چگونه در اتاق نشیمن، فضای غذاخوری هم داشته باشیم؟

این روزها، دیگر خانه‌ها چندان بزرگ نیستند. خانه‌هایی که اتاق‌های متعدد با کاربری‌های متفاوت داشته باشند، این‌ روزها کمتر پیدا می‌شود. بیشتر ما در آپارتمان‌های کوچک و جمع‌وجور زندگی می‌کنیم و چندین فضای متفاوت را با کاربری‌های گوناگون در یک اتاق کوچک طراحی و تفکیک کرده‌ایم. و این در واقع یکی از مهم‌ترین اصول دکوراسیون داخلی است یعنی استفاده بهینه و نتیجه بخش از یک فضای کوچک. مثلا اینکه در اتاق نشیمن فضایی را برای مطالعه در نظر بگیریم و یا این که در اتاق خواب، فضایی را برای رسیدگی به کارهای شخصی فراهم کنیم.


همان‌طور که در تصویر اول مشاهده می‌کنید، در یک اتاق واحد، دو کاربری متفاوت طراحی شده است. در این اتاق، فضای نشیمن و غذاخوری در کنار یکدیگر قرار دارد. شما هم می‌توانید به همین سادگی در خانه‌های کوچک امروزی این دو فضا را در کنار یکدیگر و در یک اتاق درنظر بگیرید. با کمی دقت در این تصویر متوجه می‌شوید که رنگ زمینه اتاق از طیف رنگ‌های خنثی است؛ یعنی رنگ دیوارها به رنگ خاکستری میانه و رنگ پوشش کف به رنگ قهوه‌ای بسیار تیره و پرده‌ها هم به رنگ سفید هستند. در این شرایط برای تغییر رنگ زمینه، باید از رنگ‌های تند و متضاد در وسایل اتاق استفاده شود. به رنگ کاناپه راحتی دقت کنید. رنگ نارنجی کاناپه برای همین منظور و به خاطر رنگین کردن فضا مورد استفاده قرار گرفته است.


استفاده از پس‌زمینه‌ای با طیف رنگ‌های خنثی، فضایی آرام و آرامش‌بخش را خلق می‌کند و مانند تصویر، استفاده از رنگ‌های تند و متضاد در کنار این رنگ‌های خنثی رنگ و نشاط را به این فضا اضافه می‌کند. در کنار کاناپه بزرگ نارنجی می‌توانید مبلمان حصیری را ببینید که سبک غیررسمی را به فضای نشیمن داده است. در پشت این فضای نشیمن، میز مستطیل چهارنفره را مشاهده می‌کنید که برای غذا خوردن از آن استفاده می‌شود. صندلی‌های اطراف این میز هم حصیری هستند که فضایی راحت و بی‌آلایش را برای غذا خوردن فراهم ساخته‌اند. تابلوهای روی دیوار هم از دیگر عناصر دکوراتیوی هستند که هماهنگی را مابین اجزای میز غذاخوری و میز قهوه‌خوری که در مقابل مبلمان نشیمن قرار دارد ـ پدید آورده‌اند.


یکی از اصولی‌ترین کارها در ایجاد فضای غذاخوری، نورپردازی صحیح است. در اتاق مورد بحث، نورپردازی از بالای میز غذاخوری و توسط چراغ‌های آویزان پایین‌تاب انجام گرفته است. این نوع چراغ‌ها می‌توانند سطح میز و اطراف آن را به طور کامل روشن کنند. شما می‌توانید از این منابع نوری در آشپزخانه‌ها و بر روی میزهای غذاخوری استفاده کنید. نحوه استفاده استاندارد از این نوع چراغ‌ها به این گونه است که فاصله سطح میز با لامپ باید ۷۵ سانتی‌متر باشد. اگر لامپ این نوع چراغ‌ها پیدا و قسمت زیرین چراغ باز باشد، باید آن را تا آنجایی پایین بیاورید که نورِ مستقیم لامپ به چشم کسی که پشت میز نشسته است نتابد. قطر چراغ آویخته باید دست کم حدود ۶۰ سانتی متر کمتر از قطر میز زیر چراغ باشد. رعایت همه این جزئیات برای این است که توازن و تناسب در چیدمان اتاق رعایت شود.

منبع : Decorationnews.com