خانوادهها هوشیار باشند
کاسبی از نوع فوتبالی!
با اتمام فصل امتحانات و آغاز فصل تابستان خانوادهها به دنبال پر کردن اوقات فراغت فرزندانشان هستند و امسال هم بازیهای جامجهانی و درخشش ستارهها، مزیدی بر علت شد تا والدین رؤیای درخشش فرزندانشان را در ذهن بپرورانند.
با اتمام فصل امتحانات و آغاز فصل تابستان خانوادهها به دنبال پر کردن اوقات فراغت فرزندانشان هستند و امسال هم بازیهای جامجهانی و درخشش ستارهها، مزیدی بر علت شد تا والدین رؤیای درخشش فرزندانشان را در ذهن بپرورانند.
در این میان اگرچه باشگاههای ورزشی سطح شهر توان آموزش مهارتهای ابتدایی را دارد، اما اقتضائات جامعه مدرن و فرزندسالاری قرن بیست و یکم باعث شده تا والدین خواهان تربیت فرزندان خود با بهترین امکانات باشند. اینجاست که روی آوردن به مدارس فوتبال بهعنوان تنها محل مناسب اجتنابناپذیر خواهد بود.
مدارسی که با دریافت هزینههای هنگفت این سؤال را در ذهن برمیانگیزد که آیا دریافت هزینه با نوع خدمات ارائهشده تناسب دارد؟
سه ماهه عضو ملی خواهید شد!
«فوتبالیست ملی، به این مدرسه میآمد»، «آموزش اصولی زیر نظر فلان ستاره»، « فقط باشگاهی که میخواهی بازی کنی را انتخاب کن»، «لیگ برتر یا دسته یک؟» و صدها مدل از این جملات، تنها بخشی از تبلیغاتی است که این مؤسسات برای جذب هنرجو به کار میگیرند.
بیشک فراتر از آموزش اصولی و قواعد کاربردی، تبلیغات بخش اصلی کار این مدارس را تشکیل داده است. اگرچه عمده این مدارس ماهیانه و در فصل تابستان مشغول به کار هستند، اما در همین مدت محدود هم مدعیاند میتوانند فرزندان را به بهترین باشگاهها و لیگها روانه کنند
با نگاهی به کارنامه این مدارس و افرادی که هماکنون ستارههای فوتبال بهحساب میآیند، میتوان با صراحت گفت که بازده و خروجی آنها تقریباً صفر است. بدون تعارف این مدارس جز منفعت برای افرادی که در این نهادها به فعالیت مشغول هستند، در پی نخواهد داشت. این در حالی است که مدارس تخصصی فوتبال در کشورهای صاحبنام این رشته، در قالب باشگاههای رسمی خلاصه میشود.
تفاوت این مدارس با دیگر موسسات در این است که فصلی نبوده و در تمام طول سال فعالاند؛ از طرفی چون دید تجاری به این مدارس حاکم نیست میتوان انتظار داشت که اغلب بازیکنانی که در این مدارس آموزش میبینند در آینده جذب تیمهای رده سنی مختلف آن باشگاه شوند.
با چقدر ستاره شویم؟
یقیناً هیچیک از مدارسی که ادعا میکنند میتوانند زمینههای موفقیتان را فراهم کرده و شما را در نیل به اهداف فوق یاری کنند، مجانی برایتان کاری انجام نخواهند داد. هزینه نسبتاً بالا شهریه در قبال خدمات ارائهشده است؛ اگرچه در قانون این مدارس، مدیران رتبهبندی میشوند تا با توجه به درجه مربیگری و سابقه کارشان، مبلغی را در قبال آموزش دریافت کنند، اما شهریه رسمی برای این مدارس تعریف نشده و مدیران هرچقدر که تیغشان ببرد از والدین پول میگیرند.
یکی از مدیران این باشگاه در گفتگویی بیان داشت: آموزش اصول فوتبال زیر نظر بهزاد داداشزاده است و تضمین خواهیم کرد که هنرجو در کمترین زمان ممکن اصول کلی را یاد خواهد گرفت.
بر اساس همین توضیحات، ثبتنام اولیه به مبلغ ۳۵۰ هزار تومان است که علاوه بر این هنرجو باید برای یک سال هرماه ۱۴۰ هزارتومان پرداخت کند.
همچنین در صورت انجام بازیهای بین باشگاهی، ورودی هر بازی ۱۲۰ هزار تومان است که اخذ خواهد شد.
مدیر یکی دیگر از باشگاهها پایتخت که مدعی تربیت فوتبال دوستان برای تیمهای دسته یک بود، اظهار داشت: مسابقات باشگاهی در چمن ورزشگاه آزادی برگزار خواهد شد که هزینه ورودی هر دانشآموز در هر مسابقه 35 هزار تومان است؛
این مدیر در پاسخ به این سؤال که آیا علاوه بر باشگاه، مدرسه فوتبال هم هستید یا خیر؟ گفت: ما باشگاهی هستیم که مجوز لازم برای مدرسه فوتبال را دارد.
با مجموع هزینههای بیمه، پیراهن و برگزاری سه روز کلاس در هفته و به قول این مدیر آموزش در فول امکانات، هزینه ابتدایی ثبتنام 1 میلیون تومان و ماهیانه 170 هزار تومان خواهد بود.
بر اساس گفتههای چندی از مدیران امکانات، زمان، درجه مربیگری از مهمترین فاکتورهایی هستند که بر اساس آن هر مدرسه شهریه را تعیین میکند؛ به همین دلیل است که در میان باشگاههای فوتبال شهریه کل از 500 هزار تا 5 میلیون تومان برای چند ماه یا یک سال متغیر است.
در این میان هستند مؤسساتی که با امکاناتی رؤیایی بهاندازه خرید یک ماشین صفر شهریه دریافت میکردند و در مقابل هم هستند والدینی که با تصور درآمدهای چند صدمیلیونی فرزندان از ستاره شدن در آینده حاضر به پرداخت این هزینهها بودند.
به گفته نادر فریاد شیران با اشاره به هدف خاص برخی مدارس فوتبال میگوید: مبنای شهریهای برای کار مدارس تهران وجود ندارد و تازه اگر هم باشد کسی خود را پایبند به آن نمیداند. جالب آنکه بعضاً دیده شده در ابتدای ثبتنام از بچهها در مدارس فوتبال، به آنها فرمی داده میشود که اطلاعات آن، همهچیز را از جمله وضع شغلی و مالی خانوادهها در بر میگیرد.
این مسئله نیز با هدف خاص صورت میگیرد تا مسئولان مدارس فوتبال بتوانند با توجه به شرایط مالی هر بازیکن به طرق مختلف از والدین آنها پول دریافت کنند.
شهریههای دلبخواهی و مجوزهای سلیقهای
بررسیها حاکی از آن است که 800 مدرسه دولتی و غیردولتی فوتبال در کشور فعالیت میکنند.
این در حالی است که در قانون تعریف شده برای اخذ مجوز اینگونه مدارس از تعیین دقیق شهریهها خبری نیست. حتی مدیران این مدارس هم معتقدند که دریافت شهریه دلبخواهی است و مدرسهای اگر امکانات بهتری داشته باشد میتواند پول بیشتری بگیرد.
در همین راستا، علیرضا سلیمی عضو کمیسیون آموزش مجلس گفت: این نوع باشگاهها که نام مدارس هم بر خود گذاشتهاند زیر نظر وزش و جوانان بوده و در برخی موارد هماهنگیهایی با وزارت آموزشوپرورش انجام میدهند.
وی با اشاره به سلیقهای بودن رفتار اینگونه مدارس ادامه داد: علیرغم اینکه در سراسر کشور شاهد فعالیت اینگونه مدارس هستیم اما خروجی آنها اصلاً مشخص نیست.
سلیمی افزود: متأسفانه نبود نظارت و قوانین برای اخذ مجوز سبب رشد این مدارس شده است؛ بهطوریکه شخصاً مدرسهٔ فوتبالی را سراغ دارم که با اجاره یک اتاق چند متری، مشابه مدارس دیگر به اخذ شهریه دلبخواه میپردازد.
نظارت از نوع فرمالیته
بدون تعارف مدارس فوتبال کشور، بیش از آنکه توجه به پرورش استعدادها و شکوفایی آن داشته باشند، با ردیف کردن نام ستارههای این ورزش همچون مدرسه فوتبال مرحوم ناصر حجازی تا مدرسه فوتبال امیر قلعهنویی، محمد پنجعلی، فرشاد پیوس، بهزاد داداشزاده، محمود کلهر و غیره (مربیان و بازیکنان شناختهشدهای که شاید تنها اسمشان پای این مدارس باشد، چه در غیر این صورت خودشان اصلاً حضور فیزیکی ندارند) به اخاذی از والدین پرداخته و نکته درخور توجه عدم نظارت بر این مراکز است.
وحید امیری، بازیکن سابق تیمهای وحدت و استقلال تهران که اکنون بهعنوان مدیر مدرسه فوتبال فعالیت دارد، با اشاره به وضعیت نابسامان مدارس فوتبال معتقد است: متأسفانه هیئت فوتبال تهران به موضوع مهم نظارت بهمنظور جلوگیری و برخورد با تخلفهای صورت گرفته توجهی ندارد و کار به حال خود رها شده است. بیشک وقتی نظارتی نباشد زمینه هرگونه تخلفی هست و اصولاً اگر همهچیز سر جای خود قرار داشت، امروز شاهد این نبودیم که سودجویان و دلالان مسئول مدارس فوتبال شوند.
وی میگوید: متأسفانه الآن نظارت در حد صفر است و متمرکز نبودن مدیریتها در کنار چند قانونی موجود نیز باعث شده تا زمینه برای سوء مدیریتها فراهم شود. شاید اگر این نظارتها در مسیر قانونی خود انجام شود و کسی نیز از زیر بار مسئولیت شانه خالی نکند، میتوان وضع نابسامان موجود را ساماندهی کرد.
فساد در مدارس فوتبال، کار را به کمیسیون کشاند!
همین چند روز پیش بود که رئیس کمیسیون اصل نود از پیگیریهای این نهاد در خصوص فساد در مدارس فوتبال خبر داد. در همین زمینه محمدعلی پورمختار گفت: پرونده فساد در فوتبال مدتی پیش در کمیسیون اصل ۹۰ مجلس شورای اسلامی تشکیل شد و کمیته سلامت اداری کمیسیون یادشده در حال پیگیری و نهایی کردن گزارش مربوط به این پرونده است.
نماینده مردم همدان در مجلس شورای اسلامی خاطرنشان کرد: مهمترین بحثی که در رابطه با این مدارس در دستور کار قرار گرفته عدم تناسب شهریهها با خدماتی است که ارائه میشود. بسیاری از این مدارس با اسم مربی و بازیکنان مشهور اقدام به تأسیس و دریافت شهریههای هنگفت از والدین میکنند.
وی ادامه داد: بحث دوم مربوط به شخصیتهایی است که برخی از این مدارس با آنها توافق کرده و باعث شده تا اولیا به اسم شخص از نظر اخلاقی و فنی به مدرسه اعتماد کنند؛ درحالیکه هیچ خدماتی از آن شخص بهعنوان مجری به دانشآموزان داده نمیشود.
پورمختار در پایان از ذکر مورد سوم خودداری و تأکید کرد: بههیچوجه هماکنون امکان باز کردن این موضوع وجود نداشته و تمامی مباحث را بهصورت یکجا گزارش خواهیم کرد.
ارسال نظر