نگاهی به قابلیت‌های جذاب دوربین سه‌گانه

مجله دیجی کالا: به نظر می‌رسد در آینده‌ی نزدیک، به تعداد گوشی‌های مجهز به دوربین سه گانه افزوده می‌شود و در همین زمینه می‌توانیم به شایعات مربوط به گلکسی اس ۱۰ اشاره کنیم. دوربین سه گانه موجود در هواوی P۲۰ پرو که از سنسور ۴۰ مگاپیکسلی، سنسور سیاه‌وسفید و لنز تله‌فوتو بهره می‌برند، توجهات بسیار زیادی را جلب کرده است. گویا گوشی ال‌جی V۴۰ هم که به‌زودی عرضه می‌شود، مجهز به دوربین سه گانه است.

به نظر می‌رسد در آینده‌ی نزدیک، به تعداد گوشی‌های مجهز به دوربین سه گانه افزوده می‌شود و در همین زمینه می‌توانیم به شایعات مربوط به گلکسی اس ۱۰ اشاره کنیم. دوربین سه گانه موجود در هواوی P۲۰ پرو که از سنسور ۴۰ مگاپیکسلی، سنسور سیاه‌وسفید و لنز تله‌فوتو بهره می‌برند، توجهات بسیار زیادی را جلب کرده است. گویا گوشی ال‌جی V۴۰ هم که به‌زودی عرضه می‌شود، مجهز به دوربین سه گانه است.

افزایش تعداد سنسور‌های دوربین می‌تواند تأثیر زیادی در کیفیت عکس‌ها داشته باشد. بهره‌گیری از دوربین‌های بیشتر مساوی است با انعطاف‌پذیری بیشتر و کیفیت بالاتر. در ادامه به قابلیت‌های که این دوربین‌ها می‌توانند به ارمغان می‌آوریم، نگاهی می‌اندازیم.

ارائه رزولوشن بالاتر

وقتی که می‌توان با سنسور‌های ۴۰ مگاپیکسلی عکس گرفت، چرا به رزولوشن ۱۲ مگاپیکسلی بسنده کنیم؟ این رویکردی بود که هواوی در مورد سنسور اصلی گوشی P۲۰ پرو عملی کرد و تا حد زیادی مورد توجه قرار گرفت. شاید برای عکس‌های اینستاگرامی رزولوشن بالای عکس‌ها به چشم نیاید، اما این مشخصه برای زوم کردن و کراپ کردن مثمر ثمر واقع می‌شود. وقتی که عکس کراپ شده کیفیت خوبی داشته باشد، دیگر نیازی به بهره‌گیری از زوم دو برابری نیست.

معمولا گوشی‌های هوشمند از سنسور‌های رزولوشن بالا بهره نمی‌برند. زیرا چنین سنسور‌هایی مجهز به پیکسل‌های کوچک‌تری هستند که این رویکرد معمولا منجر به افزایش نویز و کاهش کیفیت نهایی عکس می‌شود. با این حال، وقتی که یک سنسور سیاه‌وسفید مختص محیط‌های کم‌نور در کنار این سنسور‌ها تعبیه شود و در کنار بهره‌گیری از الگوریتم‌های نرم‌افزاری پیشرفته برای ترکیب تصاویر ثبت شده با آن‌ها، کیفیت نهایی عکس‌ها تا حد زیادی بهبود می‌یابند.

دیافراگم متغیر

تکنولوژی Pixel binning که عبارت است از ترکیب داده‌های چند پیکسل در یک پیکسل واحد، می‌تواند کیفیت عکس‌های گرفته شده با سنسور‌های رزولوشن بالا در محیط‌های کم‌نور را افزایش دهد. اما با بهره‌گیری از فناوری دیافراگم متغیر-مانند جدیدترین پرچم‌داران سامسونگ-می‌توان در محیط‌های تاریک نور بیشتری را روانه‌ی سنسور موردنظر کرد.

گشودگی دیافراگم یکی از مهم‌ترین عامل‌هایی است که میزان نور راه یافته به سنسور را مشخص می‌کند؛ هرچقدر نور بیشتری به سنسور برسد، در محیط تاریک عکس روشن‌تر و کم‌نویزتری ثبت می‌شود. هرچند برای استفاده از دیافراگم متغیر باید با برخی مسائل مربوط به فاصله کانونی و کیفیت لنز دست و پنجه نرم کرد، اما جنبه‌های مثبت این رویکرد بیشتر از جنبه‌های منفی آن است.

حتی تغییر دستی دیافراگم می‌تواند منجر به ثبت عکس‌های بهره‌مند از حالت بوکه طبیعی شود. چنین مشخصه‌ای لازم نیست که محدود به یک دوربین بماند و بهره‌گیری از این تکنولوژی در دوربین سه گانه می‌تواند عملکرد دوربین‌های مجهز به لنز تله‌فوتو یا واید را در محیط‌های تاریک بهبود ببخشد.

زوم بیشتر

بسیاری از پرچم‌داران امروزی از لنز تله‌فوتو بهره می‌برند که زوم ۲ برابری را به ارمغان می‌آورند. اما گوشی P۲۰ پرو برای اولین بار لنز زوم سه برابری را ارائه کرد. البته گوشی‌ساز‌ها می‌توانند زوم ۴ یا ۵ برابری را هم عملی کنند. هرچند باید بگوییم که چنین رویکردی می‌توانند تجربه کاربری را مختل کند، زیرا اپلیکیشن دوربین همواره باید بین زوم‌های مختلف حرکت کند.

گوشی‌های مجهز به دوربین سه گانه برای اینکه بتوانند در زمینه‌ی زوم تجربه‌ی کاربری جذاب‌تری را ارائه کنند، باید به ترکیب قابلیت‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری روی بیاورند. هواوی موفق به عملی کردن زوم ترکیبی شده که کاربران با استفاده از این مشخصه می‌توانند تا ۵ برابر بر سوژه موردنظر زوم کنند و شرکت اوپو هم با بهره‌گیری از چنین فناوری‌هایی موفق شد عکس‌های ۵۰ مگاپیکسلی را به وجود بیاورد.

عکس‌های زاویه باز

ال‌جی برای سری گوشی‌های G. و V. خود به استفاده از لنز‌های عریض روی آورد و به نظر می‌رسد سامسونگ هم برای گلکسی اس ۱۰ می‌خواهد چنین رویکردی را عملی کند. همچنین برخی از گوشی‌ها برای دوربین‌های سلفی خود هم به استفاده از لنز‌های واید روی آورده‌اند که باعث می‌شود عکس‌های سلفی محیط بیشتری را پوشش دهند.

لنز‌های واید در بین بسیاری از کاربران تا حد زیادی پرطرفدار است. چنین لنز‌هایی می‌توانند بخش زیادی از محیط را در فریم عکس جای دهند. مطمئنا کاربران دوست دارند که در این زمینه حق انتخاب داشته باشند، به همین دلیل با بهره‌گیری از دوربین سه گانه می‌توان یکی از دوربین‌ها را به لنز واید و دیگری را به لنز زوم مجهز کرد.

تشخیص عمق

روزبه‌روز به طرفداران افکت بوکه افزوده می‌شود و گوشی‌های هوشمند به طور فزاینده‌ای در عملی کردن این افکت بهتر شده‌اند. هرچند با استفاده از دو سنسور اصلی می‌توان چنین افکتی را به زیبایی عملی کرد، اما اختصاص یک سنسور برای تشخیص عمق می‌تواند نتایج زیباتری را به وجود بیاورد.

در سال ۲۰۱۴، شرکت HTC گوشی One M۸ را معرفی کرد که از یک سنسور ۴ مگاپیکسلی مختص تشخیص عمق بهره می‌برد. از بین گوشی‌های جدید هم می‌توانیم به گوشی شیائومی Pocophone F۱ اشاره کنیم که در پنل پشتی آن یک سنسور ثانویه ۵ مگاپیکسلی برای تشخیص عمق تعبیه شده است.

چنین سنسوری لازم نیست که رزولوشن بالایی داشته باشد یا حتی باکیفیت باشد، فقط همین که به اندازه کافی خوب باشد تا الگوریتم‌های نرم‌افزاری بتوانند حاشیه‌های سوژه اصلی را تشخیص بدهند، کافی است.

اگر طرفدار پروپاقرص افکت بوکه هستید، با بهره‌گیری از سنسور اختصاصی برای تشخیص عمق می‌توانید به زیبایی هرچه‌تمام‌تر چنین افکت‌هایی را عملی کنید. در همین زمینه باید به پروژه شکست‌خورده تانگو از شرکت گوگل اشاره کنیم که گوگل قصد داشت با استفاده از این فناوری و سنسور‌های مخصوص موجود در گوشی‌ها، قابلیت نقشه‌برداری سه‌بعدی را برای این گوشی‌ها به ارمغان بیاورد.

HDR و عملکرد بهتر در محیط‌های کم‌نور

شاید چنین قابلیتی چندان هیجان‌انگیز نباشد، اما گوشی‌های مجهز به دوربین سه گانه می‌توانند عملکرد بسیار بهتری در محیط‌های کم‌نور داشته باشند. اگر خواهان عکس‌های HDR هستید که در هنگام ترکیب عکس‌ها نتیجه نهایی مات از آب درنیاید، یک سنسور اختصاصی سیاه‌وسفید می‌توانند چنین فرایندی را به‌خوبی عملی کند.

همچنین با استفاده از سنسوری که مجهز به پیکسل‌های بزرگ‌تر است، می‌توان نور بیشتری را روانه سنسور کرد.HTC سال‌ها پیش در همین زمینه ایده‌ی UltraPixel را عملی کرد و شاید قرار دادن چنین سنسوری در کنار سنسور اصلی ایده‌ی خوبی برای گرفتن عکس‌های باکیفیت در محیط‌های کم‌نور باشد.

همانطور که گفتیم، برخی از شرکت‌های همچنان از تکنولوژی pixel binning برای افزایش کیفیت عکس‌های گرفته شده در محیط کم‌نور استفاده می‌کنند. در این تکنولوژی به دلیل ترکیب پیکسل‌ها در یک پیکسل واحد، رزولوشن عکس‌های نهایی کاهش می‌یابد، اما نور آن‌ها بیشتر می‌شود.

هواوی برای P۲۰ پرو و شیائومی برای گوشی Mi A۲ از این تکنولوژی استفاده کرده‌اند. همین‌طور گوشی ال‌جی V۳۰ ThinQ هم در محیط‌های کم‌نور برای افزایش کیفیت عکس نهایی، با استفاده از سنسور ۱۶ مگاپیکسلی عکس ۴ مگاپیکسلی ثبت می‌کند. این تکنولوژی هم پتانسیل‌های زیادی دارد و می‌توان آن را تا حد زیادی ارتقا داد.

سخن آخر

وقتی که صحبت از دوربین سه گانه به میان می‌آید، اولین چیزی که به ذهن کاربران خطور می‌کند بهره‌گیری از لنز‌های زوم و واید است. علاوه بر این، چنین دوربین‌هایی می‌توانند مواردی مانند کیفیت عکس‌های گرفته شده در محیط‌های کم‌نور، گستره دینامیکی، افکت بوکه و زوم‌های دیجیتالی را تا حد زیادی بهبود ببخشند.

متأسفانه نمی‌توان تمام این مزایا را عملی کرد و شرکت‌های سازنده در این زمینه باید دست به انتخاب بزنند. دوربین سه گانه ایدئال شما از چه امکاناتی بهره می‌برد؟ نظرات خود را در بخش کامنت‌ها با ما و دیگران در میان بگذارید.