۶ پیش‌بینی عجیب‌وغریب برای آینده گوشی‌های هوشمند

مجله دیجی کالا: سال‌ها قبل، از گوشی فقط برای کارهای ساده‌ای مانند تماس گرفتن و ارسال پیامک استفاده می‌کردیم. ولی این صنعت تغییر و تحولات زیادی را پشت سر گذاشته است. گوشی‌های هوشمند امروزی از ویژگی‌های جذابی مانند نمایشگرهای لمسی بزرگ، دوربین‌های فوق‌العاده و قابلیت‌هایی مانند تشخیص چهره سه‌بعدی بهره می‌برند. حالا غیر از تماس گرفتن، گوشی‌های هوشمند برای انواع و اقسام کارها مانند گوش کردن به موسیقی، وب‌گردی، بازی کردن و تماشای ویدیوها مورد استفاده قرار می‌گیرند.

اگر ۲۰ سال قبل به کاربران موبایل می‌گفتید که ۲۰ سال بعد چنین قابلیت‌های امکان‌پذیر می‌شود، مطمئناً کمتر کسی حرف‌های شما را باور می‌کرد. در آن دوران، پیش‌بینی چنین قابلیت‌هایی شاید فقط در آثار علمی-تخیلی دیده می‌شد. با توجه به سرعت پیشرفت این فناوری، در این مطلب می‌خواهیم با چاشنی واقعیت کمی خیال‌پردازی کنیم. در ادامه، ۶ پیش‌بینی عجیب‌وغریب را برای آینده گوشی‌های هوشمند در ۲۰،۳۰ یا حتی ۵۰ سال آینده مطرح می‌کنیم. پیش‌بینی‌هایی که شاید هیچ‌کدام محقق نشوند.

کنترل از طریق ذهن

روزی روزگاری، تنها از طریق کیبوردهای فیزیکی می‌شد از گوشی‌ها استفاده کرد. بعدها، نمایشگرهای لمسی جایگزین این کیبوردها شدند. با وجود سرویس‌هایی مانند گوگل اسیستنت و سیری اپل، حالا می‌توانیم بسیاری از کارها را تنها با صدای خود انجام دهیم. احتمالاً مرحله بعدی این تکامل، بهره‌گیری از ذهن برای کنترل گوشی‌ها است. با بهره‌گیری از این تکنولوژی، بدون نیاز به استفاده از دست یا صدا، صرفاً با بهره‌گیری از ذهن خود می‌توانید از گوشی استفاده کنید. به‌عنوان مثال می‌توانید اپلیکیشن‌های موردنظر خود را باز کنید یا حتی با استفاده از افکارتان، عکس‌ها را ویرایش کنید و انجام دیگر کارهایی مانند ارسال پیامک، کنترل روشنایی نمایشگر و غیره.

با بهره‌گیری از این مشخصه، سرعت استفاده از گوشی‌های هوشمند تا حد زیادی افزایش می‌یابد. دیگر لازم نیست برای هر کاری انگشت خود را بر نمایشگر قرار دهید و در کسری از ثانیه می‌توانید صرفاً با بهره‌گیری از فکر خود، وظایف مذکور را انجام دهید. اگرچه هنوز سال‌های زیادی با عملی کردن چنین ایده‌ای فاصله داریم، ولی دانشمندان در این زمینه به پیشرفت‌های خوبی رسیده‌اند. در سال گذشته، شرکت فیسبوک بخش جدیدی را افتتاح کرد که وظیفه اصلی کارکنان آن، توسعه تکنولوژی‌ای است که به کاربران اجازه می‌دهد با بهره‌گیری از ذهن خود، تایپ کنند. هدف آن‌ها، امکان‌پذیر کردن سرعت تایپ ۱۰۰ کلمه در دقیقه است که ۵ برابر سریع‌تر از میانگین سرعت تایپ در گوشی‌های هوشمند محسوب می‌شود. دانشمندان شاغل در دانشگاه MIT مشغول توسعه‌ای دستگاهی به نام AlterEgo هستند که به افراد اجازه می‌دهد تنها با افکار خود، با کامپیوترها مکالمه کنند.نحوه‌ی عملکرد این محصول را می‌توانید در ویدیوی زیر مشاهده کنید.

شارژ بی‌سیم از راه دور

با وجود تمام پیشرفت‌های صورت گرفته، هنوز هم گوشی‌های هوشمند از لحاظ عمر باتری حرف زیادی برای گفتن ندارند. حتی اگر از گوشی پرچم‌دار و گران‌قیمتی مانند میت ۲۰ پرو استفاده کنید که از باتری ۴۲۰۰ میلی‌آمپر ساعتی بهره می‌برد، باز هم در نهایت به‌طور میانگین از دو روز شارژ بهره می‌برید. بعد از اتمام شارژ، یا باید سیم مربوط به آن را به شارژر وصل کنید یا اگر از شارژ بی‌سیم پشتیبانی می‌کند، آن را بر روی پد شارژ بگذارید.

در آینده چنین مواردی دستخوش تغییر خواهد شد. در حال حاضر شرکت‌های زیادی مانند Energous مشغول توسعه‌ی تکنولوژی شارژ بی‌سیم از راه دور هستند. در حال حاضر، این شرکت‌ها می‌خواهند تکنولوژی‌هایی را عرضه کنند که مثلاً گوشی‌ها در فاصله‌ی ۱ متری نسبت به شارژر، شارژ شود. اما بیایید از این هم فراتر برویم.

آینده‌ای را تصور کنید که شارژرها بتوانند گجت‌ها را تا فواصل زیادی شارژ کنند. این شارژرها مانند برج‌های مخابراتی می‌توانند در مناطق مختلفی قرار بگیرند و انواع و اقسام گوشی‌های هوشمند را همواره شارژ کنند. این شارژرها آن‌قدر قدرتمند خواهند بود که باتری گوشی شما هیچ‌وقت به پایین‌تر از ۱۰۰ درصد نخواهد رسید.

چنین تکنولوژی‌ای محدود به گوشی‌ها نخواهد بود. بلکه می‌تواند انواع و اقسام گجت‌ها مانند لپ‌تاپ‌ها، هدفون‌های بلوتوثی و ساعت‌های هوشمند را هم شارژ کند. در آینده‌ی نه‌چندان دور، اتومبیل‌های الکتریکی همه‌گیر می‌شوند و چنین برج‌هایی می‌توانند شارژ این اتومبیل‌ها را هم تأمین کنند.

گوشی‌های ارتجاعی

در ماه‌های اخیر، گوشی‌های تاشو سروصدای زیادی ایجاد کرده‌اند و مدتی قبل، اولین گوشی تاشو،Royole FlexPai، معرفی شد و به‌زودی شرکت‌هایی مانند سامسونگ، ال‌جی و هواوی هم نخستین گوشی‌های تاشو خود را معرفی خواهند کرد. در دهه‌های آینده، شاید شاهد عرضه‌ی گوشی هوشمند ارتجاعی باشیم، گوشی‌هایی که با کشیدن دو سر آن‌ها، به اندازه‌ی موردنظر ما می‌رسند.

این نوع طراحی، به کاربران اجازه می‌دهد که مثلاً هنگام تماشای ویدیوها آن را بزرگ کنند و برای گذاشتن آن در جیب، اندازه گجت مذکور را کاهش دهند. برای عملی شدن چنین ایده‌ای، بیشتر قطعات داخلی هم باید ارتجاعی باشند. کاملاً واضح است که محدودیتی برای بزرگ کردن گوشی وجود خواهد داشت. اگر این محدودیت مثلاً حدود ۵۰ درصد اندازه فعلی گوشی باشد، این یعنی می‌توانید یک گوشی ۶ اینچی را به گوشی ۹ اینچی تبدیل کنید.

در حال حاضر برخی از شرکت‌ها مشغول توسعه نمایشگرهای ارتجاعی هستند ولی تا زمانی که چنین گوشی‌هایی عملی شوند، فاصله زیادی داریم. سامسونگ سال گذشته چنین نمایشگری را نشان داد که تا ۱۲ میلی‌متر از فرورفتگی پشتیبانی می‌کند و در تصویر بالا می‌توانید آن را مشاهده کنید. البته این نمایشگر خیلی سریع به وضعیت اولیه خود برمی‌گردد. محققان دانشگاه میشیگان موفق به ساخت مدار مجتمع ارتجاعی شده‌اند که می‌تواند ساخت چنین گجت‌هایی را امکان‌پذیر کند.

رنگ‌های متغیر

گوشی‌های هوشمند در رنگ‌های مختلفی عرضه می‌شوند و اگر اهل استفاده از کیس نباشید، انتخاب فقط یک رنگ می‌تواند کاری سخت باشد. رنگ‌های مشکی، نقره‌ای و سفید هرچند کلاسیک هستند، ولی در عین حال خسته‌کننده و تکراری محسوب می‌شوند. رنگ‌های قرمز، صورتی و سبز اگرچه گوشی را شاخص‌تر می‌کنند، اما می‌توانند ظاهر گوشی را تا حدی شبیه به اسباب‌بازی‌ها کنند. با توجه به این موضوع، احتمالاً برای گوشی‌های هوشمند آینده دیگر لازم نیست که فقط به یک رنگ خاص بسنده کنیم.

گوشی هوشمندی را تصور کنید که از پنل پشتی کاملا شفافی که می‌تواند نور را به‌صورت کامل جذب کند، بهره می‌برد. در این پنل LED تعبیه شده و به‌راحتی می‌توانید رنگ آن را با توجه به حال و هوای خود تغییر دهید. به‌عنوان مثال زمانی که رنگ نارنجی را انتخاب می‌کنید، رنگ پنل پشتی به‌طور کامل نارنجی می‌شود.

این تکنولوژی به کاربران اجازه می‌دهد که به راحتی و به دفعات نامحدود، رنگ بدنه گوشی خود را تغییر دهند. همچنین مثلاً می‌توانند کاری کنند که با توجه به ساعت موردنظر، رنگ گجت تغییر یابد. در ضمن با بهره‌گیری از چند LED می‌توان حالت گرادیانت بدنه گوشی‌هایی مانند هواوی P۲۰ پرو را شبیه‌سازی کرد. با پیشرفت تکنولوژی، مطمئناً جنس این پنل‌ها ضدضربه خواهد بود و بدون هیچ‌گونه نگرانی از افتادن گوشی و شکسته شدن آن، می‌توان از آن‌ها استفاده کرد.

ترکیب اولد و جوهر الکترونیکی

نمایشگرهای اولد برای کارهایی مانند تماشای ویدیوها و انجام بازی‌ها بسیار ایدئال هستند، اما برای مواردی مانند مطالعه چندان مناسب نیستند. برای مطالعه، نمایشگرهای جوهر الکترونیکی مانند مواردی که در کتاب‌خوان‌های آمازون استفاده شده، انتخاب بسیار بهتری محسوب می‌شوند. اگرچه برخی از گوشی‌های مجهز به نمایشگرهای اولد می‌توانند محتوا را سیاه‌وسفید کنند، ولی باز هم از لحاظ راحتی مطالعه به پای نمایشگرهای جوهر الکترونیکی نمی‌رسند.

با توجه به این موضوع، با ترکیب فناوری اولد و جوهر الکترونیکی، دیگر نیازی به استفاده از کتاب‌خوان‌های الکترونیکی نخواهد بود. با یک ضربه ساده، نمایشگر اولد به نمایشگر جوهر الکترونیکی بدل می‌شود و به‌راحتی می‌توانید متون موردنظر خود را مطالعه کنید. در ضمن جوهر الکترونیکی انرژی بسیار اندکی را مصرف می‌کند و به همین خاطر می‌تواند منجر به بهبود عمر باتری گوشی شود.

متأسفانه، در حال حاضر عملی کردن چنین ایده‌ای غیرممکن است. اپل در سال ۲۰۱۱ چنین ایده‌ای را در سر داشت و پتنت مربوط به آن را ثبت کرد اما هنوز چنین محصولی روانه‌ی بازار نشده است. در حال حاضر گوشی‌هایی وجود دارند که از هر دو تکنولوژی بهره می‌برند، ولی این دو مورد هنوز در یک نمایشگر واحد ترکیب نشده است.

گوشی YotaPhone 3 در جلو از نمایشگر AMOLED و در پشت از نمایشگر جوهر الکترونیکی بهره می‌برد. ساعت هوشمند TicWatch Pro به کاربران اجازه می‌دهد برای بهبود عمر باتری، بین نمایشگر LCD و اولد سوئیچ کنند. اما این موارد ذکر شده، موفق به ارائه‌ی تکنولوژی نمایشگر هیبریدی نشده‌اند و شاید در دهه‌های آینده بتوانیم چنین چیزی را مشاهده کنیم.

آیا در آینده گوشی‌های هوشمند کماکان وجود دارند؟

گوشی‌های هوشمند آینده احتمالاً شکل و شمایل کاملاً متفاوتی خواهند داشت و از قابلیت‌های بسیار بیشتری بهره می‌برند. به‌عنوان مثال، شاید عینک‌های هوشمند جایگزین گوشی‌ها شوند. البته می‌دانیم که شاهد عرضه و شکست گوگل گلس بوده‌ایم، ولی چیزی که مدنظر ما است، یک عینک هوشمند بسیار پیشرفته محسوب می‌شود.

چنین عینکی، در هنگام دریافت تماس، نام طرف مقابل را نمایش می‌دهد و بدون بهره‌گیری از هدفون می‌توانید صدای او را بشنوید. برای این کار، می‌توان از فناوری القای استخوانی یا یک فناوری پیشرفته‌تر استفاده کرد. همچنین آن‌ها به‌راحتی می‌توانند موسیقی پخش کنند، ایمیل‌ها و پیامک‌ها را نمایش دهند و برای مسیریابی به کاربر کمک برسانند. تمام این اطلاعات، با بهره‌گیری از فناوری واقعیت افزوده در جلوی چشم کاربران نمایش داده می‌شود.

البته، چنین عینکی از دوربین بسیار پیشرفته‌ای بهره می‌برد. هنگام ثبت عکس، فریم موردنظر به نمایش درمی‌آید و با فکر کردن به این عمل، عکس موردنظر ثبت می‌شود. به لطف فناوری واقعیت افزوده، با بهره‌گیری از این عینک‌ها می‌توانید فیلم تماشا کنید، بازی کنید و در وب مشغول گشت‌وگذار شوید. این یعنی دیگر به تلویزیون نیازی نخواهید داشت. با بهره‌گیری از این گجت‌ها، می‌توانید هولوگرام‌های ۳ بعدی افراد مختلفی را در منزل خود مشاهده کنید.

تعداد زیادی از کمپانی‌ها مشغول توسعه‌ی عینک‌های هوشمند هستند. به غیر از گوگل، اینتل هم در سال جاری عینک هوشمندی را نمایش داد می‌توانست مواردی مانند مسیرها و نوتیفیکیشن‌ها را نمایش دهد. البته متأسفانه اینتل از توسعه این فناوری دست کشیده است. یکی از کمپانی‌های تحت حمایت آمازون به نام North مشغول ساخت یک عینک هوشمند به نام Focals است که احتمالاً تا مدتی دیگر روانه‌ی بازار می‌شود. در همین زمینه نباید هدست‌های واقعیت ترکیبی مانند هولولنز مایکروسافت را از قلم بیندازیم که نمایش هولوگرام‌های مختلفی را امکان‌پذیر می‌کند.برای مشاهده‌ی قابلیت‌های این هدست، بهتر است ویدیوی زیر را تماشا کنید.

به همین خاطر عینک هوشمندی که مدنظر ما است، علاوه بر توانایی‌های گوشی‌های هوشمند از قابلیت نمایش هولوگرام‌ها و دیگر قابلیت‌های مشابه بهره می‌برد. چنین ایده‌ای بسیار جذاب است ولی بیایید از این هم فراتر برویم. کامپیوتر کوچکی را تصور کنید که در مغز شما قرار می‌گیرد. این یعنی بدون نیاز به گجت جداگانه، می‌توانید تماس بگیرید، اطلاعات مختلفی را مشاهده کنید و دیگر موارد این‌چنینی. البته چنین ایده‌ای یادآور سریال علمی-تخیلی تیره و تاریک Black Mirror است و به همین خاطر شاید مورد استقبال افراد قرار نگیرد.

سال گذشته، ایلان ماسک شرکتی به نام Neurolink را تأسیس کرد که در حوزه‌ی تکنولوژی «بندهای عصبی» (neural lace) فعالیت می‌کند. آن‌ها می‌خواهند الکترودهایی را بسازند که در مغز انسان تعبیه شود تا افراد بتوانند مستقیماً با کامپیوتر ارتباط برقرار کنند. این تکنولوژی همچنین به افراد اجازه می‌دهد افکار مختلفی را دانلود و آپلود کنند. با توجه به چنین تحقیقاتی، باید بگوییم که در آینده هر چیزی امکان‌پذیر است. ولی برای عملی شدن بسیاری از این ایده‌ها، حداقل باید چند دهه منتظر بمانیم.

در این مطلب تلاش کردیم که پیش‌بینی‌های عجیب‌وغریبی از آینده‌ی گوشی‌های هوشمند ارائه دهیم. شما چه فکر می‌کنید؟ به نظر شما در دهه‌های آینده گوشی‌های هوشمند به کدام سمت و سو خواهند رفت؟