برترین ها: شرکت نیسان با معرفی کراس اُوورهای نسل سوم در مدل ۲۰۱۵، مدل Murano را با یک طراحی جدید روانه بازار سال ۲۰۱۶ کرد. این ابتکار نیسان، یک فضای داخلی و خارجی بازطراحی شده را برای این مدل فراهم می آورد؛ از آن گذشته این مدل دارای برخی فناوری های جدید است که به همتراز شدن این مدل کراس اُوور با دیگر بخش های مربوط به آن کمک کرده است.
نیسان ممکن است این کار را بدون جلب توجه رقبا انجام داده باشد اما این شرکت در واقع یک نسخه هیبرید از مورانو را برای مدل سال ۲۰۱۶ معرفی کرده است که نقطه عطفی در مصرف سوخت محسوب می شود.
علی رغم این که هیبریدی کردن باعث افزوده شدن یک موتور الکتریکی، باتری لیتیوم - یون در عقب و برخی اجزاء دیگر به این خودرو می شود، اما مورانو هیبرید همچنان دارای فضای سرنشین و بار مشابه با همه مدل های غیرهیبریدی است.
خودروی مورانو هیبرید در گروه میان رده SL یا به عنوان یک مدل Platinum عالی در این سری عرضه شده است. با این وجود، تفاوت های بسیار اندکی بین دو مدل وجود دارد که شامل چرخ های متفاوت، چراغ های جلوی متفاوت و چند تفاوت جزئی دیگر است. با توجه به این، مدل هیبرید پلاتینیوم فقط ۲۰۵۰ دلار بیشتر از مدل SL Hybrid قیمت دارد - که با در نظر گرفتن تفاوت های اندک آنها یک اضافه بهای منطقی محسوب می شود، اما در ادامه به جزییات بیشتری اشاره خواهیم کرد. اکنون اجازه دهید تا به نسخه هیبرید خودروی Nissan halo در بخش کراس اُوورها بپردازیم و ببینیم که چه مزایایی دارد.
نمای خارجی
وقتی شرکت نیسان برای مدل سال 2015 یک نسل جدید معرفی کرد، حق مطلب را نسبت به بخش طراحی کراس اُوور ادا کرد. مدل قبلی چندان جذاب نبود و طراحی خارجی آن تعریف زیادی نداشت. این نسل جدید از نشانه های طراحی Resonance concept استفاده کرده است تا تناسب خوبی با جدیدترین ویژگی تکراری شبکه مشبک V-Motion نیسان داشته باشد. چراغ های جلویی و عقبی شبیه بومرنگ است تا با سپر بلندتر و طرح نمای خوش تراش تر آن تناسب داشته باشد.
با توجه به آنچه که گفته شد انتظار نداشته باشید که مدل های هیبرید این اتومبیل چندان متفاوت باشند. در واقع، هر دوی آنها دارای نمای کلی مشابه هستند. یک تفاوت عمده بین مدل های SL Hybrid و Platinum Hybrid وجود دارد که قابل بررسی است. مدل SL دارای رینگ های پنج پره صاف و صیقلی ۱۸ اینچی است.
از طرف دیگر، مدل Platinum Hybrid دارای رینگ های ۲۰ اینچی صاف و صیقلی از جنس آلیاژ الومینیومی است. هر دو مدل از تایرهای سری های ۲۳۵ مناسب برای تمام فصول بهره مند خواهند بود. نسخه Platinum همچنین دارای چراغ های جلوی LED است در حالی که مدل SL دارای چراغ های جلوی هالوژن استاندارد اتوماتیک است.
هر دو مدل مجهز به چراغ های عقب LED و چراغ های LED برای حرکت در روز هستند. همچنین هر دو مدل به طور استاندارد دارای تجهیزاتی مانند دستگیره های درب از جنس کروم، درب صندوق عقب برقی، ریل های سقف نقره ای و شیشه عقب حریم خصوصی و موارد دیگر هستند.
آپشن های استاندارد رنگ بدنه شامل: Pacific Sunset, Java Metallic, Magnetic Black, Brilliant Silver, Metallic, Cayenne Red Gun و Arctic Blue Metallic می باشد. اگر این رنگ ها را نمی پسندید، می توانید با اضافه پرداختی 395 دلار رنگ pearl white (سفید مرواریدی) را انتخاب کنید.
مورانو هیبرید نیز همانند نسخه های غیر هیبریدی فقط به یک پکیج اختیاری Technology Package The مجهز خواهد بود. این پکیج برای هر دو مدل یکسان است و دارای یک سقف مونروف ( moonroof - به سانروف شیشه ای داخلی مونروف می گویند) برقی با نمای وسیع است که با یک بار لمس کردن باز و بسته می شود. این پکیج دارای ویژگی های ایمنی اندکی است، اما تا اندازه ای می توان گفت که این قطعاً مهمترین ویژگی موجود در این پکیج است.
فضای داخلی
شرکت نیسان برای آپدیت مورانو برای سال 2015 کار زیادی بر روی کابین آن انجام داد. تقریباً تمام موارد درون کابین در مقایسه با نسل قبلی بازطراحی شد، با گروهی از ابزارهای جدید که پایین تر از قبل قرار می گیرند و یک صفحه لمسی رنگی 8 اینچی جدید که زینت بخش قسمت میانی داشبورد است.
به دلیل داشبود منحنی شکل باز طراحی شده، کنسول میانی ساده تر شده است و دارای دکمه های کمتری نسبت به قبل است و از ظاهر بهتری برخوردار شده و نیز احساس بهتری به سرنشینان می دهد. مدل های هیبریدی مورانو دارای برخی تجهیزات استاندارد مانند صندلی های Zero Gravity (جاذبه صفر)، صندلی سه نفره پشت، کنترل آب و هوای دو منطقه ای و یک فندک فشاری هستند.
دو تفاوت بین SL Hybrid و Platinum hybrid وجود دارد. حالت استاندارد SL با صندلی های جلوی گرم شونده با تنظیم دستی و فرمان تنظیم شونده عرضه می شود. مدل Platinum در این زمینه بهتر تجهیز شده است و دارای صندلی های جلوی گرم شونده و خنک شونده و صندلی های عقب گرم شونده است.
فرمان مدل Platinum نیز گرم شونده بوده و دارای قابلیت تنظیم شوندگی برقی است. همان طوری که مشاهده می کنید با وجود تفاوت های اندک این دو مدل، قیمت آنها تقریباً یکسان است، در نهایت، این برای کسانی مناسب است که خواهان آپشن های اضافی اندک هستند اما نمی خواهند خرج خیلی زیادی بکنند.
پیشرانه
شما می توانید زیر کاپوت مورانو هیبرید یک موتور بنزینی DOHC چهار سیلندر سوپر شارژ شده ۲.۵ لیتری مشاهده کنید که یک موتور الکتریکی و یک سیستم کلاچ دوگانه (Dual Clutch System) در کنار آن وجود دارد. گشتاور تولیدی موتور آن ۲۴۳ پوند فوت و گشتاور تولیدی موتور الکتریکی آن ۱۱۸ پوند فوت است.
پیشرانه مدل های مورانو هیبرید می تواند بر روی چهار چرخ (AWD) باشد، اما حالت استاندارد آن بر روی محور جلو (FWD) است. نیرو از طریق یک جعبه دنده Xtronic CVT به چرخ ها منتقل می شود که قابلیت هیل استارت (hill start) نیز در سربالایی ها و سراشیبی ها به آن کمک خواهد کرد.
مدل های هیبریدی مورانو همانند مدل های غیر هیبریدی دارای سیستم تعلیق مستقل چرخ های جلو و یک سیستم مستقل چند خطی در عقب است. یک وزنه تثبیت کننده در عقب و جلو وجود دارد تا در هنگام حرکت در پیچ ها از انتقال بار به یک سمت خودرو بکاهد و همچنین به صورت استاندارد دارای یک فرمان خودکار حساس به سرعت است. یک سیستم ترمز چهار چرخ ABS وظیفه ترمزگیری را انجام می دهد، همچنین ترمز کمکی و پخش کننده الکترونیکی نیروی ترمز به عنوان ویژگی های استاندارد آن محسوب می شوند. مدل های کنترل بر روی چهار چرخ دارای یک سیستم G به عنوان بخشی از سیستم ABS هستند.
با در نظر گرفتن این که مورانوی غیر هیبریدی با یک موتور V6 260 اسب بخار عرضه می شود، زمان های عملکرد آن، که تا زمان نوشتن این مقاله هنوز انتشار نیافته است، احتمالاً باید بین مدل های هیبریدی و غیر هیبریدی حدوداً یکسان باشد. اما به یاد داشته باشید که مدل هیبریدی در واقع کمی سنگین تر است، به طوری که مدل کنترل بر روی محور جلو 175 پوند و مدل های کنترل بر روی چهار چرخ 170 پوند بیشتر از همتایان غیر هیبریدی خود وزن دارند.
علی رغم این اضافه وزن، مورانو هیبرید به لطف موتور الکتریکی و پک باتری لیتیوم - یون خود، در صرفه جویی سوخت برجسته است. طبق گفته نیسان، مورانو در شکل کنترل بر محور جلو ۳۱ mpg ( مایل طی شده با یک گالن بنزین) در بزرگراه ها و ۲۸ mpg در جاده های شهری مسافت طی می کند.
مدل های چهار چرخ موفق شدند تا به ۳۰ mpg در بزرگراه و ۲۶ mpg در جاده های شهری دست پیدا کنند. در مقایسه با مدل های غیر هیبریدی، مدل های هیبریدی محور جلو ۳ مایل در گالن در بزرگراه و ۷ مایل در گالن در شهر افزایش داشته اند و برای مدل های چهار چرخ ۲ مایل در گالن در بزرگراه و ۵ مایل در گالن در شهر افزایش داشته اند.
قیمت ها
در زمینه قیمت، مدل SL Hybrid از 40050 دلار شروع می شود در حالی که Platinum Hybrid از 42100 دلار شروع می شود -- که در مقایسه با مدل های غیر هیبریدی 3000 دلار گران تر است. اگر شما بخواهید پکیج Technology که شامل مونروف پانورانا و سیستم های ایمنی سه گزینه ای (کنترل هوشمند کروز، ترمز اضطراری جلو و هشدار پیش گیرانه برخورد از جلو) است را انتخاب کنید، باید 2260 دلار بیشتر هزینه کنید.
این پکیج فقط دارای آپشن های در دسترس برای مدل های هیبریدی است، به غیر از 295 دلار برای رنگ سفید مرواریدی، به طوری که قیمت SL فول آپشن را تا 42310 دلار و قیمت Platinum Hybrid را تا 44360 دلار بالا می برد. البته این قیمت ها به غیر از هزینه مالیات، صدور مجز و باربری است.
رقابت
Toyota Highlander اولین محصول نسل سوم خود را برای مدل سال ۲۰۱۴ عرضه کرد. سپس در سال ۲۰۱۶ اصلاحاتی در آن ایجاد کرد، به طوری که اکنون دارای یک جعبه دنده اتوماتیک هشت سرعته جدید جایگزین شده جعبه دنده استاندارد شش سرعته قبلی است و همچنین دارای یک موتور V-۶ اصلاح شده است که از سیستم تزریق مستقیم D۴-S تویوتا بهره می برد. تویوتا بر خلاف نیسان ترجیح می دهد که از موتور V-۶ ۳.۵ لیتری در مدل هیبرید استفاده کند.
این موتور DOHC دارای زمان بندی متغیر سوپاپ است و در ترکیب با موتور الکتریکی، ۲۸۰ اسب بخار نیرو تولید می کند - که فقط اندکی بیش از مورانوی هیبریدی است. در اصل، Highlander Hybrid فقط در مدل الکترونیکی چهار چرخ سفارشی موجود است. موضوع جالب توجه این است که Highlander موفق شده به ۲۸ mpg در بزرگراه و ۲۷ mpg در شهر دست پیدا کند - ۱ mpg بیشتر در شهر، اما ۲ mph کمتر در بزرگراه نسبت به مورانو. Highlander Hybrid از قیمت ۴۷،۸۷۰ دلار شروع می شود، که ۳،۵۱۰ دلار از Murano Platinum Hybrid و ۵،۵۶۰ دلار از SL Hybrid گران تر است.
نتیجه گیری
نیازی به گفتن نیست که از زمان رونمایی نسل سوم مورانو تغییرات مناسب زیادی در آن ایجاد شده است. اکنون که مدل 2016 آن پیش روی ماست و دو مدل هیبریدی آن موجود است، می توان گفت که مورانو کمی بهتر شده است.
برای کسانی که زیاد رانندگی می کنند یا خودشان را جنگجویان جاده به حساب می آورند، مورانو هیبرید می تواند صرفه جویی مناسبی در بخش هزینه سوخت برای آنها ایجاد کند. مزایای حاصل از این صرفه جویی زیاد نیست اما چندان هم بد نیست. علاوه بر این، هر دو مدل به خوبی به یک پکیج اختیاری مجهز هستند، این بدین معنی است که تا حد ممکن مدل استاندارد آن به مدل فول آپشن نزدیک شده به طوری که شما بتوانید بخرید.
با توجه به موارد گفته شده، مورانو هیبرید می تواند تحول بزرگی در بخش مربوط به خود ایجاد کند و اگر به دنبال یک خودروی SUV (شاسی بلند) 40 هزار دلاری باشید، چیزی بیش از انتظارات شما است.
نکات مثبت
- مصرف سوخت مناسب
- عدم اتلاف فضای داخلی
نکات منفی
- آپشن های انتخابی اندک
- آپشن های رنگ محدود
نظر کاربران
پس نتیجه میگیریم که پراید بهتره