شكل دندان و از جنس آمپريل است و روي لثه قرار مي‌گيرد.



معمولا براي كساني كه جراحي لثه انجام داده‌اند يا مشكلات لثه دارند استفاده از مسواك نرم پيشنهاد مي‌كنيم. براي افرادي كه دندان‌هاي طبيعي دارند مسواك مديوم مناسب است. خصوصيت مسواك مناسب اين است كه لبه پرزهاي مسواك نبايد تخت باشد چون اين مورد باعث آزرده شدن دندان و لثه مي‌شود، درواقع لبه پرزها بايد گرد باشد كه البته اكثر كارخانه‌ها اين مورد را رعايت مي‌كنند. سعي كنيد تا مسواك‌تان را هر ۳ماه يك‌بار عوض كنيد تا هم از تميزي دندان‌هاي‌تان مطمئن باشيد و هم از آسيب ديدن آن‌ها جلوگيري كنيد.



اگر افراد مراقب بهداشت دهان و دندان‌شان باشند، روزي 3بار مسواك بزنند و از نخ دندان استفاده كنند به مشكل محل دندان برنمي‌خورند. يكي از خاصيت‌هاي قرارگيري دندان در دهان اين است كه به‌طور طبيعي خودش را تميز مي‌كند يعني زماني كه شما غذايي را وارد دهان‌تان مي‌كنيد و آن را قورت مي‌دهيد به خودي خود با جويدن و سرخوردن غذا روي دندان تا حدي مقداري از آن تميز مي‌شود و بعد از آن وقتي شما مسواك مي‌زنيد به‌طور كامل تميز مي‌شود. در بعضي حالات براي مثال يكي از دندان‌ها به خاطر حالات قرارگيري خود كمي عقب‌تر از بقيه دندان‌ها قرار دارد و متوجه مي‌شويد كه اين دندان معمولا از بقيه دندان‌ها زردتر يا تيره‌تر است دليل اين مسئله اين است كه آن دندان خاص خارج از رده اصلي بقيه دندان‌ها قرار گرفته و وقتي شما غذايي مي‌خوريد به طور طبيعي تميز نمي‌شود بنابراين در اينجا بايد با انجام ارتودنسي يا درمان‌هاي پروتز جاي دندان را تغيير دهيد تا در رديف اصلي دندان‌ها قرار بگيرد.

اختصاصی مجله اینترنتی برترین ها Bartarinha.ir