۱۲ تغییر تلفن های هوشمند در سال ۲۰۱۳

نارنجی: نوآوری در جنبه های مختلف زندگی انسان گسترش می یابد و خود را به طرق مختلف نشان می دهد. اما در حالی که سرعت پیشرفت آن در برخی رشته ها کند است، در برخی شاخه ها هر سال شاهد "دو برابر شدن اعداد" هستیم.

اگر از دور به منظره کلی بنگریم، می توان الگوهایی از گرایش های مصرف کنندگان، شرکت ها و صنایع را دریافت که هر یک به نوبه خود بر مسیر آینده بازار تاثیر می گذارند. در ضمن، برای شهود آنها نیازی به تحقیقات آکادمیک نیست.

در ادامه مطلب به گرایش هایی که در سال ۲۰۱۳ خود را در خواست کاربران یا در تجارت شرکت های سازنده تلفن های هوشمند نشان داده اند، بپردازیم.


۱. عمر باتری بهبود می یابد، ولی نه با سرعت کافی

از وقتی تلفن ها هوشمند شدند، عمر باتری آنها دغدغه شد و به شارژ زدن شان اعصاب کاربران را نازک کرد. وقتی از نزدیکان خود بپرسید که در بین عوامل مورد نظرشان برای خرید تلفن هوشمند، کدام یک اهمیت بیشتری دارند، حتما در کنار مواردی مثل برند، طراحی، اندازه و قدرت پردازشی، عمر باتری را نیز با تاکید خواهید شنید. رد خور ندارد!

در این مسیر علم شیمی هنوز که هنوز است راهکاری انقلابی را به شرکت ها و مصرف کنندگان بدهکار مانده. اما همزمان، بزرگ شدن نمایشگر تلفن ها فضای بیشتری را برای استفاده از باتری های بزرگتر فراهم آورده. پس در حالی که شیمی در مانده، راهکارهای طراحی و ایده پردازی به کمک می آیند تا موقتا رو به جلو باشیم.

این روزها شرکت ها، تلفن های هوشمند ۵ اینچی در بازار می ریزند و پول درو می کنند. باتری LG G۲ و گلکسی نوت ۳ زبانزد کاربران قدرتی هستند و یک روز کار سنگین را به راحتی دوام می آورد. در سوی دیگر شرکتی مثل اپل را داریم که ترجیح داده حجم و ضخامت و وزن آیفون را چندان تغییر ندهد تا طراحی محصولش از عوامل جانبی کمتر تاثیر بپذیرد.

به عنوان یک کلیت، شکی در این نیست که فعلا تا چند سال آینده، کاهش در مصرف انرژی سخت افزار تلفن های هوشمند، بهترین راهکار است و در اصل استراتژی دوم به اولویت اول نائل آمده. تا زنده باشیم و برسد آن روزی که باتری ها ۷ روز هفته همراهی مان کنند.


۲. تلفن های هوشمند بالاخره از تلفن های همراه جلو زدند!

صادقانه باید گفت نگاه کردن به عکس بالا، نوستالژی بزرگی است. بالاخره فروش تلفن های هوشمند از تلفن های همراه (غیرلمسی با دکمه های فیزیکی) جلو زده و این خبر خوشی است. حالا کودکان بیشتری از اول در دنیای لمسی بار می آیند و همین ها هستند که آینده را متفاوت رقم می زنند.

هرگز پیش بینی استیو جابز درباره آنچه بر سر کامپیوترهای رومیزی خواهد آمد را شنیده اید؟ هر چند جایگاه تلفن های همراه سنتی ممکن است کمی تفاوت داشته باشد، ولی می توان انتظاری مشابه را برای آنها نیز داشت.

والت ماسبرگ: «آیا تبلت قرار است جایگزین نهایی لپتاپ باشد؟ تبلت به عنوان یک فورم فکتور، نه فقط آیپد.»

استیو جابز: «می دانی... دارم سعی می کنم یک مقایسه خوب داشته باشم. وقتی ما یک ملت زمین دار بودیم همه وسایل نقلیه، خودروهای باری بودند. چون نیازمان در مزارع چنین چیزی بود.

اما وقتی استفاده از وسایل نقلیه در مراکز شهری شروع شد، یعنی وقتی امریکا شروع کرد به تبدیل شدن به جوامع شهری متعدد، وسایل نقلیه هم پر استفاده تر شدند. [در نتیجه] نوآوری هایی مثل خطوط حمل و نقل شهری و جعبه دنده را داشتیم که قبلا برای مان اهمیت ندشتند.

خودروهای باری همچنان وجود خواهند داشت و ارزشی زیادی برای ما دارند، ولی فقط معدودی از افراد به آنها وابسته خواهند داشت... به نظرم [برای دنیای کامپیوتر هم] عازم چنین مقصدی شده ایم. آیا قدم بعدی آیپد است؟ کی می داند؟ آیا تغییر بزرگ در یک یا پنج یا هفت سال دیگر رخ می دهد؟ کسی چه می داند. ولی من فکر می کنم جهت کلی، همین خواهد بود.»


۳. هزینه هایی که کاهش می یابند، ارزشی که بالا می رود

درست است که ال جی و گوگل نکسوس ۵ را تنها در کشورهای تحت پوشش گوگل پلی با قیمت زیر ۴۰۰ دلار عرضه می کنند ولی موتو جی که نمایشگری با تراکم پیکسل مشابه آیفون دارد چطور؟ تلفن های چینی که برای فتح دنیا بر دو بال قیمت ارزان و مشخصات رقابتی تکیه خواهند کرد چطور؟

هرگز تنوع در قیمت و انتخاب به فراوانی امروز نبوده. در حالی که بعضی ها مشغول کوبیدن بر سر و کله همدیگر و اثبات برتری برند مورد علاقه شان هستند، دیگران از این آزادی انتخاب لذت می برند و وضع باز بهتر هم خواهد شد. بنشینید و تماشا کنید که شرکت ها بر سر جذب شما دعوا می کنند، و شمای مصرف کننده امکانات بیشتری به ازای پولی که می پردازید به کف می آورید.


۴. نمایشگر Full HD 1080P و فراتر از آن

از الآن کاملا مسیر آینده مشخص است؛ از سال ۲۰۱۳ و رزولوشن 1080p به سال ۲۰۱۴ و رزولوشن 1440p یا 2K می رویم و سال پس از آن هم نوبت به 2160p یا 4K می رسد.

شاید چنین پیشرفتی مضحک و شوخی وار به نظر برسد ولی نقشه راه شرکت های بزرگ سازنده نمایشگرهای موبایل، از الآن تعیین شده و آنها زمین و زمان را جا به جا می کنند تا به اهدافشان دست یابند.

مهم ترین مسئله که به دغدغه کاربران تبدیل شده تاثیر مصرف انرژی پنل ها بر عمر باتری است. ولی جای نگرانی نیست، پنل ها هر سال کم مصرف تر می شوند و پیشرفت در این زمینه است که بالا بردن رزولوشن را میسر می کند. پس خیال تان راحت.


۵. حاشیه نمایشگرها رو به صفر میل می کند

ال جی با G۲ و G Flex هوشمندی خود را نشان داد و ضمن منتقل کردن دکمه های فیزیکی به پشت دستگاه، حاشیه نمایشگر را بسیار کم کرد. سامسونگ هم در گلکسی نوت ۳ هنرمندی خود را نشان داد و چهره فبلت بی نظیرش را بیشتر، از پلاستیک حاشیه نمایشگر زدود.

به لطف این پیشرفت ها امروزه جا دادن آسان تلفن های هوشمند ۵ اینچی در انواع و اقسام جیب ها دیگر امر عجیب و نیازمند تبلیغی به شمار نمی رود و تلفن ها جیب دوست شده اند. پرسش این است که گام بعدی چیست؟

احتمالا در سال های آینده شاهد این خواهیم بود که نمایشگرهای موبایل پا را از گلیم خود درازتر کرده و از جلو، به لبه های تلفن ها سرازیر خواهند شد. آن وقت دیگر کیست که به حاشیه فکر کند! حاشیه به عقب دستگاه رانده خواهد شد و دیگر جلوی چشم نخواهد بود.


۶. نسخه های مینی و مکسی برای پرچمدارها ساخته می شود

پیام عکس بالا واضح است. اچ تی سی وان به عنوان یکی از خوش ساخت ترین تلفن های هوشمند تا به امروز، با جیب ها به خوبی سازگار است ولی این باعث نشده HTC یک مدل کوچکتر برای کاربران مینی دوست، و یک مدل بزرگ تر برای کاربران فبلت دوست نسازد.

این الگو تقریبا جا افتاده که شرکت ها یک پرچم دار ۵ اینچی، یک فبلت نزدیک به ۶ اینچ، و یک مدل مینی نزدیک ۴.۳ اینچ بسازند. البته اپل فعلا فقط مدل مینی می سازد! و بر خلاف سایر شرکت ها که استراتژی دو طرفه ای را دنبال کرده اند، خبری از آیفون های ۵ و ۶ اینچی نیست. لااقل نه تا امروز.


۷. نمایشگرها و تلفن ها خمیده می شوند

هنوز ژیمناست های دنیای تلفن، در آغاز راه هستند. چیزی که مشخص است علاقه انسان به داشتن ابزارهایی با استحکام بالا است. ولی به عنوان مثال، G Flex ضمن اینکه محصولی محکم به نظر می رسد، انعطاف را هم با مقاومت در هم آمیخته و به نوعی چشم ها را به خود خیره کرده.

ماجرای خمیده شدن نمایشگرها و تلفن ها تا آنجا جلو رفته که حتی شایعه خمیده بودن آیفون های بعدی نیز شنیده می شود. خب، شاید شرکت ها دست به یکی کرده اند که همه یک مرتبه تلفن های خمیده بسازند تا ما کمتر احساس غربت کنیم. از همین امروز نرمش را شروع کنید!


۸. لشگر چیپ های ۶۴ بیتی میدان را تسخیر می کند

تا امروز فقط اپل چیپ ۶۴ بیتی را در محصولات مصرفی به کار برده ولی سال ۲۰۱۴ نزدیک است. در حالی که کوالکام با اسنپدرگون ۸۰۵ نشان داده که جا برای توسعه هر چه بیشتر معماری مبتنی بر ۳۲ بیت هست، شنیده ها از عزم سامسونگ برای مهاجرت به ۶۴ بیت خبر می دهند.

این داستان دو سه سال دیگر ادامه خواهد داشت و کم کم ۳۲ بیت رسما رهسپار آرامگاهش می شود. همه شرکت های موثر در این زمینه، از سامسونگ و کوالکام گرفته تا اینتل، برای این تغییر اعلام آمادگی کرده اند.

شایعه ای مبنی بر در راه بودن چیپ های ۱۲۸ بیتی از سوی کوالکام، راه افتاده بود. فقط افراد خام این حرف ها را باور می کنند. ۶۴ بیت تا سال های سال تامین کننده نیازهای پردازشی خواهد بود و کوالکام هم اعلام کرده که اصلا برنامه ای برای ساخت چیپ ۱۲۸ بیتی نداشته و ندارد.

۹. اسکنر اثر انگشت جدی گرفته می شود

ما همه عوامل مناسب برای احراز هویت را همراه خودمان داریم، این شرکت ها و سازمان ها و دولت ها هستند که به خاطر هزینه بالای تولید راهکارهای بیومتریک امن، هنوز ما را مجبور به استفاده از رمز و کارت شناسایی و پاسپورت و ... می کنند.

تا الآن هیچ شرکتی غیر از اپل خودش را در حد و اندازه ساخت اسکنری کارا برای شناسایی اثرانگشت کاربران، نشان نداده. شاید این هم یکی دیگر از چیزهایی باشد که به نام اپل در یادها ثبت شده و دیگر شرکت ها، دنبال راهکارهایی متفاوت (اسکن قرنیه چشم) رفته اند. ولی بعید است بر روش های تایید هویت بیومتریک چشم بسته باشند.

۱۰. سر و کله کمک-پردازشگرهای اختصاصی پیدا می شود

تا چه موقع همه چیز را بر عهده چیپ های مجتمع با مصرف انرژی نسبتا بالای شان بگذاریم؟ شرکت هایی نظیر اپل و موتورولا با معرفی چیپ های M۷ و X۸ به این سمت رفته اند که برخی وظایف را بر عهده چیپ هایی کم مصرف بگذارند و به این طریق از بار چیپ اصلی بکاهند.

باید گفت در فقدان باتری های جان سخت که همه در آرزوی شان هستیم، هر راهکاری که بتواند مصرف انرژی را کم کند، با استقبال مواجه خواهد شد. ضمن اینکه چنین کمک-پردازشگرهایی باعث بروز نوآوری های تازه از سوی توسعه دهندگان اپلیکیشن ها نیز خواهند شد.


۱۱. گجت های پوشیدنی هوشمند هم نقشی می خواهند

ساعت های هوشمند یکی از بازیگران بدیهی بازار ۲۰۱۴ خواهند بود. بعد از سونی با اسمارت واچ ۲، سامسونگ جدیدا به این عرصه ورود کرده و با گلکسی گیر که طبق آمارهای تصحیح شده، ۸۰۰ هزار عدد از آن در ۲ ماه عرضه شده، از حرکت خود راضی است. کوالکام هم با Toq به این حوزه جدید بی توجه نبوده.

اپل، گوگل، مایکروسافت، الجی و سایرین نیز سال دیگر بر این قطار سوار خواهند شد. اما ساعت ها تنها گجت های پوشیدنی نیستند. گوگل گلس نماینده خانواده ای دیگر است که گوگل عمیقا مشغول آماده سازی بستر مناسب برای عرضه آن با زرادخانه ای از اپلیکیشن های کاربردی است. سامسونگ نیز پتنت هایی را در زمینه ساعت هوشمند ثبت کرده.

احتمالا در سال ۲۰۱۴ بالاخره طلسم شکسته خواهد شد و شرکت های بزرگ به خصوص اپل، مایکروسافت و گوگل محصولات مصرفی خود را با قصد تسخیر بازار عرضه خواهند کرد. ولی نکته این است که گجت های پوشیدنی شبیه گلکسی گیر و گوگل گلس، همچنان به ساعت های هوشمند وابسته خواهند بود.

بنابراین شاید نزدیک ترین نگاه به واقعیت محتمل سال ۲۰۱۴، این باشد که تلفن ها را تنها نبینیم. آنها را با همراهانی پوشیدنی در نظر بیاوریم که به کارایی شان افزوده و یا استفاده از آنها را راحت تر می کنند. این می تواند تکاملی دیگر برای تلفن های هوشمند باشد.


۱۲. دوربین هایی با لرزشگیر اپتیکال، فراگیر می شوند

لرزشگیر اپتیکال تصویر (OIS) زمانی بر روی تلفن های هوشمند وجود نداشت و حالا هم بر روی تعداد کمی از آنها خودنمایی می کند. بدون لرزشگیرهای اپتیکال یا دیجیتال، عکاسی تا حدی شبیه این است که دوربین را روی کله یک مرغ بسته باشید.

این روزها عکاسی یکی از دغدغه های جدی کاربران تلفن های هوشمند است و به نظر می رسد شرکت ها نیز کم کم دارند به استفاده از OIS در تلفن های پرچمدار خود، ایمان می آورند.

با کاهش هزینه های تولید، استفاده از فناوری های جدید و بهتر که هدف از خلق آنها بهبود کیفیت زندگی است، آسان تر می شود و دوربین ها هم به عنوان چشم اصلی تلفن ها، بی بهره نخواهند ماند.


گرایش ها و روندهای جالبی در سال ۲۰۱۳ شکل گرفت ولی کم کم باید با یک سال دیگر از عمر دیجیتال مان خداحافظی کنیم. برای ما که در همهمه خبرهای تکنولوژیک زندگی می کنیم، معرفی، عرضه، خرید، و پیر شدن دستگاه ها بهتر از هر چیز گذر زمان را یاد آور می شود.

فکر می کنید سال آینده چه توشه ای برای مان خواهد داشت؟