عکاسی: HDR چیست؟
به کمک بسیاری از قابلیت های دوربین های دیجیتال، هنر عکاسی به آسانی آب خوردن شده است. البته در چند سال گذشته قابلیت های بیشتری هم تولید و به دوربین ها اضافه شده است. از جمله باید به حالت HDR (دامنه دینامیک بالا) اشاره کرد.
برترین ها: به کمک بسیاری از قابلیت های دوربین های دیجیتال، هنر عکاسی به آسانی آب خوردن شده است. البته در چند سال گذشته قابلیت های بیشتری هم تولید و به دوربین ها اضافه شده است. از جمله باید به حالت HDR (دامنه دینامیک بالا) اشاره کرد.
HDR، همان طور که از نامش پیدا است بر افزایش نور و محدوده رنگ تصویر در شرایط نرمال تاکید دارد. هدف این تکنیک، نمایش دقیق دامنه شدت های نور موجود در صحنه های طبیعی است. هنگامی که عکس های اچدیآر و معمولی را با هم مقایسه می کنیم، برتری عکس های اچدیآر بسیار گویا و چشمگیر است.
یک حقیقت کاملا واضح این است که دوربین در تشخیص و ثبت نور و تاریکی توان رقابت با چشم انسان را ندارد. اما همه مساله فقط نور است. پس چرا سعی نکنیم با سرعت های مختلف شاتر از یک منظره عکس بگیریم و در آخر آنها را با هم ترکیب کنیم تا بهترین کنتراست نور و تاریکی را داشته باشیم. این دقیقا همان کاری است که اچدیآر انجام می دهد.
اچدیآر با ترکیب چند عکس تولید می شود. برای تولید این عکس ها، باید بین سه تا ۵ عکس با نوردهی ویژه گرفته شود تا دوربین آنها را با هم ترکیب و عکسی واحد ارایه دهد.
در ادامه مراحل و موارد موردنیاز برای تولید عکس HDR را معرفی کرده ایم.
موارد موردنیاز
۱. دوربینی که قابلیت تنظیم میزان نوردهی (اندازه دیافراگم) را داشته باشد. اگر دوربینی داشته باشید که بتواند از یک منظره و کادربندی واحد با نوردهی های متفاوت چندین عکس بگیرد بسیار بهتر است.
۲. سه پایه. هنگامی که قصد ثبت چند عکس از یک منظره را دارید، بهتر است از سه پایه استفاده کنید تا وضعیت دوربین ثابت و کمترین حرکت را داشته باشد.
۳. منظره هایی با کنتراست بالا. اچدیآر در این حالت ها بسیار عالی است. عکاسی اچدیآر از یک کارت توسی همانی است که عکس معمولی است. اما عکاسی از منظره های طبیعت زیر نور آفتاب یا ابرهای صاعقهدار صحنه هایی هستند که در حالت اچدیآر بهترین نتیجه را خواهند داشت.
۴. شاید به برخی نرم افزارهای اچدیآر نیز نیاز داشته باشید. به طور مثال، می توانید از Photomatix استفاده کنید. این نرم افزار امکان تولید عکس ها از حالت سورئال تا بسیار چشمگیر و عالی را به کاربر می دهد.
۵. برای یادگیری استفاده از این گزینه به زمان هم نیاز دارید. هیچ کاری با معجزه پیش نمی رود. باید تمرین زیادی داشته باشید. عکس های اچدیآر هم همچون دیگر قابلیت های دوربین به تکرار و تمرین زیاد نیاز دارد.
چطور یک عکس اچدیآر بگیریم؟
۱. به دنبال منظره ای با بالاترین میزان کنتراست باشید.
۲. دوربین را روی سه پایه ثابت کنید و اگر ممکن است از کابل شاتر استفاده کنید تا به فشار خود کلید شاتر هم نیازی نباشد (برای جلوگیری از لرزش).
۳. ترجیحا دوربین دیجیتال خود را روی حالت RAW (عکاس خام) قرار دهید. عکس های خام جزئیات نوردهی بیشتری نسبت به حالت JPG دارند.
۴. دوربین را روی حالت اولویت نوردهی تنظیم کنید. این کار کمک می کند تا تنظیمات نوردهی همیشه به دلخواه شما باشد و به طور خودکار نیز سرعت شاتر را تغییر می دهد تا بدون تغییر عمق تصویر، نوردهی های متفاوت داشته باشد.
۵. دوربین را روی فوکوس خودکار تنظیم کنید و خودتان روی منظره فوکوس کنید.
۶. اگر دوربین این امکان را دارد، از منوی تنظیمات دوربین ترجیحا گزینه Auto Exposure Bracketing (نوردهی خودکار در محدوده های متفاوت) و گزینه چند عکسی را انتخاب کنید.
۷. سه عکس پشت سر هم بگیرید.
۸. عکس ها را در برنامه پروسه تولید HDR بگذارید و عکس اچدیآر ایجاد کنید.
نکته: اگر دوربین قابلیت عکاسی پیاپی یا ثبت عکس واحد با نوردهی های متفاوت را ندارد، باید خودتان به صوت دستی این کار را انجام دهید. اما باید همه حواستان این باشد که دوربین کمترین حرکت و لرزش را داشته باشد.
مزایای اچدیآر
تولید عکس هایی با بهترین نور و کنتراست
روند تولید عکس اچدیآر بسیار ساده است و می توانید به راحتی در آن حرفه ای شوید. گاهی برخی نویزها تاثیر بدی روی عکس ها دارند، اما با اچدیآر و نرم افزارهای آن می توانید این نویز و اشکالات را تا حد زیادی کاهش دهید. یکی از ابزار کاهش نویز، نویزافزار است.
معایب اچدیآر
یادگیری آن زمان گیر است. همچون دوچرخه سواری باید زیاد تمرین کنید و بارها زمین بخورید تا بالاخره توان حفظ تعادل روی دوچرخه را پیدا کنید. عکس های اچدیآر همیشه میزانی نویز دارند که همچون فیلم های بی کیفیت به نظر می رسد. حالت اچدیآر باعث می شود تا زشتی ها عکس بیشتر به چشم بیاید.
ارسال نظر