برزخی به نام All - in - one PC

مکینتاش پدر کامپیوترهای All-in-one

شاید بتوان اپل را پدر All-in-Oneها دانست. نخستین مکینتاش‌های این شرکت در سال 1980 میلادی و آی‌مک‌ که تولیدش به اواخر سال 1990 میلادی بر می‌گردد، نمونه‌ای از سابقه طولانی اپل در تولید چنین دسک‌تاپ‌هایی است. iMacهای اپل علاوه بر طراحی زیبا، کارکرد بسیار خوبی هم دارند. طرح اولیه All-in-oneهای اپل بر اساس صفحه‌نمایش‌های لامپ تصویری (CRT) بود و همه اتصالات دستگاه زیر صفحه‌نمایش تعبیه شده بودند. اما با آمدن فناوری LCD و کوچک و باریک شدن نمایشگرها، All-in-oneها نیز LCD شدند و همه اتصالات را به پشت پانل منتقل کردند. این مساله علاوه بر جمع‌وجور شدن، باعث زیباتر دیده شدن آنها نیز شد. All-in-one PC زائیده طراحی نسل جدید و در واقع نوعی دسک‌تاپ با نیازمندی‌ها و قابلیت‌های مشابه است. تنها تفاوت آنها تعداد اجزای تشکیل دهنده‌شان است. جعبه سخت‌افزاری کامپیوترهای All-in-one یا همان Case، درون نمایشگر آنها جاسازی شده و آن را به قلب دستگاه تبدیل کرده است. یکی شدن کیس و مانیتور کمک شایانی به کمتر اشغال شدن فضا می‌کند. اما باعث محدود شدن توان و حرارت این نوع کامپیوترها نیز هست که فقط می‌توانند از پردازنده لپ‌تاپ استفاده کنند.


بدون شک مانیتورهای بزرگی که شبیه جعبه‌های مربعی شکل هستند و فضای زیادی را اشغال می‌کنند دیده‌اید! صفحه‌نمایش‌ کامپیوترهای رومیزی که یک کِیس بزرگ‌تر هم کنارشان هست و کلی ورودی و خروجی برای اتصالات مختلف دارند. شاید خودتان هم نمونه‌ای از دسک‌تاپ‌ها را داشته یا هنوز هم دارید. البته انتظار می‌رفت تا به حال این نوع کامپیوترها منسوخ شده باشند اما همچنان هستند و بر بقایشان نیز اصرار دارند. اما کمی متحول شده‌اند، یعنی دیگر محدود به سه بخش اصلی صفحه‌نمایش، کِیس و اتصالات نیستند. شرکت‌های سازنده دسک‌تاپ، کم‌کم به تولید نمایشگرهای بزرگ اقدام کردند. این بزرگ شدن باعث شد برخی از آنها، کِیس را داخل مانیتور جا بدهند و کامپیوترهای All-in-one را بسازند. کامپیوترهای رومیزی یکپارچه و بدون کِیس در ابتدا بزرگ بودند و قیمت بالایی داشتند اما به مرور به دلیل افزایش تعداد کاربران و خریداران لپ‌تاپ، نِت‌بوک و تبلت‌ - به دلیل اندازه کوچک - تصمیم گرفتند بر تولید این دسک‌تاپ‌های جمع‌وجور تمرکز کنند.



امروزه بیشتر تولیدکنند‌گان All-in-one، بیشتر بر طراحی این کامپیوترها متمرکز شده‌اند و لمسی بودن صفحه‌نمایش را جزو روال عادی تولیداتشان قرار داده‌اند. حتی برخی از مدل‌ها به نمایشگرهای چندلمسی مجهز هستند و به کاربر امکان استفاده با دو انگشت را می‌دهند.
خوب است بدانید بیشتر All-in-oneها به صورت داخلی بلندگو، وب‌کم و امکان اتصال بی‌سیم به شبکه دارند.



این که چرا باید کامپیوتر رومیزی بدون کِیس بخریم وقتی کارکردی مشابه لپ‌تاپ دارد! این که آنها قابلیت حمل ندارند و بزرگ‌تر از نوت‌بوک هستند یا این که از نظر کارایی و عملکرد هیچ شباهتی با انوع رایج کامپیوترهای رومیزی ندارند سوالاتی هستند که ممکن است برای هر کدام از ما پیش بیایند.
خوب، همه این صحبت‌ها درست هستند و نمی‌توان به آنها پاسخی قطعی داد. خریدن یا نخریدن این دستگاه‌ها بستگی به کاربر و نوع نیاز او دارد. بدون شک کاربری که قدرت و توان کامپیوتر برایش مهم‌تر از هر چیز دیگری است و محدودیت جا هم ندارد، بهتر است میان کامپیوترهای رومیزی معمولی به دنبال گزینه مناسب بگردد. اما فردی که جایی برای نگه‌داری دسک‌تاپ ندارد، باید بین دو گزینه لپ‌تاپ و All-in-one یکی را انتخاب کند. چه کسی All-in-one را انتخاب می‌کند؟
از آنجا که All-in-one را می‌توان به نوعی بزرخ بین دسک‌تاپ و لپ‌تاپ دانست، یعنی کارایی کامپیوترهای رومیزی و قابلیت حمل لپ‌تاپ را ندارد، خرید آن فقط برای افرادی مناسب است که جا کم دارند و قصد حمل کامپیوتر را ندارند.



برای اطلاع کاربرانی که علاقه‌‍مند به خرید کامپیوترهای رومیزی یکپارچه (All-in-one) هستند باید بگوییم در حال حاضر، در این زمینه شرکت‌های معتبری همچون اپل، سونی، ایسر، اچ‌پی، ایسوس و MSI در بازار ایران حضور دارند.
برای اطلاعات بیشتر می‌توانید به جدولی مراجعه کنید که در ادامه آورده شده است. این جدول حاوی محصولات برندهای معتبر و محدوده قیمتی آنها در ایران است.