۹+۵ چهره برتر ورزش ایران در سال ۹۵
در آستانه آغازسال جدید شمسی نگاهی میاندازیم به چهرههای برتر ورزش ایران در سالی که به پایان آن نزدیک و نزدیکتر میشویم.
سیامند رحمان - به خودش حمله کرد!
قویترین مرد جهان... سالهاست این عنوان را با خود یدک میکشد و در پارالمپیک با زدن رکوردهای باورنکردنی و حیرتانگیز باز هم به مدال طلای المپیک رسید. برای مسابقه او تمام بلیتها از قبل به فروش رفته بود و در سالن هم جای سوزن انداختن نبود. سیامند رحمان در نخستین حرکت خود درخواست وزنه ٢٧٠ کیلوگرمی را داشت که با مهار آن طلای خود را قطعی کرد. چرا نزدیکترین درخواست به او توسط وزنهبردار اردن صورت گرفت که برای حرکت نخست ٢٣٠ کیلوگرم را درخواست داده بود.
در صحنه المپیک ریو، ٣ ملیپوش تکواندو ایران که نفرات اول رنکینگ جهانی در وزن خود بودند همگی از گردونه مسابقات حذف شدند. اما تیمملی بانوان و مردان آذربایجان تحت هدایت مربی شناختهشده ایرانی به یک مدال طلا در بخش مردان و برنز در بخش زنان دست یافت و شگفتیساز شد. بعد از المپیک مدیران فدراسیون تکواندو ایران مهماندوست را خائن خطاب کردند و حاشیههای زیادی هم به خاطر این درگیریها به وجود آمد. با این حال او مزد زحماتش را از رئیسجمهوری آذربایجان با دریافت نشان لیاقت دریافت کرد.
صدرنشینی مقتدرانه در گروه اول انتخابی جامجهانی ٢٠١٨ روسیه و کسب ١١ امتیاز از ٥ بازی دور رفت مسابقات بدون دریافت حتی یک گل خورده، شکست دادن چندباره کرهجنوبی و عملکرد خیرهکنندهای که باعث شد این تیم قدرتمند در بازی با ایران حتی یک موقعیت گل هم نتواند داشته باشد، رسیدن تیمملی به یک بلوغ تاکتیکی، جوانگرایی، ادامه داشتن عنوان بهترین تیم آسیا و صعود قابل توجه تیمملی در رنکینگ بهترینتیمهای جهان همه و همه حاصل زحمات کارلوس کیروش و همکاران او است. تیم کیروش به قدری از ثبات فنی برخوردار شده که او این قدرت را دارد در بازیهای مختلف ترکیب تیم را عوض کند اما هیچ مشکلی در عملکرد ایران به وجود نیاید. درست مثل همان اتفاقی که در بازی با ازبکستان در تاشکند رخ داد و مرد پرتغالی بسیاری از ستارههای اصلی تیمملی را نیمکت نشین کرد و درنهایت هم یک سه امتیاز ارزشمند را کسب کرد.
بامداد روز جمعه ٣٠ مردادماه بود که اکثر مردم ایران پای گیرندههای خود بیدار نشسته بودند، به عشق موفقیت دختری ١٨ساله که قرار بود تاریخ را ورق بزند و اولین بانوی مدالآور ورزش ایران در المپیک باشد. کیمیا علیزاده بدون هیچ تردیدی چهره سال ورزش ایران است. او در المپیک برنز گرفت. مدالش نسبت به سایر مدالهای ارزشمند دیگر، لذت دیگری داشت. درواقع جنس برنز او از طلا هم برای مردم ایران ارزشمندتر بود. این دختر ١٨ ساله با وجود داشتن مصدومیت و درد شدید، به نمایندگی از زنان کشورش نشان داد با تمام محدودیتها و ناملایمتیها میشود نام زن ایرانی را در دنیای ورزش آنطور که شایسته است بر سر زبانها انداخت.
بدون حاشیه، ساده و بسیار کمتوقع و کسی که اولینها توسط او رقم خورد. محمد ناظمالشریعه تأثیرگذارترین مربی فوتبال و فوتبال ایران در سال گذشته بود، اما توجه زیادی به موفقیت او نشد. این مربی هدایت تیمی را برعهده داشت که با بدترین امکانات، بدترین برنامهریزی و بدترین حمایت مالی و معنوی از سوی فدراسیون فوتبال بهعنوان قهرمان آسیا در جامجهانی فوتسال ٢٠١٦ کلمبیا شرکت کرد. اتحاد و همدلی که ناظمالشریعه در تیم به وجود آورد عامل موفقیت شد و پسران تاریخساز فوتسال ایران توانستند با شایستگی بسیار به مقام سومی این رقابتها برسند که یک موفقیت تاریخی در ورزش ایران به حساب میآمد.
یک وزنهبردار عجیب و غریب چینی سایه به سایه او پیش میرفت. تبدیل شده بود به یک کابوس استرس آور برای تمام مردم کشور که منتظر اولین طلای المپیک کاروان ایران بودند. وزنهبردار چینی از شش بازی که روی تخته آمد فقط در حرکت سوم یکضرب و دو ضرب موفق عمل کرد و با رکورد زدن طلا را برای خودش قطعی کرده بود. حالا همه چیز بستگی به حرکت آخر قهرمان ایران داشت که آمده بود مدال برنز المپیک ٢٠١٢ لندن را در المپیک ریو به طلا تبدیل کند. کیانوش رستمی به روی تخته آمد و با جابهجا کردن رکوردهای جهان و المپیک یک سجده شکر به جای آورد و سپس به سمت دوربینها و مردم تعظیم کرد و با آن لبخند شیطنتآمیز قهرمانانهاش به مدال طلا رسید تا به روند ناکامیهای ورزشکاران ایران و ناراحتیهای مردم پایان بدهد. آن هم بعد از مدتها تلاش شبانهروزی و تمرین به صورت انفرادی.
مقام چهارمیاش در المپیک با درخشش خیرهکنندهای که داشت آنقدر برای مردم اهمیت داشت که او را بهعنوان یک قهرمان ساده و دوستداشتنی در قلب خود جای دادند. وقتی در نیمهنهایی در حق او ناداوری شد و دستش از مدال نقره یا طلا کوتاه ماند، همه آنهایی که تصویر اشکهایش را دیدند با او غصه خوردند و آنها هم برای قهرمان جدید خود اشک ریختند. مجتبی عابدینی بدونشک پدیده سالهای اخیر ورزش ایران است. آن هم در رشتهای که هیچکسی تصور نداشت ورزشکاران ما در المپیک و مسابقات جهانی بتوانند حرفی در آن برای گفتن داشته باشند.
کماندار معلول بانوی ایرانی که توانست سهمیه حضور در مسابقات المپیک را هم به دست بیاورد و پرچدار کاروان ایران در المپیک باشد، او باوجود تلاش بسیار نتواست افتخارآفرینی خود را در المپیک کامل کند اما همانطور که انتظار میرفت در پارالمپیک باز هم مثل دوره قبل به مدال طلا رسید. او همیشه یک شعار بسیار مهم را در مراسمهای داخل و خارج از کشور به مردم با این مضمون که «معلولیت، محدودیت نیست» اعلام میکند و با اراده آهنین و انگیزه بسیار زیادی که دارد به دنیا نشان داد که این شعار یک واقعیت مطلق است و با معلولیت هم میتوان در کار خود بهترین بود.
در آستانه بازیهای آسیایی اینچئون بود که خبر آمد دوپینگ او مثبت اعلام شده است. آنروزها کمتر کسی فکرش را میکرد چندسال بعد با طلای المپیک ٢٠١٦ برزیل بازگشت با شکوه داشته باشد.کسی که با داشتن مدال طلای آسیا، یکسال قبل از این فاجعه در المپیک ٢٠١٢ لندن هم با اینکه امید زیادی به کسب مدال داشت، در هر سه حرکت یک ضرب وزنه را انداخت و از گردونه مسابقات حذف شد. با این وجود دوپینگ باعث محرومیت دوسالهاش شد. کابوسی که باعث شد مدتها خودش را در خانه پدری حبس کند و قید آمدن به کوچه و خیابان را بزند.
قبل از اینکه فینال جامجهانی باشگاههای جهان یا فینال مسابقات جام ملتهای آسیا را قضاوت کند، همه فکر میکردند هدفی که بهترین داور تاریخ فوتبال ایران از آن حرف میزند یک رویای دستنیافتنی خواهد بود. اما ادامه موفقیتهای علیرضا فغانی در سال ١٣٩٥ به همه نشان داد که دست یافتن به این رویا با اینکه خیلی سخت است اما با ارادهای که او از خودش نشان داده نشدنی نیست. فغانی که در لیگ برتر با قدرت تا به اینجا بهترین داور بوده به قدری درخشش داشت که فینال فوتبال المپیک بین تیمهای آلمان و برزیل را هم با تصمیم فیفا قضاوت کرد.
طلای المپیک او شیرینی خاصی برای مردم برای اهالی کشتی داشت. آخرین بار علیرضا دبیر در المپیک ٢٠٠٠ سیدنی توانسته بود برای کشتی آزاد ایران مدال طلا به دست بیاورد. اما حسن یزدانی ٢١ساله در اولین حضور خود در المپیک با کشتیهای ناب و جذاب حریفان خود را یکی پس از دیگری با ضربه فنی از پیش رو برداشت. در فینال هم مقابل گدیف روس یک کشتی بسیار سخت را انجام داد و باوجود خونریزی و وقفههایی که در مسابقه توسط حریف روس ایجاد میشد، در نهایت از تکنیک و انگیزه جوانیاش بهره برد و با شکست دادن گدیف به مدال طلای المپیک در وزن ٧٤ کیلوگرم کشتی آزاد رسید.
عبدالله ویسی نتوانست آنطور که از او انتظار میرود بعد از اینکه هدایت سپاهان را در لیگ برتر فصل جاری برعهده گرفت موفق باشد و با مشکلات زیادی در این تیم روبهرو بوده است. اما کار بزرگ او با قهرمان کردن استقلالخوزستان از مهمترین اتفاقهایسال جاری فوتبال و ورزش ایران بود. ویسی مربی ساده و کم ادعا آبیپوشان خوزستانی را با بدترین شرایط مالی و مدیریتی بهعنوان قهرمانی رساند و اکثر شاگردانش را بهعنوان ستارههای نوظهور به فوتبال ایران معرفی کرد. درست است که بیشتر تلاش او در استقلال خوزستان در سال گذشته اتفاق افتاد، اما او با حفظ روند روبهرشد تیمش این تیم را در لیگ برتر با شایستگی کامل به قهرمانی رساند تا دست به کاری بزرگ زده باشد.
«مراقب عادتت باش که شخصیتت میشود». برای نوشتن از پرسپولیسی که در دوسال اخیر بهترین تیم فوتبال ایران بوده است باید به این جمله توجهی ویژه داشت. تیمی که به نباختن، بردن، امید داشتن، صدرنشین بودن، فوتبال خوب بازی کردن و دوستداشتنی بودن عادت کرده است. عادتی خوب که یک شخصیت بزرگ از پرسپولیس به همه نشان داده است. اما معمار این پرسپولیس قدرتمند که بدونشک با این شرایط چند هفته مانده به پایان لیگ قهرمانیاش را با اقتدار مسجل خواهد کرد کسی نیست جز پروفوسور برانکو ایوانکوویچ!
مدتهاست که نام سارا سادات خادمالشریعه بیش از هر نام دیگری در شطرنج ایران شنیده میشود. قهرمانی ١٩ساله که پدیده شطرنج بانوان ایران و جهان است. سارا اولین شطرنجباز بانوی ایرانی است که علاوه بر کسب درجه استاد بزرگ بانوان، در ۱۸سالگی و در هشتادوچهارمین کنگره شطرنج جهان توانست عنوان استاد بینالمللی شطرنج را به دست آورد. مقامی که پیش از آن، تنها توسط شطرنج بازان مرد ایران کسب شده بود. سارا در این مدت افتخار شکست دادن جمعی از ستارگان و بزرگان شطرنج ایران را در کارنامه خود ثبت کرده است. او در سال ٢٠١٤ برای اولینبار در تاریخ شطرنج ایران موفق به کسب عنوان نایب قهرمانی جوانان جهان (دختران) شده است.
ارسال نظر