تبعات تلخ المپیک در کشورهای جهان سوم
همانطور که المپیک برای برخی از ورزشکاران میتواند به یک سکوی پرتاب تبدیل شود و مسیر زندگی آنها را به سوی خوشبختی تغییر دهد، در برخی از کشورها نیز ورزشکاران بعد از بازگشت از المپیک سرنوشت تلخی پیدا میکنند.
دستگیری المپیکیهای زیمباوه!
کاروان ٣١ نفره ورزشکاران زیمباوه در شرایطی راهی المپیک شد که مسئولان سیاسی این کشور امید زیادی به افتخارآفرینی ورزشکاران خود داشتند. در طی ١٦ روز رقابت ورزشکاران در المپیک زیمباوه در هیچ رشتهای موفق به کسب مدال نشد و حالا خبر میرسد که رئیسجمهوری این کشور دستور دستگیری تمامی المپینهای زیمباوه را داده است. روبرت موگابه، رئیس جمهوری زیمبابوه دراینباره میگوید: «ما پول کشور را هدر دادیم و ورزشکارانی مثل موش را به المپیک فرستادیم. اگر آماده نیستید برای چه به المپیک میروید؟ آنها حتی مس یا قلع هم کسب نکردند چه برسد به مدالهای دیگر. پس ما برای چه پول کشور را صرف این ورزشکاران کنیم و هدر دهیم؟ اگر میخواستیم چند نفر را غربال میکردیم و به برزیل میفرستادیم تا سرود کشورمان را بخوانند و در مراسم افتتاحیه رژه بروند.»
سرنوشتی مشابه در شرق آسیا
یکی دیگر از کشورهایی که با ورزشکاران خود برخورد عجیبی داشته و البته قبلا نیز سابقه چنین اقداماتی را داشته، کرهشمالی است. رئیسجمهوری این کشور که انتظار حداقل ٥ مدال طلا را ورزشکاران کرهشمالی داشته، حالا شدیدا به خاطر عقب ماندن از کرهجنوبی عصبانی است و دستور داده تا المپیکیهای این کشور برای کار در معدن استفاده شوند. البته تفاوت ورزشکاران کرهشمالی این است که مدال آوران صاحب جایزه میشوند و فقط ناکامها شرایط سختی را سپری خواهند کرد.
این کجا و آن کجا؟
رفتار سیاسی با ورزشکاران در کشورهای جهان سوم قطعا مورد تأیید هیچ فردی در دنیا نیست اما اگر این رفتار را با اتفاقاتی که بعد از المپیک در کشورمان رخ داده، مقایسه کنیم، به نکات جالبی دست پیدا خواهیم کرد. جدا از اینکه هیچ وقت رفتار بدی با ورزشکاران المپیکی ایران رخ نداده، حتی نفراتی که در کسب مدال ناکام بودند، با بهانههای مختلف تقصیر شکست را برگردن نمیگیرند. از سوی دیگر برخی از ورزشکاران که اعتقاد دارند با ناداوری حذف شده اند، انتظار بالایی از مسئولان دارند و میخواهند به اندازه مدال آوران پاداش بگیرند. البته حمایت از ورزشکاران اتفاق مثبتی است اما بد نیست ما که همیشه خودمان را با دنیا مقایسه میکنیم، گاهی هم به مسائل منفی نگاه کنیم و قدر داشتههایمان را بدانیم.
نظر کاربران
واقعا ینی بجایی رسیدیم که بجای مقایسه خودمون با کشورهای اروپایی که روش های اونارو الگو قرار بدیم برای کسب مدال خودمونو با رابرت موگابه دیکتاتور و کره شمالی عقب افتاده مقایسه میکنید؟!
لابد انتظارم دارید چون مهدی خدابخشی و فرزان عاشورزاده و ... رو به معدن نفرستادن برا کار خوشحال باشیم؟!
واقعا که!!
البته این داشته ها بخاطر مردمه وگرنه اگه به دولت بود که همشونو ...