۲۹ کشتی و زیردریایی شگفت انگیز و قدرتمند
کشتی های جنگی امروزی بزرگ، قدرتمند و البته به خوبی حفاظت شده هستند. این کشتی های جنگی به خوبی تجهیز شده اند و دقت فراوان و سرمایه گذاری گسترده آن ها را به یکی از مطمئن ترین خطوط دفاعی تبدیل کرده است.
کشتی جنگی یو اس اس کورونادو (USS Coronado)
این کشتی متعلق به نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا بوده و به خاطر شهر کورونادو در ایالت کالیفرنیا "یو اس اس کورونادو" چنین نامگذاری شده است. کشتی جنگی "یو اس اس کورونادو" بر مقابله با تهدیدات ساحلی و ماموریت های دریایی مانند جنگ سطحی و عملیات مین گذاری تمرکز دارد. طول این کشتی جنگی ۴۱۸ فوت (تقریبا ۱۲۶ متر) بوده و می تواند فاصله ای به طول ۵۴ مایل (۸۶٫۵ کیلومتر) را در عرض یک ساعت طی کند. این کشتی در ۱۶ اکتبر سال ۲۰۱۶ اولین سفر خارجی خود در آب های بین المللی را در آب های سنگاپور انجام داد.
کشتی "یو اس اس کورونادو" در ۱۴ ژانویه سال ۲۰۱۲ توسط سوزان کیث، دختر النور رینگ که اولین بار در سال ۱۹۹۶ کشتی دیگری را کورونادو نامگذاری کرده بود رونمایی شد.
یو اس اس زوموالت (USS Zumwalt)
کشتی جنگی "یو اس اس زوموالت" چنان پیشرفته است که علی رغم وزن ۱۴٫۰۰۰ تنی خود در رادارهای دشمن تنها به شکل یک قایق ماهیگیری کوچک دیده می شود. این کشتی به افتخار اِلمو راسل زوموالت جونیور، از افسران نیروی دریایی ایالات متحده، "یو اس اس زموالت" نام گرفته است. زوموالت در واقع جوان ترین فرمانده ناوگان دریایی در تاریخ ایالات متحده آمریکا به شمار می آید. هزینه ساخت این کشتی جنگی بالغ بر ۴ میلیارد دلار برآورد شده و هدف از ساخت آن کمک به نیروهای زمینی برای پیاده شدن در ساحل عنوان شده و مانند دیگر کشتی های جنگی برای نبردهای دریایی طراحی نشده است.
اچ ام اس دفندر (HMS Defender)
این کشتی جنگی متعلق به ناوگان دریایی سلطنتی بریتانیا بوده و وظیفه آن محافظت از قلمرو پادشاهی بریتانیا در مقابل حملات هوایی عنوان می شود. کشتی جنگی "اچ ام اس دفندر" هشتمین کشتی بریتانیا به این نام و پنجمین کشتی جنگی ساخته شده برای ناوگان دریایی سلطنتی از مدل موسوم به " نوع ۴۵″ است. این کشتی در سال ۲۰۰۹ به آب انداخته شد و در نوامبر سال ۲۰۱۱ آزمایش های اولیه خود در دریا را به اتمام رساند. کشتی"اچ ام اس دفندر" از مارس سال ۲۰۱۳ در ماموریت های دریایی ناوگان دریایی بریتانیا شرکت می کند.
یو اس اس ایندپندنس (USS Independence (LCS 2))
این کشتی جنگی ششمین کشتی در ناوگان دریایی ایالات متحده با نام "ایندپندنس" به شمار می رود. کشتی "یو اس اس ایندپندنس" چند کاره بوده و می تواند به طور همزمان زیردریایی های دشمن را نابود کرده، مین های دریایی را از بین برده و با کشتی های کوچک مقابله کند. این کشتی در ۲۶ آوریل سال ۲۰۰۸ به آب انداخته شد و ۶ ماهی بعد یعنی در اکتبر همان سال برای اولین بار مورد استفاده نیروی دریایی ایالات متحده قرار گرفت. لنگرگاه این کشتی در بندر سن دیگو واقع است.
دیکسمود (Dixmude)
کشتی جنگی "دیکسمود" متعلق به نیروی دریایی فرانسه بوده و توانایی حمل ۳۰ هلی کوپتر یا به همین تعداد تانک جنگی را داراست. این کشتی جنگی دو منظوره بوده و می تواند هلی کوپترهای لازم برای عملیات رزمی دریایی را به محل نبرد حمل کند. کشتی "دیکسمود" سومین کشتی جنگی به این نام به شمار می آید که در کلاس میسترال (Mistral class) ساخته شده است. ساخت این کشتی جنگی غول پیکر بالغ بر ۶۰۰ میلیون دلار هزینه داشته و لنگرکاه آن در بندر تولون (Toulon) قرار دارد.
ژولیت؛ شبح دریایی (The Juliet Marine Ghost)
همانطور که ممکن است از نام آن حدس زده باشید این کشتی می تواند بدون آن که شناسایی شود در دریا گشت زنی کند و این موضوع به خاطر طراحی منحصربفرد لایه بیرونی آن است که کمترین مقدار اصطکاک را تولید می کند. کشتی جنگی "شبح دریایی" توسط سیستم های دریایی ژولیت کنترل شده که کارکرد کشتی های جنگی را در دریا به شدت ارتقا داده است.
ساس مندی (SAS Mendi)
کشتی جنگی "ساس مندی" به ناوگان دریایی آفریقای جنوبی تعلق دارد. این کشتی می تواند با سرعت ۳۰ گره دریایی (۵۵٫۵ کیلومتر) در ساعت حرکت کند و وزن آن بالغ بر ۳٫۵۰۰ تن است. کشتی جنگی "سان مندی" به بهترین تجهیزات و سلاح های بزرگ برای نبردهای دریایی مجهز شده و در هنگام نبرد نیازی به نگرانی در این مورد نخواهد بود. سیستم راداری این کشتی نیز بسیار پیشرفته است. بدون شک این کشتی در هر زمانی آمادگی نبرد را دارد. کشتی جنگی "ساس مندی" در ژوئن سال ۲۰۰۲ به آب انداخته شد و یکسال بعد اولین ماموریت دریایی خود را آغاز کرد.
لنگرگاه دائمی این کشتی در بندر زیبای سیمونز تاون (Simonstown) در نزدیکی شهر کیپ تاون قرار دارد.
اچ دی ام اس آبسالون (HDMS Absalon)
این کشتی دانمارکی از سال ۲۰۰۷ در ناوگان دریایی دانمارک حضور داشته و می تواند دو هلی کوپتر را نیز با خود حمل کند. نکته مهم دیگر این است که کشتی جنگی "اچ دی ام اس آبسالون" یکی از بزرگ ترین کشتی های ناوگان دریایی پادشاهی دانمارک به شمار می آید. این کشتی در سال ۲۰۰۳ به آب انداخته شد و در سال ۲۰۰۵ اولین ماموریت خود را آغاز کرد. لنگرگاه این کشتی در بندر شهر فردریک شاون (Frederikshavn) در شمال دانمارک و در ساحل شمالی خلیج جاتلند (Jutland peninsula) قرار دارد.
اچ ام ای اس کانبرا (HMAS Canberra)
این کشتی جنگی غول پیکر متعلق به ناوگان دریایی سلطنتی استرالیا بوده و می تواند بیش از ۱۰۰ ماشین جنگی یا ۲۰ هلی کوپتر را با خود حمل کند. کشتی "اچ ام ای اس کانبرا" در سال ۲۰۰۹ به آب انداخته شد و در سال ۲۰۱۱ به خدمت نیروی دریایی سلطنتی استرالیا درآمد. شعار این کشتی "برای ملکه و برای کشور" می باشد. کشتی جنگی "اچ ام ای اس کانبرا" می تواند ۱٫۰۰۰ نیروی نظامی را نیز در خود جای دهد. "اچ ام ای اس کانبرا" دومین کشتی جنگی از نوع LHD (کشتی هایی که عرشه آن ها قابلیت فرود هلی کوپتر دارد) در کلاس کانبرا به شمار می آید.
اچ ام اس آگاممنون (HMS Agamemnon)
این زیردریایی پیشرفته متعلق به ناوگان سلطنتی بریتانیا بوده و قرار است که در سال ۲۰۲۰ رونمایی شود. زیردریایی "اچ ام اس آگاممنون" جزئی از خانواده شش عضوی زیردریایی های هسته ای بریتانیا به شمار می رود که می تواند ۳ ماه را در زیر آب بگذراند. "اچ ام اس آگاممنون" نام کشتی بود که از سال ۱۸۷۱ در ناوگان دریایی سلطنتی بریتانیا حضور داشت.
اینس ویشال (INS Vishal)
این ناو غول پیکر که قرار است ساخت آن در سال ۲۰۲۳ به اتمام برسد متعلق به نیروی دریایی هند بوده و جایگزین کشتی های هواپیمابر قدیمی این کشور خواهد شد. ناو "اینس ویشال" ظرفیتی بالغ بر ۱٫۴۰۰ نفر خواهد داشت و می تواند مدت زمان مدیدی را در دریا مانده و به ماموریت های خود ادامه دهد. دریاسالار نیرمال کومار ورما در سال ۲۰۱۱ اعلام کرد که ساخت این ناو چندین سال به طول خواهد انجامید و در ساخت آن از فناوری های کاملا بومی استفاده شده است. سطح این ناو کاملا صاف بوده و در ساخت آن سیستم پیشرفته "کاتوبار" (CATOBAR) به کار رفته است.
فرنچ فریگیت فوربین (French Frigate Forbin)
کشتی جنگی فریگیت فوربین شاهکار دیگری از فرانسه است که می تواند با تهدیدات زیردریایی ها و دیگر کشتی های جنگی مقابله کند. این کشتی چنان پیشرفته است که رادارهای دشمن آن را بسیار کوچک فرض خواهند کرد. طول این کشتی ۵۰۱ فوت (۱۵۰ متر) بوده و برای ساخت آن بیش از ۷۷۰ میلیون دلار هزینه شده است. ساخت این کشتی بسیار پیچیده بوده و در شهر لورینت (Lorient) آغاز شده است. ساخت قطعات مختلف این کشتی توسط ۱۴ شرکت مختلف انجام گرفته و بزرگ ترین قطعه آن ارتفاعی برابر با ۲۳ فوت و طولی برابر با ۶۶ فوت داشته است.
استرگاشچی (Steregushchy (hull number 530))
این کشتی با نام عجیب غریب خود از تازه ترین کشتی های ساخت روسیه به شمار می رود. کشتی جنگی "استرگاشچی" برای جایگزینی کشتی های کلاس گریشا (Grisha class) طراحی شده و در مبارزه با زیردریایی های دشمن، نبرد در سواحل و پشتیبانی توپخانه ای تخصص دارد. ساخت این کشتی بین ۱۲۰ تا ۱۵۰ میلیون دلار هزینه داشته و نیروی دریایی روسیه اعلام کرده است که قصد دارد دستکم ۳۰ فروند از این کشتی ها را خریداری کند.
اچ ام اس ملکه الیزابت (HMS Queen Elizabeth)
با توجه به نام آن می توان به راحتی حدس زد که این ناو به ناوگان دریایی سلطنتی بریتانیا تعلق دارد. این ناو بزرگترین کشتی جنگی موجود در ناوگان سلطنتی به شمار می آید و سرعت عکس العمل آن به حملات دشمن مثال زدنی است. ناو "اچ ام اس ملکه الیزابت" می تواند بیش از ۴۰ هواپیما یا هلی کوپتر جنگی را با خود حمل کند. این ناو در جولای سال ۲۰۱۴ به آب انداخته شد و لنگرگاه آن در بندر پورتسموث (Portsmouth) قرار دارد و انتظار می رود که تا سال ۲۰۲۰ وارد عملیات نظامی شود.
دریاسالار گورشکوف (Admiral Gorshkov)
به قول معروف زباله یکی می تواند گنج دیگری باشد. کشتی دریاسالار گورشکوف که زمانی در ناوگان دریایی شوروی سابق خدمت می کرد اکنون توسط نیروی دریایی هند بهینه سازی شده، با نیاز های امروزی این این کشور هماهنگ شده و در اختیار نیروی دریایی هند قرار دارد . این کشتی به افتخار سرگئی گورشکوف، از افسران دریایی شوروی در زمان جنگ سرد، چنین نامگذاری شده است.
یو اس ان اس اسپیرهد (USNS Spearhead)
این کشتی پیشرفته همانند مارمولک می تواند با توجه به شکل بندرگاه ها سایز خود را تغییر داده و به اشکال مختلف دربیاید. کشتی "یو اس ان اس اسپیرهد" ۴۱ خدمه داشته و در واقع یک کشتی غیرنظامی محسوب می شود. این کشتی که قبلا JHSV-۱ نام داشت در سپتامبر سال ۲۰۱۱ به آب انداخته شد. طول آن ۳۳۷ فوت (۱۰۱ متر) و سرعت آن ۲۹٫۵ گره دریایی (۵۵ کیلومتر) در ساعت گزارش شده است. از این کشتی تنها برای انتقال سربازان و مهمات و تجهیزات جنگی استفاده می شود.
تی سی جی هِیبلیادا (TCG Heybeliada)
کشتی "تی سی جی هیبلیادا" پیشرفته ترین کشتی نیروی دریایی ترکیه است که از آن با نام "شبح دریاها" نیز یاد می شود زیرا می تواند بدون آن که دیده شود در دریا حرکت کند. این کشتی ابتدا در سال ۲۰۰۵ به آب انداخته شد و سه سال بعد ماموریت های دریایی خود را آغاز نمود. طول این کشتی ۳۲۶ فوت (۱۰۰ متر) و سرعت آن ۲۹ گره دریایی (۵۳٫۵ کیلومتر) در ساعت تخمین زده می شود. کشتی پیشرفته "تی سی جی هیبلیادا" توسط شرکت کارخانه کشتی سازی توزلا (Tuzla Naval Shipyard) در استانبول ساخته شده است.
یو اس اس انترپرایز (USS Enterprise (CVN-80))
ساخت این ناو غول پیکر قرار است در سال ۲۰۱۸ به پایان رسیده و پس از آن به آب انداخته شده و به رفقایش "یو اس اس جرالد فورد" (USS Gerald Ford) و "یو اس اس جان اف کندی" (USS John F. Kennedy) ملحق شود. ناو هواپیمابر "یو اس اس انترپرایز" سومین کشتی با نام "جرالد فورد" است که به استخدام نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا در می آید. قرار است که این ناو در سال ۲۰۲۷ آماده انجام ماموریت های دریایی باشد پس باید منتظر آن بمانیم.
یو اس اس جرالد آر فورد (USS Gerald R Ford)
اگر فکر کرده اید که ناو "اچ ام اس ملکه الیزابت" بزرگ ترین ناو هواپیمابر دنیاست اشتباه می کنید. ناو هواپیمابر "یو اس اس آر فورد" که به افتخار رییس جمهور فورد نامگذاری شده است می تواند بیش از ۷۰ ماشین جنگی پرنده را با خود حمل کند. سناتور جان وارنر در سال ۲۰۰۶ پیشنهاد کرد که بودجه دفاعی در سال ۲۰۰۷ تعدیل شده و نام این ناو از "CVN-۷۸" به "یو اس اس جرالد فورد" تغییر پیدا کند. جرج دبلیو بوش نیز در سال ۲۰۰۶ این لایحه را امضا کرد.
یو اس اس آمریکا (The USS America)
ناو هواپیمابر "یو اس اس آمریکا" مانند دایه کشتی های جنگی بوده و می تواند کشتی های کوچک تری را در خود جای دهد. این ناو عرشه بزرگی برای فرود و نگهداری هلی کوپترها دارد و بیمارستانی نیز در آن تعبیه شده است. کمپانی سازنده این ناو " هانتینگتون اینگالس" (Huntington Ingalls Industries) بوده و لنگرگاه آن در بندر سن دیگو ایالت کالیفرنیا قرار دارد. این ناو در حالت آماده به سر می برد و شعار آن " آماده برای جنگ یا صلح" است.
یو اس اس آنکریج (USS Anchorage)
به نظر می رسد که نیروی دریایی ایالات متحده از داشتن کشتی های جنگی متعدد سیر نمی شود. "یو اس اس آنکریج" یک کشتی جنگی دو منظوره دیگر است که می تواند ۴ هلی کوپتر و ۲ هاورکرافت را با خود حمل کند. این کشتی در سال ۲۰۰۷ به آب انداخته شد و در سال ۲۰۱۱ اولین ماموریت خود را آغاز کرد. بخشی از هزینه های ساخت این کشتی توسط آنت کانوی (Annette Conway) همسر ژنرال جیمز تی کانوی (James T. Conway)، فرمانده سابق نیروی دریایی ایالات متحده، تامین شده است.
کشتی اسکورت روسی بویکی (Russian Corvette Boikiy)
این کشتی کوچک اما قدرتمند از سال ۲۰۱۳ تاکنون در نیروی دریایی ارتش روسیه حضور دارد و طراحی سبک آن باعث شده که گزینه مناسبی برای پشتیبانی ساحلی باشد. کشتی " کاوت بویکی" علی رغم جثه کوچک خود می تواند ۲ اژدر انداز را با خود حمل کرده و یک هلی کوپتر مدل KA-۲۷ را در خود جای دهد. این کشتی در سال ۲۰۰۵ به آب انداخته شد و در سال ۲۰۱۱ به استخدام نیروی دریایی روسیه درآمد. کشتی "کاوت بویکی" در مارس سال ۲۰۱۲ برای بررسی های نهایی در اختیار ناوگان دریای بالتیک قرار گرفت و پس از مدت کوتاهی عملیاتی شد.
اینس ماکار (INS Makar)
این کشتی متعلق به نیروی دریایی هند برای پشتیبانی ساحلی ساخته شده است اما در صورت لزوم می توان از آن برای انجام عملیات نجات و دفاع از ساحل نیز استفاده کرد. کشتی "اینس ماکار" در واقع اصلی ترین کشتی کلاس ماکار به شمار می آید. این کشتی در سال ۲۰۰۸ به آب انداخته شد و در سال ۲۰۱۰ اولین ماموریت خود را به انجام رساند. کشتی ۱۷۴ فوتی (۵۲ متر) "اینس ماکار" در سال ۲۰۱۲ به پایگاه دریایی سیبرد (Seabird Naval base) در شهر ساحلی کاروار (Karwar) هند تحویل داده شد.
سی ان اس کانمینگ (CNS Kunming)
کشتی "سی ان اس کانمینگ" که به ارتش آزادی بخش چین تعلق دارد یک قاتل دریایی است که می تواند یک هلی کوپتر، لانچر اژدر انداز، موشک های سطحی و بسیاری دیگر را در خود جای دهد.
سی ان اس لین یی (CNS Linyi)
کشتی جنگی "سی ان اس لین یی" نیز در استخدام نیروی آزادی بخش جمهوری خلق چین بوده و توانایی حمل ۲ هلی کوپتر را دارد. از دیگر ویژگی های جالب این کشتی جنگی می توان به قابلیت حمل و پرتاب موشک های زیرسطحی و اختلال در هدف گیری موشک های دشمن اشاره کرد. کشتی جنگی "سی ان اس لین یی" ۵۱۲ فوت (۱۵۴ متر) طول داشته و با سرعت ۳۰ گره دریایی (۵۵٫۵ کیلومتر) در ساعت حرکت می کند. در تابستان سال ۲۰۱۲ قرار شد که دو فروند دیگر از این کشتی ها در کارخانه کشتی سازی چانگ ژینگ دائو- جیانگنان (Changxingdao-Jiangnan Shipyard) ساخته شود که هنوز عملیات ساخت آن ها به اتمام نرسیده است.
بی ان اس ریاکوِلو (BNS Riachuelo)
این زیردریایی پیشرفته حقیقتاً نشانه ای از تغییر در نبردهای آینده به شمار می رود. زیر دریایی "بی ان اس ریاکولو" با ۷۵ فوت (۲۲٫۵ متر) طول در حال ساخت برای نیروی دریایی برزیل بوده و ادعا شده که سرعت آن به ۲۱ گره دریایی (۳۹ کیلومتر) در ساعت خواهد رسید. سوخت این زیردریایی تهاجمی دیزلی و الکتریکی بوده و تنها برای شارژ مجدد نیاز به آمدن به سطح آب دارد.
تی سی جی هِیبلیادا (TCG Heybeliada)
ماموریت کشتی "تی سی جی هیبلیادا" نبرد با زیردریایی ها و حملات هوایی دشمن متخاصم است. این کشتی باندی بزرگ برای فرود و نگهداری ۲ هلی کوپتر و قابلیت انجام سوخت گیری هوایی را نیز دارد. کشتی "تی سی جی هیبلیادا" مهم ترین کشتی جنگی کلاس آدا (Ada class) به شمار آمده و به خاطر جزیره هیبلیادا که یک مرکز آموزشی نیروی دریایی ترکیه در آن قرار دارد چنین نامگذاری شده است. این کشتی در ابتدای سال ۲۰۰۷ به آب انداخته شد و در سپتامبر سال ۲۰۱۱ ماموریت های رسمی خود را آغاز نمود.
جی دی اس هیوگا (JDS Hyuga)
این کشتی غول پیکر ژاپنی عمدتاً در عملیات نجات شرکت می کند اما از آن جا که به خوبی مسلح شده است می تواند از خود نیز در برابر نیروهای مهاجم دفاع کند. کشتی "جی دی اس هیوگا" در سال ۲۰۰۶ به آب انداخته شد و در سال ۲۰۰۹ به مرحله عملیاتی شدن رسید. لنگرگاه این کشتی در بندر شهر مایزورو (Maizuru) قرار دارد که در سال ۱۹۴۳ ساخته شده و در مدخل دریای ژاپن واقع است. طول این کشتی بیش از ۶۴۶ فوت (۱۹۴ متر) برآورد شده که بسیار بلند به نظر می رسد.
اچ ام سی اس چیکوتیمی (HMCS Chicoutimi)
زیردریایی "اچ ام سی اس چیکوتیمی" در سال ۱۹۹۸ توسط نیروی دریایی کانادا از نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا خریداری شد. اگرچه هدف از ساخت این زیردریایی با توجه به محدودیت کاربرد در آب های کم عمق، محافظت از خطوط ساحلی بوده اما قابلیت حمل ۶ اژدرانداز را نیز دارد. قرار بود این زیردریایی جایگزین زیردریایی های کلاس اوبرون (Oberon class) شود. زیردریایی "اچ ام سی اس چیکوتومی" در اواخر سال ۲۰۱۵ در رزمایش مشترکی به فرماندهی نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا در آب های کالیفرنیای جنوبی شرکت داشت.
اینس مایسور (INS Mysore (D60))
کشتی "اینس مایسور" ویرانگر در خدمت ناوگان دریایی هند قرار دارد. این کشتی در حال حاضر فعال بوده و در مکان نامشخصی لنگر انداخته است. کشتی فوق در شهر بمبئی ساخته شده و در سال ۱۹۹۳ به آب انداخته شد. کشتی "اینس مایسور" تاکنون در ۴ عملیات نظامی عمده شرکت داشته است.
یو اس اس لاسن (USS Lassen (DDG-82))
این کشتی نابودگر که جزئی از ناوگان دریایی ایالات متحده به شمار می آید به افتخار فرمانده کلاید اِوِرت لاسن (Clyde Everett Lassen) نامگذاری شده است. کشتی "یو اس اس لاسن" در می سی سی پی ساخته شده و در اکتبر سال ۱۹۹۹ به آب انداخته شد. این کشتی لنگرگاه های متعددی دارد اما در حال حاضر در پایگاه دریایی میپورت (Naval Station Mayport) در میپورت فلوریدا پهلو گرفته است.
اینس کارموک (INS Karmuk (P64))
کشتی "اینس کارموک" در ناوگان دریایی هند از کشتی های کلاس کورا (Kora-class) به شمار می آید. این کشتی همراه با ۳ کشتی جنگی هندی دیگر بیشتر زمان فعالیت خود را در دریای چین و شمال غربی اقیانوس آرام گذرانده است. کشتی "اینس کارموک"در سال ۲۰۱۲ در اولین رزمایش دریایی مشترک با ژاپن به آب انداخته شد. این کشتی در حال حاضر پس از اتمام ماموریت در دریاهای شرقی به آب های هند بازگشته است.
یو اس اس پورت رویال (USS Port Royal (CG-73))
کشتی جنگی "یو اس اس پورت رویال" قابلیت حمل موشک های کروز را داشته و در کلاس خود آخرین نسخه (نسخه ۲۷) به شمار می آید. این کشتی جنگی زیبا در سال ۱۹۹۲ به آب انداخته شد و لنگرگاه آن بندر پرل هاربر (Pearl Harbor) در هاوایی است. کشتی "یو اس اس پورت رویال" یکی از سریع ترین کشتی های حاضر در ناوگان دریایی ایالات متحده آمریکا به شمار می آید. شعار این کشتی نیز "تلاش برای برنده شدن" است. کشتی "یو اس اس پورت رویال" اکنون در حال گشت زنی در دریای چین بوده و مسئولیت حفاظت از منافع آمریکا و حفظ نظم در این منطقه را بر عهده دارد.
یو اس اس کایِرسارژ (USS Kearsarge (LHD-3))
کشتی جنگی و تهاجمی "یو اس اس کایرسارژ" از کشتی های ناوگان دریایی ایالات متحده و در کلاس وَسپ (Wasp-class) به شمار می آید. این کشتی که توانایی حمل انواع مختلفی از جنگ افزارها و سربازان را دارد در سال ۱۹۹۲ به آب انداخته شد و از آن زمان تاکنون بارها به دلیل خدمات ارزنده اش به نیروهای نظامی ایالات متحده مورد تقدیر قرار گرفته است. کشتی "یو اس اس کایرسارژ" یکی از کشتی هایی بود که در زمان انقلاب لیبی به سواحل این کشور اعزام شد.
نظر کاربران
به نظرت خیلی ترس دارن نه!!!
جالبه همه را از امریکا و انگلیسیها نوشتی...
اینها اگر میتوانستند از این وسایل بر علیه ایران استفاده کنند آنی صبر نمی کردند